ایران نوشت: می‌پرسید این افراد بعد از جمع‌آوری به کجا می‌روند و چرا هنوز بازهم تعداد زیادی معتاد و متکدی در سطح شهر دیده می‌شود؟
«علت اصلی به درآمد بالای تکدی گری در تهران برمی‌گردد.» متکدیان در بدترین حالت روزانه 400 - 500 هزار تومان و در بهترین شرایط، برخی از این افراد به عنوان رئیس گروه 9 میلیون تومان درآمد دارند!
این آمار را علی صادقی، معاون حمایت های اجتماعی سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران اعلام می‌کند. او از متکدیانی نام می‌برد که در هنگام جمع آوری، 9 میلیون تومان پول نقد همراه داشته اند! اما علت دوم کمبود مراکز خدماتی است. هم‌اکنون تنها دو سامانسرا برای متکدیان و بی خانمان‌ها در تهران وجود دارد.
سامانسرای اسلامشهر ویژه مردان و سامانسرای لویزان ویژه زنان! این دو سامانسرا جمعاً برای 400 نفر ظرفیت دارند. شهرداری تنها اقدام به جمع‌آوری می‌کند و دستگاه‌های حمایتی همچون کمیته امداد و بهزیستی و وزارت بهداشت از سال 83 که این سامانسراها تخصصی و ساختارمند شده، طبق تعهداتشان عمل نکرده‌اند.
آن‌طور که صادقی می‌گوید، کمیته امداد تنها با تهیه یک بلیت اتوبوس، اقدام به برگرداندن در راه ماندگان شهرستان می‌کند، در حالی که وزارت بهداشت نیز برای غربال و تشکیل پرونده درمانی- پزشکی و انجام آزمایشات سه گانه تاکنون هیچ اقدامی انجام نداده.
اما قانون درمان رایگان را برعهده وزارت بهداشت گذاشته است. شهرداری حالا برای هر متکدی، ماهانه حدود 2 میلیون تومان هزینه می‌کند و بیش از یک و نیم میلیارد تومان هم به بیمارستان‌های جنرال تهران بدهکار است.
به گفته او، بیمارستان‌ها به همین علت از پذیرش متکدیان و بی‌خانمان های بیمار سرباز می‌زنند. در شرایطی که 5 درصد از متکدیان دچار بیماری‌های عفونی، اچ آی وی و هپاتیت هستند و نباید در شهر رها شوند.
