کد مطلب: 261553
وتوي اوباما عليه كنگره
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۱۵
باراك اوباما، رييس‌جمهور امريكا يك روز پس از هشداري كه به كنگره داده بود، از وتوي يك مصوبه ديگر اين نهاد قانونگذاري ايالات متحده خبر داد. كاخ سفيد اعلام كرد رييس‌جمهور امريكا پس از دريافت مصوبه كنگره درباره احداث خط لوله نفت كي‌استون اكس – ال اعلام كرد آن را وتو خواهد كرد. اين اظهارنظر به‌منزله مهر باطل رييس‌جمهور بر تصميم ديگري از كنگره است. با اين حال گفته مي‌شود اوباما تصميم نهايي درباره اين پروژه را پس از پايان بررسي‌هاي وزارت خارجه كه انتظار مي‌رود در هفته‌هاي آينده باشد، اتخاذ خواهد كرد.
اوباما در تذكر مختصري كه به سنا ارسال كرده، مشخصا عنوان نكرده است كه آيا ممكن است نهايتا اجازه ساخت اين خط لوله را بدهد يا نه، اما بر حق خود براي تصميم‌گيري در اين رابطه تاكيد كرده است. به نوشته خبرگزاري آسوشيتدپرس، در بخشي از اين تذكر آمده است: «اختيار رييس‌جمهور براي وتوي مصوبه، چيزي است كه من آن را جدي مي‌گيرم. اما من در عين حال مسووليتم در قبال مردم امريكا را نيز جدي مي‌گيرم.»
استفاده از حق وتوي رييس قوه مجريه ايالات متحده براي اين طرح يعني سومين مهر باطل باراك اوباما در دوران رياست‌جمهوري خود بر مصوبات كنگره. اين در حالي است كه اوباما به واسطه استفاده از حق وتوي رياست‌جمهوري مورد انتقاد رقباي جمهوري‌خواه خود قرار دارد. به باور ناظران در مقايسه با دو مرتبه پيشين كه او از حق وتو استفاده كرد اين‌بار مخالفتش با مصوبه كنگره، اهميت فراواني دارد. مسائل اقتصادي و زيست محيطي كه در پيرامون احداث اين خط لوله به وجود آمده است جامعه امريكا را به‌شدت دوقطبي كرده و حالا كنگره و كاخ سفيد هر يك بخشي از افكار عمومي را نمايندگي مي‌كنند.
فعالان زيست محيطي با بيان اينكه اين خط لوله براي منطقه حساس «سند هيلز» نبراسكا زيانبار است، با احداث آن مخالفت كرده و بارها تظاهرات‌هايي برگزار كرده‌اند. هرچند شركت «ترنس كانادا» كه مجري اين پروژه است، تغييراتي در مسير خط لوله ايجاد كرده، اما اين امر هنوز نتوانسته معترضان را مجاب كند.
خط لوله كي‌استون اكس – ال قرار است ميدان‌هاي نفت ماسه‌اي غرب كانادا را به پالايشگاه‌هايي در تگزاس متصل كند. به اعتقاد حاميان اين طرح در كنگره، احداث اين خط لوله كمك بزرگي به اشتغالزايي خواهد كرد و از اتكاي امريكا به منابع نفتي در مناطق نا آرام جهان مانند خاورميانه مي‌كاهد. اما مخالفان اين خط لوله مي‌گويند اين طرح تبعات زيست محيطي در پي دارد. به همين دليل بحث پيرامون تبعات زيست‌محيطي اين خط لوله، احداث آن را به موضوعي جنجالي تبديل كرده است.
خط لوله شركت ترانس كانادا روزانه ۸۳۰ هزار بشكه نفت (عمدتا شن‌هاي نفتي كانادا) را به نبراسكا و از آنجا به پالايشگاه‌ها و بنادر خليج امريكا منتقل خواهد كرد. اين پروژه بيش از شش سال است كه در انتظار احداث به سر مي‌برد. راس گيرلينگ، مديرعامل شركت ترانس كانادا در بيانيه‌اي اعلام كرده، اين شركت با وجود وتوي اوباما به اين پروژه كاملا متعهد است و با وزارت خارجه امريكا براي پاسخگويي درباره هرگونه ابهام درباره پروژه همكاري خواهد كرد.
در ژانويه ۲۰۱۵، با آغاز به كار كنگره جديد امريكا كه در چنبره قدرت جمهوريخواهان است احداث اين خط لوله، نخستين طرح مهمي بود كه مخالفان اوباما تصويب كردند و در مقابل رييس‌جمهور امريكا نيز وعده داد كه آن را وتو خواهد كرد. اوباما كه راي مخالف اين طرح را ساعاتي پس از دريافت داده است، در اظهارنظري گفت: اين طرح به شكل نابخردانه‌اي وزارت خارجه را كه مسوول تشخيص منفعت يك پروژه براي امريكاست، دور مي‌زند.
كنگره در صورتي مي‌تواند وتوي رياست‌جمهوري را باطل كند كه آن مصوبه با راي‌گيري مجدد در هر دو مجلس (نمايندگان و سنا) با حداقل دو سوم آرا تصويب شود. حركت كنگره به سوي اين تقابل هزينه‌هاي سياسي زيادي خواهد داشت و آن گونه كه باراك اوباما در آخرين هشدار خود به جمهوريخواهان ياد كرده بود تنها درگيركننده است.
با اين حال ميچ مك‌كانل، رهبر اكثريت جمهوريخواهان سناي امريكا پس از وتوي اين طرح توسط اوباما بلافاصله وعده داد كه جمهوريخواهان تا سوم مارس براي مقابله با اين تصميم اوباما تلاش خواهند كرد. جان بوئنر، رييس مجلس نمايندگان امريكا هم گفته است: وتوي طرح اشتغالزايي كي‌استون توسط رييس‌جمهور مايه خجالت ملي است. رييس‌جمهور بيش از حد به فعالان افراطي محيط‌زيست نزديك است و نمي‌تواند از حقوق كارگران امريكايي دفاع كند. او بيش از حد در سياست‌هاي چپگرايان غرق شده و نمي‌تواند آنچه را كه روساي جمهور امريكا بايد انجام دهند در پيش بگيرد و منافع ملي را در اولويت قرار دهد.
اين در حالي است كه باطل كردن اين وتوي اوباما از سوي كنگره بعيد به نظر مي‌رسد؛ زيرا جمهوريخواهان با وجود در اختيار داشتن اكثريت براي مقابله با وتوي اوباما چهار راي كم دارند. اين طرح در كنگره با ۲۷۰ راي موافق و ۱۵۲ راي مخالف اوايل اين ماه در مجلس نمايندگان به تصويب رسيده و به سنا فرستاده شده بود.
هواداران طرح احداث اين خط لوله و جمهوريخواهاني كه در كنگره اكثريت دارند استفاده اوباما از حق وتوي رياست‌جمهوري را ديكتاتوري خوانده‌اند و از آن به عنوان ابزاري تبليغاتي استفاده مي‌كنند تا رييس‌جمهوري امريكا را فردي يكجانبه‌گرا به تصوير بكشند. اين در حالي است كه تاريخ امريكا نشان مي‌دهد روساي جمهور زيادي از اختيار ويژه خود استفاده كرده‌اند و اوباما تنها رييس‌جمهوري است كه در دهه اخير كمترين استفاده را از اين حق قانوني كرده است. فرانكلين، روزولت رييس‌جمهوري كه در تاريخ امريكا از او بسيار ياد مي‌شود صدها بار مصوبات كنگره را وتو كرده بود.
اوباما نخستين‌بار در دسامبر ۲۰۰۹ و همزمان با بحران مالي، با وتوي مصوبه كنگره، بودجه اضطراري تخصيص يافته به دولت را براي سال مالي ۲۰۱۰ تمديد كرد. دومين بار اكتبر ۲۰۱۰وي يك مصوبه كنگره را به نويسندگانش پس فرستاده بود. آن زمان با راي كنگره، صاحبان صنايع و مشاغل اجازه يافته بودند امور ثبتي كارهاي خود را در ايالتي غير از محل حرفه خود انجام دهند. جرج بوش نيز در دو سال پاياني رياست‌جمهوري خود كه دموكرات‌ها در كنگره قوي شدند بارها از اهرم وتو استفاده كرد.
پيشتر اوباما همچنين تهديد كرد كه در دو سال باقي مانده به پايان رياست‌جمهوري‌اش، اقدام احتمالي جمهوريخواهان براي تحريم بيشتر ايران يا ايجاد تغيير در قانون خدمات درماني را نيز وتو مي‌كند.
تعداد وتوهاي هر كدام از روساي جمهور ايالات متحده
جورج واشنگتن؛ ٢ بار جوهن ادامز؛ اطلاعي نيست توماس جفرسون؛ اطلاعي نيست جيمز مديسون ٥ بار جيمز مونرو ١ بار جان آدامز؛ اطلاعي نيست اندرو جكسون ٥ بار مارتين ون بورن؛ اطلاعي نيست ويليام هريسون؛ اطلاعي نيست جان تيلر ٦ بار جيمز پولاك ٢ بار- ژاكي تايلور؛ اطلاعي نيست
ميلارد فيلمور؛ اطلاعي نيست فرانكلين پرايس ٩ بار جيمز بوكان ٤ بار آبراهم لينكن ٢ بار اندرو جانسون ٢١ بار اوليس گرانت ٤٥ بار روترفورد هايس ١٢ بار جيمز گرافيلد؛ اطلاعي نيست چستر آرتور ٤ بار
بنيامين هريسون ١٩ بار
گراور كلولاند ٤٢ بار ويليام مك كينلي ٦ بار تئودور روزولت ٤٢ بار ويليام تفت ٣٠ بار ودرو ويلسون ٣٣ بار وارن هاردينگ ٥ بار كلوين كولدينگ ٢٠ بار
هربرت هاور ٢١ بار فرانكلين روزولت ٣٧٢ بار
هري ترومن ١٨٠ بار دويت آيزنهاور ٧٣ بار جان كندي ١٢ بار ليندون جانسون ١٦ بار ريچارد نيكسون ٢٦ بار
جرالد فورد ٤٨ بار جيمز كارتر ١٣ بار رونالد ريگان ٣٩ بار جرج بوش اول ٢٩ بار ويليام كلينتون ٣٦ بار
جرج بوش دوم ١٠ بارباراك اوباما ٣ بار
اوباما در تذكر مختصري كه به سنا ارسال كرده، مشخصا عنوان نكرده است كه آيا ممكن است نهايتا اجازه ساخت اين خط لوله را بدهد يا نه، اما بر حق خود براي تصميم‌گيري در اين رابطه تاكيد كرده است. به نوشته خبرگزاري آسوشيتدپرس، در بخشي از اين تذكر آمده است: «اختيار رييس‌جمهور براي وتوي مصوبه، چيزي است كه من آن را جدي مي‌گيرم. اما من در عين حال مسووليتم در قبال مردم امريكا را نيز جدي مي‌گيرم.»
استفاده از حق وتوي رييس قوه مجريه ايالات متحده براي اين طرح يعني سومين مهر باطل باراك اوباما در دوران رياست‌جمهوري خود بر مصوبات كنگره. اين در حالي است كه اوباما به واسطه استفاده از حق وتوي رياست‌جمهوري مورد انتقاد رقباي جمهوري‌خواه خود قرار دارد. به باور ناظران در مقايسه با دو مرتبه پيشين كه او از حق وتو استفاده كرد اين‌بار مخالفتش با مصوبه كنگره، اهميت فراواني دارد. مسائل اقتصادي و زيست محيطي كه در پيرامون احداث اين خط لوله به وجود آمده است جامعه امريكا را به‌شدت دوقطبي كرده و حالا كنگره و كاخ سفيد هر يك بخشي از افكار عمومي را نمايندگي مي‌كنند.
فعالان زيست محيطي با بيان اينكه اين خط لوله براي منطقه حساس «سند هيلز» نبراسكا زيانبار است، با احداث آن مخالفت كرده و بارها تظاهرات‌هايي برگزار كرده‌اند. هرچند شركت «ترنس كانادا» كه مجري اين پروژه است، تغييراتي در مسير خط لوله ايجاد كرده، اما اين امر هنوز نتوانسته معترضان را مجاب كند.
خط لوله كي‌استون اكس – ال قرار است ميدان‌هاي نفت ماسه‌اي غرب كانادا را به پالايشگاه‌هايي در تگزاس متصل كند. به اعتقاد حاميان اين طرح در كنگره، احداث اين خط لوله كمك بزرگي به اشتغالزايي خواهد كرد و از اتكاي امريكا به منابع نفتي در مناطق نا آرام جهان مانند خاورميانه مي‌كاهد. اما مخالفان اين خط لوله مي‌گويند اين طرح تبعات زيست محيطي در پي دارد. به همين دليل بحث پيرامون تبعات زيست‌محيطي اين خط لوله، احداث آن را به موضوعي جنجالي تبديل كرده است.
خط لوله شركت ترانس كانادا روزانه ۸۳۰ هزار بشكه نفت (عمدتا شن‌هاي نفتي كانادا) را به نبراسكا و از آنجا به پالايشگاه‌ها و بنادر خليج امريكا منتقل خواهد كرد. اين پروژه بيش از شش سال است كه در انتظار احداث به سر مي‌برد. راس گيرلينگ، مديرعامل شركت ترانس كانادا در بيانيه‌اي اعلام كرده، اين شركت با وجود وتوي اوباما به اين پروژه كاملا متعهد است و با وزارت خارجه امريكا براي پاسخگويي درباره هرگونه ابهام درباره پروژه همكاري خواهد كرد.
در ژانويه ۲۰۱۵، با آغاز به كار كنگره جديد امريكا كه در چنبره قدرت جمهوريخواهان است احداث اين خط لوله، نخستين طرح مهمي بود كه مخالفان اوباما تصويب كردند و در مقابل رييس‌جمهور امريكا نيز وعده داد كه آن را وتو خواهد كرد. اوباما كه راي مخالف اين طرح را ساعاتي پس از دريافت داده است، در اظهارنظري گفت: اين طرح به شكل نابخردانه‌اي وزارت خارجه را كه مسوول تشخيص منفعت يك پروژه براي امريكاست، دور مي‌زند.
كنگره در صورتي مي‌تواند وتوي رياست‌جمهوري را باطل كند كه آن مصوبه با راي‌گيري مجدد در هر دو مجلس (نمايندگان و سنا) با حداقل دو سوم آرا تصويب شود. حركت كنگره به سوي اين تقابل هزينه‌هاي سياسي زيادي خواهد داشت و آن گونه كه باراك اوباما در آخرين هشدار خود به جمهوريخواهان ياد كرده بود تنها درگيركننده است.
با اين حال ميچ مك‌كانل، رهبر اكثريت جمهوريخواهان سناي امريكا پس از وتوي اين طرح توسط اوباما بلافاصله وعده داد كه جمهوريخواهان تا سوم مارس براي مقابله با اين تصميم اوباما تلاش خواهند كرد. جان بوئنر، رييس مجلس نمايندگان امريكا هم گفته است: وتوي طرح اشتغالزايي كي‌استون توسط رييس‌جمهور مايه خجالت ملي است. رييس‌جمهور بيش از حد به فعالان افراطي محيط‌زيست نزديك است و نمي‌تواند از حقوق كارگران امريكايي دفاع كند. او بيش از حد در سياست‌هاي چپگرايان غرق شده و نمي‌تواند آنچه را كه روساي جمهور امريكا بايد انجام دهند در پيش بگيرد و منافع ملي را در اولويت قرار دهد.
اين در حالي است كه باطل كردن اين وتوي اوباما از سوي كنگره بعيد به نظر مي‌رسد؛ زيرا جمهوريخواهان با وجود در اختيار داشتن اكثريت براي مقابله با وتوي اوباما چهار راي كم دارند. اين طرح در كنگره با ۲۷۰ راي موافق و ۱۵۲ راي مخالف اوايل اين ماه در مجلس نمايندگان به تصويب رسيده و به سنا فرستاده شده بود.
هواداران طرح احداث اين خط لوله و جمهوريخواهاني كه در كنگره اكثريت دارند استفاده اوباما از حق وتوي رياست‌جمهوري را ديكتاتوري خوانده‌اند و از آن به عنوان ابزاري تبليغاتي استفاده مي‌كنند تا رييس‌جمهوري امريكا را فردي يكجانبه‌گرا به تصوير بكشند. اين در حالي است كه تاريخ امريكا نشان مي‌دهد روساي جمهور زيادي از اختيار ويژه خود استفاده كرده‌اند و اوباما تنها رييس‌جمهوري است كه در دهه اخير كمترين استفاده را از اين حق قانوني كرده است. فرانكلين، روزولت رييس‌جمهوري كه در تاريخ امريكا از او بسيار ياد مي‌شود صدها بار مصوبات كنگره را وتو كرده بود.
اوباما نخستين‌بار در دسامبر ۲۰۰۹ و همزمان با بحران مالي، با وتوي مصوبه كنگره، بودجه اضطراري تخصيص يافته به دولت را براي سال مالي ۲۰۱۰ تمديد كرد. دومين بار اكتبر ۲۰۱۰وي يك مصوبه كنگره را به نويسندگانش پس فرستاده بود. آن زمان با راي كنگره، صاحبان صنايع و مشاغل اجازه يافته بودند امور ثبتي كارهاي خود را در ايالتي غير از محل حرفه خود انجام دهند. جرج بوش نيز در دو سال پاياني رياست‌جمهوري خود كه دموكرات‌ها در كنگره قوي شدند بارها از اهرم وتو استفاده كرد.
پيشتر اوباما همچنين تهديد كرد كه در دو سال باقي مانده به پايان رياست‌جمهوري‌اش، اقدام احتمالي جمهوريخواهان براي تحريم بيشتر ايران يا ايجاد تغيير در قانون خدمات درماني را نيز وتو مي‌كند.
تعداد وتوهاي هر كدام از روساي جمهور ايالات متحده
جورج واشنگتن؛ ٢ بار جوهن ادامز؛ اطلاعي نيست توماس جفرسون؛ اطلاعي نيست جيمز مديسون ٥ بار جيمز مونرو ١ بار جان آدامز؛ اطلاعي نيست اندرو جكسون ٥ بار مارتين ون بورن؛ اطلاعي نيست ويليام هريسون؛ اطلاعي نيست جان تيلر ٦ بار جيمز پولاك ٢ بار- ژاكي تايلور؛ اطلاعي نيست
ميلارد فيلمور؛ اطلاعي نيست فرانكلين پرايس ٩ بار جيمز بوكان ٤ بار آبراهم لينكن ٢ بار اندرو جانسون ٢١ بار اوليس گرانت ٤٥ بار روترفورد هايس ١٢ بار جيمز گرافيلد؛ اطلاعي نيست چستر آرتور ٤ بار
بنيامين هريسون ١٩ بار
گراور كلولاند ٤٢ بار ويليام مك كينلي ٦ بار تئودور روزولت ٤٢ بار ويليام تفت ٣٠ بار ودرو ويلسون ٣٣ بار وارن هاردينگ ٥ بار كلوين كولدينگ ٢٠ بار
هربرت هاور ٢١ بار فرانكلين روزولت ٣٧٢ بار
هري ترومن ١٨٠ بار دويت آيزنهاور ٧٣ بار جان كندي ١٢ بار ليندون جانسون ١٦ بار ريچارد نيكسون ٢٦ بار
جرالد فورد ٤٨ بار جيمز كارتر ١٣ بار رونالد ريگان ٣٩ بار جرج بوش اول ٢٩ بار ويليام كلينتون ٣٦ بار
جرج بوش دوم ١٠ بارباراك اوباما ٣ بار
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
