خالد الجیوسی در رای الیوم نوشت: در حالی که دیدگاههای مختلفی در مورد ایران و تنگنایی که در آن است، وجود دارد، ما معتقدیم که بازگشت به تاریخ تهدیدات ایران در مورد بستن تنگه هرمز و عملی نشدن آن، برای برطرف شدن نگرانی ها در این مورد کافی نیست و دولتهای خلیج فارس نمی توانند تنها به این مساله اکتفا کرده و خوشحال باشند؛ چرا که پپش از این تهدیدات ایران در مورد بستن هرمز مربوط به قرار گرفتن منافع آن در معرض خطر بوده و اکنون، فشارهای ترامپ نیز منافع جمهوری اسلامی را تهدید می کند؛ چه چیز می تواند خطرناکتر از این باشد که صادرات نفت ایران متوقف شود؟ قطعا در این شرایط برای ایران دشوار است که سکوت اختیار کند.
به گزارش «انتخاب»، این رسانه عرب زبان ادامه داد: اما در مورد جایگزینهایی که در جیبوتی فراهم شده، گزینه های دریایی که در اختیار دارد و جایگزینهایی که امارات فراهم کرده است، تحلیلگران بر این عقیده اند که طرحهای دریایی که عربستان در جیبوتی به آنها امید بسته است، همچنان اجرایی نشدنی است.
خطوط لوله های اماراتی، یک گزینه اماراتی جایگزین است که در خدمت دیگر دولتهای خلیج فارس نیست و نباید فراموش کنیم که تنگه هرمز راهی اساسی برای انتقال نفت و گاز است؛ همانطور که اطلاعات منابع آمریکایی نیز این مساله را ثابت می کند. یک سوم تولیدات نفت جهان از تنگه هرمز می گذرد، این تنگه بین ایران و عمان ارتباط برقرار می کند و به منزله شریان حیاتی دولتهای خلیج فارس است.
اما در مورد منافع مشترک باید گفت جمهوری اسلامی ایران با بستن تنگه، منافع هم پیمان چینی خود را به خطر نمی اندازد؛ چرا که اصلی ترین وارد کننده نفت ایران است؛ در مقابل چین هم باید متوجه مسئولیت خود باشد، به وارد کردن نفت ایران ادامه دهد و به تهدیدات آمریکا توجهی نداشته باشد.
شاید ایران برای حفظ هم پیمان چینی خود تنها اجازه عبور کشتی های آن از تنگه هرمز را بدهد. با این حال، وقتی از این احتمال سخن می گوییم، باید این صحبت فرمانده سپاه پاسداران را در نظر داشته باشیم: «تنگه هرمز یا برای همه است یا برای هیچ کس».
