داوودنژاد ادامه داد: «در جشنواره سی‌وپنجم شاید تنها فیلمی که در کنار فیلم ما دیده شد و نظر مثبت منتقدان را نیز به خود جلب کرد مستند «صفر تا سکو» بود. به این فیلم حتی نیم نگاهی هم نکردند. سردمداران جشنواره سی‌وپنجم این فیلم را حتی لایق کاندید شدن هم نمی دانستند. کمتر فیلمی را در سینمای ایران داریم که تا این اندازه نقد مثبت دریافت کرده باشد، آن هم تا حدی که در جشن منتقدان از این فیلم تقدیر شد و من هم به عنوان کاندید جایزه اول زن معرفی شدم.»
بازیگر فیلم «شماره 17 سهیلا» درباره حضور این فیلم در جشنواره‌های جهانی گفت: «فیلم ما در جشنواره ژنو جایزه بهترین فیلم فستیوال را کسب کرد. این اثر بدون سرو صدا در جشنواره‌های زیادی حضور پیدا کرد، اما باز هم توجه ویژه‌ای به آن صورت نگرفت. دو سال منتظر اعلام اکران فیلم بودیم و بعد از مدت زیادی این اتفاق افتاد. دلایل این تعویق و توقف در اکران را نمی‌دانم. آقای سیدزاده تهیه‌کننده فیلم اعتقاد داشت که مافیای اکران جلوی نمایش این اثر را گرفت. البته من سررشته‌ای از مافیای اکران ندارم، ولی پخش‌کنندگان و سالن‌داران هیچ توجهی به فیلم نکردند.»
بازیگر سینمای ایران درباره حساسیت‌هایی موجود در قصه فیلم گفت: «معضل طلاق و روابط بین زنان با مردان یکی از مهم‌ترین موضوعات جامعه ماست، چیزی که کمتر به آن توجه شده و کمتر سینماگری هم در رابطه با این موضوع فیلم ساخته است. سردرگمی‌های بسیاری از مردم درباره معضلات احساسی که در فیلم «شماره 17 سهیلا» آمده بود نادیده گرفته شد. چرا ما باید با 22 سالن دو هفته اکران باشیم؟ فیلم ما نه تبلیغ تلویزیونی داشت و نه از امکانات تبلیغاتی دیگر استفاده کرد. باید به این فیلم احترام گذاشت.»
داوودنژاد در انتها درباره دیگر فعالیت‌هایش گفت: «در فیلم «مصائب شیرین 2» که توسط پدرم ساخته می‌شود در بخش فیلمبرداری ایران آن حضور خواهم داشت. البته سهم خاصی از این فیلم ندارم. در سریال «هیات مدیره» مازیار میری هم حضور داشتم که به زودی پخش خواهد شد. اما موضوع مهم این است که سینما و نقشها اکنون در اختیار یک عده خاص است و در این دورهمی هم کسی را راه نمی‌دهند. به این باور رسیده‌ام که جایی برای امثال من نیست زیرا نقشها جای دیگری تقسیم می‌شود.»
اعتماد آنلاین
