نظر منتشر شده
۲۶
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 279428
وقتی بودجه سلامت ۱۰ برابر بودجه ورزش است؛
ایرانیان ورزش نکردن درجوانی را به مریض بودن در میانسالی و پیری ترجیح می دهند
بخش اجتماعی الف، 9 تیر 94
تاریخ انتشار : سه شنبه ۹ تير ۱۳۹۴ ساعت ۰۷:۰۰
در هفته های گذشته معاون فرهنگی، آموزشی و پژوهشی وزارت ورزش و جوانان در یک نشست عمومی، خبری را عنوان کرد که آن طور که شایسته بود به آن پرداخته نشد. طبق گفته وی اعلام شد: بیش از ۸۰ درصد ایرانیان روزانه ورزش نمی کنند.

به گزارش الف، عبدالحمید احمدی در ادامه هنگام اعلام این خبر اعلام کرد که از ۲۰ درصد باقی مانده نیز سهم سنگین تر با آقایان است و بانوان ورزش کننده کشورمان بسیار کم تعداد می باشند.

لازم به توضیح نیست که چنین آمارهایی چقدر نگران کننده است. امروزه به دلیل گذر اپیدمیولوژیک یعنی جایگزینی بیماری های غیرواگیردار به جای بیماری های واگیردار به دلیل کنترل عوامل بیولوژیک از یک طرف و نقش رفتارهای ناهنجار بهداشتی و سبک زندگی و شیوه های تغذیه در افزایش میزان بیماری های غیرواگیردار از طرف دیگر، لزوم تغییر نگرش در مراقبت و بهداشت با هدف حفظ و ارتقای سلامتی ضروری است. نقش بی تحرکی به عنوان یکی از عوامل اصلی در شیوع بیماری ها و بروز مرگ، حائز اهمیت است.
گزارشهای وزارت بهداشت و همچنین اظهارات دست اندرکاران حوزه سلامت بوضوح نشان می دهد که شیوع بیماریهای قلبی و عروقی در ایران و همچنین آمار مرگ و میر ناشی از سرطان در کشورمان با سرعت رو به افزایش است و این حتما زنگ خطر برای سلامت جامعه است.

بر طبق آمارهای بودجه ای، در کشور ایران بودجه بخش سلامت حدودا ده برابر بودجه ورزش است. و این نسبت بالا نشان می دهد که مردم ایران ورزش نکردن در جوانی و مریض بودن در میان سالی و پیری را، به حفظ تحرک و ورزش منظم روزانه و حفظ تندرستی در طول زندگی ترجیح می دهند.

هادی معتمدی آسیب شناس اجتماعی در گفت و گو با الف با بیان اینکه آمار بی تحرکی و عدم ورزش نکردن بین ایرانی ها بیشتر از ۸۰ درصد است تصریح کرد: ورزش در ایران به طور واقعی نهادینه نشده است و در مورد آن فرهنگ سازی اصولی شکل نگرفته و همین مباحث از اهمیت آن کاسته است.

این استاد دانشگاه عدم نهادینگی ورزش به طور کلاسیک را دارای ریشه تاریخی در ایران معرفی و خاطر نشان کرد: هر کنش اجتماعی معمولا ریشه در اداب و رسوم و فرهنگ درونی یک ملت دارد و ورزش نیز از این قائله مثتثنی نیست به صورتی که جامعه ایران یک جامعه با فرهنگ روستایی بوده و فعالیت ها و رفتار مردم در محیط کار و حتی مسافرت هایی که به صورت پیاده انجام می داده اند خود ورزش محسوب می شده است و در کنار این نوع از فعالیت ها شاید نیازی به ورزش با تعریف کنونی موجود نبوده، اما با گذر از جامعه سنتی به جامعه مدرن متاسفانه با عدم فرهنگ سازی درست این خلاء که می بایست با ورزش به صورت برنامه ریزی شده پر شود انجام نشد و در حال حاضر شاهد کشوری با سرانه پایین در امر ورزش هستیم.

معتمدی افزود: فرهنگ سازی در ورزش یک بحث دراز مدت و برنامه ریزی شده است و اگر بتوانیم میزان تحرک جامعه را به اندازه چند درصد هم که شده افزایش دهیم. به هدف خود رسیده ایم و نباید در ابتدای امر در این زمینه بلند پروازی کرده و وضعیت آرمانی و ایده آل را مد نظر داشته باشیم.

این آسیب شناس اجتماعی تصریح کرد: مفهوم ورزش به معنای" سلامت" اصلا از زمانی مطرح شد که مردم به سوی کم تحرکی رفتند و مشاغل و سبکِ زندگی مردنم تغییر کرد اما به فراخو این تغییردر سبک زندگی در ایران، هیچ فرهنگ سازی عمومی در جهت روشن نمودنِ اهمیتِ ورزش در سبک زندگی مدرن صورت نگرفت و همین موضوع باعث بی تحرکی و خمودگی جامعه ایران شده است.

مرضیه اکبرآبادی معاون سابق ورزش بانوان و توسعه ورزش همگانی در وزارت ورزش و جوانان در گفت و گو با الف عدم فرهنگ سازی فعالیتِ انفرادی در حوزه ورزش را از عوامل اصلی نرخ سرانه ورزش در ایران ارزیابی و افزود: بسیاری از شهروندان ایرانی با بهانه اینکه ورزش هزینه بر است از این امر مهم پرهیز می کنند در صورتی که ورزش به معنای سازمان یافته و باشگاهی ممکن است برای خانواده یا فرد هزینه بر باشد اما ورزش، به صورت یک فعالیت فیزیکی انفرادی به هیچ وجه هزینه بر نخواهد بود.

این کارشناس ورزشی با برشمردن برخی از مشکلات در امر ورزش مهمترین مشکل در این امر را نبود اراده کافی در شهروندان برای فعالیت های ورزشی عنوان و تصریح کرد: هر چند در ایران امکان فعالیت ورزشی سازمان یافته و باشگاهی به صورت رایگان وجود ندارد اما مهمترین دلیل برای پرهیز از فعالیت فیزیکی در ایران بحث فرهنگ سازی و اهتمام به این موضوع در امر ورزش است.

محمود جواد شکاری اردکانی متخصص پزشکی ورزشی و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در گفت و گو با الف در خصوص اهمیت ورزش گفت: ورزش از دو جنبه بر زندگی افراد تاثیر گذار است هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ جسمی از لحاظ جسمی کسانی که فعالیت فیزیکی ندارند معمولا سریعتر چاق می شوند و چربی احشایی در آن ها سریعتر شکل می گیرند و همین امر باعث می شود این افراد دچار اضافه وزن شوند.

این پزشک متخصص افزود: اضافه وزن ناشی از بی تحرکی، زمینه ای برای دیگر بیماری ها از جمله دیابت،چربی خون، فشار خون و بیماری های قلب و عروق و حتی سرطان است و این امر اهمیت فعالیت فیزیکی در سلامت جسمی افراد را نشان می دهد.

شکاری اردکانی دیگر عارضه بی تحرکی و پرهیز از ورزش را مشکلات روحی و روانی عنوان و خاطر نشان کرد: کسانی که ورزش نمی کنند معمولا روحیه مفرحی ندارند و بیشتر دچار افسردگی و استرس هستند و از اعتماد به نفس خوبی نیر برخوردار نیستند اما در عوض افراد ورزشکار از روحیه و اعتماد به نفس بالاتر برخوردار هستند.

درمجموع آمارها از روند افزایشی مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی دارد هم چنین ایران رکورد دار رشد سرطان در جهان است و اصلاح سبک زندگی در امر ورزش در کشور ما حتما یک ضرورت حیاتی است. البته سرانه ورزش همگانی به نسبت چند سال گذشته در ایران رشد داشته است اما همچنان با حد مطلوب بسیار فاصله دارد.
 
تبریزی
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۷:۱۴:۵۱
می گن بودجه سلامت 10 برابره ولی این چه سودی به حال مردم داره وقتی هزینه های درمانی نجومیه؟ مگر بهداشت روانی جزئی از سلامت محسوب نمی شه؟ اکثر مردم ایران (به طور کلی همه افراد) دارای انواع مشکلات روانی و افرسردگی هستن ولی هزینه های روانشناسی اونقدر بالاست که هرکسی از عهده اش برنمیاد. شامل بیمه هم نمی شه. وقتی هر جلسه اش بالای 100 هزار تومانه و به تعداد جلسات درمانی زیادی برای اکثر مشکلات وجود داره. شما وقتی تو جامعه ای زندگی می کنی که خودت و دور و بریات دارای انواع مشکلات روانی هستن انتظار دارید اون جامعه ترقی کنه؟ مشکل افسردگی که گریبان خیلی ها رو گرفته هم خودش به انواع مشکلات و ناراحتی های جسمی و سرطان ها دامن می زنه. شما تا وقتی روان سالمی نداشته باشید جسم سالمی هم نخواهید داشت. دیگه وارد بحث آموزش و پرورش نمی نشم که به عنوان اساسی ترین سازمان کشور بودجه اش نزدیک به صفره. در این کشور تعادل وجود نداره چون کسایی که تصمیم گیری می کنن کارشناس واقعی نیستن. (3005903) (alef-5)
 
اعرابی
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۱۶:۰۴:۲۶
فقط ورزش را نبینید؛ برای سلامتی مسئله اول غذاست؛ دولت برای اون چقدر هزینه می‌کنه. ایران شده آشغال‌دونی تولیدات کشاورزی غول‌های صادراتی جهان (3006977) (alef-3)
 
Maryam
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۸:۰۲:۳۲
انصافا نزدیک به 10 ساله که با در دسترس بودن وسایل ورزشی رایگان در فضاهای پارک و حتی کوچکتر از پارکها امکانات برای مردم دیده شده اما استفاده از این وسایل آنچنان که بایدجا نیفتاده . (3005943) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۱۵:۴۳:۱۸
وقتي هوا غبار آلوده ورزش مضر است. (3006938) (alef-3)
 
هموطن
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۸:۱۵:۴۹
سلامت مردم زماني محقق مي شود كه دولتمردان مردم را دوست داشته باشند و با افزايش و يا كاهش بودجه هم زياد مرتبط نيست بلكه با قوانين و مقررات متعادل ارتباط كامل دارد .
- كاهش ساعت كار در ايام ماه مبارك رمضان مي توانست در سلامتي مردم نقش داشته باشد و هزينه اي هم نداشت .
- ايجاد برنامه ريزي هاي مرتبط با سلامت همچون ورزش . سفر و ايجاد اوقات فراغت و..... خيلي پر هزينه نيست .
سئوال اين است : دولت مردان و مسئولين چقدر مردم را دوست دارند و به سلامت انها بها مي دهند ؟! (3005955) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۱۲:۰۴:۵۱
كاهش ساعت كار در رمضان? (3006452) (alef-4)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۸:۲۲:۵۰
کلا نون توی پیشگیری نیست توی این مملکت توی قصاص و محاکمه بعد از جنایته این قضیه هم همینطوره وای میستن مریض شی بعد یه مشت دارو میدن بهت (3005964) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۸:۵۸:۲۶
ورزش این مملکت چاه ویلی است که هر چه در آن بریزی گم می شود و در نهایت هم باعث تحولی در میزان تحرک مردم نمی شود. (3006011) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۹:۰۴:۴۴
تحرک بدنی کافی، عمدتاً مربوط به رفتار فرد در زندگی روزمره( تحررک هنگام کار، تردد و در هنگام تفریح و فراغت ) است و اگر منظور افزایش بودجه ورزشهای قهرمانی است که باید گفت هیچ نقش کلیدی در ارتقای تحرکی که برای سلامت واجب است ندارند. در هیچ جای دنیا برای افزایش تحرک مردم در ورزشهای اینچنینی سرمایه گذاری نمی کنند. در عین حال بخش بزرگی از بودجه شهرداری ها صرف ورزش های همگانی و بعضا قهرمانی می شود. بودجه ورزش که نباید در دست وزارت ورزش باشد (3006025) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۹:۰۷:۰۴
ارتقای سبک سالم زندگی( مثل بهبود تحرک بدنی) یکی از وظایف بسیار اساسی نظام سلامت است. اینکه امروزه وزارت بهداشت هزینه ای برای پیشگیری اولیه نمی کند و پولهای خود را در دهان گشاد بیمارستانها می ریزد یک معضل واعی است. باید افزایش سهم بودجه پیشگیری اولیه را مطالبه ای عمومی کرد. (3006030) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۹:۱۰:۴۰
اگه منظورتون از ورزش پول مفتی که به پای فوتبال میریزید، همون بهتر در حوزه سلامت که با جون مردم سر و کار داره هزینه بشه!!!!!!!!!!! (3006040) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۹:۲۶:۵۰
ما راضی نیستیم یک درصد مالیات ارزش افزوده ما در قالب طرح سلامت صرف حقوق کلان پزشکان بشه
پزشکانی که نان انحصار در پذیرش کم پزشک را میخورن و نه اخلاق ونه درمان درست و تشخیص کافی میدهند
به هیچ وجه هم دنبال یافتن علت مریضیهای غیر روتین نیستند بلکه عاجزا از تشخیص یا میگن از اعصابه یا ضد حساسیت یا مسکن یا انتی بیوتیک میدن و وقتی بیماری مخفی خودش را در مرحله اخر رو کرد باز هزینه سنگین و.... (3006074) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۹:۴۶:۲۰
من خودم دیدم تو گروههای اینترنتی دندانپزشکان از کاهش درامد خود در غینده در صورت رعایت بهداشت دهان و دندان و اموزش کامل ان از کودکی اظهار نگرانی میکردند (3006113) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۹:۴۸:۲۳
مثلا من برای حساسیت میرم دکتر دکتر با ویزیت ۴۰ تومانی سریع یک داروی ضدحساسیت نوشت و حتی جواب مرا در مورد پیدا کردن ریشه حساسیت سرسری جواب دغد کل زمان شد یحدقیقه که خودم هم میتونستم اون دارو را مستقیم بخرم (3006123) (alef-5)
 
فرهنگ پرور
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۰۹:۵۳:۲۲
متاسفانه بسیاری از هزینه هایی که مجلس تصویب میکند آینده نگر نیست، نه اینکه بگویم نباید در سلامت سرمایه گذاری کرد؛ ولی تمام توجه و تمرکز ما بر خمین یک مورد باشد هیچگاه رشد مشکلات پایان نخواهد یافت، تامین سلامت یکی از جنبه های ایجاد عدالت است، که ورزش هم به همین جنبه میپردازد اما طولانی اثرتر ؛ من میخواهم به یکی دیگر از جنبه های عدالت بپردازم که برای سلامت جسمی، سلامت ورزشی، سلامت اجتماعی، سلامت اقتصادی، سلامت اخلاقی، سلامت معنوی، و تقریبا با تمام جنبه های جسمی و روحی افراد جامعه در ارتباط مستقیم است و اثر آن ماندگارترین و پایدارترین اثر را خواهد داشت؛ و آن چیزی نیست جز اجرای عدالت در سلامت آموزشی و پرورشی احاد جامعه؛ دولت و مجلس، اقتصاددانان، جامعه شناسان، اندیشمندان حوزه سلامت، روحانیون و دیگر افراد تاثیرگذار جامعه ما چقدر به این جنبه از عدالت و پیش نیاز تمام جنبه های سلامت توجه داشته اند و حاضر شده اند در آن سرمایه گذاری کنند. سرانه آموزشی هر کودک ایرانی چقدر است آیا قابل مقایسه با کشورهای پیشرفته دنیا و کشورهای آینده نگر بوده است. (3006137) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۱۰:۴۵:۳۰
لازمه ورزش داشتن فضای ورزشی یا حداقل پارک مناسب و حداقل هوای مناسب برای ورزش داشته باشیم.
فضای ورزشی ما به ازائ هر نفر چقدر است ؟
فضای سبز ما در تهران به ازاو هر فرد چقدر است؟
در تهران در سال چند روز هوای پاک یا سالم داریم؟
اول باید زیرساختها فراهم شود بعد فرهنگ ان ایجاد شود . (3006243) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۱۱:۰۵:۳۲
خدمتگزاران مملکت به جای اینکه به فکر پیشگیری باشند به فکر درمان هستند!!!!! (3006291) (alef-5)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۱۲:۳۲:۵۶
ورزش کردن دلخوشی میخاد بعد شهر تمیز و جای ورزش کردن میخاد که ما نداریم. (3006517) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۱۲:۳۸:۲۳
کجا باید برویم ورزش کنیم!!! یکبار رفتم پارک کنار منزل انقدر دود بود که خفه شدم (3006532) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۲۱:۴۲:۰۴
منظورتون از بودجه ورزش ارقام نجومی ورزش حرفه ایه همون کم باشه بهتره (3007498) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۲۱:۴۸:۴۹
مثتثنی؟؟؟!!!!!.....؟ (3007507) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۰۴-۰۹ ۲۳:۳۹:۳۳
در اکثر کشورها ورزش را از سنین کودکی ودر مدرسه شروع می کنند ،ولی ما حتی بعد از نزدیک به چهل سال هنوز مشغول تالیف کتابیم ! تنها.مدارسی فضای کافی دارند که بیش از چهل سال پیش ساخته شدند ! متاسفانه در اموزش وپرورش هیچ سیاستی برای پر کردن اوقات فراغت بچه ها اندیشیده نشده !وکودکان را از سنین پایین در گر مسایل درسی ورقابتی نموده که بیشاز پیش انان را دچار استرس ورکود حرکتی می کند ! در دبستان دختر من مدیری که افتخارش فارغ التحصیلی از رشته ی مهندسی برق بود ! همه ی هم وغمش نداشتن بودجه ی پژوهشی برای کودکان کلاس اول تا سوم دبستان بود! ان هم بچه هایی که هنوز با واژه ی پژوهش اشنایی پیدا نکرده اند چه برسد به مفهوم ان! ! !و وقتی از دغدغه ی ایشان برای ساعات ورزشی کودکانمان جویا شدیم ،ایشان هیچ حرفی برای گفتن نداشتند در حالی که همه می دانند کودک ٧تا١٠ ساله یعنی تحرک وجست وخیز، ساعات ورزشی این بچه ها به عروسک بازی زیر نظر یک کارشناس زبان انگلیسی می گذرد؟! متاسفانه مشکل ریشه ایست واز جایی شروع شده که عده ای غیر متخصص فقط بر مبنای تعهدی ظاهری بر مناصبی تکیه زده اند که در ان حرفی برای گفتن ندارند ! وقتی کودکانمان در بی تحرکی وخمودگی رشد می کنند تکلیف باقی افراد جامعه مشخص است! ! ! (3007700) (alef-11)
 
سحر
۱۳۹۴-۰۴-۱۰ ۰۱:۱۶:۵۶
من از كودكي دوچرخه سواري دوست داشتم به جرم دختر بودن برام ممنوعه (ممنوعيت تماشاي ورزش جاي خود). به هر باشگاهي سر زدم جز ايروبيك و يكي دو رشته شبيه اون وجود نداره.
اگه بخوام بوكس يا تكواندو و..كه براي خانمها مفيد هست كار كنم بايد حداقل يكي دو كورس تاكسي وغيره سوار شم تا به يكي از معدود باشگاه ها برسم.
اين وضعيت ورزش خانمها در تهرانه .واي به حال شهرستان ها. (3007829) (alef-11)
 
عباس
۱۳۹۴-۰۴-۱۰ ۰۸:۰۷:۲۳
جالب بود کمنت های بالا رو میخوندم در بین این همه نظرات کارشناسی جورواجور از علما و فضلای علوم اجتماعی و تربیت بدنی که همه خودشون رو در این عرصه هم شبیه بقیه عرصه ها صاحب نظر میدونن یک نفر حتی یک نفر هم پیدا نشد که به اندازه سر سوزنی خودش رو مقصر ورزش نکردن خودش ببینه. تا کی ما میخایم همه گناهان را گردن دیگران بندازیم و خودمون رو مبرای از هر گناهی. بله دیگران هم کم کاریهایی داشتن قبول اما من و تو برای بهبود وضعیت چیکار کردیم برادر.
صائب اگر جامعه خواهی نکو شود نخست باید خوی بد خود نکو کنی (3008005) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۰۴-۱۰ ۱۰:۰۱:۵۸
کاملن درست می فر مایید ما مردم از خودمان شروع نمی کنیم !مثلن یک ورزش ساده مثل پیاده روی ! برای زمانش هم نیازی نیست وقت خاصی تعیین کنیم مثلن مسیری از محل کار تا خانه یا بلعکس را میشود پیاده طی کرد ،اما سوالی دارم برادر گرانی که شما که متخصص اموری امیدوارم پاسخی برای ان داشته باشی اگر لباس مناسب برای همین ورزش ساده ی پیاده روی را فاکتور بگیریم وبه یک جفت کفش مناسب ان هم برای جلو گیری از پادرد وزانو درد وکمردرد اکتفا کنیم چقدر خرج بر می دارد ؟ !ان هم حد اقلش! ! !اصلن پیاده روها جایی برای این مهم هست یا نه یا تنگ وباریک وناهموار بودنش ما را از این حد اقل هم باز خواهد داشت !اصلن اگر بخواهیم این پیاده روی را در پیاده روهای شهری مثل تهران که به تناسب پایتخت بودنش،احتمالن از بهترین شرایط بین شهرهای ایران برخوردار است را به دوی با مانع وصخرهنوردی متصور شویم واز خیرش نگذریم ایا با وجود هوای الوده این ورزش به سودمان است یا مضربرای سلامتیمان؟! (3008136) (alef-11)
 
دکتر تاجیک
۱۳۹۴-۰۴-۱۰ ۱۴:۵۴:۰۳
با سلام

به اعتقاد من بودجه 10 برابری وزارت بهداشت نسبت به وزارت ورزش نشاندهنده نگاه و رویکرد دولت به این مقوله اجتماعیست نه مردم. همچنین دولت بجای پیشگیری به سراغ هزینه جهت درمان رفته است که همواره درمان همراه با درد میباشد ولی ورزش لذت بخش است. در ورزش نیز مسئولین فقط بدنبال این هستند که پس از کسب موفقیت و مقام آوری ها با ورزشکاران عکس یادگاری بیندازند و از آن بهره های غیر ورزشی ببرند. باور بفرمایید که نگاه دولت به ورزش در همین حد و اندازه هاست. به نظر شما آیا می شود اسم این فرآیند را تدبیر نامید؟؟! (3008841) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.