به گزارش فارس، صبح امروز 10 فروند جنگنده بمب افکن ضربتی نیروی هوافضای سپاه پاسداران از نوع سوخو22 که به دست متخصصان داخلی ارتقا یافته‌اند، در یکی از پایگاه‌های هوایی این نیرو در شیراز عملیاتی شدند.

در این مراسم سردار سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه و سردار امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضا حضور داشتند.

جنگنده‌های سوخو22 (فیتر) با هدف اجرای عملیات های هوا به زمین توسط شوروی طراحی و ساخته شده و کشور عراق به عنوان یکی از همپیمانان شوروی، ازجمله کاربران این هواپیما بود که از آن در طول 8 سال جنگ تحمیلی علیه کشورمان نیز استفاده کرد.

با وقوع جنگ اول خلیج فارس و حمله ائتلاف جهانی به رهبری آمریکا به عراق، برخی هواپیماهای عراقی از جمله سوخو22 به ایران گریختند تا از آسیب‌های این جنک در امان بمانند.

از آن زمان تا همین چند سال گذشته، سوخوها در خط پروازی قرار نداشتند تا آنکه متخصصان نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در روندی طولانی پس از تحویل این جنگنده، اقدام به راه اندازی آنها کرده و امروز نیز با تحویل ده فروند به خطوط عملیات پروازی و اعلام اخباری مبنی بر ارتقا آنان توسط کارشناسان داخلی نشان دادند که علیرغم سپری شدن زمان زیاد از ساخت این هواپیماها و به روز نبودن تجهیزات آن می توان با برنامه ریزی دقیق از امکانات موجود نهایت استفاده را برد.

جنگنده سوخو 22 اساسا هواپیمایی با قابلیت های ممتاز به خود بوده و هنوز هم در سطح جهانی در عملیات های مختلف جهت پوشش هوایی ایفای نقش می کند که نمونه بارز آن فعالیت های گسترده علیه نیروهای تکفیری و داعش در خاک سوریه توسط نیروی هوایی این کشور است.

* آشنایی عملیاتی با سوخو 22

هواپیمای سوخو 22 (به انگلیسی Sukhoi Su-22) و با نام ناتو فیتر-اف (به انگلیسی Fitter-F) یک بمب افکن ضربتی با بال متغییر و قابلیت پرواز «مافوق صوت» است که حاصل تحقیقات شرکت سوخو و جهت خدمت درکشورهای هم پیمان شوروی (سابق) خصوصا اعضای پیمان ورشو و متحدان عربی می باشد که خود نسخه صادراتی بمب افکن ضربتی سوخو 17 است که در نیروی هوایی شوروی به خدمت در آمد، لذا قابل ذکر است که نام سوخو 17 در ادامه مطلب اشاره به همان سوخو 22 دارد که در نسخه های مختلف توسعه و ارتقا یافته و تحویل خریداران شده است.

تحقیقات جهت ساخت سوخو 17 به سال های ابتدایی دهه 60 میلادی باز می‌گردد که نخستین پرواز خود را در سال 1966 انجام داد. این هواپیما که خود حاصلی از تجربیات Su-7 است، از یک دستگاه پیشرانه AL-21F (و در برخی نمونه ها R-29) با توان رانش 17000پوند در حالت عادی و 24500 پوند در حالت پس سوز نیرو می گیرد که به آن توانایی دستیابی به سقف پرواز 46500 پا (نزدیک به 50 هزار پا)،‌ سرعت کروز 1860 کیلومتر بر ساعت در ارتفاع بالا و 1400 کیلومتر بر ساعت در سطح دریا و نهایت سرعت 2 ماخ (دو برابر سرعت صوت) را می دهد و برای متوقف شدن بر روی زمین نیز علاوه بر ترمز چرخ‌ها، از دو چتر کندساز در بخش دُم بهره می‌گیرد،‌ ضمن آنکه برد پروازی این جنگنده با 2 مخزن سوخت به صورت رزمی و با تسلیحات متعارف بین 700 تا 1000 کیلومتر و برد انتقالی 2300 کیلومتر است (منظور از برد انتقالی، مسیری است که هواپیما بدون هیچ سلاحی طی می‌کند)

سوخو 17 در حالت رزمی توسط یک خلبان هدایت می شود که نسخه آموزشی/رزمی آن به صورت دو کابین نیز توسعه داده شده است.

از دیگر ویژگی‌های ظاهری این جنگنده می‌توان به طول 19 متر،‌ عرض 13.6 در حالت بال باز و 10 متر در حالت بال بسته و ارتفاع 5.2 متر از سطح زمین اشاره کرد که می تواند تسلیحاتی با تا وزن 8000 پوند را در مقرهای خارجی زیر شکم و بالهای خود حمل کند.

از تجهیزات قابل حمل بر روی هفت مقر تسلیحاتی هواپیما نیز می‌توان به موشک‌های هوا به هوای هدایت حرارتی R-60 آفید جهت دفاع از خود،‌ موشک های هوا به سطح هدایت لیزری و تلویزیونی Kh-25 و Kh-29 و ضد رادار Kh-58 اشاره کرد که در کنار آن انواع بمب های سقوط آزاد خانواده FAB،‌ ناپالم و نمونه های هدایت شونده،‌ پرتابگرهای راکت و غلاف های ضدرادار،‌ جنگ الکترونیک و مسلسل (علاوه بر 2 مسلسل 30 م م روی هواپیما) نیز وجود دارد تا آرایش عملیاتی مناسبی را برای طرح های رزمی موجب گردد که علاوه بر این موارد تسلیحات بومی ساخت کشورهای خریدار این جنگنده را نیز می‌توان به این موارد افزود.

از ویژگی بارز عملیاتی سوخو 17 بال متغییر آن است که در حقیقت پایه گذار بمب‌افکن‌های ضربتی ارتفاع پایین شوروی شد که می‌توانست در سرعت های متفاوت و در شرایط گوناگون عملیاتی خود را به هدف برسانند ،‌ضمن آنکه بهره گیری از پرتابگر چف و فلر، سامانه هدف گذارهای لیزری و اپتیکی در دماغه (که با مرور زمان ارتقا یافت)‌ و همچنین سیستم های مقابله به مثل جنگ الکترونیک (ECM) و دریافت کننده تهدیدات راداری (RWR) می توانست در محیط های درگیری خصوصا در جنگ سرد و عملیات های مختلف در سرتاسر جهان نقش ویژه ای را در جهت دفاع از جنگنده ایفا کند.

از این رو نزدیک به 3000 فروند سوخو 17 برای نیروی هوایی شوروی ساخته شد و جهت خدمت در نیروهای هوایی هم پیمان ابرقدرت شرق نیز نسخه های Su-20 و Su-22‌ توسعه پیدا کرد که هرکدام بنا بر نیاز رزمی کشور خریدار شامل ویژگی های گوناگونی بودند که البته اساسا نسبت به نمونه اصلی در کشور سازنده با تفاوت ها و گاها تنزل همراه بود،‌ خانواده فیتر تجربه جنگ های گوناگونی شامل نبرد اعراب و اسرائیل،‌ جنگ ایران و عراق،‌ درگیری های قفقاز،‌ جنگ افغانستان (حضور شوروی)‌ ،‌عملیات های لیبی،‌ جنگ بین اکوادور و پرو، تقابل های یمن شمالی و جنوبی، حضور گسترده در ختم مقدم عملیات های کشورهای اروپای شرقی من جمله آلمان شرقی و لهستان و نهایتا نبرد ارتش سوریه علیه نیروهای تروریستی و تکفیری را در کارنامه دارند که از این لحاظ یکی از عملیاتی ترین جنگنده های بلوک شرق به حساب می آید.

ضمن آنکه در بعد عملیاتی ارتقاهای متفاوتی در سطوح مختلف عملیاتی توسط کشور سازنده و همچنین دارندگان به مرحله اجرا در آمد که از جمله آن می توان به برخی تمهیدات جهت افزایش توانایی در درگیری های افغانستان به جهت پرواز در هوای گرم و پرواز از فرودگاه هایی با سطح بالا از سطح دریا ضمن برنامه برای ساخت نمونه ای اساسا جدید،‌ ارتقای فیترهای لهستانی جهت پرواز در ناوگان هوایی پیمان ناتو (که از سخت گیری های بسیار بالایی برخوردار است) و همچنین طرح های عملیاتی مختلف توسط عراق در جنگ با کشورمان از جمله نصب لوله سوخت گیری هوایی جهت افزایش برد با قابلیت سوخت گیری از جنگنده های میراژ اف 1 و ارتقا سامانه ضد رادار جهت درگیری با موشک های پدافندی هاوک اشاره کرد که هر یک نقشی ارزنده را در مراحل عملیاتی آن داشته اند، به گونه ای که رزمندگان پدافندی هوایی کشورمان از نیش های زهردار موشک های ضد رادار این جنگنده خاطرات بسیار دارند که البته پس از مدت کوتاهی با طرح ریزی مبتکرانه عملا خنثی شد.

نهایتا کشورهای آنگولا،‌ لهستان، سوریه،‌ ویتنام،‌ یمن،‌ افغانستان،‌ ارمنستان،‌ آذربایجان،‌ بلاروس،‌ بلغارستان،‌ جمهوری چک،‌ آلمان شرقی (و بعد آلمان)،‌ مصر،‌ مجارستان،‌ اسلواکی،‌ عراق،‌ لیبی،‌ قزاقستان،‌ پرو،‌ ازبکستان،‌ ترکمنستان و ‌اوکراین خریدار آن بوده‌اند که بخشی آن را همچنان در ناوگان عملیاتی خود حفظ کرده‌اند و امروز نیز نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از دارندگان سوخو 22 فیتر می باشد.

* فیتر در ایران

 اما داستان حضور این هواپیما در ایران از کجا نشات می‌گیرد؟

برای ذکر دقیق مطلب باید گفت که کشور عراق، خانواده فیتر را به صورت گسترده و در انواع مختلف در ناوگان خود وارد کرد (نسخه های M2، M3، M4 ، UM و UM-3) که جهت عملیات های هوا به سطح در خطوط مقدم جبهه های جنگ ایران و عراق و همچنین برخی ماموریت های عمقی استفاده شد و به صورت مداوم با ارائه بسته های مختلف عملیاتی توسط فروشنده آن یعنی شوروی ارتقا می یافت به گونه ای که نمونه های ابتدایی تحویلی این جنگنده به نیروی هوایی عراق در برابر نمونه های پایانی که در انتهای جنگ هشت ساله به مرور تحویل می شد اساسا حرف خاصی برای گفتن نداشت و این خود نشان از سرعت به روز رسانی این هواپیما در اختیار بعثی ها بود.

عکس از سید محمد جعفر طبیب

فیترها عملیات های متفاوتی را ضد مواضع رزمی کشورمان انجام دادند که از جمله آن می توان به بمباران سنگین خطوط جبهه ها و حضور بر فراز اماکن حساس اقتصادی و نظامی و از همه مهمتر نقش ضد رادار علیه سامانه های موشکی هاوک اشاره کرد که البته پس از چند بار موفقیت در بازه زمانی کوتاه توسط متخصصان هوایی کشورمان خنثی شد و تعداد بالایی از آنان توسط جنگنده های رهگیر نیروی هوایی ارتش و سامانه های پدافندی شکار شدند.

البته به تمامی این موارد باید این نکته را نیز افزود که در طی 8 سال جنگ تحمیلی این جنگنده علاوه بر پشتیبانی پیوسته توسط شوروی توسط خلبانان طراز اول کشورهای بلوک شرق نیز گاها هدایت می شد.

اما با گذشت زمان ورق برگشت و با حمله عراق به کویت در سال 1991 و متعاقب آن حمله ائتلاف بین المللی جهت آزاد سازی این کشور،‌ بخشی از ناوگان هوایی رژیم بعثی عراق در اقدامی تعجب برانگیز به کشورمان گریختند که بنا به نامه رسمی «طارق عزیز» وزیر امور خارجه وقت عراق به سازمان ملل شامل 40  فروند Su-22 در انواع گوناگون شامل نمونه های رزمی تک کابین و آموزشی/رزمی دو کابین بوده است.

طبق اظهارات مطبوعات خارجی،‌ کشورمان تلاش‌هایی مبنی بر عملیاتی ساختن این هواپیما در بازه‌های زمانی گوناگون انجام داد که از جمله آن می‌توان به سال‌های ابتدایی دهه 70 شمسی اشاره کرد اما در نهایت متخصصان نیروی هوافضای سپاه در اقدامی تحسین برانگیز و پس از نزدیک به سه دهه زمین‌گیری، فیترها را عملیاتی کردند که امروز شاهد تحویل 10 فروند از آنها به فرماندهی عملیات های هوایی نیروی هوافضا بودیم.

اما همانطور که در ابتدای مطلب اشاره شد، این اقدام تنها منحصر به راه اندازی جنگنده ای نبود که بنا بر گفته فرمانده نیروی هوافضای سپاه بیش از 28 سال است که زمینگیر بوده و به طور قطع بخش های مختلف آن نیز به بازسازی، نوسازی و ارتقا بنا بر نیازهای روز دارد.

* ایران با سوخوهای زمین‌گیر چه کرد؟

تعمیرات این هواپیما که توسط متخصصان جوان و با تکیه بر توان بومی توسط مرکز تعمیراتی شرکت پارس و با تکیه به همکاری های مراکز دانش بنیان دانشگاهی به سرانجام رسیده است.

آنطور که از مصاحبه های رسمی بر می آید برنامه برای این اقدام طبق گفته فرمانده نیروی هوافضای سپاه از ابتدای دهه 90 خورشیدی در مراکز تعمیراتی آنان آغاز، سپس در مراسم روز ملی صنعت دفاعی از برنامه تعمیراتی این جنگنده در سازمان صنایع هوایی ایران و با حضور رییس جمهوری  رونمایی شد و نهایتا نخستین بار نیز به طور رسمی در رژه ملی 31 شهریور 1395 از مقابل چشم ناظران عبور کردند، همچنین این تعمیرات شامل برخی از ارتقا در سامانه های داخلی بنا بر نیاز عملیاتی نیروی هوافضا می‌باشد که در نمایشگاه ها یا مراسم های رسمی نیز اعلام شده است که از جمله آنها می توان به انواع تجهیزات ناوبری و رادیویی نسل جدید اشاره داشت.

ضمن آنکه عملیاتی کردن هواپیمایی که مدت زمان طولانی از پرواز به دور بوده و به صورت زمینگیر نگه داری شده است قاعدتا در بخش های مختلف بال و بدنه نیازمند تعمیرات اساسی یا طراحی دوباره برخی بخش ها می باشد و برخی از سامانه های آن نظیر انتقال سوخت، هیدرولیک، برق، ارابه های فرود و نشان‌دهنده‌های کابین خلبان نیز با گذشت زمان کارکرد خود را از دست داده اند، پس همانطور که فرمانده نیروی هوافضا نیز اعلام کرد اگرچه برخی تجهیزات آن به روز نبوده اما به همت کارشناسان داخلی ارتقا یافته است.

همچنین راه اندازی موتورهای این جنگنده توسط به صورت بومی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا به خط آوردن هواپیمایی که پیش از آن هیچ تجربه عملیاتی از پرواز یا تعمیر آن وجود نداشته و اقدامات صورت گرفته در راستای به روز رسانی و ارتقای آن که به طور قطع پشتیبانی از کشور سازنده نیز ندارد افتخار بزرگی است که گواه آن تصاویر منتشر شده از پرواز های ایمن پس از تعمیرات و اطمینان خلبانان نیروی هوافضا به اقدامات مختصصان زمینی در این راستا است.

* همه داشته های فیترهای ایرانی

اما شاید مهمترین نکته در کنار راه اندازی فیترها، اعلام توانایی بهره گیری از نسل جدید تسلیحات هوا به سطح ساخت کشورمان جهت اجرای عملیات های آفندی است که در ادامه به صورت کوتاه به آنان اشاره خواهیم داشت.

اولین سلاح و در اصل مهمترین نکته اعلامی توسط فرمانده نیروی هوافضای سپاه، تسلیح هوایپماهای بمب افکن سوخو 22 به موشک کروز 1500 کیلومتری ست که البته اعلام گردید که در آینده نزدیک رونمایی خواهد شد.

سابقه حمل موشک های کروز هواپایه در کشورمان به تسلیح جنگنده های F-4 فانتوم نیروی هوایی ارتش به موشک های ضدکشتی باز می گردد که به عنوان دست بلند نهاجا در آب های دوردست و با قابلیت عملیات های موثر در نظر گرفته می شود، اما موشک های کروز تولیدی کشورمان تنها محدود به نسخه های ضدکشتی نمی باشند، چرا که در بازه های زمانی گوناگون نمونه هایی جهت اجرای عملیات علیه اهداف زمینی نیز معرفی شده است که نمونه بارز و واضح آن «پروژه یاعلی» جهت تولید کروز برد بلند با قابلیت پرتاب از سکوهای زمینی و هواپیماهای شکاری می باشد که بنا بر مشخصات رسما منتشر شده بردی به اندازه 700 کیلومتر دارد.

موشک کروز از پروژه یا علی با رنگ قرمز مشخص است

این موشک خود می تواند به عنوان یکی از اصلی ترین تسلیحات هواپایه فیترهای سپاه محسوب گردد که احتمالا در گذر زمان با تغییرات صورت گرفته قابلیت های جدیدی را پیدا نموده است.

لازم به ذکر است که جهت پرتاب و رهاسازی دقیق موشک های کروز برد بلند سامانه های هدایتی موشک و ناوبری آن باید به صورت هماهنگ با جنگنده عمل کنند تا هواپیما بتواند آن را در موقعیت مناسب شلیک کرده و سپس پرتابه بنا بر اطلاعات دریافتی ابتدایی و موقعیت نقطه ای از هواپیمای مادر مسیر خود را به سمت نقطه مقصد به کمک تکنیک های مختلف ناوبری خود تصحیح و پیدا کند، لذا این هماهنگی دقیق بین موشک و جنگنده خود نیازمند برنامه ریزی دقیقی ست که صرفا منحصر به حمل و نهایتا رهاسازی در نقطه ای مشخص نمی شود.

به بیان دیگر، موشک های کروز هواپایه جهت رسیدن به هدف، از یک برنامه ریزی دقیق که در کامپیوتر آن تعبیه شده استفاده می‌کنند.

برخی جنگنده‌ها توانایی هدایت موشک یا ارتباط با آن از طریق سامانه های دیتالینک را دارند که در این صورت مسیر موشک توسط جنگنده تعیین شده و نقطه گذاری می شود و خلبان می تواند موشک را تا محدوده ای از هدف هدایت کند.

اگر این امکان وجود نداشته باشد، موشک می تواند به صورت خوداتکا عمل کند یعنی توسط هواپیما تا نقطه ای که از قبل تعیین شده حمل می شود -که همین باعث افزایش برد آن خواهد شد- بعد موشک مختصات محل رهایی را از جنگنده می گیرد و با اطلاعاتی که از قبل در سامانه پردازشگر آن ثبت شده و با استفاده از سیستم های ناوبری مختلف (ماهواره ای GPS، ترکام و یا اینرسی INS) و یا نقشه خوانی به سمت هدف میرود.

دیگر سلاح که در مراسم امروز نیز به نمایش در آمد، بمب 750 پوندی خوشه ای «سیمرغ» بود که در حقیقت نمونه داخلی بمب انگلیسی BL-755 ساخت وزارت دفاع است که طی هشت سال جنگ تحمیلی قابلیت خود را نشان داد، این بمب ها که جهت پوشش سطح گسترده ای از تجهیزات مستقر در میادین نبرد یا از کار انداختن پایگاه های هوایی کاربرد دارند، اساسا به این شکل عمل می کنند که پس از رها سازی از هواپیمای جنگنده و طی مسیری مشخص بنا بر زمان بندی تعیین شده تبدیل به تعداد بالایی ریز بمب می شوند که می توانند منطقه وسیعی را تحت تاثیر انفجارات خود قرار دهند و از این لحاظ قدرت تخریب با دایره بیشتری را دارند.

تصویری از بمب سیمرغ در جریان بازدید رئیس جمهور از صنایع دفاع

پیشتر نیز این بمب ها بر روی جنگنده های F-4 فانتوم تست شده است.

علاوه بر این سلاح، نیروی هوافضا پیشتر و در جریان بازدید مقام معظم رهبری از نسل جدیدی از بمب های خود با نام رعد 301 و از نوع JDAM رونمایی کرده بود که به نظر می رسد بر پایه بمب های 500 پوندی مارک 82 است که پیش از انقلاب وارد کشورمان شده و امروزه در نسخه های مختلف سقوط آزاد و تغییری، همچنین به عنوان پایه ای برای بمب های هدایت لیزری در خط تولید است.

بمب رعد 301 از نوع JDAM

بمب جی دم که در اصل یک بمب سقوط آزاد است با بهره گیری از یک کیت هدایتی می تواند مسیر خود را به سمت هدف با بهره گیری از ماهواره یا امکانات ناوبری شبکه ای تصحیح کند و از عملکردی با دقت بسیار بالا برخوردار است.

مراحل حمل و تست این سلاح پیشتر از جنگنده های Su-25 سپاه به نمایش در آمده بود، در مراسم امروز موشک هوا به سطح لیزری «بینا» که خود بر اساس موشک هدایت اپتیکی AGM-65 ماوریک است که به سر لیزری تجهیز شده و با وزن 500 پوند جهت پرتاب برای برد 20 کیلومتری موثر است به تصویر آمد و از آنجایی که در بخش دماغه جنگنده های سوخو 22 هدف گذار لیزری نیز وجود دارد می توان با اتکا به تسلیحاتی که قابلیت کنترل بر پایه هدایت لیزری را دارند به صورت موثر از آنان استفاده کرد.

در رونمایی امروز از یک نوع پاد هدف گذار که به نظر از نوع لیزری است نیز رونمایی شد که احتمالا جهت هدایت موشک های لیزری و بمب های این نوع مورد استفاده قرار می گیرد و در نوع خود جالب توجه می باشد.

در نهایت سلاح دیگری که در بین تسلیحات خودنمایی می کرد، نوعی بمب بالدار است که مشخصات آن نامعلوم است.

این گونه بمب ها که از هدایت ترکیبی بهره می گیرند به واسطه باله های خود می توانند مسیر مشخصی را پس از رهاسازی از جنگنده در آسمان پرواز کرده و به این ترتیب از برد عملیاتی بیشتری بهره بگیرند که همین موضوع موجب می شود که جنگنده حامل بتواند سلاح خود را از فاصله بیشتر و خارج از رینگ پدافندی دشمن به صورت ایمن رها کند ضمن آنکه این نسل از بمب ها همانند تسلیحات هدایت شونده اپتیکی، لیزری و ماهواره ای از دقت بسیار بالایی برخوردار است و احتمالا پیشتر نمونه از آنان نیز از جنگنده های F-7 نیروی هوایی ارتش با نام «یاسین» و با برد 60 کیلومتر آزمایش شده است که خبر تست موفقیت آمیز آن سال گذشته و طی رزمایشی اعلام شد.

در این تصویر انواع تسلیحات قابل حمله توسط فیترهای سپاه نمایش داده شده است. ازجمله موشک بینا، بمب بالدار، موشک آر60، بمب خوشه ای سیمرغ، بمب فاب500، بمب تمرینی فاب250 و راکت های اس60/ بر روی جنگنده نیز غلاف هدایت لیزری و راکت انداز نصب شده است.

در کنار این موارد، سوخوهای 22 می توانند طیف وسیعی از موشک های ضدکشتی هواپایه همانند «نور» و «قادر» را که توسط مختصصان داخلی ساخته و توسعه داده شده است حمل کرده و در عملیات های دریایی نیز به صورت موثر ایفای نقش کنند.

از دیگر تسلیحات قابل حمل فیتر می توان به موشک ها و بمب هایی اشاره کرد به صورت خاص برای این جنگنده در کشور سازنده تولید شده و سابقه بهره گیری از آن در نیروی هوایی کشورمان بر روی بمب افکن ضربتی سوخو 24 فنسر نیروی هوایی ارتش نیز وجود دارد.

از جمله این تسلیحات می توان به موشک هوا به هوای هدایت حرارتی R-60، موشک های هوا به سطح هدایت لیزری Kh-25 و Kh-29، موشک ضد رادار توانمند Kh-58U به عنوان یک سلاح راهبردی، انواع راکت اندازها همانند نمونه B-8 و خانواده بمب های سقوط آزاد عملیاتی یا تمرینی فاب من جمله نمونه سقوط آزاد 500 کیلویی FAB-500 و انواع غلاف های هدایت شونده اشاره داشت.

دیگر قابلیتی اعلامی توسط فرمانده نیروی هوافضا امکان کنترل پهپادها توسط بمب افکن های سوخو 22 در آسمان است که در حال حاضر تنها جنگنده های F-15 اسرائیل در منطقه به آن مجهز هستند و به نوعی یک قابلیت خاص و بومی به حساب می آید که کمترین کشوری به آن دست یافته است.

هرچند توضیحی از این امکان جدید نیز داده نشده است اما به صورت کلی هواپیماهای شکاری با بهره گیری از این توانایی منحصر به فرد می توانند در نقش یک پست هوایی یا رله ارتباطی برای پهپاد عمل کنند و آنان را از محیط آسمان به سمت هدف هدایت کنند یا در محیط های عملیاتی کنترل را از یک اپراتور زمینی به خلبان هواپیمای جنگنده منتقل کرد، ضمن آنکه این توانایی می تواند به عنوان یک خط ارتباطی موثر بین جنگنده و پهپاد (دیتالینک) در نظر گرفته شود تا عملیاتی مشترک هدف توسط هواپیمای بدون سرنشین نشانه گذاری شده و سپس جنگنده با تسلیحات خود به آن حمله ور گردد و یا با بهره گیری از تصویر برداری پهپاد حاضر بر فراز هدف از میزان موفقیت عملیات و شدت آسیب مطلع شد.

در پایان لازم به ذکر است که عملیاتی کردن بمب افکن های ضربتی سوخو 22 فیتر کاری ست بس بزرگ که متخصصان جوان کشورمان به آن دست یافته اند و حال آنکه این جنگنده علاوه بر توانایی پرواز پس از سه دهه به چنین بسته عملیاتی و ارتقای موثر دست یافته است نشان از آن دارد که نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی علاوه بر توانمندی ذاتی در بخش موشک های بالستیک و سپس پدافند هوایی، عملیات های هوایی را نیز سرلوحه اقدامات خود قرار داده که گواه آن مراسم رونمایی صبح امروز از ده فروند جنگنده اورهال و ارتقا یافته به همراه مجموعه جدیدی از تسلیحات هوا به سطح هدایت دقیق در پایگاه هوایی نیروی هوافضای سپاه در شیراز است که صبح امروز انجام گرفت و با پرواز 5 فروندی فیترها جلوه خاصی به آن بخشیده شد.

سرلشکر جعفری فرمانده سپاه درخصوص اهمیت دستاوردهای امروز گفت: اگر توانمندی‌های سپاه که برگرفته از همت و اراده متخصصان جوان انقلابی است و بخشی از آن امروز در نیروی هوافضای سپاه مشاهده شد و در شعاع 2000 کیلومتری قابلیت بروز و ظهور دارد، به گوش رئیس‌جمهور ماجراجوی آمریکا برسد، هرگز از این غلط‌ها نخواهد کرد و به این باور خواهد رسید که تهدید نفتی نیز به راحتی قابل پاسخگویی است.