به گزارش جام جم، در رینود معمولا بیمار عکس‌العمل بیش از حدی به استرس‌های ناشی از تغییرات دمای محیط و استرس‌های عاطفی و روحی ـ روانی از خود بروز می‌دهد. هرچند بخش‌های دیگری از بدن مانند گوش‌ها و بینی هم در این پدیده درگیر می‌شوند، اما چون بروز علائم در انگشتان شایع‌تر است، تمرکز درمانگران روی انگشتان بوده، ولی درمان روی همه بخش‌های درگیر انجام می‌شود.

علاوه بر سردی و یخ‌زدگی انگشتان، تورم هم از دیگر علائم شایع در این بیماری است. این علائم در هوای سرد و استرس روانی بروز می‌یابند. در این شرایط رگ‌های خونی کوچک انگشتان دست و پا، بینی و گوش‌ها به طور ناگهانی منقبض می‌شوند و گردش خون در آنها مختل می‌شود که سردی و یخ‌زدگی، کرختی، تغییر رنگ و بروز کبودی، گزگز، مورمور و سوزن سوزن شدن را در پی خواهد داشت.

تورم و بزرگ شدن انگشتان هم به علت عدم جریان طبیعی خون در عروق بروز می‌یابد. بسیاری از مردم این پدیده را آلرژی یا حساسیت به سرما تلقی می‌کنند. رینود در خانم‌های زیر 30 سال شایع‌تر است. همچنین سابقه بروز بیماری‌های عروقی و بیماری‌های سیستم ایمنی بدن در سایر اعضای خانواده، می‌تواند نشان‌دهنده تاثیر عوامل وراثتی بر این بیماری باشد.

بررسی‌ها نشان می‌دهد کسانی که از بیماری میگرن رنج می‌برند، چهار برابر بیشتر از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به رینود قرار دارند.

افرادی که در شغل خود ابزار سنگین حمل می‌کنند یا از ابزار سنگین استفاده می‌کنند و افرادی که از وسایل لرزان و تکان‌دهنده استفاده می‌کنند، حدود سه برابر بیش از دیگران به این مشکل دچار می‌شوند. این افراد در فیزیوتراپی مورد معاینه و ارزیابی قرار می‌گیرند و بر اساس نواحی درگیر درمان‌های فیزیوتراپی آغاز می‌شود. آزادسازی بافت نرم اطراف این رگ‌ها باعث بهبود گردش خون در آنها می‌شود. فیزیوتراپیست با اصلاح شرایط محل کار، تغییر عادات زندگی و آموزش مراقبت‌های لازم در منزل، درمان علائم این بیماری در منزل را تسهیل می‌کند. در صورتی که این بیماران برای درمان مراجعه نکنند، 10 درصد آنها به عوارض جدی‌تری دچار می‌شوند و ممکن است برای درمان آنها مشاوره با یک جراح عروق ضروری شود.

استفاده از دستکش و جوراب و گرم نگه داشتن، مالیدن ژل نیتروگلیسیرین و استفاده داروهای آرام بخش و ضداسترس و حاوی یون‌های کلسیم برای باز نگه داشتن عروق از روش‌های مهم درمان این بیماری محسوب می‌شود. تمرین درمانی آرام و درمان بافت همبند اطراف انگشتان هم از روش‌های مؤثر فیزیوتراپی در درمان بیماری رینود محسوب می‌شوند.