روزنامه لبنانی الدیار در تحلیلی پیرامون جنگ سوریه و نیروهای محور مقاومت نوشت: مشاور رهبر انقلاب اسلامی ایران، علی اکبر ولایتی اخیرا تصریح کرده است که وجود آمریکا در سوریه جنبه قانونی نداشته، براساس توافقی با دولت سوریه صورت نگرفته و بنابر تصمیم شورای امنیت نیز نبوده است؛ بنابراین، وجود ارتش آمریکا در ربع اراضی سوریه در شمال این کشور، به معنای اشغال آن است؛ از این رو نیروهای مقاومت باید در برابر این اشغالگری بایستند.

در این میان، سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس، دارای یک نوع تفکر در زمینه استراتژی نظامی است که می داند چگونه در معرکه های مهم و سرنوشت ساز پیروز شود؛ همانطور که آخرین نبرد مهمی که توسط او اداره شد، نبرد شهر حلب سوریه بود که طی آن نیروهای مقاومت موفق شدند تروریست های حاضر در آن شهر را بیرون کنند. اکنون، پس از سخنان صریح ولایتی، صحبتهایی در این باره مطرح می شود این است که احتمالا سردار سلیمانی به نحوی غیر مستقیم،آماده کردن جبهه مقاومت علیه اشغالگران آمریکایی در سوریه را بر عهده خواهد گرفت و مقاومت نه از فردا، بلکه از هم اکنون آغاز می شود و اقدامات نیروهای مقاومت با حمایت ایران، برای هدف قرار دادن پایگاههای آمریکا در سوریه انجام می شود.

در حاشیه مراسم بزرگداشت عماد مغنیه که در تهران برگزار شد، برخی مسئولان با ذکر اطلاعاتی تصریح کردند تنها شخصی که قادر است مقاومتی قدرتمند را علیه نیروهای آمریکا در شمال سوریه سازماندهی کند، سردار قاسم سلیمانی است. به نظر می رسد سلیمانی قصد دارد گروههایی همچون حشد الشعبی، عصائب اهل الحق و نیروهای مقاومت سوریه را برای مواجهه با اشغالگران آمریکا در سوریه به حرکت درآورد، بدون آنکه سربازان یا افسران و یا کارشناسان ایرانی در این مقابله حضور داشته باشند. سردار سلیمانی، فرمانده سپاه قدس به تنهایی قادر است نیروهای مذکور را برای انجام این ماموریت هدایت کند؛ خواه در تهران حضور داشته باشد یا در عراق و یا در سوریه.

اما در صورتی که مقاومتی علیه حضور ارتش آمریکا در شمال سوریه آغاز شود، واکنش آمریکا در مقابل ایران چگونه خواهد بود؟ بویژه آنکه دستگاههای اطلاعاتی آمریکا، ترامپ و کنگره همواره ایران را متهم به جنگ افروزی و انجام اقدامات نظامی در منطقه می کنند! بدین گونه، برنامه نظامی سرّی ایران و نقشه های سیاسی علنی اش در مورد ارتش آمریکا در سوریه، با عکس العمل ایالات متحده برخورد می کند؛ در این صورت، آیا آمریکا به پایگاههای ایران در سوریه حمله می کند یا تنها به دفاع از مراکز خود و استفاده از نیروهای کرد و نیروهای دموکرات سوریه اکتفا می کند؟

در صورتی که سردار سلیمانی رهبری نیروهای مقاومت علیه اشغالگران آمریکایی را بر عهده بگیرد، ارتش آمریکا خسارت سنگینی را متحمل شده و در نتیجه کمینِ نیروهای مقاومت سربازان بسیاری را از دست خواهد داد؛ بویژه در استانهای الرقه و الحسکه که مساحت گسترده ای دارند و امکان استفاده از مین ها و موشکها توسط نیروهای مقاومت فراهم است.

اما آیا امریکا در برابر این فعالیتها ساکت می ماند یا شاهد جبهه گیری مستقیمی بین ایران و آمریکا خواهیم بود؟ در صورت وقوع چنین مقابله ای، حشد الشعبی و خود اهالی عراق منافع آمریکا در این کشور عربی را هدف قرار می دهند و جنگ سوریه نیز خشونت بیشتری را به خود خواهد دید. علاوه بر این در حالتی که ارتش آمریکا اقدام به بمباران پایگاههای ایران کند، با پرتاب موشکهای بالستیک آن به سمت مراکز حضور ارتش آمریکا در عراق مواجه خواهد شد.

سوال اساسی که باقی می ماند آن است که ایران برای مقابله با چند هزار سرباز آمریکایی در کنار کردها و ارتش دموکرات سوریه که 28 درصد مساحت کل سوریه را تحت تصرف خود دارند، چه برنامه ای دارد؟ و اینکه واکنش آمریکا به انجام عملیات نظامی علیه پایگاههای آن در سوریه و عراق چه خواهد بود؟