امسال به نام حمایت از تولید کالای ایرانی است و باید در این رابطه بیشتر حرف زد. یکی از بخش‌هایی که تولید داخل در آن کاملا بیشتر و موفق‌تر از محصولات خارجی است،  حوزه فرهنگ و کتاب است؛ یعنی اگر در زمینه‌های دیگر هم ملت برای خرید کالای خارجی مشتاق‌تر باشند،  در بازار کتاب ما وضع برعکس است و سهم کتاب‌های تولید خارج بسیار محدود و معدود. نه که نباشد،  چرا هست و فروشگاه‌هایی مثل شهر کتاب‌ها، کتاب‌ها و مجلات خارجی را وارد می‌کنند که مشتری‌های خودش را هم دارد،  اما اکثریت از تولیدات داخلی استفاده می‌کنند و حالا که بنا بر تقویت کالای ایرانی است،  خوب است که به چاق‌تر شدن اقتصاد فرهنگ و به‌خصوص نشر هم توجه و عنایت شود. همین روزها را ببینید که قیمت برابری ارز و دلار تغییرات عجیب و غریبی را تجربه می‌کند. اینکه چه شد که اینطوری شد و چه باید کرد را اهل فن بهتر می‌دانند و مسئولان محترم هم لابد حواسشان هست که چاره کنند. مشکل اینجاست که در اینجور موارد،  یکی از نخستین جاهایی که آسیب می‌بیند، همین حوزه کتاب و نشر است. عمده کاغذ مصرفی در صنعت نشر ما از خارج وارد می‌شود و بیشترین سهم از قیمت یک کتاب را هم کاغذ دارد و برای همین است که گران‌شدن دلار،  روی کتاب و کتابخوانی هم اثر می‌گذارد. به‌خصوص که در نشر ما فقط چند ناشر گردن‌کلفت هست که از این بادها نمی‌لرزند و خیالشان از بابت فروش و مشتری راحت است. درحالی‌که ناشران نوپا یا گزیده‌کار از این وضعیت بیشترین آسیب ممکن را می‌بینند. می‌دانم که شاید توی دلتان بگویید هزار قلم چیز مهم‌تر از کتاب وجود دارد که لنگ قیمت دلار است و دارو و ضروریات دیگری هستند که قبل از کتاب نوبت آنهاست. اما چه کنم؟ ما خداوند شتریم،  خانه اقتصاد مملکت خودش خدایی دارد که لابد حواسش به آن چیزهای ضروری‌تر هست. این فرهنگ است که معمولا کسی به آن عنایتی ندارد و گرفتار «بعدا بعدا» گفتن می‌شود. کاش کسی وسط آن همه کار واجب و اقلام ضروری،  حواسش به قیمت کاغذ و کتاب و وضعیت نشر هم باشد.

*روزنامه نگار

منبع: روزنامه همشهری؛ چهارشنبه 22 فروردین 1397