بحث شفافیت سال‌هاست که در پیچ و تاب‌های بروکراتیک کشور سر درگم است و هر بار که صحبتی از اختلاس و تخلفات مالی به میان می آید لنگی پای شفافیت هم بیشتر هویدا می‌شود. در همین راستا خبرآنلاین برآن شد تا یک میزگردی با حضور احمد توکلی رئیس سازمان دیده‌بان شفافیت و عباس عبدی فعال سیاسی اصلاح‌طلب برگزار کند.
اولین سوال این‌چنین آغاز شد:
آقای توکلی وقتی از شفافیت حرف می زنیم یعنی چی؟
توکلی: شفافیت محصول نوعی از رفتار سیاستمداران و حکام است به طوری که مردم بدانند در قدرت و مناسبات میان دولتمردان چه می گذرد.
حد و مرز این شفافیت کجاست؟
توکلی: حد و مرزی ندارد مگر منافع ملی. حد و مرز شفافیت را تنها در زمینه امنیت ملی باید دانست.
جناب عبدی چرا دولت‌ها تن به شفافیت نمی دهند؟
عبدی: چون به درستی کاری که انجام می دهند اعتماد ندارند. مثلا در زمینه واردات خودرو به هر حال افرادی این کار را انجام می دهند اما چرا اسامی آنها افشا نمی شود؟ چون پشت پرده‌هایی وجود دارد که نمی خواهد افشا شود. یکی از آنها بحث ثروت است به دلیل مباحث مالیات یا تبعاتی که می تواند داشته باشد. بنابراین اعتماد به درستی کار ندارند برای همین تن به شفافیت نمی دهند.
آیا تنها باید دولتمردان شفافیت داشته باشند یا سازمان‌های غیردولتی هم مشمول آن می‌شوند؟
توکلی: بله این مسئله به مردم هم ربط دارد یعنی مردم هم باید شفافیت مالی داشته باشند و پنهان کاری نکنند.
قبول دارید ایرانی ها علاقه ندارند از اموالشان کسی خبردار شود؟
توکلی: به طور کلی جهان سومی ها بیشتر علاقه به مخفی کاری دارند؛ چون نمی دانند چه رفتاری با آنها می شود چون شفافیت هزینه دارد بنابراین ترجیح می دهند جزئیات اموال خود را مخفی کنند.
عبدی: یک مسائلی است که خصوصی است. اما وقتی فرد وارد سیاست می شود این مسئله وارد حوزه عمومی می شود. مثلا کسی رابطه نامشروع داشته است؛ اگر این فرد خواست نامزد ریاست جمهوری شود دیگر خصوصی نیست بنابراین آنجایی که مربوط به حوزه عمومی می شود ما دیگر بحث خصوصی نداریم و منافع همه مطرح است.
ما سال‌ها یاد گرفتیم انتشار اخبار، اعتماد ملت را از بین می‌برد اما امروز گفته می‌شود افشای اخبار موجب اعتماد می‌شود کدام حرف درست است؟
توکلی: اتفاق مبارکی افتاده است و آن این است که این حرف غلط بوده است و وقتی اخبار منتشر می شود یعنی افراد در مظان قضاوت مردم قرار می گیرند و نظارت بیشتر می شود.
