پشت پرده انتخاب نجفی به روایت عضو شورای شهر
محمد علیخانی، رییس کمیسیون حمل و نقل و عمران شورای شهر تهران در آستانه یک سالگی شورای پنجم از حاشیه های انتخاب محمد علی نجفی به عنوان شهردار سخن گفته است. به گزارش مهر، علیخانی گفت: در این شورا ما دو شهردار انتخاب کردیم، شهردار اول اگر یادتان باشد گفته شد که با ۲۱ رأی انتخاب شده اما برای اولین بار اعلام می کنم که در آن جلسه در دفتر آقای مسجد جامعی که برای آخرین بار راگیری شد، آقای نجفی ۲۰ رأی آورد نه ۲۱ رأی اما گفته شد که ۲۱ عضو منتخب شورا به وی رأی داده اند. البته من خودم به آقای نجفی رأی دادم هرچند که بعداً نظرم عوض شد. قبل از آن نیز گزینه نهایی من برای شهردار بودن فرد دیگری بود منتها برای انسجام شورا و اینکه اکثریت منتخبان آقای نجفی را انتخاب کرده بودند بنده هم به وی رأی دادم و از کاندیدای مورد نظرم خواستم که انصراف بدهند. پیش از من آقای الویری و میرلوحی با وی تماس گرفته بودند اما نامزد مورد نظر قبول نکرده بود که انصراف دهد اما زمانی که من از وی خواستم قبول کردند و من صدای ایشان را روی پخش گذاشتم و اعضا اعلام انصراف ایشان را شنیدند.
واکنش سخنگوی شورای نگهبان به ابقای جنتی
عباسعلی کدخدایی صبح امروز در نشست خبری با اهالی رسانه در پاسخ به سوال خبرنگاری در رابطه با انتخاب مجدد آیت الله جنتی در شورای نگهبان و واکنش رسانههای معاند به سن ایشان، خاطرنشان کرد: در شورای نگهبان هیات رییسه شامل دبیر، قائم مقام، سخنگو و معاون اجرایی می شود. سه نفر توسط رای شورای نگهبان انتخاب می شوند و معاون اجرایی توسط دبیر انتخاب می شود. در مورد نهادهایی که بیشتر در حوزههای فکری کار میکنند شرط سنی محدودیت محسوب نمیشود برای مثال در کشور مالزی حتی در حوزه اجرایی هم این مورد قابل مشاهده است. وقتی قانون منعی در این زمینه در نظر نگرفته است فکر نمیکنم این مطلب مشکلی داشته باشد.
کدخدایی: لایحه اصلاح قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم به تایید شورای نگهبان رسید
پیامدهای استیضاح ربیعی
چهارشنبه هفته گذشته استیضاح علی ربیعی که منجر به پس گرفتن رای اعتماد مجلس از او شد، حاشیههای بسیاری به دنبال داشت. ربیعی دیروز گفت: درباره جلسه روز استیضاح مطالب ناگفته زیادی از شیوه اداره مجلس گرفته تا مطالب و تهمتهای نمایندگان موافق استیضاح وجود دارد که در فرصت مناسبی آن را در قالب نامهای خطاب به مردم و کارگران اعلام خواهم کرد.
روایت پزشکیان از زندگی شخصی و فرزندانش + عکس
محمدرضا پورابراهیمی، نماینده مردم کرمان در مجلس هم از شکایت خود از مسعود پزشکیان نایب رئیس پارلمان خبر داد. البته مسعود پزشکیان نیز نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و گفت آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است... نماینده مردم تبریز در مورد اینکه چقدر جلسه استیضاح ربیعی باعث خدشهدار شدن شأن مجلس شد، گفت: این مجلسی است که همه میبینند، این وضعیت مملکت است که مجلسش را ما تشکیل دادیم، دولت و قوه قضاییه را کسان دیگری تشکیل دادند و وضعیت در نهایت این میشود که همه میبینند.
روزنامه ابتکار هم نوشت: استیضاح هفته گذشته علی ربیعی در صحن مجلس شورای اسلامی، یکی از مشکلات و معضلات دیرین جریانهای سیاسی فعال کشور را بار دیگر آشکار کرد. مسئله «شفافسازی» و مبارزه با فساد سیستماتیک از جمله مسائلی است که طی سالهای گذشته به عنوان کلیدواژهای جدی در محافل سیاسی کشور مطرح میشود. موضوعی که هرگز نتوانسته است آنگونه که باید و شاید نتایج و دستاوردهای عینی و عملی داشته باشد.
روزنامه فرهیختگان نوشت: ... ربیعی اگرچه با حمایت ویژه اصلاحطلبان روی کار آمده بود تا آنجا که برخی وی را سفارششده ویژه رئیس دولت اصلاحات میخواندند، ولی اینبار سروصدای عملکردش چنان بالا گرفته بود که دولت نیز برای حفظش تلاشی نداشت. اگرچه نمایندگان از شام و ناهارهای دیپلماتیک و وعدههای سنگین برای انصراف از استیضاح خبر دادند... در جریان استیضاح ربیعی هم یکی از گزارههای موجود همین بود؛ اینکه برخی نمایندگان گفتند معاون پارلمانی دولت مانند استیضاحهای سهگانه اسفندماه گذشته، پالسهای خنثی از سوی دولت فرستاده و باعث شده این جمعبندی میان نمایندگان حاصل شود که دولت قرار نیست برسر ماندن ربیعی هزینه بالایی بپردازد.
مشرق هم درباره استیضاح ربیعی نوشت: سال گذشته با گذشت ۶ ماه از شروع به کار دولت دوازدهم، علی ربیعی استیضاح شد اما با حمایت قاطع حسن روحانی از او، آن استیضاح رأی نیاورد؛ اما چهارشنبه که مجدداً استیضاح علی ربیعی در مجلس مطرح شد، اوضاع کاملاً فرق میکرد، چراکه حسن روحانی هیچگونه حمایتی از ربیعی نکرد و همین نشان میداد که گویا دولت هم از وزارت ربیعی خسته شده است... مطرح شدن استیضاح ربیعی شاید توفیق اجباری برای دولت به حساب میآید که هزینه برکناری ربیعی به عنوان یک چهره اصلاحطلب را ندهد. حضور انگشتشمار چهرههای دولتی در جلسه دیروز نیز به خوبی نشان داد که دیگر خبری از حمایت دولت از ربیعی نیست...علی لاریجانی رئیس مجلس که در ۵ سال اخیر، مهمترین پشتوانه دولت روحانی بوده است، در استیضاح ربیعی هیچگونه کمکی به وی نکرد. حتی اعلام وصول استیضاح ربیعی نیز کاملا جنجالی شد، زیرا طرح استیضاح وزیر کار اصلا در کمیسیون اجتماعی مجلس مطرح نشد اما لاریجانی با استناد به یک بند از قانون آییننامه داخلی مجلس، آن را در دستور کار صحن علنی مجلس قرار داد. این در حالی است که استیضاح سایر وزرا همچون وزیر اقتصاد با این که بیش از یک ماه است به هیئت رئیسه اعلام وصول شده و کمیسیون اقتصادی هنوز آن را بررسی نکرده، با رفتار دیگری از سوی هیئت رئیسه مجلس مواجه شده است. در واقع با استناد به همان بند آییننامه که استیضاح وزیر کار در صحن علنی مطرح شد، باید استیضاح وزرایی چون وزیر اقتصاد هم مطرح میشد... چهارشنبه در جریان بررسی استیضاح وزیر کار، از مواضع و رفتار علی لاریجانی کاملا مشهود بود که او میل دارد این استیضاح رای بیاورد. عتاب تند لاریجانی خطاب به دفاعیات ربیعی، در هیچ یک از استیضاحهای قبلی دولت روحانی سابقه نداشته است.
با توجه به وقایع فوق، میتوان اینطور برداشت کرد که روحانی و لاریجانی، بیمیل نبودند که در اوضاع اقتصادی نامناسب فعلی، علی ربیعی را از وزارت کار بردارند تا کمی عطش جامعه و مجلس نسبت به ضرورت تغییر وزرای اقتصادی دولت، کاهش یابد. با این کار، یک چهره اصلاحطلب از هیئت دولت کنار میرود اما با کارت مجلس، نه دولت... بدون تردید با کنار رفتن علی ربیعی از وزارت کار، در داخل دولت وزیر بهداشت احساس شادمانی خواهد کرد، چراکه اختلافات شدید ربیعی و قاضیزاده هاشمی در چند سال اخیر بر سر منابع تامین اجتماعی، آنقدر آشکار بوده که نیازی به توضیح مجدد آن نیست.
گزینههای پیشنهادی برای تصدی وزارت کار
ایلنا نوشت: به دنبال استیضاح علی ربیعی سه گزینه به رییسجمهور برای سرپرستی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی پیشنهاد شده است. سید تقی نوربخش مدیرعامل کنونی سازمان تامین اجتماعی، احمد میدری معاونت رفاه وزارت تعاون و انوشیروان محسنی بندپی رییس سازمان بهزیستی سه گزینه پیشنهادی برای سرپرستی وزارت هستند که در حال بررسی از سوی رییسجمهور هستند.
محسنی بندپی به سرپرستی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منصوب شد
روزنامه فرهیختگان درباره نامزدهای جایگزین ربیعی نوشت: از سیدتقی نوربخش بهعنوان یکی از گزینههای احتمالی و با شانس بالا در رسانهها نام برده میشود؛ کسی که گفته میشود از حمایت ویژه قاضیزاده هاشمی برخوردار است...محمد نهاوندیان گزینه دوم است... گزینه بعدی کسی نیست جز محمدباقر نوبخت... مرتضی بانک... دیگر عضو حزب اعتدال و توسعه است که این روزها از او بهعنوان جایگزین ربیعی نام برده میشود... سیدکامل تقوینژاد، رئیس فعلی سازمان امور مالیاتی پنجمین گزینه است...گفته شده کاظم جلالی که پیش از این و در جریان انتخاب اعضای کابینه دوازدهم از وی بهعنوان یکی از گزینههای وزارت کار نام برده شده بود، ممکن است مسیر نهچندان دشواری برای رسیدن به وزارت داشته باشد... جمشید انصاری، معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی تنها گزینه اصلاحطلبی است که طی روزهای اخیر از وی بهعنوان جایگزین علی ربیعی نام برده شده؛ کسی که میگویند اگر به این وزارتخانه برود، شائبه چالش احزاب درون دولت را منتفی و به تقویت توازن راست و چپ در دولت کمک خواهد کرد.
سرپرستی که یک پایش همزمان در بهزیستی است
انتصاب مشکلات اقتصادی به مسائل سیاسی فرافکنی است
غلامرضا مصباحیمقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتوگو با «اعتمادآنلاین» با توجه به اعلام وصول سوال از رییسجمهوری و حضور او در مجلس، درباره مسائلی که باید مورد تاکید و اشاره حسن روحانی قرار گیرد، بیان کرد: خیلی واضح است؛ مجلس از رییسجمهور سوالاتی دارد، به خصوص درباره مسائل اقتصادی و مشکلاتی که پدیدار شده است، مانند ضعف در سیاستهای پولی، مدیریت ارز و ... رییسجمهور باید نسبت به همین سوالات پاسخ بدهد... قبول ندارم که ریشه مشکلات اقتصادی سیاسی باشد، بلکه معتقد هستم که ریشه اینگونه مسائل دقیقا اقتصادی است و به سیاستهای پولی و ارزی و همچنین به ضعف مدیریت دولت و بانک مرکزی برمیگردد.
تاکتیک پیشنهادی بهزاد نبوی به اصلاح طلبان برای انتخابات 1400
بهزاد نبوی، فعال سیاسی اصلاح طلب به انصاف نیوز گفت: ما اگر در انتخابات 1400 بخواهیم شرکت کنیم کماکان باید همان مشی را ادامه دهیم؛ یعنی معتدل و میانهرو، اعم از اصولگرا و اصلاح طلب را در کنار هم قرار دهیم و نه در مقابل هم؛ این اقدام شانس پیروزی را افزایش میدهد. البته ائتلاف، نزدیکی و تعاملمان با اصولگراهای عاقل و معتدل صرفا به خاطر این نیست که رای آنها را جمع کنیم، شاید رای آنها خیلی زیاد نباشد، ولی آنها در حاکمیت نقشی بیشتر از اصلاح طلبان دارند. این موضوع مهمی است. بسیاری از اصولگرایان کشورشان را دوست دارند، مردمشان را دوست دارند و به منافع ملی فکر میکنند و اشتراکاتشان هم با اصلاح طلبان و مستقلان میانهرو زیاد است.بعضی از دوستان ازمن در مورد رقابت آقایان عارف و لاریجانی، در انتخابات اخیر هیات رییسه نظر خواستند. من به شدت مخالف بودم. شنیدم از بزرگانی هم در این زمینه نظر خواسته بودند، ایشان هم مخالف بودند، ولی متاسفانه در نهایت به این مشورتها توجهی نشد.
نبوی اضافه می کند: من هم نگران انتخابات 1400 هستم. بخشی از نگرانی من ناشی از مواضع بعضی از دوستان اصلاح طلب است. شعار پشیمانی از رای به روحانی، که خوشبختانه چندماهی است فروکش کرده است، به همراه ناکامیهای دولت در تحقق اهداف مورد انتظار میتواند برای میانهروها و اصلاح طلبان در انتخابات 1400 مسالهساز باشد... اگر دولت روحانی نتواند در این 3 سال باقی مانده دستاوردهای بیشتری داشته باشد، در انتخابات 1400 نه جایی برای اصلاح طلبان خواهد بود، نه جایی برای میانهروها و معتدلین و نه جایی برای ائتلاف آنها باهم؛ چون مردم ناامیدتر میشوند و در نتیجه یا رای نمیدهند و یا اگر رای دادند به ما اصلاح طلبان و میانه روها اقبالی نخواهند داشت.
فرار روبه جلوی اصلاح طلبان
کمال سجادی، سخنگوی جبهه پیروان خط امام و رهبری در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اظهارات و موضعگیریهای متناقض رئیس دولت اصلاحات درباره حمایت اصلاح طلبان از روحانی گفت: اصلاح طلبان برای ورود به ساختار قدرت شیوه های خاصی دارند، تا قادر به راضی کردن جاه طلبیشان شوند... اصلاح طلبان پس از انتخابات 92 با در دست داشتن پست های مهم حس جاهطلبیشان برطرف شد، اما اکنون که دولت دوازدهم با مشکل مواجه شده است در صدد عبور از روحانی هستند و حتی به دنبال شراکت در منافع و مشکلات با هم نیستند. این رویه اصلاح طلبان اگر ماکیاولیستی نباشد بسیار ناجوانمردی است.
وی تصریح کرد: اصلاح طلبان اکنون با مشاهده مشکلات دولت خصوصا تیم اقتصادی که قادر به رفع مشکلات بازار ارز، سکه و طلا نیست، در صدد عبور از روحانی هستند و از مردم به دلیل حمایت از روحانی عذر خواهی میکنند، مردم آگاه و هوشمند ایران این شیوه های فرار به جلو که با هدف بی ربط نشان دادن اصلاح طلبان با مشکلات دولت است نمی پذیرند، لذا مردم بصیرت و هوشمندی خود را در طول تاریخ انقلاب اسلامی ثابت کردند.
عارف: عملکرد دولتمردان بی انگیزگی را به جامعه القا نکند
روزنامه کیهان هم نوشت: سایت دیپلماسی ایرانی (وابسته به صادق خرازی) در تحلیلی به قلم صادق ملکی (دیپلمات بازنشسته و اصلاحطلب وزارت خارجه) نوشت: به نظر میرسد روحانی تمام شده است. در وضعیت بغرنج که حل معضلات متنوع و متعدد آن به اعجاز نیاز دارد از روحانی نه تنها نباید انتظار معجزه داشت، بلکه از روحانی به تصویر کشیده شده حتی نمیتوان انتظار مدیریت مناسب بحران را داشت. روحانی در واکنش به پرسش مجلس گفته است نمایندگان حق دارند از او سؤال کنند و او نیز حق دارد به مردم حقایقی را بگوید. آقای روحانی این حقایق چرا باید در گرو سؤال مجلس باشد.
میتوان بهکارگیری ادبیات تهدید و سکوت، تداوم گفتاردرمانی و عدم قطعیت در تصمیم بهنگام را نشانه تمام شدن روحانی دانسته و شاید نه تنها باید از او عبور کرد بلکه باید برای خداحافظی از وی آماده بود. عذرخواهی خاتمی در این چارچوب قابل تعمق است.
تکرار اشتباهات ماههای گذشته در زمان باقی مانده از ریاستجمهوری روحانی، تداوم ریاست جمهوری وی را میتواند تهدید کند. البته تغییرات اساسی در شیوه مدیریت روحانی و تغییر چیدمان کابینه، خصوصا تیم اقتصادی شاید بتواند نقطه امید شود. در ماههای اخیر عملکرد دولت وی و اخبار درج شده از میزان و وسعت سوءاستفادهها و رانتها، مردم را دچار عوارض ناشی از افسردگی فریب کرده است...به نظر میرسد روحانی بیش از همه به مردم یک عذرخواهی با صدای بلند بدهکار است. نه روحانی و نه دولت او نتوانسته به وعدههای انتخاباتی خود نزدیک شده و در شأن فداکاریهای مردم ایران ظاهر شوند.
توصیه های وزیر سابق به اصولگرایان
سید محمد حسینی، سخنگوی جمنا و وزیر ارشاد دولت دهم در بخشی از مصاحبه خود با روزنامه ایران می گوید: اشکال دیگر نیروهای اصولگرا و ارزشی این است که بتدریج ارتباطشان با تودههای مردم کم رنگ شده است ما بیشتر خود را در جمع متدینین و خانوادههای شهدا و نیروهای حزباللهی و محافل مذهبی محدود کردهایم. در حالی که باید بین مردم رفت... درعین اکرام وارتباط مداوم با عناصر مذهبی و متدینین نباید دایره ارتباط وتعاملات رابه این عزیزان محدود کرد... ما متأسفانه فقط در مقاطع انتخابات فعال میشویم. در حالی که کار سیاسی یک کار مداوم است و تنها نمیشود به یک مقطع اکتفا کرد. باید مثلاً در فاصله 4 ساله دو انتخابات ریاست جمهوری فعالیت کرد. نه اینکه از فردای انتخابات به کما برویم تا دور بعدی آغاز شود. نکته دیگر که آن هم در عدم موفقیتهای ما در انتخابات مختلف نقش داشته، کم کاریهاست. عنوان «فعال سیاسی» وقتی بر چهرههای سیاسی صدق میکند که واقعاً حضور فعالی در صحنه داشته باشند. نه اینکه کنار بنشینند و هیچ موضعی نگیرند و در میان مردم حضور پیدا نکنند. حتی در وقت انتخابات هم در مقایسه با جبهه رقیب کم کارتر هستیم. الان یکی از گلایههایی که دانشجویان و مردم در شهرهای مختلف دارند این است که میگویند افراد را برای سخنرانی دعوت میکنیم اما به دعوت ما جواب مثبت نمیدهند.
ستاره و سلبریتی کابینه دولت دوازدهم
روزنامه ابتکار نوشت: ... ستاره و سلبریتی کابینه دولت دوازدهم بدون شک محمدجواد آذری جهرمی است.حضور جهرمی بر راس وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات از همان روزهای اول جالب توجه بود. او اولین وزیر دهه شصتی ایران به حساب میآید... مطرحترین اقدام اخیر آذری جهرمی، ایجاد شفافیت درباره شرکتهای واردکننده گوشیهای تلفن همراه با ارز دولتی در دوره انفجار قیمت ارز و کمبود گوشی موبایل در بازار بود... در روزهای گذشته اما موضوعی که باعث شده است آذری جهرمی دوباره مورد توجه قرار گیرد، دیدارش با کیمیا علیزاده، دختر قهرمان تکواندوی ایران بود... آذری جهرمی در این دیدار با تیشرت آستین کوتاه موسوم به «پولوشرت» و شلوار جین حاضر شد؛ پوششی که با عرف کت و شلوار و پیراهن پوشی وزرا و اغلب مسئولان ایرانی در تضاد است. پوشش غیررسمی نزد مسئولان دیگر کشورها چندان موضوع عجیبی نیست. اما مسئولان و مدیران ایرانی، اگر معمم نباشند، اغلب قائل به پوشیدن کت و شلوار هستند. البته در این میان استثناهایی هم وجود داشته است... شلوار جین جزو تابوهای پوششی در میان مسئولان محسوب میشود. پیشتر معروفترین چهره سیاسی بعد از انقلاب اسلامی که با شلوار جین دیده میشد، بهروز افخمی، کارگردان سینما بود که در دوره ششم مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم تهران به بهارستان رفت.
روزنامه اعتماد هم نوشت: وزير دههشصتي كابينه مسن حسن روحاني كه آنچنان كه در اين چند ماهي كه از وزارتش ميگذرد، ثابت كرده شايد بيش از هرچيز با رموز رسانه و تبليغات آشنا باشد، با يك شلوار جين و پيراهن آستينكوتاه در اتاق كارش ميزبان دختر تكواندوكار ايراني بود و همين پوشش نامتعارف بار ديگر «آذري_جهرمي» را در فضاي مجازي «هشتگ» كرد... نكته جالب در اين ميان، گستردگي و تنوع واكنشها به پوشش «وزير جوان» بود. تا آنجا كه در ميان كاربران بودند گروهي كه اين پوشش را در حد «شقالقمر» بالا برده و اين تفاوت ظاهري را نشانهاي از تفاوتي عميق در نوع نگاه آذريجهرمي تحليل كردند و در مقابل، طيفي نيز «وزير جوان» را بهخاطر تلاش براي آنچه ازسوي اين كاربران نوعي «پوپوليسم» و «عوامفريبي» خوانده شد، مورد هجمههاي شديد انتقادي قرار دادند... آيا واقعا آنچنان كه منتقدان اين رفتار آذريجهرمي ادعا ميكنند، علت اصلي تلاش براي دستيابي به درجات بالاتر سياسي ازجمله «رياستجمهوري» است يا مطابق ادعاي موافقان رفتار متفاوت، هدف آذريجهرمي، صرفا ساختارشكنيهايي بجا در راستاي ارتقاي سطح اعتماد عمومي به حاكميت است...
روزنامه آفتاب یزد هم نوشت: بی تردید آذری جهرمی فارغ از سمت دولتی که دارد، یک جوان به روز و مدرن است و همین مسئله سبب شده که از پوشش جوانانهتری همچون تیپ اسپرت استفاده کند. البته در اینکه هر جایی پوشش خاص خودش را دارد، شکی نیست اما همیشه هم نمیتوان مسئولان را با لباس رسمی کت و شلوار دید. گاهی اوقات شرایط ایجاب میکند که مسئولان پوشش خود را تغییر دهند و اسپرت پوش شوند البته نه در رویدادهای رسمی. به هر حال گویا این تیپ وزیر جوان به مذاق بعضیها خوش نیامده و از اینکه با تی شرت و شلوار جین مقابل دوربین ظاهر شده است، ناراحت شدهاند. البته اینها افرادی هستند که جوانان را درک نکرده و نخواهند کرد. وزیر جوان کابینه اگر دل جوانان را بدست میآورد و جذب میکند اشکالی بر او وارد نیست بلکه عین صواب است.
حاج آقا! آخرش چی میشه؟
محمدرضا زائری در روزنامه خراسان نوشت: این سؤالی است که این روزها مردم از هم میپرسند و از من هم! وقتی در فرصتهای گوناگون و به بهانههای مختلف باب گفت و گو در باره آینده باز میشود نخستین پرسش این است که "چه خواهد شد؟"... اگر بخواهیم بر اساس وضعیت فعلی امور و روند جاری اوضاع کشور به این سؤال پاسخ بدهیم باید بگوییم که هم جای نگرانی هست و هم نیست! از سویی با اعتماد به ایثارگری و ایستادگی و فداکاری نسل گذشته، مجموعهای از جوانان انقلابی و زیرساختهای فرهنگی و اجتماعی کشورمان همچنان میتوانیم به آیندهای درخشان مطمئن باشیم و از سوی دیگر با دیدن فساد در برخی نهادها و عملکرد فاجعه بار بعضی مدیران و برخی کوتاهیهای نهادهای نظارتی در برخورد و مقابله قاطع باید از آینده نگران شویم. جمهوری اسلامی سقوط میکند؟ هرگز! ایران نابود میشود؟ هرگز! نظام از هم فرومی پاشد؟ هرگز! انقلاب به پایان میرسد؟ هرگز! ... اما این غفلتهای ویران کننده و جرایم گسترده و اشتباهات مصیبت بار قطعا بی اثر نیست و در نتیجه ضربات سنگین و کاری بر پیکره این خانه مشترک وارد خواهد ساخت! آری، اگر به خود نیاییم و با همین شیوه پیش برویم، این خانه میماند ولی بر هم ریخته و آلوده!
خانهای خواهد بود که دیگر حتی برخی فرزندانش رغبت و شوقی برای سکونت در آن نخواهند داشت و آرامش و آسایش خود را در آن نخواهند جست و اگر مجبور باشند در آن بمانند تنها تن و جسم شان ساکن این خانه خواهد بود و دل هایشان در هوایی دیگر سیر و سفر خواهد کرد! این خانه خواهد ماند، اما با در و پنجرهای شکسته و دیوارهایی ترک خورده!
روشن است که دلخوشی صاحبان این خانه نمیتواند تنها بقای پرهیبتی از ساختمان و سایهای از در و دیوارش باشد، زیرا خانه با انسجام روابط ساکنانش خانه میشود، با دلبستگی و عواطف اهلش، با گرمی و شور و حرارت نگاهها و صمیمیت گفت وگوهایشان.
اگر از گلبرگ دلهای ساکنان این خانه میپرسید بدانید که با وزش ملایمترین باد نیز آسیب خواهد دید! پس بسیار نگران باشید!
ولی اگر از آینده این خانه میپرسید بدانید نه با تحریم، که با سهمگینترین زلزلهها نیز فرو نخواهد ریخت! پس نگران نباشید!
نوبخت هیچ موافقی در دولت ندارد
فارس نوشت: حسین مرعشی در جمع جوانان حزب کارگزاران گفت: آقای نوبخت هیچ موافقی در دولت ندارد و مسئله ایشان مسئله کارگزاران نیست. وی حزب اعتدال و توسعه را حزبی بی هنر دانست که می خواهند مسئله آقای نوبخت را سیاسی کنند... اساسا آقای نوبخت چیزی عرضه نکرده که بخواهد به سرمایه سیاسی اعتدال و توسعه بیافزاید؛ این یک خطای سیاسی است که فکر می کنند حالا که روزنامه سازندگی نظرسنجی را درباره رفتن یا ماندن آقای نوبخت منتشر کرده پس دلیل آن رقابت های حزبی است. مرعشی خاطرنشان کرد: سراغ هر وزیری بروید دادش از دست آقای نوبخت بر هواست.
لاریجانی فردی حسابگر بوده که در صورت احساس تکلیف قطعا در انتخابات حاضر می شود
مهرداد بائوج لاهوتی، سخنگوی فراکسیون مستقلین مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره گمانهزنیها مبنی برمحوریت علی لاریجانی بر حزب رهروان، اظهار کرد: تاکنون اعضای این حزب مشخص نشده است و دوستان در حال پایه ریزی حزبی تحت عنوان رهروان هستند. لاریجانی قطعا در حزب رهروان حضور دارد و وی می تواند یکی از مهره های اصلی این حزب باشد.
لاهوتی درباره تلاش های لاریجانی برای حضور ناطق نوری به عنوان پدر معنوی حزب رهروان گفت: مطلبی در رابطه با حضور حجت الاسلام ناطق نوری در حزب رهروان نشنیدهام، اما در صورت حضور وی وزن سیاسی و مقبولیت حزب به شکل قابل توجهی افزایش می یابد. وی با اشاره به اینکه در برخی کشورها مردم به احزاب و نه به افراد رای می دهند،گفت: گمانه زنی های برخی رسانه ها مبنی بر حضور لاریجانی در انتخابات 1400 بسیار زودهنگام است، رئیس مجلس فردی حسابگر بوده که در صورت احساس تکلیف قطعا در انتخابات حاضر می شود.
انتقاد از سخنان اخیر احمدی نژاد
محمدعلی وکیلی، نماینده مردم تهران در مجلس دهم شورای اسلامی در روزنامه ابتکار نوشت: روحانی قطعاً هم در به وجود آمدنِ وضعِ موجود و هم در عدمِ برون رفت از این وضع مقصر است اما سهمش در این دو تقصیر، به یک اندازه نیست. یعنی او در پیش آمدنِ وضعِ فعلی کمتر از ۱۰ درصد نقش داشته است. این در حالی است که در عدمِ برون رفت از این وضع بیش از پنجاه درصد مقصر است! لذا حتماً بخشی از مسئولیتِ وضعِ کنونی، بر عهده او است... اگر به خاطر میزان تقصیر در وضع موجود روحانی باید استعفا دهد، احمدینژاد باید به عنوان عامل اصلی فریزشدن مناسبات خارجی، بهمریزی ساختارها، فروپاشی اخلاق، نابودی نسل دهه شصت، نهادینهسازی دروغ در اداره کشور، به باد دادن صدها میلیارد دلار، به وجود آوردن بحران ۸۸ و ایجاد شکاف عمیق میان حاکمیت و مردم و نخبگان، باید اعدام میشد!
رسول منتجب نیا به انتخاب میگوید: تجربه ۸ ساله آقای احمدی نژاد نشان میدهد ایشان به هیچ وجه طرفدار آزادی بیان، اندیشه و فکر در جامعه نبوده و فضای اختناق و استبداد را همیشه حاکم میکرده بنابراین امروز حرف ایشان خریدار ندارد. هم خواص میدانند و هم عامه مردم میدانند که در شرایط فعلی مخالف خوانی و موج سواری کردن و از فضای گرانی و مشکلات اقتصادی سوءاستفاده کردن، کسی را نه قهرمان میکند و نه اصلا گوشی بدهکار صحبتهای ایشان است... اگر آقای احمدی نژاد در صدد این است که قهرمان تاریخ شود و یا نامی از او در میان مردم بماند، باید بداند که خاطرات تلخ دوران مسئولیت ایشان، اجازه این را نمی دهد که کسی قضاوت مثبتی کند و اگر کسی قضاوت مثبتی داشته باشد، مردم در عقل او تردید می کنند، زیرا بالاخره قضاوت باید مستند اجرایی و تاریخی داشته باشد.
غلامرضا تاجگردون هم با اشاره به اظهارات اخیر احمدینژاد به ایسنا گفت: الان احمدینژاد و رضا پهلوی هر دو یک حرف را میزنند با این تفاوت که احمدینژاد اینجا نشسته و او در آمریکاست. مردم میخواهند با چه کسی همراهی کنند؟ با احمدینژاد؟ اگر نسل نو بخواهد کسی را انتخاب کند کدام یک را انتخاب میکند؟
روزنامه ایران نوشت: در این میان عدهای احمدینژاد را «اپوزیسیون جعلی» خواندند و عدهای با هشتگ کردن «وقاحت»، خواستار سکوت او شدند... به باور ناظران، اگرچه احمدینژاد علیالظاهر حسن روحانی را مخاطب قرار داده است، اما جملاتی نظیر اینکه «اعتماد عمومی به کل سیستم به صفر نزدیک شده است» یا «ملت کلاً ناراضی است»، ترجمانی دیگر از همان القائاتی است که کانالهای معلومالحال برای تحریک مردم به ناآرامی و نه «اعتراض مسالمت جویانه و قانونی» به کار میبرند.
روزنامه آرمان هم نوشت: عاشق این است که مرکز ثقل توجه جامعه و سر تیتر خبرها باشد. هر از چندگاهی نیز با استفاده از شرایط و موقعیت بدون اینکه جایگاه خود را در نظر بگیرد به اظهار نظر میپردازد. صحبت از محمود احمدینژاد است مرد همیشه مدعی و رئیس دولتهای نهم و دهم. کسی که تا دیروز با قرار گرفتن در ساختار نظام از مهرورزی، عدالت و بازگشت به گفتمان انقلاب سخن میگفت، اما امروز با حمله به ارکان، ساختار و قوای نظام در موضع اپوزیسیون داخلی قرار گرفته است... او تا دیروز اساسا سخنی از آزادی بیان به میان نمیآورد، اما حال که یاران و همقطاران او در بند و گرفتار هستند، به مردمدوستی روی آورده است. گرچه وی میخواهد به نحوی نشان دهد که همچنان جایگاه مردمی دارد و مردم خواهان بازگشت او به عرصه سیاسی هستند، اما کارنامه وی به قدری مخدوش است که نه تنها هیچ کس بازگشتی برای وی متصور نیست بلکه اغلب حامیان دیروز در سکوت فرو رفتهاند و به روی خود نمیآوردند که روزی از او حمایتهای بیدریغ کردهاند. میتوان گفت همه حامیان گذشته احمدینژاد متعجب از رفتار امروز او هستند.
روزنامه اعتماد نوشت: «معجزه هزاره سوم»، «مردي از جنس مردم»، «پول نفت بر سر سفره مردم»، «مرد بهاري» و.... همه القابي است كه در دهه گذشته هر ايراني را به ياد محمود احمدينژاد مياندازد. كسي كه اين روزها بيش از گذشته مواضع اپوزيسيوني اتخاذ كرده و از هر فرصتي براي حمله به ساختار حاكميت و افزايش بياعتمادي مردم نسبت به نظام استفاده ميكند... محمود احمدينژاد موج سوار خوبي است از همين رو تلاش دارد تا روغن ريخته را نذر امامزاده كند. در شرايطي كه مردم تحت فشار اقتصادي قرار داشته و اعتراضاتي دارند، او سعي ميكند نقش رهبر اپوزيسيون را بازي كرده و با سخناني پوپوليستي بار ديگر هزينههاي گزافي را به نظام تحميل كند. در 20 سال گذشته هربار كه مناقشهاي در كشور بالا گرفته رد پاي احمدينژاد ديده ميشود.
حال و هواي اقدامات امروز احمدينژاد و دوستانش، حال و هواي غريبي است. اتهام زني به رييس قوه قضاييه، آتش زدن حكم دادگاه در مقابل سفارت انگليس و درخواست تجمع براي 28 مرداد 97 كه قرين با كودتاي ننگين امريكايي 1332 است، بخشي از اقدامات محمود و ياران است. او ميخواهد شخصيت سياسي خود را احيا كند و متصور است اگر در نقش اپوزيسيون وارد شود، در اين مهم موفق خواهد بود.
روزنامه آفتاب یزد هم نوشت: ادعاهای احمدینژاد علیه روحانی در حالی است که بسیاری از مشکلات کنونی کشور به ویژه در حوزه اقتصادی ناشی از سیاست گذاریهای غلط دولت نهم و دهم و عدم رعایت قوانین و فسادهای نهادینه شده درکشور و اختلاسهای مربوط به دوره اوست. از این رو، به نظر میرسد که احمدینژاد با بیان این مسائل نخست به دنبال جلب افکار عمومی و سپس مبرا ساختن خود از انتقادهای تندی که طی سالهای گذشته به واسطه عملکرد بد اقتصادی متوجه او بود و در نهایت ایجاد فرصت از طریق استعفای روحانی و برگزاری رفراندوم برای حضور دوباره خود در عرصه سیاسی کشور است.