برخي از آنان "دزدخانه بر" يعني دزداني كه يك خانه را در نظر ميگرفتند و پس از آشنايي با وضعيت آن خانه از قبيل تعداد اتاقها، جمعيت خانه و غيره در زمان مناسب دست به سرقت آن خانه ميزدند. البته هر كدام از اين دزدان نيز به نوعي اثاث خانه علاقه مند بودند، برخي فقط فرش، برخي طلا و جواهرات را انتخاب ميكردند.
گروهي ديگر از دزدان به "جيب بر" معروف بودند و كار آنان فقط در خيابانها و معابر بودكه كيف پول عابران را ميدزديدند. برخي دزدان "كف رو" بودند و با ترفندهايي پول از دست مردم مي زدند و آخرين مدل، دزدان "دخل زن" بودند كه با سرگرم كردن دكاندار نفر دوم دخل وي را خالي ميكرد.
از دزدان نامي دوره قاجار نيز ميتوان به اسم چند نفر آنان اشاره كرد: احمد يك دست، حسن سيمرغ، اصغر ميمون و غلام چپول. البته اينان با رؤسا و اعضاي نظميه و تامينات سر و سري داشتند و چه بسا اموال مسروقه مردم كه در خانه سران تامينات يافت مي شد.
منبع:سایت موسسه مطالعات تاریخ معاصر
