در شرایطی که حامیان دیروز روحانی از سلبریتی تا نماینده مجلس تا نظریه پرداز و استاد دانشگاه و ... در مسابقه ای نانوشته در ابراز برائت از روحانی با یکدیگر در حال مسابقه اند و دامن از حمایت روحانی پس میکشند تا مبادا گرد ناکارآمدی او خدشه ای بر ژست مردم خواهی آنها بیندازد باید گفتار روحانی را با دقت بیشتری تحلیل کرد. سخنان روحانی در نشست مدیران دولت از این جهت حائز اهمیت است که ادبیات روحانی از بعد از خروج آمریکا از برجام به نحو ملموسی دچار تعدیل شده اگر نگوییم تغییر.
روحانی حتی از بوسیدن دست مخالفین ولزوم احترام به آنها میگوید . دیگر از آن انگ و برچسب های دیروز به منتقدان خبری نیست. کلید واژه هایی چون «دلواپس» و «کاسب» و ... جای خود را به کلید واژه هایی چون «دشمن» «مبارزه» و« لزوم مقاومت» داده است که تا پیش از این جایی در واژگان روحانی نداشت و همواره از سوی طیف همراهان دیروز روحانی با انگ توهم توطئه رانده میشد اینک و به یکباره ضریب معنا داری در کلام روحانی می یابد. نوک پیکان کلام و جنس و لحن روحانی دیگر معطوف به دشمن خیالی و رقیب داخلی نیست بلکه دشمن واقعی یعنی امریکا و غرب را نشانه رفته است.
این تغییر ادبیات اگر محدود به حرف نماند و در ادامه جامه عمل بپوشد می توان انتظار داشت سرآغاز تغییر مسیری باشد که روحانی در طی سالهای گذشته آن را در پیش گرفته بود. دراینصورت چرا نباید آن را به دیده مثبت نگریست و آن را نوید دهنده ندانست ؟ این تغییرات اگر حتی کوچک و حداقلی اما در مسیر صحیح و همسو با گفتمان انقلاب اسلامی باشد باید آن را به فال نیک و روحانی را در پناه حمایت خویش گرفت نه اینکه با ترکه طرد عملا وی را به سمتی سوق دهند که نتیجه آن مطلوب معاندان خارجی و منافقین داخلی باشد که نه تنها انقلاب بلکه خود دولت روحانی برایشان واجد کمترین اهمیتی نیست.
جریان انقلابی اگر امروز تکلیف خود را در حفظ دولت می داند به منزله ساده اندیشی او نیست بلکه ناشی از حسن ظنی متاثر از آموزه های اخلاقی و مبتنی بر سیره رهبری در حمایت از تمام دولت های منتخب مردم است .
در شرایط فعلی که به نظر میر سد دولت روحانی افتاده است پای زدن به او جز آب به آسیاب معاندان ریختن هیچ ثمره ای نخواهد داشت.
مردی نبود فتاده را پای زدن / گر دست فتاده ای بگیری مردی
جریان انقلابی که همواره در طول سالیان گذشته نسبت به رویه دولت در نگاه بیرونی و غفلت از ظرفیت های درونی کشور منتقد بوده است و ملاک او برای هر انتقاد یا حمایتی نیز صرفا مصالح انقلاب و حرکت در مسیر ارزشها و اصول انقلابی با محوریت ولایت فقیه بوده است و نه منافع حزبی و گروهی بار دیگر بایدثابت کند که انتقادات او جنبه شخصی ندارد و ااگر فردی در راستای این اصول و مسیر ترسیمی رهبری نظام حرکت کند حاضر است تمام قد اما با چشمانی باز پشت او بایستد و او را در مقابل معاندان خارجی و شبکه همکار غرب که به طور عام به کارگزاران نظام ، نگاه صرفا ابزاری برای پیشبرد گفتمان غرب دارند وبه طور خاص به روحانی به چشم تحقیر آمیز رحم اجاره ای می نگرند حمایت کند زیرا در تحلیلی نهایی حتی به بن بست رسیدن دولت روحانی نیزبه جهت اینکه نهایتا برای نظام هزینه ساز است مطلوب جریان غربگرا خواهد بود. روحانی را کمک کنیم تا باری را که بر دوش گرفته است به مقصد برساند. و به وعده هایش عمل کند .
