به گزارش الف، امسال بیش از گذشته «امرداد» را می شنویم و شکل درست البته همین است ولی می توان توجیه کرد که به مرور حرف «الف» حذف شده است. مثل حرف «خ» در ترکیب « نسخ و تعلیق» که شده است: نستعلیق.

واژه اوستایی امرداد در واقع «امرتات» است به معنی بی‌مرگی و وقتی  الف آن را که پیشوند نفی است از قلم بیندازیم معنی آن عوض شده و فرشته بی مرگی و جاودانگی به دیو نیستی ومرگ تغییر شکل می‌دهد! امرداد به معنی بی‌مرگی است و مرداد معنی مرگ می‌دهد. هر چند که در عمل این حذف اتفاق افتاده است و مرداد در واقع به معنی امرداد به کار می رود.

با این همه بهتر آن است که این کلمه را « امرداد» بخوانیم . چون امرداد فرشته جاودانگی وبی مرگی است و درعالم جسمانی نگهبانی نباتات وروییدنی ها با اوست و اگر هم نمی گوییم امرداد دست کم بدانیم که امرداد درست است!

این یادآوری هم خالی از لطف نیست که ایرانیان باستان در سومین روز ماه به باغ ها و  خرم ودل نشین می رفتند وپس ازنیایش این جشن راباشادی وسرور در هوای صاف و در دامن طبیعت برگزار می‌کردند و هر چند یک روز گذشته اما همچنان جای تبریک دارد.