کد مطلب: 270292
«راه رفتن با کفش های یک نابینا» (1)
اقتصاد مقاومتی
سیدرسول سادات نژاد، 19 اردیبهشت 94
تاریخ انتشار : شنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۱۷:۴۰
وقی نابینا هستی، یکی از مهم ترین ابزار شناخت را در اختیار نداری. البته که نقصان است و یک کاستی در داشته ها. اما اگر هوشیار باشی، قوای دیگر قوی می شوند و صد البته آن نقیصه قابل جبران، اگر بخواهی!
۱- نظر بخشی از کارشناسان و کارگزاران تجربی: اقتصاد کشور فلج شده، صنایع نیمه ورشکسته، منابع مالی برای سرمایه گذاری ناکافی، سرمایه گذاری خارجی در حد صفر، ارتباط با چرخه اقتصاد جهانی قطع، ساختار مدیریتی کم کارآمد، بخش خصوصی ناتوان و بخش دولتی فربه و بزرگ. اقتصاد مقاومتی راه به جایی نمی برد، اگر این چرخه معیوب از جایی مثل تسهیل سرمایه گذاری خارجی از طریق عادی سازی روابط خارجی کشور شکسته نشود.
۲- نظر سیاستمداران: اگر اداره کشور در دست ما باشد و رقیب نباشد (در حد محو شدن از صحنه روزگار!)، همه چیز درست می شود چه با اقتصاد مقاومتی و چه بدون آن. راه کارهای دیگران، همه سراسر نادرست است. اصل، ماندن در دولت و مجلس است. کشور برنامه ندارد، پس باید برنامه ای را دنبال کرد که منافع حوزه انتخابیه یا وزارتخانه و یا سازمان ما را تامین کند. این عین اقتصاد مقاومتی است که ملی فکر کنیم، منطقه ای عمل کنیم!
البته ما همواره جزو آن گروه از سیاستمداران که اصل را در ماندن برای خدمت کردن می دانند هستیم.
۳- نظر مفسدان، غافلان و بی راهه روهای اقتصادی: هرچه تنگنا بیشتر شود، خوب است و شانس شکوفایی اقتصادی بیشتر می شود. اصولاً ما بهتر عمل می کنیم. رانت یک اصطلاح منسوخ شده است. ابتکار و خلاقیت یعنی سرمایه. اگر جزیی از سرمایه ها در اختیار نیروهای سیاسی قرار بگیرد بد نیست. هر کجا موفق نمی شویم تقصیر نیروهای ویژه است که در اقتصاد دخالت می کنند و کار اقتصادی می کنند.
۴- نظر کارشناسان دانش محور: اگر کشور را گران اداره نکنیم و اقتصاد مبتنی بر سفته بازی، ربا و نظام فعلی بانکداری در کشور کنترل شود، سرمایه به اندازه کافی برای سرمایه گذاری فراهم می شود. نیروهای مدیریتی در بخش خصوصی را با محوریت فعالیت های دانش بنیان تقویت کنیم، اقتصاد مقاومتی شکل می گیرد. البته تشنج زدایی بین المللی هم بی تاثیر نیست.
۵- نظر دولتی ها: اگر بگذارند می توانیم کارهای مفیدی انجام بدهیم. البته میانگین بالای سنی مدیران ارشد و کم انگیزه بودن آن ها به دلیل سال های متمادی خدمت، یک چالش اساسی است که شاید در سال های بعد به آن فکر کنیم. همه بحران ها را نمی توان با هم حل کرد. با این وصف دفع خطر جنگ و تحریم از الزامات اولیه است. این روزها کوچک کردن و چابک نمودن دولت، شعار راهگشایی نیست. می توانیم برروی اعتماد عمومی حساب کنیم. اقتصاد مقاومتی قابل تحقق است و شاید تنها چاره برون رفتن از مشکلات. با این وصف پیش شرط هایی دارد که باید بیشتر روی آنها تمرکز شود. برخی از طرح های اقتصادی، نظام بودجه نویسی، اصلاح نظام بانکداری خوب و مفید هستند اما برای اقدام کمی زود است، آینده فرصت های بهتری در اختیار قرار می دهد.
۶- نظر رهپویی با کفش های یک نابینا:
۱-۶- آدم های صادق و دلسوز ما هم خوب یاد نگرفته اند با دیگران «حرف» بزنند. بیایید تمرین کنیم مخالف و موافق با همدیگر کمی حرف بزنیم. تا گوش های بزرگ و آماده ای برای شنیدن نداشته باشیم، عدم توزان باعث می شود بیشتر یک دهان گشاد که زیاد حرف می زند جلوه کند. شنیدن حرف دیگران علی الخصوص مخالف، لذت بخش است و البته خیلی مفید. مطمئن باشید نشنیده هایی درباره اقتصاد مقاومتی هست که برحسب اتفاق ممکن است به درد بخور هم باشد.
۲-۶- پیدا کردن آدم های خاص، با حرف های خاص، ایده های خاص و استعدادهای خاص که لزوماً حرف های درست نمی زنند، کار دشواری نیست. بی مناسبت نیست اگر دنبال آدم های خاص در گروه سنی بین ۲۸ تا ۴۵ سال بگردیم. از استثناء ها که بگذریم انتخاب این گروه سنی بی حکمت نیست. از خودمان و اطراف خودمان شروع کنیم برای گشتن. در نیتمان هم این باشد که مهم نیست او کیست، مهم این است که چیزی برای گفتن دارد؟! آدم های تازه ای را به فکر و زندگی خود راه بدهیم. شاید رفقای خوبی از آب در بیایند. پرسشمان هم این باشد که از نظر آقای خاص، چگونه دنیای ما بهتر می شود؟
۳-۶- کارهای بزرگ را بگذاریم برای مردان بزرگ. فقط و فقط یک کار درست در جهت اقتصاد مقاومتی را انتخاب کنیم و در طول یکماه و شاید یکسال آن را انجام دهیم. بطور مثال از هر خرید کالای خارجی، یک خرید را خط بزنیم و یک کالای بی کیفیت و شاید با کیفیت داخلی بخریم. کتاب بخریم حتی اگر آن را نمی خوانیم. هر چند وقت یکبار، سوار اتوبوس بشویم. لباس های قدیمی را هر چند صباحی یکبار برای یکهفته بپوشیم. به دیدن یک کارخانه تولیدی برویم، بچه ها را هم با خودتان ببریم. اگر علاقه داشته باشید، چیزهای خراب را درست کنید و دوباره استفاده کنید. گاهی کار جمعی هم بد نیست. چیزهای اضافی را روزهای جمعه برای فروش بگذارید. می دانم خجالت می کشید برای همین، این کار راه گروهی انجام دهید. قصه بازسازی آلمان و ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم را بشنوید و آن را برای دیگران تعریف کنید. از دیگران هم انتظار همراهی نداشته باشید.
۴-۶- به کارهای دولت و خانه ملت امیدوار باشید. اما خودتان کاری انجام دهید. یک «کار نوظهور» پیدا کنید. دوستانتان را برای تشکیل یک «صندوق سرمایه گذاری» دعوت کنید. سرمایه های هر چند کوچک را جمع کنید و کار نوظهور خود را شروع کنید. شاید همان فروختن کالاهای دست دوم برای شروع بد نباشد. شما بیست و یک نفر جمع شوید. شاید بتوانید ۴۰ میلیون تومان یا ۴۰۰ میلیون تومان جمع کنید و با آن کاری شروع کنید.
۵-۶- اگر می توانید کفش های یک دوست را قرض بگیرید و یا بخرید و مدتی با آنها راه بروید. اگر پیدا شد، کفش های یک نابینا را بخرید و با آن ها مدتی زندگی بگذرانید. این موضوع یک استعاره نیست، واقعاً اینکار را بکنید.
۱- نظر بخشی از کارشناسان و کارگزاران تجربی: اقتصاد کشور فلج شده، صنایع نیمه ورشکسته، منابع مالی برای سرمایه گذاری ناکافی، سرمایه گذاری خارجی در حد صفر، ارتباط با چرخه اقتصاد جهانی قطع، ساختار مدیریتی کم کارآمد، بخش خصوصی ناتوان و بخش دولتی فربه و بزرگ. اقتصاد مقاومتی راه به جایی نمی برد، اگر این چرخه معیوب از جایی مثل تسهیل سرمایه گذاری خارجی از طریق عادی سازی روابط خارجی کشور شکسته نشود.
۲- نظر سیاستمداران: اگر اداره کشور در دست ما باشد و رقیب نباشد (در حد محو شدن از صحنه روزگار!)، همه چیز درست می شود چه با اقتصاد مقاومتی و چه بدون آن. راه کارهای دیگران، همه سراسر نادرست است. اصل، ماندن در دولت و مجلس است. کشور برنامه ندارد، پس باید برنامه ای را دنبال کرد که منافع حوزه انتخابیه یا وزارتخانه و یا سازمان ما را تامین کند. این عین اقتصاد مقاومتی است که ملی فکر کنیم، منطقه ای عمل کنیم!
البته ما همواره جزو آن گروه از سیاستمداران که اصل را در ماندن برای خدمت کردن می دانند هستیم.
۳- نظر مفسدان، غافلان و بی راهه روهای اقتصادی: هرچه تنگنا بیشتر شود، خوب است و شانس شکوفایی اقتصادی بیشتر می شود. اصولاً ما بهتر عمل می کنیم. رانت یک اصطلاح منسوخ شده است. ابتکار و خلاقیت یعنی سرمایه. اگر جزیی از سرمایه ها در اختیار نیروهای سیاسی قرار بگیرد بد نیست. هر کجا موفق نمی شویم تقصیر نیروهای ویژه است که در اقتصاد دخالت می کنند و کار اقتصادی می کنند.
۴- نظر کارشناسان دانش محور: اگر کشور را گران اداره نکنیم و اقتصاد مبتنی بر سفته بازی، ربا و نظام فعلی بانکداری در کشور کنترل شود، سرمایه به اندازه کافی برای سرمایه گذاری فراهم می شود. نیروهای مدیریتی در بخش خصوصی را با محوریت فعالیت های دانش بنیان تقویت کنیم، اقتصاد مقاومتی شکل می گیرد. البته تشنج زدایی بین المللی هم بی تاثیر نیست.
۵- نظر دولتی ها: اگر بگذارند می توانیم کارهای مفیدی انجام بدهیم. البته میانگین بالای سنی مدیران ارشد و کم انگیزه بودن آن ها به دلیل سال های متمادی خدمت، یک چالش اساسی است که شاید در سال های بعد به آن فکر کنیم. همه بحران ها را نمی توان با هم حل کرد. با این وصف دفع خطر جنگ و تحریم از الزامات اولیه است. این روزها کوچک کردن و چابک نمودن دولت، شعار راهگشایی نیست. می توانیم برروی اعتماد عمومی حساب کنیم. اقتصاد مقاومتی قابل تحقق است و شاید تنها چاره برون رفتن از مشکلات. با این وصف پیش شرط هایی دارد که باید بیشتر روی آنها تمرکز شود. برخی از طرح های اقتصادی، نظام بودجه نویسی، اصلاح نظام بانکداری خوب و مفید هستند اما برای اقدام کمی زود است، آینده فرصت های بهتری در اختیار قرار می دهد.
۶- نظر رهپویی با کفش های یک نابینا:
۱-۶- آدم های صادق و دلسوز ما هم خوب یاد نگرفته اند با دیگران «حرف» بزنند. بیایید تمرین کنیم مخالف و موافق با همدیگر کمی حرف بزنیم. تا گوش های بزرگ و آماده ای برای شنیدن نداشته باشیم، عدم توزان باعث می شود بیشتر یک دهان گشاد که زیاد حرف می زند جلوه کند. شنیدن حرف دیگران علی الخصوص مخالف، لذت بخش است و البته خیلی مفید. مطمئن باشید نشنیده هایی درباره اقتصاد مقاومتی هست که برحسب اتفاق ممکن است به درد بخور هم باشد.
۲-۶- پیدا کردن آدم های خاص، با حرف های خاص، ایده های خاص و استعدادهای خاص که لزوماً حرف های درست نمی زنند، کار دشواری نیست. بی مناسبت نیست اگر دنبال آدم های خاص در گروه سنی بین ۲۸ تا ۴۵ سال بگردیم. از استثناء ها که بگذریم انتخاب این گروه سنی بی حکمت نیست. از خودمان و اطراف خودمان شروع کنیم برای گشتن. در نیتمان هم این باشد که مهم نیست او کیست، مهم این است که چیزی برای گفتن دارد؟! آدم های تازه ای را به فکر و زندگی خود راه بدهیم. شاید رفقای خوبی از آب در بیایند. پرسشمان هم این باشد که از نظر آقای خاص، چگونه دنیای ما بهتر می شود؟
۳-۶- کارهای بزرگ را بگذاریم برای مردان بزرگ. فقط و فقط یک کار درست در جهت اقتصاد مقاومتی را انتخاب کنیم و در طول یکماه و شاید یکسال آن را انجام دهیم. بطور مثال از هر خرید کالای خارجی، یک خرید را خط بزنیم و یک کالای بی کیفیت و شاید با کیفیت داخلی بخریم. کتاب بخریم حتی اگر آن را نمی خوانیم. هر چند وقت یکبار، سوار اتوبوس بشویم. لباس های قدیمی را هر چند صباحی یکبار برای یکهفته بپوشیم. به دیدن یک کارخانه تولیدی برویم، بچه ها را هم با خودتان ببریم. اگر علاقه داشته باشید، چیزهای خراب را درست کنید و دوباره استفاده کنید. گاهی کار جمعی هم بد نیست. چیزهای اضافی را روزهای جمعه برای فروش بگذارید. می دانم خجالت می کشید برای همین، این کار راه گروهی انجام دهید. قصه بازسازی آلمان و ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم را بشنوید و آن را برای دیگران تعریف کنید. از دیگران هم انتظار همراهی نداشته باشید.
۴-۶- به کارهای دولت و خانه ملت امیدوار باشید. اما خودتان کاری انجام دهید. یک «کار نوظهور» پیدا کنید. دوستانتان را برای تشکیل یک «صندوق سرمایه گذاری» دعوت کنید. سرمایه های هر چند کوچک را جمع کنید و کار نوظهور خود را شروع کنید. شاید همان فروختن کالاهای دست دوم برای شروع بد نباشد. شما بیست و یک نفر جمع شوید. شاید بتوانید ۴۰ میلیون تومان یا ۴۰۰ میلیون تومان جمع کنید و با آن کاری شروع کنید.
۵-۶- اگر می توانید کفش های یک دوست را قرض بگیرید و یا بخرید و مدتی با آنها راه بروید. اگر پیدا شد، کفش های یک نابینا را بخرید و با آن ها مدتی زندگی بگذرانید. این موضوع یک استعاره نیست، واقعاً اینکار را بکنید.
۱۳۹۴-۰۲-۱۹ ۱۸:۴۹:۳۶
اقتصاد بدون صادرات و واردات معنایی ندارد (2878891) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۰۸:۳۷:۱۸
صادرات کالای خام و واردات عروسک و اسباب بازی؟
بله به واردات نیاز است
اما واردات دستگاههای صنعتی و کالاهای ضروری نه کالاهای لوکس و غیر ضروری (2879686) (alef-2)
بله به واردات نیاز است
اما واردات دستگاههای صنعتی و کالاهای ضروری نه کالاهای لوکس و غیر ضروری (2879686) (alef-2)
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۰۸:۵۴:۰۶
مقایسه شرایط امروز کشور که از سوء مدیریت اقتصادی، بازرگانی، صنعتی و روابط بین الملل رنج می برد با شرایط پس از جنگ آلمان و زاپن که فاقد زیرساخت، پول و نیروی کار کافی بودند اشتباه است. چرا برای بهبود وضعیت اقتصادی از مثال مالزی یا ترکیه استفاده نمی کنید. (2879711) (alef-2)
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۱۳:۱۳:۱۸
اقتصاد مقاومتی که در واقع همان طرح ریاضت کشی غربی هاست (2880299) (alef-2)
۱۳۹۴-۰۲-۲۱ ۰۸:۲۱:۱۹
طرح ریاضت کشی غربیها سرمایه را به بخش تولید منتقل میکند ولی اینی که توی ایران هست یعنی اگه واردات ماشینهای لوکس و واسه آقا زاده ها دیدی شتر دیدی ندیدی همین چون ما در حال جنگیم و داریم مقاومت میکنیم (2881731) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۰۰:۳۳:۴۰
به نظر بنده بهترين كار اينه كه برأي اداره كشور از مستشاران خارجى بخصوص ژابنى ها كه سخت كوش تر و سالم تر هستند استفاده كنيم (2879445) (alef-2)
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۰۰:۴۳:۳۷
پيشنهاد ميكنم مناطقي مثل سيستان و بلوچستان رو بصورت أجاره ١٠٠ ساله به كشور هايى مثل چين و ژاپن واگذار كنين تا با فعاليت اقتصادي و علمي متحول بشن هم اين مناطق بهره مند ميشن هم بخش هاي ديگه كشور و هم شرق در جبهه اي نزديكتر وارد رقابت با غرب ميشه و از طرفى رژيم صهيونيستي تضعيف ميشه (2879456) (alef-2)
یوزارسیف
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۰۹:۰۲:۱۱
چندروز پیش برای پیداکردن راهکار صادرکردن کالائی به کشور الجزائر به چندین بانک سرزدم .ولی از همه جا دست خالی برگشتم.
گفتند باید از راه امارات و با واسطه بفرستید.و در این میان سود اندک این کار به جیب ایشان میرود.
جالبه که شاهد خرید ارز بوسیله مردم بودم برای سفرهای زیارتی .
و بانکها هم راحت ارز تحویل میدادند.
چی بگم.؟؟ (2879721) (alef-2)
گفتند باید از راه امارات و با واسطه بفرستید.و در این میان سود اندک این کار به جیب ایشان میرود.
جالبه که شاهد خرید ارز بوسیله مردم بودم برای سفرهای زیارتی .
و بانکها هم راحت ارز تحویل میدادند.
چی بگم.؟؟ (2879721) (alef-2)
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۰۹:۳۱:۰۶
اقتصاد مقاومتی یعنی سختی هاش واس ماست و حالش واس شماست (2879786) (alef-2)
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۱۰:۴۹:۱۴
با اقتصاد مقاومتی فشار بر مردم بیشتر می شود ولی مشکل اقتصاد جای دیگری است . که بیشتر به خود دولت بر میگردد . روی هزینه های اضافی که دارد ؟؟!! صرفه جویی که دولت نمی تواند انجام دهد ، فساد و رانتی که وجود دارد و اینکه یک سرمایه گذار خرد نمی تواند اطمینان کند و فعالیت اقتصادی کند مجبور است پولش را در بانکی سرمایه گذاری کند که فقط شده صندوقی برای استفاده افراد خاص ؟؟ (2879935) (alef-2)
مهدی
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۱۱:۵۱:۱۳
آفرین
ادبیات سلیس و روان و متن دلسوزانه بیان معضلات تولید در کشور (2880081) (alef-2)
ادبیات سلیس و روان و متن دلسوزانه بیان معضلات تولید در کشور (2880081) (alef-2)
حامد محمدی
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۱۲:۲۳:۰۴
روح کلی حاکم بر 24 بند سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی در سه محور قابل توصیف است؛ تقویت توانمندی های اقتصادی، ارتقاء ظرفیت مقابله با فشارها و نیز پی گیری ادغام در بازارهای جهانی است. با مطرح گردیدن موضوع اقتصاد مقاومتی در طی دو سال اخیر توسط رهبری معظم، برخی از آن برداشت اقتصاد ریاضتی داشته به طوریکه باید اقتصاد را تحت هر گونه فشار به سمت تقویت درونی و درونزایی هدایت نمود و اگر در این فرآیند فشار مضاعفی بر کشور وارد شود با کمبود مصرف و ریاضت، مدیریت اقتصادی را پیش برد. اما سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی ابلاغی ، گرچه به تقویت درونی اشاره دارد اما در کلیت درونگرایی و انزوای اقتصادی را تجویز نمی کند و به عبارتی مخالف ریاضت اقتصادی است.
قدرتهای استکباری با اجرای تحریمهای اقتصادی سعی دارند که اقتصاد کشور به سمت انزوا و خروج از مبادلات اقتصادی و تعاملات تولیدی بکشانند. در این راستا سیاستهای ابلاغی به درستی در جهت تقابل با انزوای اقتصادی، موضوع توسعه همپیوندی راهبردی با کشورها به ویژه کشورهای منطقه را مورد تاکید قرار داده است. اقتصاد کشور به دلیل وابستکی دیرپا به نفت و بالا بودن سهم درآمدهای نفتی در صادرات و منابع دولت، از ضربه پذیری بالا در مقابل فشارهای خارجی برخوردار شده است. لذا علاوه بر همپیوندی با اقتصاد جهانی، توسعه صادرات و رها شدن اتکای منابع بودجه ای به نفت نیز از دیگر محورهای مهم مورد اشاره در این سیاستها می باشد.
این در حالی است که در شرایط کنونی بنا بر گزارشات جهانی، کشور ما جزو اقتصادی بسته و درونزا محسوب می شود. بر اساس "گزارش آزادی اقتصادی سال 2014" از میان 178 کشور، ایران رتبه 173 را کسب نموده و هم ردیف کشورهایی همچون کنگو، اریتره و زیمباوه قرار گرفته است. بعلاوه گزارش بانک جهانی در مورد میانگین وزنی تعرفه وارداتی به عنوان یکی از شاخصه های درونگرایی نشان می دهد که عدد این شاخص برای ایران در سال 2012(سال مبنای محاسبه) 21.8 می باشد که در میان 111 کشور ایران بیشترین نرخ تعرفه و بالاترین رتبه را حائز شده است.
درونگرایی منجر به آن شده که نه تنها ضربه پذیری اقتصاد ما کاهش نیابد بلکه آسیب پذیری بیشتر در مقابل تهدیدات خارجی داشته باشد. اگر فرایند بازگشایی اقتصادی و همپیوندی با اقتصاد جهانی، پیشتر از اینها مورد توجه قرار می گرفت با گره خوردن منافع اقتصادی با شرکای خارجی، امکان تحریم و انزوای اقتصادی کمتر می بود. بعلاوه چنانچه همپیوندی با اقتصاد جهانی دنبال شود بی تردید توسعه صادرات و مبادلات کشور را به همراه خواهد داشت که از این حیث رهایی از وابستگی به نفتی به عنوان یکی از محورهای ضربه پذیری در مقوله فشارهای خارجی مرتفع خواهد گردید.
لذا در شرایط کنونی که سیاستهای اقتصاد مقاومتی، رویکرد برونگرایی و حضور فعال را به جای درونگرایی و انفعال مد نظر قرار داده و همپیوندی با اقتصاد جهانی را توصیه نموده ، مناسب است که به موازات، پیشرفت مذاکرات که بستر مناسب برای گسترش همکاریهای اقتصادی و تولیدی را فراهم می کند، سیاستهای بازگشایی اقتصادی مورد توجه قرار گیرد. بی تردید با حرکت تدریجی و حساب شده به سمت آزادسازی اقتصادی و ادغام در بازارهای جهانی، شاکله اقتصاد ملی به سمت رقابت بیشتر، حرکت خواهد کرد و از این رهگذر اقتصاد ملی با رو به رو شدن با فضای رقابتی به سمت پویایی، کارآمدی و بهره وری بیشتر حرکت خواهد کرد. لازم به ذکر است بازگشایی اقتصاد می بایست به صورت بلند مدت و طبق یک فرآیند مستمر و برنامه ریزی شده دنبال شود تا در این میان، بنگاههایی که توان مواجه با فضای رقابتی ندارند مجال بازسازی و انطباق با شرایط جدید را پیدا کنند.
در این مقطع ضروری است مسئولین اجرایی کشور و در راس آنها دولت به طور جدی، برنامه همپیوندی با اقتصاد جهانی و پیش برد آزاد سازی را تنظیم نموده و اقدامات مورد نظر به سمت باز نمودن فضای اقتصادی به صورت مرحله ای تنظیم نمایند. بی تردید ظهور بخش خصوصی توانمند و تحقق سیاستهای اصل 44 با حذف زمینه های فساد و رانت، ایجاد شفافیت، ارایه خدمات کارآمد و تامین زیرساختهای مناسب و ... همراستاست که تمامی این محورها در اقتصادهای باز که با اصول مالکیت و مدیریت خصوصی و محوریت رقابت فعالیت می کنند، تامین می شود.
در شرایط کنونی که اقتصاد کشور با رکود بی سابقه روبرو است ، بازگشایی اقتصادی می تواند به رونق، بخشی از صنایع کمک کند و آنها را به موتور رشد کشور مبدل سازد. در هر صورت نیاز است که تغییر در نگرش مدیریت اجرایی کشور به سمت آزادسازی صورت گیرد و اگر آزادسازی به نحو مطلوب دنبال شود همراه با ورود سرمایه ها و حضور موسسات مالی خارجی، در عمل تحریم بانکی دور زده خواهد شد و در ضمن با فراهم شدن زمینه های توسعه صادرات، از تبعات اقتصاد نفتی به عنوان محور ضعف و نقطه ضربه پذیری، رهایی ایجاد خواهد شد.
تاکید می کنم که در مرحله آزاد سازی اقتصادی برای اینکه با موج واردات گسترده روبرو نشود می بایست در تزریق درآمدهای نفتی(در صورت تقلیل تحریمها)، مدیریت بالایی اعمال نمود. اگر ارزهای نفتی به راحتی در اقتصاد داخلی تزریق نشوند، منابع ارزی برای جهش واردات در دست تجار نخواهد بود و دغدغه ای که سیاستهای آزاد سازی با موج واردات گسترده همراه خواهد بود، از بین خواهد رفت.
لازم به ذکر است که پی گیری سیاست آزاد سازی اقتصادی به دلیل آنکه منجر به گسترش رقابت و شفافیت در اقتصاد می شود و بدین ترتیب منافع برخی که روابط رانتی و غیر رقابتی بهره مند می باشند را مورد تهدید قرار می دهد، و لذا آزادسازی مخالفان جدی در کشور دارد. گروههایی هستند که منافعشان در بسته بودن اقتصاد و انحصاری بودن بازار برای آنها رقم می خورد، بی تردید این گروهها همواره با شعارهای موجه اعم از حمایت از تولید و پشتیبانی از اشتغال ملی به مخالفت با هر گونه آزادسازی می پردازند. اما باید اذعان نمود که سیاست بازگشایی اقتصادی اگر با اندیشه و مدیریت علمی و به صورت گام به گام دنبال شود قطعا در جهت منافع بلند مدت و خروج از فشارهای اقتصاد و سیاسی که بر کشور وارد می شود، می باشد.
بدین ترتیب سیاستهای اقتصاد مقاومتی، در صورت اجرای مناسب توصیه های آن می تواند پایه گذار توسعه پایدار کشور باشد و این برهه نیازمند اتخاذ اقدامات اجرایی موثر در راستای اجرای آن از طرف دولت محترم می باشد. (2880152) (alef-2)
قدرتهای استکباری با اجرای تحریمهای اقتصادی سعی دارند که اقتصاد کشور به سمت انزوا و خروج از مبادلات اقتصادی و تعاملات تولیدی بکشانند. در این راستا سیاستهای ابلاغی به درستی در جهت تقابل با انزوای اقتصادی، موضوع توسعه همپیوندی راهبردی با کشورها به ویژه کشورهای منطقه را مورد تاکید قرار داده است. اقتصاد کشور به دلیل وابستکی دیرپا به نفت و بالا بودن سهم درآمدهای نفتی در صادرات و منابع دولت، از ضربه پذیری بالا در مقابل فشارهای خارجی برخوردار شده است. لذا علاوه بر همپیوندی با اقتصاد جهانی، توسعه صادرات و رها شدن اتکای منابع بودجه ای به نفت نیز از دیگر محورهای مهم مورد اشاره در این سیاستها می باشد.
این در حالی است که در شرایط کنونی بنا بر گزارشات جهانی، کشور ما جزو اقتصادی بسته و درونزا محسوب می شود. بر اساس "گزارش آزادی اقتصادی سال 2014" از میان 178 کشور، ایران رتبه 173 را کسب نموده و هم ردیف کشورهایی همچون کنگو، اریتره و زیمباوه قرار گرفته است. بعلاوه گزارش بانک جهانی در مورد میانگین وزنی تعرفه وارداتی به عنوان یکی از شاخصه های درونگرایی نشان می دهد که عدد این شاخص برای ایران در سال 2012(سال مبنای محاسبه) 21.8 می باشد که در میان 111 کشور ایران بیشترین نرخ تعرفه و بالاترین رتبه را حائز شده است.
درونگرایی منجر به آن شده که نه تنها ضربه پذیری اقتصاد ما کاهش نیابد بلکه آسیب پذیری بیشتر در مقابل تهدیدات خارجی داشته باشد. اگر فرایند بازگشایی اقتصادی و همپیوندی با اقتصاد جهانی، پیشتر از اینها مورد توجه قرار می گرفت با گره خوردن منافع اقتصادی با شرکای خارجی، امکان تحریم و انزوای اقتصادی کمتر می بود. بعلاوه چنانچه همپیوندی با اقتصاد جهانی دنبال شود بی تردید توسعه صادرات و مبادلات کشور را به همراه خواهد داشت که از این حیث رهایی از وابستگی به نفتی به عنوان یکی از محورهای ضربه پذیری در مقوله فشارهای خارجی مرتفع خواهد گردید.
لذا در شرایط کنونی که سیاستهای اقتصاد مقاومتی، رویکرد برونگرایی و حضور فعال را به جای درونگرایی و انفعال مد نظر قرار داده و همپیوندی با اقتصاد جهانی را توصیه نموده ، مناسب است که به موازات، پیشرفت مذاکرات که بستر مناسب برای گسترش همکاریهای اقتصادی و تولیدی را فراهم می کند، سیاستهای بازگشایی اقتصادی مورد توجه قرار گیرد. بی تردید با حرکت تدریجی و حساب شده به سمت آزادسازی اقتصادی و ادغام در بازارهای جهانی، شاکله اقتصاد ملی به سمت رقابت بیشتر، حرکت خواهد کرد و از این رهگذر اقتصاد ملی با رو به رو شدن با فضای رقابتی به سمت پویایی، کارآمدی و بهره وری بیشتر حرکت خواهد کرد. لازم به ذکر است بازگشایی اقتصاد می بایست به صورت بلند مدت و طبق یک فرآیند مستمر و برنامه ریزی شده دنبال شود تا در این میان، بنگاههایی که توان مواجه با فضای رقابتی ندارند مجال بازسازی و انطباق با شرایط جدید را پیدا کنند.
در این مقطع ضروری است مسئولین اجرایی کشور و در راس آنها دولت به طور جدی، برنامه همپیوندی با اقتصاد جهانی و پیش برد آزاد سازی را تنظیم نموده و اقدامات مورد نظر به سمت باز نمودن فضای اقتصادی به صورت مرحله ای تنظیم نمایند. بی تردید ظهور بخش خصوصی توانمند و تحقق سیاستهای اصل 44 با حذف زمینه های فساد و رانت، ایجاد شفافیت، ارایه خدمات کارآمد و تامین زیرساختهای مناسب و ... همراستاست که تمامی این محورها در اقتصادهای باز که با اصول مالکیت و مدیریت خصوصی و محوریت رقابت فعالیت می کنند، تامین می شود.
در شرایط کنونی که اقتصاد کشور با رکود بی سابقه روبرو است ، بازگشایی اقتصادی می تواند به رونق، بخشی از صنایع کمک کند و آنها را به موتور رشد کشور مبدل سازد. در هر صورت نیاز است که تغییر در نگرش مدیریت اجرایی کشور به سمت آزادسازی صورت گیرد و اگر آزادسازی به نحو مطلوب دنبال شود همراه با ورود سرمایه ها و حضور موسسات مالی خارجی، در عمل تحریم بانکی دور زده خواهد شد و در ضمن با فراهم شدن زمینه های توسعه صادرات، از تبعات اقتصاد نفتی به عنوان محور ضعف و نقطه ضربه پذیری، رهایی ایجاد خواهد شد.
تاکید می کنم که در مرحله آزاد سازی اقتصادی برای اینکه با موج واردات گسترده روبرو نشود می بایست در تزریق درآمدهای نفتی(در صورت تقلیل تحریمها)، مدیریت بالایی اعمال نمود. اگر ارزهای نفتی به راحتی در اقتصاد داخلی تزریق نشوند، منابع ارزی برای جهش واردات در دست تجار نخواهد بود و دغدغه ای که سیاستهای آزاد سازی با موج واردات گسترده همراه خواهد بود، از بین خواهد رفت.
لازم به ذکر است که پی گیری سیاست آزاد سازی اقتصادی به دلیل آنکه منجر به گسترش رقابت و شفافیت در اقتصاد می شود و بدین ترتیب منافع برخی که روابط رانتی و غیر رقابتی بهره مند می باشند را مورد تهدید قرار می دهد، و لذا آزادسازی مخالفان جدی در کشور دارد. گروههایی هستند که منافعشان در بسته بودن اقتصاد و انحصاری بودن بازار برای آنها رقم می خورد، بی تردید این گروهها همواره با شعارهای موجه اعم از حمایت از تولید و پشتیبانی از اشتغال ملی به مخالفت با هر گونه آزادسازی می پردازند. اما باید اذعان نمود که سیاست بازگشایی اقتصادی اگر با اندیشه و مدیریت علمی و به صورت گام به گام دنبال شود قطعا در جهت منافع بلند مدت و خروج از فشارهای اقتصاد و سیاسی که بر کشور وارد می شود، می باشد.
بدین ترتیب سیاستهای اقتصاد مقاومتی، در صورت اجرای مناسب توصیه های آن می تواند پایه گذار توسعه پایدار کشور باشد و این برهه نیازمند اتخاذ اقدامات اجرایی موثر در راستای اجرای آن از طرف دولت محترم می باشد. (2880152) (alef-2)
ایرانی
۱۳۹۴-۰۲-۲۲ ۱۲:۵۵:۴۴
برا بعضیا متاسفم که بدون اطلاع از اقتصاد مقاومتی اون رو طرح ریاضتی می دونید.
اقتصاد مقاومتی یک طزح کارشناسانی است
اصللاح مصرف مردم و مسئولین
حمایت از سرمایه و توان داخلی (2884766) (alef-11)
اقتصاد مقاومتی یک طزح کارشناسانی است
اصللاح مصرف مردم و مسئولین
حمایت از سرمایه و توان داخلی (2884766) (alef-11)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
