به گزارش طبنا در سینوزیت حاد سینوس‌ها ملتهب و متورم می‌شوند. التهاب و تورم با ایجاد اختلال در تخلیه ترشحات موجب افزایش ترشح مایع مخاطی می‌شود.

سینوس‌ها حفره‌های مملو از هوا در استخوان‌های جمجمه و صورت هستند و هر عاملی که موجب پرشدن و گرفتگی آنها توسط موکوس یا چرک شود، سینوزیت ایجاد خواهد کرد. سرماخوردگی، حساسیت و انحراف تیغه بینی از عوامل این بیماری هستند. درد، تب خفیف، ترشحات بینی و حلق به ویژه صبح‌ها از علائم این بیماری هستند.

سردردهای صبح‌گاهی در زمان بیدار شدن از خواب به صورت کاملا مشخص به وجود مشکلی در سینوس اشاره دارد. همچنین درد در پیشانی، در محل سینوس‌های پیشانی در زمان لمس، درد در فک و دندان‌های بالایی و دردناکی گونه‌ها در زمان لمس‌کردن (در اثر عفونت سینوس‌های فک بالا)، تورم یا درد بافت اطراف چشم‌ها یا کناره‌های بینی، اختلال در حس بویایی و گرفتگی بینی از دیگر نشانه‌های بیماری هستند.

علت بیماری

ریشه عفونت حاد سینوسی مانند عفونت گوش میانی (otitis media) است. در حالت عادی گوش میانی و سینوس‌ها استریل هستند، اما در نزدیکی آن‌ها در دهان و بینی باکتری‌های گوناگونی وجود دارند. در شرایط عادی، مژک‌های ریز مخاط را در طول پوشش بینی و مجراهای تنفسی حرکت می‌دهند و سینوس‌ها را پاک نگاه می‌دارند.

این مژک‌های ضربان‌دار با حرکات ریتمیک به سمت عقب و جلو به‌مانند یک جاروب میکروسکوپی موکوس، میکروب‌ها، ذرات محرک، گردوغبار و مواد حساسیت‌زا را به دام انداخته و به‌سمت سوراخ‌های بینی یا پشت حلق و معده می‌رانند. هنگامی‌که عملکرد این مژک‌ها مختل شود، عفونت می‌تواند مستقر شود. در پی یک سرماخوردگی معمولی، کاهش عملکرد مژک‌ها ممکن است به باکتری‌ها اجازه دهد که در سطوح غشای مخاطی سینوس‌ها باقی بمانند و سینوس چرکین ایجاد کنند.

علائم و عوارض سینوزیت

درد، رطوبت و تورم در اطراف چشم‌ها، گونه‌ها، بینی یا پیشانی، سرفه در کودکان، گوش درد، درد در فک بالا و دندان، گلو درد، تنفس بد، خستگی یا تحریک پذیری و تهوع، ترشحات بینی و حلق، انسداد بینی یا گرفتگی که باعث ایجاد مشکل تنفس در بینی بیمار می‌شود، از جمله علائم و عوارض این بیماری است.

علائم و نشانه‌های سینوزیت مزمن و سینوزیت حاد، با هم مشابه هستند، اما سینوزیت حاد یک عفونت موقت سینوسی است که اغلب با سرما خوردگی همراه است.

درمان بیماری

معمولا درمان‌هایی ساده به همراه استنشاق بخار توصیه می‌شود. استفاده از قطره‌ها و اسپری‌های روان کننده تنفس نیز می‌تواند، کمک کننده باشد. البته این داروها نباید بیشتر از مقدار و زمان توصیه شده که عموما چهار تا پنج روز است مصرف شوند چراکه می‌توانند باعث بدتر شدن تنفس شود. اگر آنتی بیوتیک داده شود، عموما دوره مصرفی آنها بین ۱۰ تا ۱۴ روز است.