البته هر قدر این مردم از دانش، تخصص، آگاهی و سواد بیشتری برخوردار باشند بی‌شک قدرت توان دفاعی و تهاجمی آن کشور بالاتر خواهد بود.
اگر چه ساختارها، نهادها، قوانین به خصوص قانون اساسی، از جمله ارکان حکومت در هر جامعه‌ای محسوب می‌شوند اما همه اینها بدون مردم مقبولیت ندارند و برای اجرایی کردن سیاست‌ها و برنامه‌های خود محتاج حضور و پشتیبانی مردم هستند.
شکل‌گیری و پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران مرهون سه عنصر اسلام، رهبری و مردم است. این سه همچنان عامل بقاء و پایداری انقلاب و نظام جمهوری اسلامی نیز خواهند بود. «مردم‌سالاری دینی» از دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی برای ایرانیان است؛ حق رای، حق تعیین سرنوشت، انتخابات آزاد، مشارکت سیاسی واقعی، انتخاب مسوولان کشور توسط مردم با واسطه و بی‌واسطه، نظارت و پرسشگری، امر به معروف و نهی از منکر همه از نشانه‌های مردم‌سالاری دینی در جامعه است. البته اینکه چه میزان از این مولفه‌ها در عمل تحقق یافته است بحث دیگری است اما جهت‌گیری، نشانه‌ها و سمت و سویی که جامعه دارد برای عینیت بخشیدن تام و تمام به مولفه‌های فوق است.
«هنر مردم» برای مسوولان اداره کشور آن است که «سخن‌ها را به موقع و درست بشنوند» ، «با مردم و درمیان مردم باشند»، «خدمت به مردم را یک افتخار برای خود بدانند» و «به‌واسطه مسوولیتی که دارند امانتداری صادق و پاکدست برای مردم» باشند. افزون بر این ساختارها، نهادها و سیاست‌گذاری‌ها هم باید این مهم را تسهیل و با سازوکارهای مناسبی به تحقق بخشیدن آنها کمک کند. جامعه امروزی ایران و مسائل، مشکلات، مطالبات، چالش‌های آن را باید مسوولان به‌درستی شناسایی و درک کنند با کمک و مشارکت نخبگان و نهادهای مرتبط راهکارهای فائق شدن بر آنها را طراحی و اقدام نمایند.
اینکه همه مشکلات و نارضایتی‌ها را متوجه دشمنان کنیم یک خطای راهبردی در اداره و مدیریت کشور و برون‌رفت از مشکلات و چالش‌های جامعه است. اگر چه دشمنان از هر تلاشی برای مقابله، مخالفت و شکست‌دادن اراده و عزم ایرانیان در دفاع از انقلاب اسلامی و تمامیت ارضی خود کوتاهی نکرده و نخواهند کرد.و باید مردم ضمن حفظ هوشیاری و رسانه‌ها با آگاهی‌بخشی و روشنگری نقشه‌های دشمنان را افشاء کنند. اما از این مهم‌تر آن است که مردم «وحدت و همدلی را در میان مسوولان» و «تلاش شبانه‌روزی آنان را برای حل مشکلات مردم» مشاهده کنند.
جامعه کنونی ایران انباشتی از مطالبات و درخواست‌ها و تقاضاها را دارد که ظرفیت، استعداد، منابع کشور برای تحقق همه آنها در یک بازه زمانی کوتاه نه تنها امکان‌پذیر نیست بلکه با عقلانیت و تدبیر در اداره کشور هم سازگاری ندارد.
«هنر مردمداری» به ما می‌گوید باید میان مردم و مسوولان فاصله‌ای نباشد، مقامات و مسوولان در دسترس مردم و پاسخگو باشند، استبداد رای و خودخواهی و تکبر از سوی مسوولان نباید مشاهده شود. چالش‌ها و مشکلات هر شهر، منطقه و استان به‌درستی احصاء و برای حل آنها برنامه‌ریزی شود، تمرکززدایی و تفویض اختیار از سوی مسوولان مرکزی به استان‌ها و شهرستان‌ها صورت گیرد تا مقامات محلی بتوانند با سرعت عمل به حل مشکلات بپردازند. توجه داشته باشیم که گاهی یک رخداد کوچک در یک شهر موجب انقلاب و تحولات نه تنها در یک کشور بلکه در بخشی از جهان می‌شود: خودسوزی یک جوان تونسی به نام محمد بوعزیزی که نمونه‌ای از این مساله است. سبزی‌فروش و میوه‌فروش تونسی به‌دلیل اینکه پلیس مانع کسب و کار او شده بود خود را آتش زد و این اقدام همبستگی مردم با وی در مخالفت با پلیس و سپس رژیم حاکم را به‌دنبال داشت و منجر به تغییر رژیم نه تنها در تونس بلکه در بسیاری از کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه شد، یا اگر چه جنگ جهانی اول دلایل و زمینه‌های متعددی داشت اما «ترور ولیعهد اتریش و همسرش به‌دست یک جوان ملی‌گرای صربستانی» موجب گردید که اولتیماتوم اتریش به صربستان جرقه جنگ جهانی اول را بزند که چهار سال طول کشید و 20 میلیون کشته و 17 میلیون زخمی و ویرانی شهرها و کشورهای متعددی را برجای گذاشت. این دو نمونه برای آن است که بدانیم کوچک‌ترین رخدادها را نباید از نظر دور داشت و بی‌اعتناء بود. باید بخشداران، فرمانداران، استانداران و همه مسوولان و مقامات کشور از بالا تا پایین در حوزه ماموریت خود احساس مسوولیت کنند و پاسخگو باشند.
«هنر مردمداری» این است که همراه با مردم و در میان آنها و برای آنها باشیم. احساسات و عواطف آنها را درک کنیم و در شادی‌ها و غم‌ها شریک و همراه آنها باشیم. برای اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی به مردم احترام قائل شویم. و از حضور مردم در دفاع از تمامیت ارضی، انقلاب و آرمان‌های آن استفاده ابزاری نکنیم. اگر اینها تحقق یافت و مردم ما را خادم واقعی و امین و پاکدست خود دانستند
آنگاه هیچ حربه‌ای از دشمنان بر ما اثر نخواهد کرد و در جنگ اراده‌ها این ما هستیم که پیروزیم.
منبع:صبح نو
