همچنین زمانی که اطلاعات تازه از هتل ها و شنود ها بدست می آمد، به آن فایل اکسل افزوده می شد. این فایل به طور مرتب و مداوم در حال به روز رسانی بود و به "آژانس امنیت ملی" و "پلیس فدرال آمریکا" (اف بی آی) داده می شد. تیمی از ۵ یا ۶ تحلیلگر مستقر در سه منطقه مختلف آن زمان از ساعت ۴ بامداد تا ۱۱ شب در زمان حضور هیئت ایرانی روی اطلاعات جمع آوری شده کار و متن مکالمات را پیاده می کردند.
علاوه بر شنود مکالمات تلفنی و صحبت های شخصی، از یک تکنولوژی محرمانه تحت عنوان "بلرنی" استفاده شد که به تحلیلگران امکان شنود مکالمات و کنفرانس های ویدیویی در برنامه اسکایپ را می داد.
تحلیلگران برای آنکه اطمینان یابند به صدای کدام فرد در حال گوش دادن هستند، از "تطبیق گر سخنگو" استفاده کردند که چهره های مورد نظر آنها را هنگام صحبت شناسایی می کرد که شامل منوچهر متکی نیز بود.
در این عملیات همچنین برای کل ترافیک اطلاعات ورودی از "تشخیص فعالیت گفتاری" استفاده شد تا تحلیل گران مجبور نباشند زمانی که گفتاری صورت نمی گیرد، در حال گوش دادن به صدای هوا باشند. آنها همچنین برای پیدا کردن آدرس های ایمیل افراد مورد نظر در هیئت ایرانی و مکالمات آنها، از برنامه "ویس آرتی" استفاده کردند که کلمات فارسی آوایی را جستجو کند.
سند محرمانه می گوید تیم تحلیلگران آن وقت ۲۰۰۰ مکالمه را در روز ارزیابی می کرد. گروهی از تحلیلگران مکالمات را دسته بندی و اولویت بندی می کرد و گروه دیگر آنها را پیاده می کرد و خلاصه آنها را تهیه می کرد. هر لحظه از روز نیز که نیاز بود، تحلیل گران هر گروه به کمک گروه دیگر می رفتند.
نتیجه این شنود شامل شناسایی "سرنخ ها" در هیئت ایرانی شد، یعنی افرادی که ممکن است هیئت های اطلاعاتی آمریکا بتوانند با آنها تماس بگیرند و یا از آنها بهره برداری کنند. همچنین این شنودها منجر به شناخت احساس احمدی نژاد از جلسه جنجالی او در تاریخ ۲۴ سپتامبر ۲۰۰۷ در دانشگاه کلمبیا شد، جایی که او گفت به کشتار یهودیان در دوران نازی ها باید به عنوان یک نظریه پرداخته شود و نه یک حقیقت.
"دفتر تجزیه و تحلیل شبکه اجتماعی" آژانس امنیت ملی آمریکا آنگاه از اطلاعات جمع آوری شده برای بازسازی شبکه های اجتماعی هیئت های ایرانی استفاده کرد تا روابط آنها را با یکدیگر بهتر بفهمد. به گفته یک تحلیلگر سابق آمریکایی، این امر به آمریکا امکان می دهد که مواردی نظیر این را بفهمد که احمدی نژاد به کدام دستیارش بیشتر اتکا می کند و کدام یک قدرت واقعی دارد.
آژانس امنیت ملی آمریکا درباره سندی که به دست شبکه ان.بی.سی افتاده اظهار نظری نکرد. یک سخنگوی بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد گفت که او هیچ راهی ندارد که بتواند تایید کند که شنود از هیئت ایرانی صورت گرفته است یا خیر. او اما گفت سازمان ملل متحد انتظار دارد که هر عضو آن به مصونیت مکالمات هیئت ها با سازمان ملل متحد و یا سازمان ملل با هیئت ها، چه از طریق تلفن باشد و یا اینترنت، احترام بگذارد.
ان.بی.سی می گوید هیئت ایرانی نیز به این شبکه درباره گزارش واکنشی نشان نداده است.
با این حال، یک زن ایرانی که در هیئت سال ۲۰۰۷ ایران حضور داشت، به شبکه خبری ان.بی.سی گفت که او و دیگر اعضای هیئت تقریبا مطمئن بودند که تحت شنود قرار دارند و بر همین اساس نیز رفتار کردند. بنفشه کینوش، تحلیلگر امورخاورمیانه مستقر در سان فرانسیسکو، مترجم رسمی محمود احمدی نژاد در نیویورک بود. او درباره شنود مکالمات ابراز تعجب نکرد اما گفت نمی داند که عملیات شنود تا چه میزان موفقیت آمیز بوده است.
خانم کینوش گفت به طور کلی ایرانی ها همیشه احساس می کردند که شنود انجام می شود اما امکان دارد که هیئت ایرانی در مورد حجم و سطح عملیات شنود اطلاعی نداشتند. او همچنین گفت شخصا معتقد نیست که در جریان چنین رویدادهایی بتوان از ایرانی ها به اندازه ای اطلاعات جمع آوری کرد که آنها احساس ناراحتی کنند چرا که آنها وارد مکالمات محرمانه در زمان حضورشان در آمریکا نخواهند شد.
خانم کینوش همچنین گفت ایرانی ها به طور فیزیکی و الکترونیکی، پیش از استفاده از اتاق های کنفرانس آنها را "پاکسازی" می کردند.
گزارش محرمانه آژانس امنیت ملی آمریکا در یک بولتن داخلی به تاریخ اکتبر ۲۰۰۷ منتشر شده است. این گزارش عملیات شنود از هیئت ایرانی را نمونه ای از آنچه آژانس های آمریکایی می توانند با "روحیه همکاری" تکنولوژیست ها، تحلیلگران زبان و مدیران تولید کنند، توصیف کرده است.
در گزارش ان بی سی از احتمال شنود مکالمات حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، در جریان نشست عمومی سازمان ملل در هفته جاری هم سخن به میان آمده است.