این موضوع از آن جهت برای شهروندان آمریکایی و اغلب کشورهای جهان حائز اهمیت است که دونالد ترامپ تلاش کرده است در حدود دو سال گذشته رویکرد براندازانه ای را در قبال نظم ملی و بین المللی در پیش گیرد . از این رو ، شکست احتمالی جمهوری خواهان در انتخابات امسال و انتخابات دو سال بعد، امیدها را برای بازگشت به نظم کنونی مبتنی بر "مشارکت جویی چند جانبه گرایانه " در دل قربانیان متعدد ترامپیسم ایجاد کرده است . با این حال ، ترامپ نزد عموم رای دهندگان آمریکایی بیش از این که خالق نظم جدید باشد ، مخلوق ناکارآمدی نظم کنونی به شمار می آید.
گرچه با روی کار آمدن ترامپ، تعارضات نژادی در آمریکا شدت گرفت ؛ سیاست های مهاجرتی سخت گیرانه ای پیگیری شد ؛ آمریکا ازسازمان ها و پیمان های بین المللی خارج شد و در نهایت جنگ عظیم تجاری از راه رسید ؛ با این حال ، بی تردید وی در انتخابات پیروز نمی شد اگر به مطالبات مردمی برای رسیدن به نظم جدید جواب نمی داد . ترامپ معلول نیاز مردم تشنه نظم جدید - نظمی برپایه حفظ هویت ملی و برتری – است تا علت العلل آن . جامعه آمریکا بعد از سه قرن استقبال از مهاجران دیگر توان پذیرش افراد جدید را ندارد و به همین دلیل از کشوری مهاجر دوست به کشوری مهاجر ستیز بدل شده است . جامعه آمریکا بعد از نیم قرن ایفای نقش پرهزینه در رهبری جهانی دیگر توان محبوب بودن را ندارد و به همین دلیل با همگان در حال کشمکش و دعواست و سرانجام این که جامعه آمریکا بعد از 50 سال حراست از تجارت آزاد دیگر قدرت رقابت با رقبای قدرتمند را ندارد و به همین دلیل راه جنگ تجاری را در پیش گرفته است.
از این رو، از سوی جامعه آمریکا ، مهاجر دوستی کنار گذاشته می شود ؛ تلاش برای جلب رضایت متحدان نادیده گرفته و رقابت آزاد نفی می شود تا در لوای شعار " اول آمریکا " ، امکان حفظ هویت ملی و برتری ایالات متحده آمریکا در قرن حاضر فراهم شود . ترامپ به نمایندگی ملی گرایان آمریکایی ، براندازی نظم کنونی را سرلوحه اقدامات خود قرار داده است و تا زمانی که راه حل هایی برای بحران های متعدد جامعه آمریکا شامل بحران هویت ، بحران کارآمدی و بحران مقبولیت یافت نشود ، دولت آمریکا از تلاش برای استقرار نظم جدید دست برنخواهد داشت ؛ حتی اگر دموکرات ها در انتخابات نوامبر 2018 کنگره را تصاحب کنند و در انتخابات 2020 ترامپ را از کاخ سفید بیرون بیندازند. گرچه ممکن است ملی گرایی لیبرال های آمریکایی ، انسان دوستانه تر از ملی گرایی محافظه کاران باشد ؛ با این حال ، در ماهیت برتری طلبی دو گروه تفاوت چندانی دیده نمی شود. به عبارت دیگر ، شکست ترامپ ضرورتا مرهمی برای درد زایمان نظم جدید مد نظر آمریکایی ها نخواهد بود .
