علی خدایی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره پیشنهاداتی که تاکنون برای افزایش حداقل مزد سال آینده کارگران به شورای عالی کار ارائه شده است، گفت:کل پیشنهاداتی که تا به امروز درباره دستمزد مطرح شده پیشنهادات غیررسمی و نظر شخصی بوده و در شورای عالی کار هم هیچ یک از این پیشنهادات مطرح نشده است.
وی درباره تشکیل جلسات دستمزد شورای عالی کار گفت: جلسات کارگروه مزد هیچ وقت لغو نشده و همواره ادامه داشته است، ولی نتیجه دلخواهی از آن حاصل نشده است.
خدایی گفت: توقع ما از جلسات کمیته دستمزد این بود که راههای افزایش قدرت خرید کارگران را بررسی کند که در این زمینه دستاورد کمیته صفر بوده و نتوانستند به توافق برسند.
نماینده کارگران در شورای عالی کار درباره افزایش پلکانی حقوق کارگران ابراز عقیده کرد و گفت: افزایش پلکانی حقوق در حوزه کارگری به آن مفهومی که در حوزه کارمندان دولت اتفاق بیفتد معنا ندارد، چون بیش از ۷۰ درصد کارگران در کشور حداقل‌بگیرند و فاصله‌ها به قدری به هم نزدیک است که افزایش پلکانی مزد مباحثی نظیر تجربه و سابقه را از بین می‌برد و لذا نیاز به کار کارشناسی بیشتر دارد.
به گفته وی احتمال اینکه جلسات دستمزد شورای عالی کار به سمت ارتقا سایر سطوح مزدی کارگران پیش برود بیشتر است.
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار ادامه داد: در کارگروه مزد تاکنون این موضوع که دولت سهمی را بپذیرد یا از جایی سبد معیشت کارگران را تامین کند به نتیجه نرسیده است.
به گفته این مقام مسئول کارگری، مقدمات تعیین سبد هزینه مصرف کارگران به طور کامل فراهم شده است اما در خصوص سبد خانوار و سهم خوراکی‌ها در سبد هزینه بین گروه کارگری و کارفرمایی اختلاف نظر وجود دارد.
او تاکید کرد: اگر قرار است سه جانبه گرایی به صورت شعار باقی بماند و نقش گروههای کارگری در این نشستها و جلسات دیده نشود ترجیح می‌دهیم که در جلسات شرکت نکنیم و نمایندگان دولت راسا هر کاری که می‌خواهند انجام دهند.
خدایی درباره رقم سبد هزینه ماهانه خانوارهای کارگری در سال ۱۳۹۷ نیز گفت: سال قبل به رقم دو میلیون و ۴۸۰ هزار تومان رسیدیم و امسال این رقم بیشتر از سال گذشته خواهد بود ولی قابل پیش‌بینی نیست و پس از توافق می‌توان آن را اعلام کرد.
وی افزود:شاید کارفرمایان در مباحثی نظیر سازمان تامین اجتماعی با کارگران موافق و همسو باشند ولی در مورد بسیاری از موضوعات نظیر بن خواربار و رقم سبد هزینه ماهانه کارگران تضاد منافع دارند و حاضر به همراهی با کارگران نیستند.
