امروزه مصرف مواد مخدر به صورت افسار گسیخته‌ای در میان افراد و اقشار مختلف جامعه گسترش یافته است. متاسفانه چند سالی است که تعداد مصرف کنندگان زن مواد مخدر رو به افزایش گذاشته و این روند آسیب‌های فراوانی را برای جامعه در بر داشته است.

گرایش زنان به مواد مخدر نه تنها کانون خانواده را متزلزل ساخته و مشکلات فراوانی را پدید می‌آورد که آسیب‌های روانی غیر قابل تصوری را بر جامعه نیز می‌گذارد.

گرایش زنان به مواد مخدر

گرایش بانوان به انواع مواد مخدر علل بسیاری دارد که عمدتا به موضوع تناسب اندام باز می‌گردد. صرف نظر از زنان معتاد کارتن خواب، اکثر بانوانی که در کانون خانواده زندگی می‌کنند اما معتاد هستند، با داروهای لاغری به این ورطه کشانده شده‌اند.

زنان مصرف‌کننده مواردی مانند فرار از فشارهای روحی ناشی از محدودیتهای خانواده و محیط، فشارهای عاطفی ناشی از آزار جسمی و جنسی، مشکلات مالی و تن فروشی و فشارهای روحی در جامعه بیشترین تاثیر را در گرایش زنان به مصرف مواد دارد. متاسفانه مدت‌ها است که شاهد توزیع گسترده‌ی انواع داروهای لاغری با بن‌مایه‌ی مواد مخدری از جمله شیشه هستیم که با گذشت قریب به یک دهه از نخستین گزارش افشاگرانه، هنوز هم نظارت مطلوبی بر این قبیل داروها و عوارض حاصل از آن مشاهده نمی‌شود. در این راستا، از عوامل موثر در گرایش زنان به اعتیاد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- فشارهای عاطفی و آسیب پذیری
- زندگی با یک مرد معتاد (پدر یا همسر)
- نداشتن آگاهی و رشد نیافتن مهارت‌های زندگی
- مصرف داروهای لاغری و افسردگی بدون نظارت پزشک

در این میان نباید از نقش باشگاه‌های بدن سازی و نیز آرایشگاه‌های زنانه در توزیع و ترویج انواع مواد مخدر چشم‌پوشی کرد. بسیاری از این مراکز برای کسب سود بیش‌تر و نیز حفظ و افزایش تعداد مشتریان خود، سعی بر آن دارند تا با رائه‌ی راه‌کارهایی با حصول نتیجه‌ی زودهنگام، به اهداف سدجویانه‌ی خود نائل آیند. اغلب برای افزایش سطح انرژی در ورزش، رفع افسردگی و جلوگیری از پیری پوست، تناسب اندام و لاغری و... توصیه می‌کنند تا مراجعه کنندگان از داروهای پیشنهادی استفاده کنند؛ داروهایی که نه تنها مورد تایید وزارت بهداشت و درمان نبوده، بلکه بارها درباره‌ی مصرف آن‌ها هشدارهایی داده شده است.

البته بر تاثیر این قبیل داروها بر لاغری و کم‌اشتهایی شکی نیست اما زمانی که مزایای آن را در کنار آسیب‌های غیرقابل جبران قرار می‌دهیم متوجه می‌شویم که این مسیر پایانی جز اعتیاد و نابودی ندارد.

عدم حمایت خانواده ،اصلی‌ترین عامل

جدای از موارد ذکر شده، دسته‌ی دیگری از بانوان نیز مشاهده می‌شوند که به دور از موضوع لاغری و زیبایی به مواد مخدر رو آورده‌اند. طبق آمار منتشر شده؛ میانگین سنی اولین مصرف مواد مخدر در زنان، 21 سال و میانگین معتاد شدن 24 سال است. به این معنا که فاصله اولین مصرف تا معتاد شدن زنان در ایران براساس مطالعه حاضر 3 سال گزارش شده است و حدود 90 درصد از بانوانی که اولین تجربه‌ی مصرف را دارند، در فاصله سنی 15 تا 27 سالگی قرار دارند.(1)

متاسفانه در جامعه ما برای زنان زمان، مکان و فعالیت‌هایی برای گذران اوقات فراغت تعریف نشده است. در چنین حالتی فرد احساس سرخوردگی می‌کند و از برون‌گرایی به درون‌گرایی گرایش پیدا می‌کند. فرد دچار بی انگیزگی و اضطراب شده و برای تحریک مغزی خود، به سراغ استفاده از مواد مخدر می‌رود.

عادی شدن کشیدن سیگار و قلیان در بین زنان

در سال‌های اخیر و با گسترش اعتیاد در میان مردان و ناموفق بودن دولت و سازمان و دستگاه‌های مسئول در مقابله با این پدیده، قبح این مساله در جامعه شکسته شده است. همچنین کشیدن سیگار و قلیان زنان جوان و نوجوان نزد افکار عمومی عادی شده است و بسیاری از زنان در کنار افراد خانواده اقدام به استعمال این مواد می‌کنند. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان مسایل اجتماعی، سیگار و قلیان دروازه‌ای برای ورود به دنیای اعتیاد است.

با گرایش جوانان به سمت زندگی مدرن، زنان برای همسو کردن خود با اینگونه زندگی و نشان دادن خود به عنوان یک فرد روشن‌فکر در جمع دوستان به پیشنهاد مصرف مواد مخدر نه نمی‌گویند. متاسفانه استفاده از مواد مخدر به ویژه صنعتی در میهمانی‌های شبانه جوانان به یک هنجار تبدیل شده است.

زنان مصرف‌کننده مواردی مانند فرار از فشارهای روحی ناشی از محدودیتهای خانواده و محیط، فشارهای عاطفی ناشی از آزار جسمی و جنسی، مشکلات مالی و تن فروشی و فشارهای روحی در جامعه بیشترین تاثیر را در گرایش زنان به مصرف مواد دارد.

باید متذکر شد که مرگ در اثر مصرف مواد مخدر در زنان و دختران سریع‌تر رخ می‌دهد. بخصوص مصرف بیش از حد، خودکشی و تصادفات ناشی از آثار مصرف برخی مواد مخدر علت اصلی مرگ و میر در زنان معتاد است. به دلیل اینکه اعتیاد در زنان زمینه‌ساز سایر انحرافات است، استفاده تزریقی از مواد مخدر و وجود سرنگ‌های مشترک، همچنین رابطه جنسی پرخطر در این زنان خطر ابتلا آنها به ایدز، هپاتیت و سایر بیماری‌های مقاربتی را افزایش می‌دهد.(2)

زنان معتاد در مقایسه با دیگر زنان مسایل و مشکلات روانی بیشتری دارند به طوری که بر اساس بررسی‌های انجام شده اختلالات افسردگی یا اضطراب، شایع‌ترین بیماری در بین زنان معتاد به مواد مخدر است. همچنین اعتیاد موجب از بین رفتن قدرت تفکر و تصمیم‌گیری مناسب، بروز مشکلات فراوان در زمینه اشتغال و فعالیت اجتماعی فرد، فقر، فحشا و انحرافات جنسی می‌شود.

منبع:تبیان