پروفسور پرویز کردوانی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه مدیران به مردم درست مصرف کردن را آموزش ندادند، گفت: مدیران آب از سال ۱۳۴۰ چاه‌های عمیق و نیمه عمیق را حفر و تکنولوژی پیشرفته آب دنیا را معرفی کردند و گفتند هرچه می‌خواهید آب برداشت کنید . آن تکنولوژی همان شیر آب و شلنگ بود.از دهه ۴۰ با تکنولوژی جدید در حوزه آب، ۳۵۰ هزار چاه آب در کشور و در دشت قزوین نیز ۶۰۰۰ چاه حفر شد.
این استاد دانشگاه افزود: سه تکنولوژی ساخت سد، حفر چاه و شیر و شلنگ، آب‌های زیرزمینی را نابود کرده و می‌خواهیم با سه تکنولوژی ازجمله باروری ابرها آن را جبران کنیم که این روش با توجه به اینکه بارندگی سالیانه کمتر از ۲۵۰ میلی‌متر است صرفه اقتصادی ندارد و جبران‌کننده کمبود آب نیست.
کردوانی با اشاره به اینکه برنامه‌های اجراشده برای مدیریت آب اشتباه است و باید فکری اساسی صورت گیرد، توضیح داد: در ایران طی دهه‌های اخیر مصارف خانگی و صنعت در اولویت دریافت آب قرار گرفتند و پس‌ازآن به کشاورزان گفته شد که آب موردنیاز بخش خود را از چاه تامین کنند و کشاورزی بدون توجه به منابع آبی توسعه داده شد و در پی آن سد و کانال‌کشی صورت گرفت که این امر به کاهش سطح آب‌های زیرزمینی منجر شد.
وی با اشاره به وضعیت کمبود آب در آمریکا گفت: ۳۶ ایالت آمریکا به‌ویژه لس‌آنجلس با کم آبی مواجه است که سالیان گذشته «مستر براند» روز صفر و تمام شدن آب را در این شهر پیش‌بینی و اعلام کرده بود که بخش‌های کشاورزی، صنعت و سایر بخش‌ها مصارف خود را ۲۵ درصد کاهش دهند و اگر کسی به آن عمل نکند راهی زندان خواهد شد، سپس در همان زمان ناظر آب اعلام کرد که شهروندان باید آب فضای سبز را از خانه جدا و کنتور مجزا دریافت کنند.
وی اضافه کرد: «مستر براند» چمن‌های مصنوعی را جایگزین چمن طبیعی کرد، پلیس آب گمارد و هرکسی که با شلنگ ماشین خود را می‌شست ۵۰۰ دلار جریمه کرد، همچنین مصوب کرد تا فاضلاب خانگی تصفیه و مجدداً استفاده شود، درختان را از بین برد و کاکتوس را جایگزین آن کرد و با این روش روز صفر پیش‌بینی‌شده را ۷ سال به تاخیر انداخت.
پروفسور کردوانی تاکید کرد: آب ترازو نیست و اعداد و ارقام ندارد که بگوییم دقیقاً در چه زمانی به اتمام خواهد رسید.
