یادداشت های علم را منبعی پروپیمان برای همه کسانی دانست که می خواهند درباره تاریخ معاصر به بررسی و تحقیق بپردازند، کتابی که از منظرهای بسیار گوناگون می توان بدان پرداخت و درباره آن نوشت. این خاطرات مملو از موضوعات و سوژه هایی است که هرکدام می توانند به عنوان یک مدخل پژوهشی، پیرامون سیاست و حکومت در دوران پهلوی موردتوجه قرار گیرند. البته سوای همه این ها متن یادداشت ها آنقدر جذاب است که به عنوان اثری سرگرم کننده نیز از خواندن آن می توان لذت برد.

موقعیت ویژه و استثنایی علم نزد شاه به گونه ای است که هیچ فرد دیگری در این زمینه هم تراز با او نبوده است. علم فقط وزیر دربار او نیست، بلکه به عنوان یک دوست با روابط نزدیک و خصوصی مورد اعتماد اوست. این مهم نه تنها به اعتبار ادعای خودِ علم که از نوع رابطه آن ها با یکدیگر و سخنانی که بین شان رد و بدل شده می توان دریافت. بنابراین همین که شاه با علم به عنوان فردی معتمد سخن گفته و علم نیز آن ها را در یادداشت هایش منعکس کرده، اهمیت بسیار ویژه ای به این یادداشت ها می دهد. همچنان که به گفته خود علم در این یادداشت ها «از سیاست خارجی تا مسائل خانوادگی و مسائل کشوری و دختربازی و غیره و غیره، همه جور صحبت هست». از سوی دیگر وقتی علم به خصوصی ترین مسائلی که می تواند چهره او و شاه را نزد مردم و نزدیکانشان مخدوش کند در این یادداشت ها پرداخته، چندان دلیلی وجود ندارد در زمینه های دیگر پرده پوشی کند، پس تا حد بسیار زیادی می توان به صحت این خاطرات باور داشت.

یادداشت های علم نه تنها به دلیل اطلاعات دست اولی که درباره زنگی خصوصی شاه ارائه می کند و در تحلیل شخصیت آخرین پادشاه ایرانی بسیار حائز اهمیت است، بلکه مملو است از اشاراتی کوتاه و بلند از زبان شاه درباره مسائل داخلی و خارجی که با توجه به نحوه حکومت شاه می توانند نشان دهنده جهت گیری های سیاست های داخلی و خارجی شاه و درنهایت کشور ایران در آن دوران باشد. برای مثال از نحوه اعمال قدرت شاه در اوپک گفته تا سیاست او در قبال اسرائیل، نگاهش به اعمال نفوذ خارجی ها در ایران، رابطه اش با روحانیت و... شاید از بررسی و تجزیه و تحلیل سیاست گذاری های شاه، سخنرانی ها و یا گفتگوهای رسمی اش نیز بتوان به چنین دریافت هایی رسید، اما هیچ کدام از آن ها نمی تواند این چنین چهره واقعی شاه را بدون رتوش در اختیار مخاطب قرار دهد.

متن کامل یادداشت های علم، جلد به جلد، به تدریج در خارج از کشور منتشر شد و در ایران نیز به بازار آمدند. انتشار این مجموعه در شش جلد (دربردارنده یادداشت های علم از ۲۴ بهمن ۱۳۴۷ تا ۷ مهر ۱۳۵۶)، پایان یافته به نظر می رسید که بخش منتشرنشده تازه ای پیدا شد که مربوط است به یکم اردیبهشت ۱۳۴۶ تا ۲۱ بهمن ۱۳۴۷است. این بخش با عنوان جلد هفتم به تازگی توسط نشر معین و نشر مازیار (که با همکاری هم شش جلد قبلی را منتشر کرده اند) وارد بازار نشر شده است.