به گزارش ایسنا و به نقل از آس، با وجود این که بارسلونا در سال ۲۰۰۹ توانست شش عنوان فتح کند اما اوج عملکرد باشگاه در فصل ۱۱ – ۲۰۱۰ رقم خورد که بارسلونا توانست با پنج گل رئال مادرید را شکست دهد و در فینال ومبلی مقابل منچستریونایتد پیروز شود. آن بارسلونا با گذشت هفت سال چهره خود را از دست داده است. خداحافظی آندرس اینیستا جذابیت عکس تیم در پیروزی ۵ بر صفر ۲۹ نوامبر را کم‌رنگ خواهد کرد. در آن تیم ویکتور والدس، دنی آلوس، جرارد پیکه، کارلس پویول، اریک آبیدال، سرخیو بوسکتس، آندرس اینیستا، ژاوی ارناندس، داوید ویا، پدرو رودریگس و لیونل مسی در آن دیدار حضور داشتند و در آن شب به یاد ماندنی، ژاوی و پدرو گل زدند و ویا دبل کرد. همچنین جفرسون که در نیمه دوم به میدان رفته بود یک گل برای آبی اناری‌ها به ثمر رساند.
با خداحافظی اینیستا، از آن تصویر تنها سه بازیکن باقی خواهد ماند (پیکه، مسی و بوسکتس). ستاره‌هایی مانند آلوس و ویا از بارسلونا جدا شدند اما موضوع نگران کننده برای تیم کاتالانی علاوه بر جدایی پیدا کردن جایگزین مناسب برای آنها است. والدس، پویول، ژاوی، اینیستا و پدرو از تیم‌های پایه به تیم اصلی پیوسته بودند. آنها در زمین فوق‌العاده بودند و احساس مالکیت و تعلق خاطرشان به بارسلونا یکی از دلایلی بود که بارسلونا آن عصر درخشان را سپری کرد.
پپ گواردیولا نقش اساسی در ایجاد چنین ایده‌ای داشت. او به بازیکنان ناشناخته‌ای همچون بوسکتس و پدرو و اعتماد کرد. سرمربی اسپانیایی می‌خواست در کنار مسی بازیکنان کاملی حضور داشته باشند. بوسکتس و پدرو در فصل ۱۰ – ۲۰۰۹ به تیم اصلی راه پیدا کردند و در فصل ۱۱ – ۲۰۱۰ به عضو جدایی ناپذیر تیم تبدیل شدند. هافبک اسپانیایی توانست جایگاه یحیی توره را بگیرد و پدرو بتواند تیری آنری را بازنشسته کند.
بارسلونا در سال‌های اخیر تنها از چند بازیکن پایه تیم خود بهره برده است که آنها جوردی آلبا و سرخی روبرتو بودند. با این حال در این مسیر از پدرو خداحافظی کرد و جدایی دردناک تیاگو آلکانتارا و مارک بارترا رقم خورد. دو بازیکن اسپانیایی به خاطر این که فرصت حضور در بازی نداشتند بوندسلیگا را مقصد بعدی خود انتخاب کردند. این اتفاق در این سال برای دئولوفئو و رافینیا نیز رخ داد و آنها همچون مونیر حدادی و ساندرو باشگاه خود را ترک کردند.
با این حال پیکه، مسی و بوسکتس به عنوان محافظان آن شب به یاد ماندنی برای بارسلونا خواهند ماند اما هیچ کدام ابدی نخواهند بود. دو بازیکن نخست در این سال ۳۱ ساله می‌شوند و بوسکتس ۳۰ ساله. باید باشگاه برای آن ها جایگزینان مناسب پیدا کند.