۱. چند روز پیش خانم گلاره ناظمی داور بین المللی فوتسال ایران در رقابت‌های دانشجویان جهان حاضر نشد با بازیکنان مرد دست بدهد و به سبک ژاپنی‌ها ادای احترام کرد. داوری بازی اسرائیل و کانادا را هم که به وی سپردند از قبولش امتناع کرد. وقتی مسئولین برگزاری گفتند مسائل سیاسی را نباید وارد ورزش کنید گفت "من به احترام قوانین سرزمینی که در آن زندگی می کنم نمی توانم این بازی را سوت بزنم." (منبع: yon.ir/S7oZq)

۲. مائده برهانی لژیونر ایرانی است که اصرارش برای بازی با حجاب در اروپا بر سر زبانهاست و اکنون در لیگ ترکیه است. ماجرای به مشکل خوردنش بخاطر حجاب در بازی هفته گذشته را اینگونه توضیح داده است: «زمانیکه برای گرم کردن وارد سالن شدم ناظر بازی به مربی تیم اعلام کرد که با حجاب نمی‌توانم بازی کنم. مدیرعامل باشگاه نیز که در سالن حضور داشت با من صحبت کرد که بدون حجاب بازی کنم که من نپذیرفتم. گفتم در قرار داد من ذکر شده که فقط با پوشش حجاب بازی می کنم و با پذیرش این معیار قرارداد را امضا کردم.»

مائده برهانی در آن بازی با کسب ۲۶ امتیاز به ستاره زمین تبدیل شد و عامل اصلی برد ۳ بر ۲ تیمش شد. (منبع: yon.ir/sjClW)

۳. هفته پیش لژیونر هندبال کشورمان محسن باباصفری، در لیگ باشگاههای اروپا در بازی رفت و برگشت حاضر نشد در برابر نماینده رژیم اشغالگر قدس بازی کند.

وقتی در مورد احتمال حذف و جریمه به وی گفتند پاسخ داد "من به ارزش های کشورم احترام می گذارم و پای همه مشکلات آن می ایستم." (منبع: yon.ir/7FUD5)

چند روز پیش بچه‌های جنبش عدالتخواه برای استقبال از محسن باباصفری با گل و تندیس رفتند فرودگاه. عکس‌ها و فیلم‌هایی که پهلوان مثل یک مسافر معمولی چمدان بدست در غربت کامل دارد وارد کشور می‌شود را دیدم خیلی غصه خوردم. حتی یک نفر از مسئولین فدراسیون، نماینده‌های مجلس، وزیر، وکیل یا سازمان‌های عریض و طویلی مثل بسیج ورزشکاران که برای حمایت از همین موارد در ۴۰ سال گذشته جمهوری اسلامی با پول بیت‌المال درست شده‌اند به فرودگاه نرفته بودند.

از این نمونه‌ها زیاد است. بخشی از مشکلاتی که الآن در مردمی شدن خیلی از ارزش‌های اصیل داریم بخاطر مدیران دشمن شناس دوست فراموش است. در غلبه نگاه سلبی و عدم حمایت از نمونه‌های ایجابی از مدیران بدتر، مجموعه‌های مردمی و تشکل‌های دانشجویی و الباقی‌اند.

در استقبال از امثال ناظمی و باباصفری و برهانی می‌شود حدس زد #مسیح_علی‌نژادها، #مهدی_رستم‌پورها و سایر کبک‌هایی که #آزادی_یواشکی و #بباز_علیرضا را سر نیزه می‌کنند الآن زیر کدام برف سر کرده‌اند، ولی هرچقدر فکر می‌کنم نمی‌فهمم دوستانی که برای حجاب راهپیمایی می‌کنند یا در اعتراض به شجاعی و حاج صفی نوت می‌زدند یا برادران انصار حزب الله که برای این موارد عمدتا رگ گردنی می‌شوند کجا هستند؟