چند روز پس از آنکه تحریم های امریکایی علیه کره شمالی به اتهام استفاده از سلاح شیمیایی در ترور یک نفر اعلام شد، جنجال بریتانیا بر مسمومیت جاسوس سابق روس تبار «سرگی اسکریپال»، تنش دیپلماتیک میان غرب با روسیه را به میزان قابل توجهی تشدید کرده است. بریتانیا با همراه کردن ناتو، آمریکا، فرانسه و آلمان موفق شده کارزاری علیه روسیه را رهبری کند که در نتیجه آن پرونده های متعددی به زیان روسیه و منفعت غربی ها تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.
- طی سال های اخیر کشورهای اروپایی متاثر از سیل پناهجویان با بحران سیاسی، امنیتی و هویتی بیسابقه ای روبرو شده اند. شوک رفراندوم برگزیت تجلی فصل نو بحران سیاسی در اروپا بود، احزاب سنتی از جمله در فرانسه قربانیان انتخاباتی شدند که محصول آن استقرار دولت های ضعیف است و مجموعا هر کدام از کشورها به ترکیب نوینی با حضور نیروهای هویت جو یا حتی افراطی در عرصه سیاسی تن داده اند. در حالیکه اوج اختلاف منافع میان کشورها در تقسیم پناهجویان نمود یافت، بار دیگر برنامه بزرگنمایی تهدید امنیتی مشترک بمثابه دستاویزی برای حفظ همگرایی کشورهای اتحادیه اروپا فعال شده است. اکنون روسیه هراسی یک عامل وحدت ساز محسوب می شود!
- فرماندهی ناتو مدت ها پیشتر خط همگرایی غرب را پی گرفته بود. روس هراسی عریان تحرکات فزاینده ناتو را نیز موجه جلوه می دهد و پرداخت سهم کشورهای عضو در بودجه ناتو را تشویق می کند. با بزرگنمایی لزوم تشدید همکاری های امنیتی و مطالبه هزینه های آن باور اشتراک در سرنوشت میان اروپاییان تقویت می شود.
- بریتانیا طی چانه زنی های سخت برای جدایی از اتحادیه همواره در پی حفظ منافعی از بازار اروپاست، در این میدان لندن بارها توانایی دستگاه های اطلاعاتی خود را به رخ کشیده و از نیاز حفظ همکاری های امنیتی اتحادیه اروپا با بریتانیا بعنوان یک عامل فشار بر بروکسل استفاده می کند. لندن از این رهگذر حفظ سطح مطلوبی از شراکت اقتصادی را ضامن بقای همکاری های امنیتی می نمایاند.
اکنون فرماندهی شدن هیاهوی اسکریپال در لندن، نیازمندی به ظرفیت های امنیتی بریتانیا را با صدایی رسا به اروپا تذکر می دهد!
- واشنگتن از زمان باراک اوباما پرونده کریمه را با همکاری اروپا بر سر میز دارد و بحث تهدید سایبری و دخالت انتخاباتی روسیه نیز محصول دوران رییس سابق کاخ سفید است. حتی مطالبه پرداخت سهم کشورهای عضو ناتو نیز تصمیمی متعلق به زمان پیش از ریاست جمهوری دونالد ترامپ است. با اینحال اوج روسیه هراسی و قطبی کردن میدان، وضع قانون کاتسا به امضای دونالد ترامپ بود. قرار شده تا در قانون مقابله با دشمنان امریکا، روسیه هم در کنار ایران و کره شمالی هدف تحریمهای امریکایی قرار گیرد!
مطلوب رهبری غرب چنین است که متاثر از پیامد هیاهوی «اسکریپال» اروپای منتقد کاتسا مقاومت کمتری برای همراه شدن با تحریم های واشنگتن علیه مسکو از خود بروز دهد تا اینچنین گامی دیگر برای ایجاد انسجام در میان غربی ها برداشته شود.
- روسیه که با حضور در سوریه همسایه مدیترانه ای اروپا شده، حامی جدی دمشق در برابر تهدیدات اروپا و امریکاست. اتهام استفاده دمشق از تسلیحات شیمیایی یک بار دستاویز حمله موشکی واشنگتن به پایگاه شعیرات سوریه شد. پس از آن نیز مطابق استراتژی ترامپ به تمنای اجماع سازی علیه کره شمالی، ایران و سوریه بر اساس شعار مقابله با سلاح کشتار جمعی، بارها اتهام استفاده از تسلیحات شیمیایی متوجه دمشق شده اما تاکنون روسیه در مقابل اعتبار یافتن این بهانه جویی تکراری ایستادگی کرده است. کار تا جایی بالا گرفت که برخی مقامات ارشد امریکا در اظهاراتی صراحتا روسیه را شریک سوریه در استفاده از تسلیحات شیمیایی بر شمردند!
اکنون جنجال پرونده مسمومیت «اسکریپال» با عامل اعصاب، افکار عمومی رسانه زده را نسبت به صلاحیت اخلاقی مسکو به تردید خواهد انداخت گویی روسیه که اولین حمله شیمیایی به اروپا پس از جنگ جهانی دوم را مرتکب شده، در موضع تکذیب اتهام استفاده از سلاح کشتارجمعی نیز قابل اعتماد نیست!
همچنان می توان تغییر در پرونده های دیگری را متاثر از مختصات جدید سنگربندی بی پروای غرب علیه روسیه بازبینی کرد. معمولا راز های جاسوس بازی سر به مهر می مانند اما باور اینکه روسیه حسابگر در آستانه انتخابات ریاست جمهوری مرتکب چنین عملیات پر خسارتی شده باشد آسان نیست. دوران برگزاری انتخابات و گذار سیاسی در کشورهای مهم غربی فرصتی فراهم می سازد که مسکو از کمرنگ شدن حضور ایشان در میادین جهانی نهایت بهره را بردارد، متقابلا اکنون در آستانه انتخابات رئیس کرملین جنجالی غربی برای منزوی کردن روسیه به جریان افتاده است.
(اگر از بعد جستجوی انگیزه به جستجو بپردازیم، اتفاقا منافع بسیاری در این ماجرای مرموز تنها متوجه غربی ها می شود)
