۱. چرا ما دارای گروه‌های خونی مختلف هستیم؟
درست مانند قضیه آپاندیس، متفاوت بودن گروه‌های خونی هم به سرنخ‌هایی در تاریخ تکامل بدن برمی‌گردد. گروه‌های خونی مختلف دارای ظرفیت‌های متفاوتی برای مقابله با عفونت‌ها و بیماری‌ها هستند و دانشمندان نیز باور دارند که شکل‌گیری گروه‌های خونی مختلف حدود ۲۰ میلیون سال پیش در انسان‌های اولیه و دیگر گونه‌های نزدیک به انسان شروع شده است.
به‌گفته دانشمندان، در نوعی گزینش ذاتی بر علیه بیماری‌ها و عفونت‌ها، گروه‌های خونی متنوعی در روند تکاملی انسان‌ها به‌وجود آمده‌اند که امروزه به‌وضوح با آن‌ها آشنا هستیم. با این‌حال، هیچ نظریه‌ای از میان نظریه‌های موجود نمی‌تواند با قطعیت توضیح بدهد که چرا گروه‌های خونی در میان انسان‌ها متفاوت هستند.
۲. چرا ما رویا می‌بینیم؟
انسان‌ها حدود یک‌سوم از عُمر خودشان را در خواب می‌گذرانند، درحالی که دانشمندان هنوز دانسته‌های کمی درباره چگونگی رویابینی و دلیل اصلی آن در اختیار دارند.
به‌گفته دانشمندان، «ما می‌دانیم که رویابینی در چرخه خواب REM اتفاق می‌افتد و ضربان قلب نیز در حالت رویابینی بالاتر می‌رود، اما هنوز نمی‌دانیم که رویابینی دقیقا چه غایت و چه علتی دارد. یک نظریه محبوب در این زمینه نشان می‌دهد که رویابینی با طبقه‌بندی شدن خاطرات روزانه توسط مغز ارتباط دارد و مغز در این حالت تصمیم می‌گیرد که کدام داده‌های دریافت‌شده ارزشمند هستند و کدام‌یک از آن‌ها اهمیتی ندارند».
البته بعضی از دانشمندان نیز باور دارند که رویابینی واقعا هیچ عملکرد خاصی در ساختار ذهن و بدن انسان ندارد و فقط نوعی درگیری بین ناخودآگاه و خودآگاه بشری را نمایان می‌کند.
۳. چرا درون بدن‌مان ویروس وجود دارد؟
آیا شما هم فکر می‌کردید که غیر از خودتان، هیچ موجود زنده‌ای در بدن‌تان وجود ندارد؟! اگر این‌طور است، باید درباره این مساله تجدید نظر کنید. بدن انسان‌ها دارای میکروب‌های بسیاری است که درواقع چند کیلوگرم از وزن بدن را تشکیل می‌دهند. بسیاری از آن‌ها دلایل خوبی برای زندگی در بدن دارند، مانند کمک به گوارش، بهبودی زخم‌ها و مبارزه با بیماری‌ها. با این‌حال، بیشتر آن‌ها ویروس‌هایی هستند که دانشمندان هنوز علت حضورشان را نمی‌دانند.
۴. چرا پستانداران دیگر بسیار قوی‌تر از ما انسان‌ها هستند؟
از جنبه‌های بسیار متعدد، بدن انسان‌ها خیلی به پستاندارانی مانند شامپانزه‌ها شباهت دارد. حتی ساختار عضلانی میان انسان‌ها و شامپانزه‌ها نیز از شباهت زیادی برخوردار است. با این‌حال، شامپانزه‌ها که نزدیک‌ترین موجود روی کره زمین به انسان‌ها محسوب می‌شوند، حدود ۱.۳۵ برابر نسبت به انسان‌ها قوی‌تر هستند.
بدن انسان‌ها دارای فیبرهای عضلانی آهسته (slow-twitch) است که قدرت عضلانی کمتری را نسبت به دیگر گونه‌های پستانداران ایجاد می‌کند. با این‌حال، همین فیبرهای عضلانی باعث می‌شوند که انسان‌ها دارای استقامت بیشتری نسبت به دیگر پستانداران باشند. همین فیبرها هستند که رفتارهای انسان‌های اولیه مانند شکار و جست‌وجو برای غذا را امکان‌پذیر ساخته‌اند و دقیقا همین فیبرها هستند که شرکت در مسابقه دوندگی ماراتون را برای انسان‌ها امکان‌پذیر می‌سازند، درحالی که شامپانزه‌ها هرگز نمی‌توانند چنین استقامتی داشته باشند. البته علی‌رغم همه این مزیت‌های بشری، اختلاف قدرت ذکرشده به اندازه‌ای است که دانشمندان را سردرگم کرده است.
۵. چرا خندیدن در میان انسان‌ها مُسری است؟
دانشمندان می‌گویند که خندیدن در میان انسان‌ها واقعا مُسری است. درواقع، آنان متوجه شده‌اند که احساسات قدرتمند می‌توانند فعالیت مغزی انسان‌های دیگر را مجبور به هم‌گام‌سازی کنند. طبق مطالعات علمی، خندیدن اساسا با ذات اجتماعی انسان‌ها مرتبط است و انسان‌ها در موقعیت‌های اجتماعی حدود ۳۰ برابر بیشتر از حالت عادی می‌خندند.
آنطور که سلامتیسم نوشته؛ نظریه‌های فعلی نشان می‌دهد که خندیدن واقعا مُسری است، چون انسان‌ها موجوداتی دارای حس همدلی هستند. در مواقع خندیدن، مغز به ترشح اندورفین مشغول می‌شود و همین ترکیب شیمیایی می‌تواند احساس امنیت و آرامش را در ما به‌وجود بیاورد.
