باز هم شاهد تحرکات مشکوک از سوی اصلاح‌طلبان در زمانی که دولت در مدیریت بحران دچار مشکلاتی شده است، هستیم. استیضاح رئیس‌جمهور در قانون اساسی توسط مجلس در صورت عدم کفایت پیش‌بینی شده اما به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان بسیار مشتاق استعفای حسن روحانی هستند و آن را با حرف در دهان دیگری گذاشتن به رقیب سیاسی نسبت می‌دهند. نکته مشکوک درباره موضوع استعفا، استیضاح یا عدم کفایت رئیس جمهور این است که اصلاح‌طلبان اگر مخالف این امر هستند چرا به طور گسترده درباره آن حرف می‌زنند؟!
در همین زمینه بود که چندی پیش «سعید حجاریان»، تئوریسین جریان اصلاحات با سناریوسازی درباره پیش‌بینی تشدید مشکلات کشور گفت: «در صورتی که وضعیت گفته شده تشدید شود، راست‌ها چهار سناریو پیش روی دولت روحانی قرار خواهند داد. اولین آنها پیشنهاد استعفاست؛ یعنی روحانی را به استعفا دلالت کنند.»
وی باز هم در راستای سیاست رقیب‌هراسی دوقطبی قدیمی سرهنگ و حقوقدان را مطرح کرد و گفت: «اگر کار به جایی برسد که کلیه مراودات حقوقی با غرب بسته شود، طبعاً نظام برای پیشگیری از درگیری نظامی به سمت سرهنگ‌ها خواهد رفت.»
آقای حجاریان می‌خواهد جناح راست را عامل اجرایی نشدن وعده‌های دولت آقای روحانی معرفی کند اما این روش‌ها نخ‌نما شده است.
پس از این اظهارات حجاریان، صحبت درباره استعفای حسن روحانی در جریان اصلاحات به طور فزاینده و عجیبی رشد کرد و داغ شد.
صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح‌طلب هم در این باره گفت: «آقای روحانی از ریاست جمهوری استعفا بدهد یا استعفا ندهد، به اصلاح‌طلبان نزدیک شود یا نشود، همچنان بر خط اعتدال باقی بماند یا نماند، فرقی نمی‌کند چون دیگر حرفی برای گفتن ندارد.»
عبدالله ناصری عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات گفت: «ظرفیت سیاسی آقای روحانی بیشتر از آن است که استعفا دهد.»
علی جنتی، وزیر اسبق ارشاد نیز در این باره با تکرار ادعای حجاریان گفت: «روحانی اهل استعفا نیست. رئیس جمهوری نظامی رویای برخی جریان‌ها است.»
پس از این بحث‌ها روزنامه اعتماد، موضوع استعفای روحانی و دولتش را به اصولگرایان نسبت داد. و این در حالی است که سید حسین موسویان، دیپلمات طرفدار دولت، نسبت به ادامه وضعیت کنونی در صحنه سیاسی جاری هشدار داده و از مقامات جمهوری اسلامی خواسته است برای خروج از بن‌بست به «استعفای دولت فعلی و برگزاری انتخابات زودرس» تن دهند.
برخی از کارشناسان سیاسی مطرح می‌کنند که این اخبار بسیار مشکوک است. در این رابطه مطرح می‌شود اینکه برخی حامیان و نزدیکان روحانی به‌جای ارائه راهکار برای حل مشکلات، مسئله استعفا و کنار رفتن دولت را مطرح کرده‌اند، بسیار مشکوک است.
کیهان در این باره نوشت: «کیهان در واکنش به پیشنهاد سیدحسین موسویان درباره استعفای رئیس جمهور نوشت: چه استعفایی؟! اگر گفته شود برای کارآمدی، عمرو یا زید دولت جا به جا شوند حرف معقولی است، درست مانند یک تیم ورزشی. اما مگر وسط مسابقه و دست و پنجه نرم کردن با حریف می‌شود تیم را یکجا کنار گذاشت و فی‌الفور تیم جدیدی جایگزین کرد؟!»
این روزنامه افزود: «این آدرس مشکوک، چاره‌جویی است یا بهانه‌تراشی برای سرگرمی غفلت‌آفرین جدید؟ بازنگری و اصلاح مسیر گذشته با رویکرد اعتماد و اتکا به ظرفیت‌های بزرگ داخلی و در جهت عملی کردن وعده رونق و گشایش اقتصادی، برعهده دولتمردان است.»
اصلاحات در صحنه‌آرایی سیاسی سعی دارد که مسئله استعفا را به طور مشکوکی زنده نگه دارد هر چند که با سیاه‌نمایی آن را به رقیب نسبت می‌دهد اما با نگاهی به صحبت‌های حجاریان به خوبی می‌توان دریافت که ریشه این بحث‌ها از کجا شکل گرفته است و اصلاح‌طلبان چه جنگ روانی را عملیاتی می‌کنند. دو کلیدواژه استعفای دولت و استقرار دولت نظامی که حجاریان آن را سناریوسازی کرد در صحبت‌های اصلاح‌طلبان به خوبی به چشم می‌خورد که عقبه طرح مشکوک این بحث را آشکارا نشان می‌دهد.
یادآور می‌شود علی شکوری راد از اعضای حزب منحله مشارکت که حزب اتحاد ملت را اداره می‌کند روز پنج‌شنبه در همایش احزاب و برخلاف مواضع روزهای اخیر رئیس جمهور مدعی شد: بعید می‌دانیم الان و در بحران فعلی کاری از دست شخص آقای روحانی بربیاید، راه‌حل این بحران فزاینده در دست روحانی نیست بلکه روحانی باید با مقام معظم رهبری بنشیند و بگوید که راه‌حلی پیش روی ما قرار دهند.
