مردم آمریکا در 300 شهر آمریکا به خیابان‌ها ریخته و فریاد زدند؛

- آقای ترامپ! دهانت را ببند و به مشکلات مردم رسیدگی کن

در دست‌نوشته‌ها و پلاکاردهایی که مردم با خود در این تظاهرات حمل می کردند نوشته شده بود:

- از رای خود استفاده می کنیم تا دموکراسی‌ را اعاده کنیم

- مقاومت کنید و سپس رای دهید

- ما برای برانگیختن دیگران قیام کردیم

• ما بازگشته‌ایم و مقاومت می کنیم

دامنه اعتراض و گسترش حضور مردم به گونه‌ای بود که شهردار لس‌‌آنجلس شمار معترضین را در این شهر 500 هزار و پلیس نیویورک همین شمار را در این شهر 200 هزار نفر ذکر کرد.

مردم فریاد می زدند؛ کنگره، ترامپ را استیضاح کند.

گاردین در گزارشی از یک سالگی حکومت ترامپ در آمریکا گفته است؛ هرج و مرج سراسر این کشور را فرا گرفته است.

این اوضاع آمریکایی است که به عنوان یک ابرقدرت، رئیس آن به اعتقاد مشاوران و معاونان و وزرایش یک «احمق» و «خنگ» است و به اندازه «گاو نمی فهمد»!

این اوضاع کشوری است که در مورد فساد اخلاقی رئیس جمهورش هر روز یک افشاگری تاسف بار و وقیح از سوی زنان علیه وی صورت می گیرد!

تظاهر کنندگان با صدای بلند فریاد می زدند؛ ترامپ لیاقت ندارد، باید استعفا دهد.

ترامپ در پاسخ به اعتراض مردم در پیامی توئیتری نوشت: «در سراسر کشورم هوای بسیار مطبوعی برقرار است، یک روز عالی برای راهپیمایی! بیایید بیرون و دستاوردهای تاریخی و موقعیت های بی‌سابقه و ایجاد ثروت طی 12 ماه گذشته را جشن بگیرید»!

رئیس جمهور آمریکا میلیون‌ها معترض در خیابان‌ها به عملکرد خود را مسخره کرد. آن هم در شرایطی که دولت فدرال آمریکا اصلاً به دلیل اختلاف سنا با کاخ سفید در مورد چند و چون بودجه تعطیل است.

این یک تصویر از ریخت حکومت داری، آن هم در یک کشور به اصطلاح ابرقدرت است.

کمتر از یک ماه پیش در ایران در چند شهر، برخی به خیابان‌ها آمده و تظاهرات اعتراض‌آمیز به راه انداختند. بر اساس آخرین آماری که توسط دستگاه‌های قضائی، انتظامی و امنیتی ارائه گردیده و نیز مشاهدات حضوری، شمار  معترضین از 50  هزار نفر تجاوز نمی کرد. همین رئیس جمهور احمق آمریکا و دستگاه عریض و طویل دیپلماسی او ذوق‌زده موضوع اعتراضات در ایران را در دستور کار شورای امنیت سازمان ملل قرار دادند و برخی از مسئولین احمق تر از او در اروپا هم در این باره با او همراهی کردند.

نماینده روسیه در شورای امنیت پاسخ خوبی به او داد و گفت؛ اگر این کار رویه شود، شورای امنیت هر روز باید به خاطر اعتراض مردم آمریکا به سیاست‌های دولت، تشکیل جلسه دهد! البته شورای امنیت هم پیشنهاد آمریکا را مسخره خواند و آن را از دستور خارج کرد! ترامپ انتظار داشت جامعه جهانی بر این حماقت دیپلماتیک صحه بگذارد!

یک تفاوت ساختاری بین اعتراضات در ایران و اعتراضات روز یک‌شنبه مردم آمریکا وجود دارد و آن این که پشت اعتراضات مردم آمریکا هیچ دولت خارجی و هیچ سرویس امنیتی ای که ریشه در یک دولت مخالف آمریکا داشته باشد، وجود نداشت، اما پشت سر اغتشاشات دی ماه گذشته در ایران، دولت آمریکا و برخی دولت‌های اروپایی و نیز رژیم صهیونیستی و دولت تبهکار عربستان قرار داشتند.

 این دولت‌ها حتی از باب رعایت حقوق بین المللی نتوانستند جلوی ذوق‌زدگی خود را بگیرند و آشکارا در مورد ایران دخالت نکنند و حد اقل اعتراضات را طبیعی و غیر مداخله جویانه جلوه دهند. آنها بی‌پروا رسماً حمایت مادی و معنوی خود را از این اعتراضات اعلام کردند و حتی هزینه حیثیتی دیپلماتیک را، آن هم در سطح شورای امنیت سازمان ملل، سخاوتمندانه پرداخت کردند. نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل گفت: واشنگتن قصد دارد صدای مردم ایران را رساتر کند!

خباثت اجانب و به ویژه آمریکا‌یی‌ها علیه مردم ایران به گونه ای بود که با آشوب‌گری جلوی اعتراضات مدنی و بحق مردم در پاسخگو کردن دولت که ماه‌ها پیش از این انجام می شد را  گرفتند و با مداخله در امور داخلی ایران، هم نقض حقوق بشر کردند و هم نقض حقوق بین الملل، که در منشور سازمان ملل، دولت‌ها را از مداخله در امور یکدیگر پرهیز می دارد.

اینکه ترامپ بر اساس توئیت خود صدای مردم آمریکا، آن هم در چند قدمی کاخ سفید و نیز در حجم میلیونی در 300 شهر کشورش را نمی خواهد بشنود اما صدای جمعی محدود و معترض در ایران را که پرچم آتش زدند، حسینیه و مسجد را سوزاندند و به اماکن عمومی و مردم آسیب رساندند، می شنود و حتی برای دفاع از آن از حیثیت یک ابرقدرت هزینه می کند، از حکایات طنزآمیز و در عین حال تلخ حکومت‌داری آمریکا در هزاره سوم است.

رفتار ترامپ در اداره سیاست داخلی و مدیریت سیاست خارجی امروز در دستور کار اندیشکده‌های سیاسی است که چنین رفتارهایی را رصد می کنند.

فیلسوفان سیاسی غرب که مُبلغ لیبرال دموکراسی هستند به این سوال پاسخ دهند که در هزاره سوم میلادی آیا با این دیوانه بازی ها می شود یک الگوی منطقی از حکومت‌داری خوب ارائه داد و در برابر رقیب اصلی خود یعنی مردم سالاری دینی که ایران اسلامی و انقلاب اسلامی آن را نمایندگی می کند، حرفی برای  گفتن داشت؟!

فیلسوفان سیاسی غرب این همه زحمت کشیدند تا بگویند چگونه باید حکومت کرد. آیا می توانند به خود زحمت بدهند و به این سوال هم پاسخ دهند که؛ «چه کسی باید حکومت کند؟»

راه دادن یک انسان زنباره، فاسد، دروغگو، فریبکار و پیمان شکن - که قائل به رعایت کمترین اصول اخلاقی نیست - به کاخ سفید، چه تصویری از لیبرال دموکراسی را در جهان واتاب می دهد؟

اگر او شبی مست در اتاق فرمان هسته‌ای قرار گیرد و انگشت بر ماشه هسته‌ای بگذارد و به بهانه مهار و ادب کردن مثلاً دولت کره شمالی، آن را بفشارد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟!

آیا تجربه کاباره داری و مدیریت کازینو، برای اداره کردن یک کشور کافی است؟! این سوال را باید کسانی پاسخ دهند که مجوز ورود به رقابت‌های سیاسی را برای چنین شخصی صادر می‌کنند و آبروی دموکراسی، آن هم از جنس لیبرال آن را در سراسر جهان به حراج می گذارند!

آخرین نظر سنجی ها نشان می دهد 63 درصد از مردم آمریکا از عملکرد ترامپ ناراضی هستند. ترامپ امروز نماد نقض حقوق بشر و نقض استانداردهای دموکراسی در جامعه خود و جامعه جهانی است.