فاطمه باقری در صبح‌نو نوشت: روز یکشنبه 28مهرماه، آقای اسحاق جهانگیری، معاون اول رییس‌جمهوری در مراسم روز ملی صادرات در اظهاراتی بی‌سابقه درباره حدود اختیارات خود در دولت دوازدهم گفت: من دستم قلم و کاغذی نیست که کسی را برکنار کنم و این در حالی است که من تا این لحظه اجازه برکناری منشی خودم را هم نداشته‌ام، پس از من انتظار نداشته باشید که وکیل و وزیر را تغییر دهم.
او همچنین گفت: «در دولت یازدهم تمرکز اصلی رییس‌جمهوری بر برجام معطوف بود و معاون اول نقش بیشتری در اقتصاد کشور ایفا می‌کرد اما در این دوره رییس‌جمهوری وقت بیشتری برای مسائل اقتصادی می‌گذارند و دکتر نهاوندیان، معاون اقتصادی رییس‌جمهوری دغدغه‌های بخش خصوصی و فعالان اقتصادی را بیان می‌کند.»
جهانگیری در انزوا
این افشاگری‌های آقای معاون را باید در کمرنگ‌تر شدن نقش او در دولت و دعوای حیدری و نعمتی میان کارگزاران و اعتدال و توسعه جست‌وجو کرد، دعوایی که پیش از این نیز به رسانه‌ها کشیده شده بود. با پیروزی مجدد روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری و رونمایی از ترکیب کابینه دوازدهم از جمله انتصاب محمد نهاوندیان به‌عنوان معاون اقتصادی و رفتن آقای محمود واعظی از وزارت ارتباطات به نهاد ریاست‌جمهوری از اثرگذاری اسحاق جهانگیری که پیشتر رییس ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی بود؛ کاسته شد.
بعد از این چینش کابینه اصلاح‌طلبان از «حسن روحانی» گلایه‌مند شدند و اعتقاد داشتند صدای معاون اول در انتصابات کابینه دوازدهم شنیده نشد. به‌طوری‌که عبدالله ناصری در همین زمینه گفت: «آقای واعظی نسبت به روسای دفتر رییس‌جمهوری در دولت‌های گذشته اختیارات فوق‌العاده‌ای دارند که در 40سال گذشته بی‌سابقه بوده است.»
درگیری علنی مثلث قدرت پاستور با جهانگیری
در تیرماه97، زمانی که وعده تغییر در کابینه کلید خورده و در فهرست تقاضای کارشناسان و صاحب‌نظران برای تغییر در تیم اقتصادی دولت نام اسحاق جهانگیری هم به چشم می‌خورد، تا جایی که این خبر به رویارویی تیم حزب اعتدال و توسعه در دولت با حزب کارگزاران را در پی داشت اما همچنان موضع جهانگیری سکوت بود.
پس از آن در سوم مردادماه به تلافی خبر استعفای جهانگیری، روزنامه «سازندگی» از تغییرات گسترده در یاران حسن روحانی خبر داد و مهم‌ترین خانه‌تکانی دولت را تغییر جایگاه محمدباقر نوبخت دانست و در همین راستا نوشت: «سرانجام محمدباقر نوبخت از سازمان برنامه و بودجه می‌رود و احتمالاً غلامرضا تاج‌گردون جایگزین او می‌شود.» خبری که از سوی واعظی، مسوول دفتر رییس‌جمهوری تکذیب شد.
سرانجام بعد از کش‌و‌قوس‌های فراوان، محمدباقر نوبخت مهم‌ترین عضو حزب اعتدال و توسعه و یار سیاسی حسن روحانی از سخنگویی دولت کنار رفت.
حال اصلاح‌طلبان که مهم‌ترین حامی روحانی در انتخابات بودند رویکرد انتقاد به سیاست‌های دولت را در پیش گرفته‌اند و با معرفی نوبخت و واعظی به‌عنوان اصلی‌ترین مهره‌های تاثیرگذار در دولت سعی می‌کنند راه خود را از دولت جدا کرده تا در دستاوردهای کم‌رمق دولت شریک نباشند.
حامیان کارگزارانی روحانی، دولت را فاقد استراتژی اقتصادی روشن می‌دانند و تاکید می‌کنند به‌دلیل اصرار رییس‌جمهوری بر حفظ نوبخت، اصلاحات اقتصادی‌ای که باید، اتفاق نیفتاده، چراکه او این سازمان را عملاً به مجمعی از بوروکرات‌های بی‌انگیزه تبدیل کرده است. در مقابل اعتدال و توسعه نیز طرح مواردی از این دست را جاخالی دادن و سلب مسوولیت از نتایج تصمیمات دولت می‌داند و باعث و بانی بخش قابل‌توجهی از وضع موجود را معاون اول معرفی می‌کند.
تکثیر نوبخت در دولت!
در هفته‌های اخیر منتهی به معرفی وزرای پیشنهادی به بهارستان، روزنامه سازندگی ارگان حزب کارگزاران که طی چند ماه اخیر درگیری‌های تند و تیزی با اعتدال و توسعه داشته با انتشار مطلبی با عنوان «تکثیر نوبخت در دولت» در 18مهرماه نوشت که وزرای پیشنهادی فاقد جذابیت رسانه‌ای و راهبردی‌اند و تقریباً جز نزد یاران دکترمحمدباقر نوبخت ناشناخته‌اند، اگر این فهرست تایید شود آنچه در عمل رخ خواهد داد «تکثیر بی‌رویه نوبخت در دولت» است.
به نظر می‌رسد با بررسی همین گزینه‌های احتمالی نفوذ نوبخت در تیم اقتصادی دولت افزایش خواهند یافت، عنوانی که پیشتر محمد نهاوندیان با کاهش نقش جهانگیری در دولت آن را کسب کرده بود.
صبر جهانگیری حدی دارد
اما «آرمان» نیز در مطلبی با عنوان «آقای جهانگیری! صبر هم حدی دارد» نوشت که تاکنون کارشناسان، فعالان سیاسی و صاحب‌نظران بسیاری به رییس‌جمهوری گفته‌اند که دست از حلقه بسته اطرافیانش بردارد، اطرافیان رییس‌جمهوری که وی را احاطه کرده‌اند اجازه نمی‌دهند این اصلاحات اساسی در دولت اتفاق بیفتد.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: «معلوم نیست آقای جهانگیری تا کجا می‌تواند تحمل کند؛ چرا که تاکنون نسبت به آنچه رخ داده خیلی صبر کرده است. آقای جهانگیری حرف‌های ناگفته زیادی دارد که با گفتنش می‌تواند پرده از حقایقی بردارد اما به‌خاطر اینکه می‌داند دولت تضعیف می‌شود و شاید در فضای عمومی جامعه به نفع خودش هم نباشد، آن‌ها را به زبان نمی‌آورد.»
جهانگیری از عملکرد تیم اقتصادی دولت راضی نیست
همچنین در 28مهرماه، روزنامه «جهان صنعت» در مطلبی با عنوان «آژیر خطر برای روحانی» از اختلاف در دولت این‌گونه گزارش داده است: سخن از یک مثلث است، از چند نام کلیدی در دولت که گفته می‌شود بیشترین نقش را در تصمیمات اصلی روحانی بازی می‌کنند. حلقه‌ای که اعضای آن محمود واعظی، محمد نهاوندیان و محمدباقر نوبخت است. این روزها این مثلث آنقدر برای رییس‌جمهوری مهم تلقی می‌شود که می‌خواهد از آن برای پست‌های کلیدی‌تر کابینه استفاده کند.
بر اساس گزارش این روزنامه، احتمالاً نوبخت پست معاون اولی را از آن خود کند، واعظی جای نوبخت را بگیرد و رییس سازمان برنامه و بودجه شود. طبق گفته‌ها ممکن است نهاوندیان، رییس دفتر روحانی شود.
خداحافظی قهرمانانه!
به‌هر‌روی، حال جهانگیری سکوت خود را شکسته و درباره اختیاراتش افشاگری کرد، نخ تسبیح دولت یازدهم که اختیارات گسترده‌ای داشت از نقش کمرنگش در دولت می‌گوید. ماجرایی که با بررسی وزرای پیشنهادی به مجلس کاملاً مشهود است، اگر لیست کنونی کابینه به‌جز شریعتمداری رای اعتماد بهارستان را به‌دست آوردند، دولت دوازدهم کاملاً یک‌دست شده و قدرت در دست اعتدال و توسعه خواهد بود. حال که جهانگیری اوضاع را در کابینه مساعد با رای و نظر خود نمی‌بیند، سکوت را شکسته و شرایط برای خداحافظی از پاستور را فراهم می‌کند.
جهانگیری قصد دارد با علنی کردن اختلافاتش در دولت، به‌نحوی هم مقدمات خداحافظی قهرمان‌گونه‌اش از دولت را فراهم آورد و هم خودش و هم اصلاح‌طلبان را از تمام ناکارآمدی‌های دولت مبرا کند، این را می‌توان به وضوح در سخنانش دید که نهاوندیان را مسوول مسائل اقتصادی معرفی می‌کند که زیر نظر مستقیم رییس‌جمهوری فعالیت دارد.
