به گزارش روزنامه ایران، چیزی به عید نمانده و چند روز دیگر پیادهروها پر میشود از بساط سفره هفتسین. خیلیها هم هستند که خودشان دست بهکار میشوند و همین روزهاست که سینیهای سبزه را آماده کنند.
اما پیشاپیش بحثهای مجازی داغ است؛ عدهای مخالف سبزه و مدافع محیط زیست و عدهای هم مدافع سنن و آداب و رسوم
طبق برآوردها هرسال حدود 60 میلیارد ریال با احتساب مواد اولیه و آب شیرین مصرفی، برای تهیه سبزه عید ایرانیان هزینه میشود. بعضی گروههای زیست محیطی پیشنهاد میدهند جای اینکه گندم و عدس برای سال نو سبز کنیم، میتوانیم از دانه مرکبات، خرما و بلوط استفاده کنیم.
بعضیها از این شیوه استقبال کردهاند و برخی هم آن را نوعی مته بهخشخاش گذاشتن میدانند و معتقدند بین این همه اتلاف و اسراف منابع انرژی، حالا چرا باید به رسم دیرین پیله کنیم و آیا دیواری کوتاهتر از سین سفره نوروز پیدا نکردهایم؟
مظفر افشار، فعال زیست محیطی میگوید:
من روی سبز کردن دانههای مختلف از جمله سیب، مرکبات، خرما و آنچه سبز کردنی است کار کردهام، حتی دانه جارو که بهترین سبزه را میدهد.
بهترین روش این است که از هستههای دور ریختنی و ظروف دور ریختنی استفاده کنیم. هستههای مرکبات مثل پرتقال و لیمو و نارنج و همچنین دانه خرما و آنچه بشود کاشت.
این میتواند راهکار خوبی باشد اما مخالفانی هم دارد. از آن جمله دکتر اسماعیل کهرم، بومشناس و مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زسیت که میگوید:
اگر حساب کنیم که 20 میلیون خانواده ایرانی، هرکدام نیم کیلو گندم سبز کند، مگر چقدر میشود؟! هر کیلو گندم حدود 1500 تومان قیمت دارد و در کل مگر چه عددی میشود که ارزشش را داشته باشد یک رسم کهن را از بین ببریم؟
در همه جای دنیا هم برای حفظ آداب و رسوم هزینه میکنند. همین جشن هالووین را نگاه کنید؛ داخل کدوحلوایی را خالی میکنند و شمع جای آن روشن میکنند. میدانید چقدر کدو برای این کار حیف و میل میشود؟
بهتر است جای این کار، در مورد خرید و فروش ماهی قرمز و لاک پشت فعالیت کنیم. یک ماهی قرمز میتواند تا 35 سال عمر کند ولی در خانههای ما با شرایط بد نگهداری 20 روز عمر میکند. بهتر است جلوی خرید و فروش گسترده این موجودات را بگیریم.
محمد درویش، فعال زیست محیطی و مدیر کل دفتر آموزش و مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط زیست نیز میگوید:
سالانه ۴ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان یارانه به نان تعلق میگیرد که حدود ۳۰ درصد این یارانه صرف ضایعات آرد و نان میشود.
اگر همه ۲۲ میلیون خانواده ایرانی، از سبزه در هفت سین خود استفاده کنند که نمیکنند، آنگاه زمینی به وسعت ۱۸۰۰ هکتار باید به کشت گندم سبزه هفتسین اختصاص یابد؛ یعنی از ۴ میلیون هکتار وسعت کشتزارهای گندم، کمتر از پنج صدم درصد آن به سبزکردن سفرههای هفت سین ایرانیان اختصاص دارد.
کمتر از پنج صدم درصد آن به سبزکردن سفرههای هفت سین ایرانیان اختصاص دارد. پرسش اصلی این است که چرا نگرانی و واکنش ما نسبت به این پنج صدم درصد بیشتر از آن ۳۰ درصد است؟!
در مورد آبی که برای سبز کردن سبزهها مصرف میشود هم رقم نیم میلیون مترمکعب ذکر شده، در صورتی که فقط در تهران به اندازه آب پشت سد کرج، که معادل ۴۰۰ برابر آن رقم است، آب بدون محاسبه و پرداخت آب بها هدر میرود/