سومین اجلاس سه جانبه سران کشورهای چارچوب آستانه در تهران برگزار شد و سران سه کشور ایران، روسیه و ترکیه گرد میزی نشستند تا بیانیه پایانی اجلاس تهران را تصویب کنند.
سخنرانی های سران پیش از توافق بر صدور بیانیه مشترک فرصتی است تا هر رئیس جمهور دیدگاه خود را تشریح کند. طی سخنان رئیس جمهور ایران، آنچه برجسته به نظر می رسید تفسیری بود که او از «پایبندی به حاکمیت، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه» ارائه کرد. حسن روحانی طی اظهاراتی دقیق و مستدل نقش مخرب ایالات متحده آمریکا و اسرائیل را یاداوری کرد و لزوم اخراج اینان از سرزمین سوریه از جمله «رفع اشغال بلندی های جولان» را در همین چارچوب گنجاند.
ولادیمیر پوتین دومین سخنران بود و او نیز هوشمندانه نیت برعهده گرفتن نوعی قیمومیت سیاست بین المللی دمشق تحت عنوان «ابتکار مسکو جهت بازگشت آوارگان» را مطرح کرد و ارزش مشارکت در بازسازی سوریه را بصورتی ضمنی تذکر داد.
رئیس جمهور ترکیه سومین سخنران بود. ترکیه کشور عضو ناتو است که از ابتدا در جبهه مخالف دمشق و دوستان قرار داشت. اردوغان با ملاحظه انتظاراتی که متوجه اوست، برخلاف دو رئیس جمهور دیگر ضمن طرح گلایه هایی با متمرکز شدن بر بحران ادلب تلاش کرد در این فرصت شانس خود برای تحمیل اراده را بیازماید.
اردوغان برای اضافه کردن کلمه «آتش بس» چانه می زد، پوتین پاسخگو شد و با طعنه یادآوری کرد که کسی اینجا نماینده «جبهه النصره» برای پذیرش تعهد آتش بس نیست.
در این بگو مگو میان آن دو رئیس جمهور شیخ دیپلمات تجربه اش را فی البداهه به مدد گرفت و بحث را با یک جمعبندی مرضی الطرفین پایان بخشید تا نهایتا در سومین دعوت از جمع برای تصویب بیانیه پایانی، اجماع ابراز شود و این نشست سه جانبه به پایان برسد.
رفتار اردوغان با لحنی احساساتی آنچنان غیر منتظره بود که شاید تصمیم گیرندگان پخش زنده این مذاکرات انتظار مواجه شدن با چنین موقعیتی را نداشتند و البته تداوم پخش تلویزیونی فرصتی شد تا جنس مذاکرات سران و توانایی دیپلماتیک رئیس جمهور ایران به نمایش عمومی درآید.
علی رغم بهانه گیری اردوغان، سرانجام بیانیه مشترک سران سه کشور بدون تغییر مطلوب رئیس جمهور ترکیه منتشر شد. اردوغان اگر چه تقلا کرد از فرصت حضور دوربین ها استفاده کند تا طی نمایشی عوامانه قدرت نمایی در برابر دو رئیس جمهور دیگر را ارائه دهد اما با وجود «حاضرجوابی پوتین» و «خبرگی روحانی»، نتیجه نهایی برای او چنان بود که خبرگزاری نیمه رسمی آناتولی طی یک تیتر جنجالی مدعی شد این مذاکرات خلاف عرف دیپلماتیک و بدون اطلاع روسای جمهور پخش زنده شد
