روزنامه ایران در ادامه نوشت: روز بیست وهفتم خرداد سال ۸۴ در پی یک درگیری خونین که در یکی از خیابان‌های ورامین بین چند پسر جوان رخ داد جوانی به نام رضا غرق در خون نقش بر زمین شد و ضارب به‌نام امیر که برترک یک موتور نشسته بود از محل جنایت گریخت.
چهار روز بعد یکی از همراهان این ضارب دستگیر شد و در بازجویی به کارآگاهان گفت: من و امیر در مراسم عقدکنان یکی از دوستانمان شرکت کرده بودیم. درآنجا امیر مشروب مصرف کرد و در حال مستی با یکی از پسران جوان که از هم محلی‌هایمان بود حرفش شد وقتی از مراسم بیرون آمدیم امیر با رضا درگیر شد و با چاقویی که همراه داشت ضربه‌ای به او زد وفرار کرد.
با توجه به مدارک وشواهدی که در پرونده وجود داشت متهم به‌صورت غیابی در شعبه ۷۴سابق دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شد.
امیر پس از فرار پنج سال به‌صورت پنهانی در مشهد سکونت داشت که در همانجا ازدواج کرده وصاحب دو فرزند شده بود. او سپس به کنگاور کرمانشاه رفت و مدت ۷ سال نیز در آنجا ساکن شد تا اینکه از طریق بستگان دور خانواده مقتول شناسایی شد و سرانجام پس از دوازده سال فرار از سوی پلیس دستگیر شد. این متهم صبح دیروز بار دیگر در شعبه چهارم دادگاه کیفری به ریاست قاضی اصغر عبداللهی و با حضورقاضی واعظی محاکمه شد اما به‌خاطرفوت پدر و مادر مقتول که اولیای دم پرونده بودند این بار مادربزرگ وخواهران و برادران مقتول به‌عنوان شاکیان پرونده شناخته شدند اما چون از این اولیای دم هیچ تحقیقی به عمل نیامده بود این پرونده برای انجام تحقیقات به دادسرا ارجاع شد تا نواقص پرونده رفع شود.
