واقعا بی بی سی شاهکار است. هر کسی الفبای ارتباطات خوانده باشد به این اذعان خواهد داشت که شنیدن اخبار بی بی سی یک کارگاه علمی است و من توصیه می کنم اساتید ارتباطات برای ارتقاء سواد رسانه ای در حوزه "برساخت خبر" حتما از فرمت بی بی سی (بویژه بخش فارسی) استفاده کنند.
۲۴ فروردین در ساعت ۲۲:۳۰ به وقت تهران خانم شیری دو مهمان از آمریکا داشت یکی آقای دکتر نوربخش استاد در حوزه روابط بین الملل و دیگری آقای دکتر عضدی و او هم استاد در حوزه علوم سیاسی. نکته جالب در برنامه امشب این بود که صحبت های مهمان ها (بویژه دکتر عضدی) نوعی همدلی را به بیننده القاء می کرد که "حضور ایران" در سوریه نوعی دفاع از منافع ملی ایران است.
مهمان دیگر هم تا حدودی همدلانه به واکنش ایران در برابر حمله سه کشور غربی به سوریه سخن گفت و به صراحت به این نکته اشاره کرد که حمله دیشب کشورهای غربی از منظر حقوق بین الملل هیچ توجیهی ندارد. اما نکته جالب که بی بی سی دنبال میکرد و شاید مهمان های گرامی هم به آن نه اعتراض کردند و نه توجه این موضوع بود که خانم شیری دائما میگفت که "ایران که دغدغه منافع ملی خود را دارد آیا استراتژی درستی اتخاذ کرده است که جنگ خود را به سوریه برده است؟" جالب این که این خط استدلال دائم تکرار می‌شد و مهمانها هیچکدام نگفتند که خانم شیری کجا و کی ایران جنگ به میدان سوریه برده است؟
مگر این جنگ ساخته و پرداخته نیروهای معارض سوری (مانند لوی صافی در موسسه IIIT در آمریکا) و داعش و ... که برای تغییر موازنه قوا بعد از "بهار عربی" و "کابوس عبری" ایجاد و سپس عملیاتی شد نبود؟ هیچ بحثی در این مورد رخ نداد ولی بیننده ایرانی پس از این برنامه به این نتیجه می‌رسید که ایران برای حفظ منافع ملی خود جنگی به این وسعت را در سوریه و خاورمیانه ایجاد کرده است و تمام تلاشش این است که جنگ را در همان میدان نگه دارد! جالب است وقتی این روایت ترسیم شد خانم شیری در بی بی سی این تحلیل را به مهمان ها و بیننده القاء می کرد که پس حالا که «غرب حمله به سوریه را انجام داده است و ایران پاسخ شدیدی نداده است علتش این است که ایران نمی خواهد آمریکا جنگ را به مرزهای ایران بکشاند و یا برجام را نقض کند.» جالب است که مهمان های همدل هم این خط القایی را تایید می کردند. به نظر من، کار بی بی سی شاهکاری در حد هملت یا کمدی الهی دانته است که اینگونه نرم افکار عمومی ایران را تحت تاثیر قرار می دهد و حالا شما این بنگاه خبری کلاسیک را با صدا و سیما مقایسه کن و آنگاه خواهی دریافت که حداقل پنجاه سال تاخیر استراتژیک در حوزه القاء خبری داریم.
