نظر منتشر شده
۲
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 243319
درحاشیه اتفاقی که در اینچئون روی داد
بخش تعاملی الف - محمود صباغی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۶ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۳۴
بعد از اتفاقات ریز ودرشتی که در فوتبال داخل کشور شاهد بودیم، این بار نگاه ها بسوی بازی های آسیائی اینچئون، خیره ماند. کاری به شکست سنگین و ناباورانه تیم ملی امید از ویتنام، تیم رده سوم، چهارم آسیا نداریم.

راستش از خودمان خجالت می کشیم که برای چندمین بار بگوئیم " فوتبال را به اهلش بسپارید"مدیر فوتبالی و کاربلد، دست اندکار فوتبالی و کاربلـــد، مربی شایسته و کاربلـــد انتخاب می کند و مربی کاربلـــد نیز دانش روز فوتبال را با خود می آورد. اما افسوس که هنوز در بر همان پاشنه می چــرخد و درجا زدن و عقب ماندن از قافلــه پر شتاب پیشرفت در فوتبال، نصیب ماست و مانده ایم با خنده های شیرین ریاست فدراسیون فوتبال. در این سخن سنجش عملکــرد تیم امید را با متر و میزان ورزش و معیارهای مخصوص فوتبال را وامی گذاریم. حتــی کاری به حرکت غیر ورزشی بازیکن جوان کشورهم نداریم که در برابر دیدگان داور و در حضور تماشاگران و دوربینهای تلویزیونی، با مشت به بازیکن حریف کوبید تا با این شکست عجیب و غریب، فوتبال و اخلاق را با هم ببازیم.

از مستطیل سبز بیرون بیاییم و به سراغ گـــزارش پلیس اینجئون برویم که ادعا کرده یکی از همراهان تیم ملی ایران، بجرم "آزار جنسی" تجت تعقیب قرار گرفته است. خبرتکان دهنده است. نه از آنرو که در یک کشور از بلوک غرب یک آزار جنسی رخ داده است. تکان دهنده از آنرو که فردی که این صفت به او منتسب شده از اعضای کاروان ورزشی کشوری است که صفت توحیدی بر نام و پرچمش حک شده و مبانی اعتقادی در اجزاء قوانینش جاری است و اصول فرهنگی اش با چنین بی فرهنگی ها بکلی بیگانه است.

بارهـــا گفته شده و ما هم کلیشه وار تکــرار می کنیم که ورزشکاران و همراهانی که بعنوان تیم ملی به خارج از کشور اعزام می شوند، به نوعــی سفیران فرهنگی کشورمحسوب می شوند. کوچکترین رفتار و عملکردشان دیگر جنبه فردی نخواهد داشت بلکه به ملیت و هویت ۷۵ میلیون نفر تعمیم داده می شود. اگر فردی از درک این ابتدائی ترین اصل فرهنگی عاجز است، بر اساس کدام نیاز به همراه تیم ملی به خارج اعزام می شوند؟ تجربه نشان داده که در مسافرت های ورزشی، تعداد همراهان بیش از تعداد ورزشکاران بوده است. اگر چنین فردی همراه تیم ملی اعزام نشود، کدام بخش از امور تیم ملی بر زمین خواهد ماند؟ جالب آنکه در مقام دفاع می گویند ،" تفاوت فرهنگی" علت این سوءتفاهم (؟) بوده و منظور ازتماس فیزیکی، نه ان است که به ما نسبت داده اند. این توجیه اگر هم منطقی داشته باشد، در مورد کسانی صادق است که بدون اطلاع از قوانین کشورما، تماس فیزیکی (!) داشته باشد که در خارج از ایران معمولی و در داخل کشور مغایر با شئونات فرهنگی ما ارزیابی می شود؟ این چه عذر بدتر از گناه است؟

در واکنشی که از فدراسیون انتظار می رفت ابتدا آنرا تکذیب و سپس ادعا کرده اند که در اخبار مربوطه "بزرگنمائی" شده است (!). مسؤول حراست فدراسیون فوتبال بجای واکنش فوری و درخواست بازگشت سریع ایشان به کشورو پوزش از ملت ایران بخاطر قصور در اعزام چنین افرادی، در انتظار گزارش پلیس کره جنوبی مانده اند تا روی آن "مانور" بدهند.! (محمد حسین حمیسی، مصاحبه با نسنیم)

کسی نیست از این ایشان بپرسد که چرا این بزرگنمائی در مورد دیگر همراهان صورت نگرفته؟ اصلآ چرا تابحال این تفاوت فرهنگی در مورد دیگر کشورهایی که از قضای روزگار در این بخش از تمایلات بشری شهره عامند، رخ نداده است؟

اتفاق مزبور بار دیگر لزوم انتساب مدیران توانا در حوزه ورزش و مخصوصآ فوتبال را یادآور می شود. شکی نیست که مدیر توانا، در انتخاب سفیران فرهنگی که به نوعی پرچمدار آبـروی ملی کشورند، شایسته سالاری را مد نظر قرار خواهد داد.

این واقعه باردیگر لزوم توجه مدیران طراز اول کشور در حوزه فرهنگ و ورزش را یادآور می شود. انتظار بیجائی است؟
 
کلمات کلیدی : محمود صباغی
 
۱۳۹۳-۰۷-۰۶ ۱۴:۲۷:۰۹
عکس این تفاوت فرهنگی در همه سایتها موجود است و فدراسیون بدنبال تکذیب چیست.س (2396389) (alef-3)
 
دانسته ها
۱۳۹۳-۰۷-۰۷ ۰۹:۳۳:۴۰
میدونم که چاپ نمیکنید لااقل خودتان بخوانید و اگر توانستید به دست اهلش برسانید.
۱- آین آقایی که از طرف فدراسیون رفته به کره جنوبی چه فردی هست چه شخصیتی دارد؟
۲-آیا قبلا هم از ایشان خطایی سرزده یا اولین بارش هست؟
خیلی سئوالها هست که بعد از هیجان خبر به ذهن انسان خطور میکند؟
آین آقا خطا کار درست ولی قبل از بی آبرو کردن این بنده خدا لطفا مسئولین فرهنگی کشور توضیح دهند که چرا این دست اتفاقات در کشور ما رخ میدهد؟
چرا در گزینش افراد فقط به جنبه های سطحی و جای مهر ته ریش توجه میشود؟
تدین و آنهم به ظاهر برای استخدام و همرهای کافیست؟
چرا حجاب ظاهری را اینقدر در اولویت قرار دارد ولی حجاب درونی اصلا مورد تاکید نیست؟
خیلی سئوال هست که بی جواب مانده و در این چند سطر نمیگنجد. (2397987) (alef-13)