در مورد فرزندان شما باید بگویم سن فرزند برای نحوه برخورد بسیار مهم است. در مورد بچه‌هایی که در سنین دبستان هستند، پدر و مادر باید پافشاری کرده و فرزندشان را همراه خود ببرند. البته در این سنین معمولاً کودکان مقاومتی ندارند اما بتدریج که بزرگتر می‌شوند دیگر دوست ندارند با بستگان رفت و آمد داشته باشند و بیشتر علاقه‌مند هستند با گروه همسالان خود وقت بگذرانند. صحبت و گفت‌و‌گو در این باره بسیار راه گشا است اما این بحث نباید هنگام میهمانی رفتن مطرح شود، بلکه شما و اعضای خانواده باید در اوقات دیگری قبل از عید در این رابطه صحبت کنید.
در گفت‌و‌گوها سعی کنید متکلم وحده نباشید و به فرزندتان حق انتخاب و اظهار نظر بدهید. برای مثال مشخص کنید او در دیدار کدام یک از بستگان باید حتماً حضور داشته باشد و در کدام میهمانی‌ها خودش می‌تواند برای حضور تصمیم بگیرد. در مورد سوال دوم باید بگویم در خانواده‌های سالم به نوجوان مجال داده می‌شود به دیدار دوستانش برود چرا که نوجوانان نیاز دارند ارتباطات اجتماعی را تجربه کنند.
والدین با این کار علاوه بر ایجاد اعتماد به نفس در فرزندشان نشان می‌دهند که نسبت به او بدبین نیستند. ایجاد رابطه صمیمی باعث می‌شود فرزندان با اعتماد از تجربه‌ها و اتفاقاتی که برایشان می‌افتد با والدینشان صحبت کنند. از سوی دیگر فرزند چنین خانواده‌هایی آنقدر تشنه و حریص نمی‌شوند که از کمترین فرصتی بیشترین استفاده را بکنند و بعد مجبور به دروغ گفتن به والدینشان شوند.
منبع: روزنامه ایران