داخلی صفحه یادداشت بینندگان آرشيو يادداشت

بستن دهان منتقدان؛ از کرسنت تا برجام

بخش تعاملی الف - احمد شیرانی تک آبی

یکی از مهم ترین شاخصه های پویایی یک نظام مردم سالار تقویت نظارت جمعی از طریق بسط فضای نقادانه می باشد. رصد عملکرد مسئولین توسط توده های مردم و متخصصین حوزه های گوناگون به عنوان وجدان بیدار جامعه، نه یک حق بلکه یک تکلیف به شمار می رود. مقام معظم رهبری در ادوار مختلف مسئولین کشور را به نقد پذیری دعوت نمودند: (( براي شنيدن نقد، سينه گشاده و روي باز و گوش شنوا داشته باشيد. ))

رئیس جمهور محترم از زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری تا کنون بار ها بر تکریم منتقدین و بهره گیری از نظرات نخبگان تاکید کردند چنان که در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری عنوان نمودند: (( خدایا به تو پناه می‌برم از بستن دهان منتقدان و رقیبان )) . شعار های دکتر روحانی دولتی نقد پذیر با آستانه تحمل بالا را ترسیم می نمود. اما زمان ثابت کرد که نقد پذیری دولت یازدهم در میدان شعار وسیع و در میدان عمل به شدت محدود است. کم کم ادبیات خشن ژورنالیستی روی دیگر وعده های سیاسی مدعیان اسلام رحمانی را نمایان ساخت.

دولت یازدهم نه تنها به نقد بسیاری از کارشناسان وقعی ننهاد بلکه با موضعی تهاجمی سعی در به انزوا کشاندن آنان نمود. تیم رسانه ای دولت تلاش نمود تا با یکسان انگاری آنان، تمام منتقدین و مخالفین را انسان هایی مغرض، لجوج و فاقد پایگاه اجتماعی معرفی نماید. سیاست داخلی دولت به سمتی رفت که هر روز خطی به خطوط قرمز رسمی و غیر رسمی دولت اضافه می نمود.

سیاست های هسته ای دولت یازدهم از حوزه های پر چالش داخلی به شمار می رود. هر چند شخصا اعتقاد دارم که نگاه مطلق و صفر یا صدی به نتیجه برجام خطای فاحش تحلیلی است اما رویه دولت در برخورد با منتقدان هسته ای به شدت خطرناک است. برجام دارای نقاط ضعف و قوت غیر قابل انکاری است که حق هر فعال سیاسی و رسانه ای است که از باب حراست از منافع ملی در مورد آن سخن بگوید. اما تبدیل موضوع مذاکرات به خط قرمز دولت غیر قابل قبول می باشد. در حالی که وزرای خارجه، انرژی و خزانه دار ی امریکا با حضور پی در پی در مجلس و رسانه های امریکایی به تند ترین انتقادات در خصوص توافق با ایران پاسخ می دهند، در این سو دولت به فکر دور زدن مجلس شورای اسلامی و تخطئه رسانه های منتقد است. خانم ابتکار به مصاحبه اختصاصی با بی بی سی می نشیند و از آن سو نشریه نه دی توقیف و به رجا نیوز و کیهان تذکر داده می شود . برادر گرانقدر جناب آقای روحانی این منصفانه نیست که از تدبیر شما سهم مجرمی همچون فابیوس لبخند و سهم منتقدین داخلی حواله دادن به جهنم باشد.

تیم مذاکره کننده هسته ای سربازان امین جبهه دیپلماسی هستند . برخی از دستاورد های مذاکرات ماحصل تخصص و تعهد مذاکره کنندگان است اما قطعا کاری به این بزرگی نمی تواند عاری از اشکال باشد. هر نوع بی انصافی در نقد و اظهار نظر در خصوص آنان نقض صریح اخلاق و بر خلاف سیاست حکیمانه مقام معظم رهبری است. اما آنچه قابل اعتراض است نحوه بر خورد با منتقدین می باشد.

متاسفانه حریم ممنوعه دولت صرفا محدود به برجام نمی شود، طبق اظهارات نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، دبیر خانه شورای عالی امنیت ملی کشور طرح موضوع و سوال در خصوص پرونده کرسنت را ممنوع کرده بود. کرسنت قرارداد گازی است بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت اماراتی کرسنت پترولیوم دوبی که در سال ۲۰۰۱ (۱۳۸۱) منعقد شده است. براساس مذاکرات انجام شده، ایران متعهد می‌شد گاز ترش تولیدی میدان گازی سلمان را به مدت ۲۵ سال و از آغاز سال ۲۰۰۵ میلادی به امارات متحده عربی صادر کند. پس از ورود دستگاه های نظارتی و حتی امنیتی همچون دبیر خانه شورای عالی امنیت ملی زوایای جدیدی از قرار داد کرسنت نمایان شد. شواهد از زیان چند میلیارد دلاری ایران در این قرار داد حکایت داشت. حال چگونه است که حتی سوال در خصوص این پرونده ممنوع اعلام می شود؟

جناح های سیاسی باید در خصوص منافع ملی حس و فهم مشترک داشته باشند. سیاسیون باید نیک بدانند امر به معروف و نهی از منکر صرفا محدود به عفاف و حجاب نمی شود، امر به معروف و نهی از منکر دولتمردان در نظام اسلامی یکی از اصلی ترین وجوه این فریضه الهی است. نقد خیر خواهانه و نقد پذیری مسئولانه آرزوی دیرین دلسوزان نظام است. متاسفانه تاریخ نشان می دهد که عدم تحمل آرای منتقدین از اشتراکات دولت های مختلف بوده است. گفتارها و رفتار ها نشان می دهد که عدم نقد پذیری سرهنگ و حقوق دان نمی شناسد.