بقول شیخ اجل:
سرچشمه شاید گرفتن به بیل
چو پرشد نشاید گذشتن به پیل
در فضای مجازی مثالی هست با این مضمون که نزدیکی های غروب فردی در حال بازگشت از ماموریت کاری به منزل بود،که در حین رانندگی ناگهان متوجه شد که دید چشمانش بسیار کم شده و به زحمت میتواند جاده را ببیند. به سختی خودرو را به گوشه ای کشید و پیاده شد و متوجه حقیقت تلخی شد.
بله اوتقریبا کور شده بود.
با مصیبت گوشی اش را پیدا کرد و با همسرش تماس گرفت و او را از ماوقع مطلع کرد تا یکی از اشنایان را برای بردن او بفرستد.
از پشت گوشی صدای گریه و ناراحتی خانواده اش آزارش میداد و از درون غمی بزرگ دلش را فراگرفته بود.
برای همین دستش را بالا آورد تا بر پیشانیش بگذاردکه ناگهان دستش به چیزی خورد.
عینک آفتابی اش که برای ممانعت از آزار نورآفتاب برچشم زده بودباعث شده بود تا پس از غروب قادر به دیدن اطرافش نباشد!
این حکایت دوستانی است که این روزها بدون اینکه به واقعیتهای پیرامونشان بیندیشند از کلیشه های روشن فکرمآبانه و منسوخ شده دوران جنگ سرد قرن بیستمی گرته برداری کرده و افاضاتی میکنند که تحیرآور است.
غرض ازبیان داستان فوق این بود که از دید نگارنده شاخه های علم و دانش هر کدام مانند عینکی هستندبرای بهتر دیدن، بدون آنکه پارامترهای مزاحم و حاشیه ای مانع نگرش صحیح شوند. اما هر علم و تئوری ای در جای خود کاربرد دارد و اگر عینک آفتابی را در شب بکار ببریم نه تنها حاصلی نخواهد داشت، بلکه باعث کوری و ندیدن حقیقت خواهد بود.
در قضیه تجزیه طلبی بارزانی شاهد ارائه تحلیل ها و توصیه هایی ازسوی برخی بزرگواران بعضا آکادمیک هستیم که سهوا و یا تعمدا چشم از واقعیتهایی میدانی بسته و به تئوری گویی و نظریه پردازی صرف پرداخته اند.
برای مثال یکی از عزیزان چنین استدلال کرده است که چون کردها یک قوم ایرانی هستند پس به آنها در تجزیه طلبی در کشورهای دیگر کمک کنیم! چرا که چنین اقدامی هم راستا با اندیشه خلق مجدد ایران بزرگ است!
طرح چنین نگرش سطحی و شعاری واقعاتعجب برانگیز است.چراکه چنین تفکری میتواند قابل تعمیم به دیگر اقوام و جمعیتهایی که ریشه ایرانی دارند نیز باشد وچنین استدلالاتی ناگزیر سوالاتی نیز بدنبال خواهند داشت.
آیا افغانستان پس از استقلال به سمت ایران آمده است؟ آیا تاجیکستان که حتی زبان رسمی آنها نیز با ما یکی است با ایران در اتحاد استراتژیک است؟
پاسخ به چنین سوالات ساده ای به راحتی میتوانست این استاد عزیز را قانع نمایدکه از توهم تا واقعیت،فاصله بسیار است اما گویی که دوستان از"متفاوت گویی" لذت میبرند، ولو اینکه کلام خامشان بوی خون دهد.
استاددیگری نیز افاضه فرموده اند که تجزیه طلبی حق کردهای عراق است"! (نقل به مضمون)"
واقعا در قرن 21 ما ایرانی ها به کجا رسیده ایم که در دانشگاه طراز اولمان کرسی استادی را به کسی سپرده ایم که با اعتماد به نفس از"نژادپرستی" دفاع میکند!
اصولا در نگرش این استاد! بین فارس و ترک و کرد و عرب و بلوچ و ترکمن وغیره چه ویژگیهایی نمود بیشتری داشته که ایشان فقط از "حقوق کردها" دفاع میکنند؟!
و یا شایدقصد دارند به مابقی اقوام ایران و منطقه غرب آسیا در نوبتهای بعد بپردازند!
اقدام به تجزیه طلبی از سوی افرادی مانند بارزانی با آن همه فساد و پایمال کردن حقوق اولیه مردم شمال عراق اعم از کرد و ترکمن و ایزدی و عرب چگونه است که رنگ و بوی احقاق "حقوق یک نژاد"به خود گرفته است.
آیا این دوست عزیز به همه دنیا با عینک آفتابی حقوق نژاد و قوم و قبیله نگاه میکنند؟
یا اینکه خواسته اند در این میانه صرفا حرف متفاوتی زده باشند؟
جای تاسف دارد که این آقایان که بام تا شام دم از وطن و عزت و شرف میزنند به راحتی از کنار چشم داشت دار و دسته بارزانی به خاک پاک این کشور به راحتی میگذرند و به روی مبارکشان نمی آورند که در نقشه کردستان بزرگ بخشهای وسیع کشورمان از آذربایجان و کردستان و ایلام گرفته تا سواحل غربی خلیج فارس را جزء خطه توهمی خود میپندارند.
یعنی حضرات هنوز نقشه های هواشناسی که هر روز از شبکه های تلویزیونی منتسب به دارودسته بارزانی ها پخش می شود را ندیده اند؟
یاخودشان را به ندیدن میزنند؟
مهمترین بخش مساله شمال عراق دموکراسی و حقوق اقلیت هاست.بارزانی به بهانه تضییع حقوق بخشی از مردم عراق خود درحال تضییع حقوق اقلیتهای دیگر ساکن شمال عراق است. اقلیتهایی مانند کردهای غیر بارزانی(ساکنین سلیمانیه و کردهای فرضا کرمانج و ..) ترکمن ها، اعراب، ایزدی ها و حتی مردم کشورهای همسایه. دیگر بهانه بارزانی درامد و آزادی های مردم است در حالی که در عراق بیشترین سطح خودمختاری و آزادی به مردم شمال داده شده است. مردم این منطقه درآمد سرانه بیشتری نسبت به دیگر نقاط کشور دارند و حتی از حق داشتن ارتش ،روابط سیاسی تقریبا مستقل و حتی فروش نفت برخوردارند.لذا بهانه های بارزانی عملا مردود است.
اما سوال اساسی اینجاست که
اگر اجازه تولد یک حکومت نژادپرست در خاورمیانه داده شودو بارزانی تبدیل به کیم جونگ اون و یا صدام دوم شود، چه عواقبی برای عربها، ترکمنها و حتی کردهای ساکن شمال عراق و کشورهای همجوار خواهد داشت؟
اگر اسرائیل به بهانه مهار جمهوری اسلامی زمین اقلیم را انبار سلاح های متعارف و حتی غیرمتعارف کرد ، چه سازوکاری برای متوقف کردن آنان پیشنهاد میکنید؟
یا فرضا اگر بارزانی همان تدابیری را که اسرائیل برای بیرون راندن اعراب فلسطینی بکار بست گرته برداری نموده و به کوچاندن اقوام غیرکرد و تغییر ساختار جمعیتی مبادرت ورزید چه مفروضات آینده پژوهانه ای در چنته دارید که در حد تئوری ارائه دهید؟
برادر استاد دانشگاه عزیز، ما از شما آموخته ایم که عرصه سیاست ورزی آنقدر پاک و منزه از پلیدیها نیست که به اخلاقیات بسنده کنیم و بگوئیم که انشاالله گربه باشد! و شایسته است شما بجای آرمانگرایی محض و ارائه راهکارهای ویرانگر ،بادرایت و تعمق بیشتر به چرایی حصول پدیده ها و عواقب رویدادها بپردازید و اینقدر سطحی نگرانه آتش نژادپرستی و آپارتاید را شعله ورتر از اینی که هست نکنید.
حتی نداهایی شنیده شده است که با کمک به تجزیه طلبی بارزانی، کردستان را دوست آینده خود سازیم!
دوست عزیز همین آقای بارزانی و طایفه اشان سالها در کشور ما پناهنده بودند. اتفاقا با اجازه دادن به آمریکا برای تاسیس پایگاه در این منطقه به خوبی پاسخ میهمان نوازی ایرانی ها را دادند. عرصه سیاست ، عرصه دوستی و مرام و وفا نیست! هیچ کشوری با گذشتن از منافع ملی نمیتواند برای خود دوست دست و پا کند! مهمتر آنکه آیندگان ما را نخواهند بخشید. مگر ما محمدرضا را بخاطر بحرین بخشیده ایم؟ مصیبتهایی که بر اکثریت مردم بحرین می رود و پایگاههای دشمنان ایران در این جزیره خود نمودی از آینده کردستانی است که شما خواهان رفاقت با سران آن هستید.
اما سختی با هموطنان گرامی
ما در دنیای مدرن اگرچه با تضییع حقوق اقلیتها اعم از نژادی و عقیدتی مواجهیم اما در واقع نباید سخنی از حقوق ترک و فارس و کرد و عرب و بلوچ و شیعه و سنی و یهودی و بودایی در میان باشد. گرچه تمام فرهنگها و زبانها و هویت ها به یک اندازه مهم بوده و میراث بشریتند، اما این موارد نمیتواند مجوز تشکیل دولت نژادپرستانه و مالا تضییع حقوق دیگر مردمان منطقه باشد.
دردنیای متمدن امروزمی بایست فقط یک مجموعه "حقوق" به رسمیت شناخته شود وآن "حقوق بشر" است.
مدعیان اصلی چنین گفتمانی درغرب ،تعریفی گزینشی بر "حقوق" و "بشر" دارند و هرگز 1 را با 1 برابر نمیدانند.بشراروپایی و امریکایی کجا و بشر آفریقا و خاورمیانه کجا؟
عده ای باید سرشان را از کتابهای کهنه و تئوری های تارعنکبوت گرفته بیرون آورده و با چشم باز به اطراف بنگرند.
همین سال 2009 و نقشه خاورمیانه بزرگ را مدنظر داشته باشید. یک نگاه ساده به این نقشه، جایگاه حقوق مردم منطقه را مشخص می کند. اجانب قبلا نقشه خاورمیانه را تغییر داده اند.
آیا باید مجددا به آنها اجازه داد که هر کاری دلشان خواست به واسطه عده ای دست نشانده انجام دهند؟!
بارزانی و اطرافیان او به خوبی آگاهند که با رانتخواری ها و فساد اقتصادی گسترده ای که گریبانشان را گرفته بین مردم شمال عراق جایگاهی ندارند و اگر بحران جدیدی و تاثیرگذاری نیافرینند باید قدرت را واگذارنمایند. کناره رفتن از قدرت نیز فضا را برای افشای تخلفات ،اختلاسها و دزدیهای گسترده این طایفه بازخواهدکرد. لذا با بحران آفرینی تعمدی ،عملا حقوق مردم شمال عراق را فدای منافع جناحی خود نموده اند.
درواقع اگر از منظرنوعدوستی و انسانی به موضوع بنگریم نمیتوانیم منفعل بمانیم وموظفیم که با مردم شمال عراق همراهی کنیم تا بتوانند از این پیچ خطرناک تاریخی به سلامت گذر کنند. البته فارغ از نگاه انسانی باید بیاد داشته باشیم که با اقلیم تا ابد همسایه هستیم و در مقابل آتشی که در خانه مجاور شعله ور شده باشد مصون نیستیم و نباید بی عمل بمانیم.
ازمنظر جمهوری اسلامی نیز آنچه اهمیت ویژه میتواند داشته باشد اینکه بارزانی(بخوانید برنامه ریزهای مافوق بارزانی) چشم طمع به خاک و کشور ما نیز دارد و به محض انجام مرحله اول تجزیه طلبی برای خریدن زمان،جلب حمایت قدرتهای فرامنطقه وتحکیم موقعیت جهانی خود،نیازمندایجاد بحرانی جدید و وسیعتر از حدود مرزهایش خواهد بود و یقینا بحران بعدی، تعدی به تمامیت ارضی کشورهای اطراف و خصوصا ایران عزیزمان خواهد بود و مایی که برای حفظ تمامیت ارضی کشورمان خونها داده ایم،بدیهی است غرور ملی و موجودیت کشورمان را بازیچه افراد کوچکی چون بارزانی ها نخواهیم کردوبامدیریت صحیح و کمترین هزینه آتشی که به تازگی در خانه همسایه درحال شعله ورشدن است قبل از آنکه به خانه پدریمان سرایت کند خاموش کنیم.
با این اوصاف،برخلاف برخی اساتید دانشگاه که برایشان فرقی نمیکند در تهران تدریس کنند یا در اروپاو امریکا ، تنها جای کره خاکی که داریم همین جایی است که در آن گذشتگان وشهدایمان را به خاک سپرده ایم. لذا هر چشم ناپاک وطمعکاری را که به خاکمان دوخته شده باشد از حدقه در می آوریم وهمانطور که با داعش در عراق و سوریه مقابله کردیم تا آتش به گلستانمان سرایت نکند،
وکلام آخراینکه به باور نویسنده این رقوم به احتمال قریب به یقین دیریا زود آتش بارزانی نیز نظیرصدام و داعش فروکش خواهدکردو دورمانش به خاکستر خواهدنشست اما پس این زمستان روسیاهی به ذغالی هایی خواهد ماند که ریشه در همین آب وخاک دارند و با بی درایتی(که طعنه برخیانت میزند) والبته با ژست روشنفکری،قلم سستشان را به ساز اجنبی میرقصانند.
