عبدالله ناصری در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه حضور در مجموع عمومی سازمان ملل مهم است مخصوصا اگر گفتمان جدیدی توسط روسای جمهور کشور مطرح شود، اظهارکرد: با این وجود مجمع عمومی سازمان ملل در کلیات خود یک کار روتین شبه تشریفاتی است. بسیاری از روسای جمهور هم به طور پیوسته در مجمع عمومی شرکت نمی‌کنند. روسای جمهور ایران نیز تا سال 84 هیچ التزامی نداشتند که به طور پیوسته شرکت کنند، اما احمدی‌نژاد هر سال در مجمع عمومی شرکت کرد و روحانی هم این روند را ادامه داد.

این عضو بنیاد باران همچنین بیان کرد: اگر روحانی فقط در سال اول ریاست جمهوری خود در این اجلاس شرکت می‌کرد، حضور امسال وی با توجه به ریاست  آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل، می‌توانست جدی تلقی شود، اما شرکت هر ساله رئیس جمهور در سازمان ملل موجب شده است که حضور وی تشریفاتی تلقی شود.

ناصری با بیان اینکه نمی‌شود پیش بینی کرد که چه فضایی علیه جمهوری اسلامی ایران و رئیس جمهور با توجه به حضور پرجنجال و تبلیغاتی ترامپ و رسانه‌هایی که در اختیار اوست شکل می‌گیرد، گفت:  حضور رئیس جمهور در سازمان ملل خوب است، اما به شرط آنکه با دست پر در این اجلاس شرکت کرده و حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد، مثلا اعلام کند به عنوان پیش‌شرط مذاکرات، در صورت بازگشت آمریکا به برجام، مذاکره مستقیم با این کشور در دستور کار قرار می‌گیرد. اگر روحانی چنین حرف‌های جدیدی داشته باشد که توجه جهانیان را جلب کند، حضورش سودمند است در غیر این صورت ممکن است فضای تبلیغاتی علیه کشورمان شکل بگیرد.

این فعال سیاسی در پایان با اشاره به اینکه اگر رئیس جمهور در این اجلاس شرکت نکند،‌ حضور وزیر خارجه می‌تواند اهداف ما را تامین کند، خاطرنشان کرد:  در صورتی که رئیس جمهور حرف جدیدی برای گفتن ندارد، با توجه به تسلط ظریف بر دیپلماسی بین‌المللی، او می‌تواند به جای روحانی در  مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کند.