کد مطلب: 221448
چکامه ای در رثای بانوی دو عالم؛
ای آسمان کبودی بازوی یاس چیست؟
یوسف علی میرشکاک، 14 فروردین 93
شاعر توانمند کشورمان؛ یوسف علی میرشکاک به مناسبت سالروز شهادت بی بی دوعالم، حضرت فاطمه زهرا(س) چکامه ای سروده است که «الف» آن را تقدیم به بینندگان خود می کند.
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۴ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۵۹
ای آسمان کبودی بازوی یاس چیست؟
در کوچه های شب، وزش بوی یاس چیست؟
اکنون که یائسه ست شب و روز و ماه و سال
آن ماجرا، شکستن پهلوی یاس چیست؟
□
ای عاشق از کبودی بازوی او مپرس
از لحظه شکستن پهلوی او مپرس
تا جاودان پیام بهار است بوی یاس
رنگ به خون تپیدن یار است بوی یاس
هر جا که باد زمزمه ای ساز می کند
با یاد داغ او سخن آغاز می کند
هر جا که رعد ناله بسیار می کند
شیر خداست، یاد غم یار می کند
خاموش باش، مرده که دم می برد فرو
آرام و رام، آینه ها گرم گفتگو
نیرنگ ِ روز و شب؟ خبری نیست، مام توست
از کوچه های زخم، روان، گرم جستجو.
□
هر جا که رعد ناله شبگیر می کند
شیر خداست ناله ز تقدیر می کند
بگذر از این خرابه، خراباتیان کی اند؟
نک مسجدی... بپرس مناجاتیان کی اند؟
دل دِیرِ کیست؟ دیر امیر مغان علی
پیر مغان؟ محمد و شیر ژیان علی
□
ای مانده در تلاطم گفتار، گریه کن
تا روز مرگ اندک و بسیار گریه کن
روزی که خاک تیره به خورشید چیره شد...
شد؟ گفته اند... از غم دلدار گریه کن
بیهوده گریه نیست به پرواز سوخته؟
در فرصتی که... ای در و دیوار گریه کن
چشم سپهر پیر از اندوه تیره شد
پرواز ناگهانی و آواز سوخته
□
این است راز مام تهمتن ستیز من
در بیکران به گردش و... همواره گریه کن
سودات کشت و سود نکردی، بهار رفت
بیگانه ماند روز تو و روزگار رفت
عهدی که بسته ای اگر آن را ادا کنی
خود را چو آب، آینه کبریا کنی
زین پس منه ز دست، غم عهدِ بسته را
پرواز دِه همین پر و بالِ شکسته را
گر ساعتی گریستن آغاز کرده ای
با نوبهار زیستن آغاز کرده ای
اندیشه چند در کم و کیف بیان درد
اینک زمین ماتم و نک آسمانِ درد
ای اندرون چو مزبله، از گند پاک شو
آنک صدای مام تو! برخیز و خاک شو
هر جا گلی به فیض شهادت رسیده است
پیوستن ِ به فاطمه را خواب دیده است
شد سرد آفتاب درونت چه می کنی
سرد و فسرده ماند جنونت چه می کنی
گل چیست جز اشاره به فصل گسیختن
پرپر شده به خاطره ی خاک ریختن
هر دیده ای دریست که تا باز می شود
گویی دوباره حادثه آغاز می شود
گویی جهان همیشه همان خانه گِلی ست
گل فاطمه، گلیم چمن، آسمان علی ست
هر جا دری دوباره به دیوار می خورد
گویی به پهلوی گل بی خار می خورد
هر جا که دیو قصد گل زرد می کند
دل می تپد چو فاطمه و درد می کند
گل تا به دست باد نیفتاده غنچه است
سرخ است رنگ غنچه، کبود از تپانچه است
هر جا پرنده ای به گلی دیده دوخته ست
گویی به یاد آن در و دیوار سوخته ست
هر جا به خانه ای دو سه تن حمله می کنند
گویی به خانه گُل من حمله می کنند
□
ای عاشق از کبودی بازوی او مپرس
وز لحظه شکستن پهلوی او مپرس
آن آفتاب کز دو جهان رو گرفته است
در هم شکسته «کشتی پهلو گرفته» است
ای بی کرانه مادر خورشید وار من
ای از تو پُر تمام تن داغدار من
دیگر مکن کرانه از این دل که جای توست
جای غم و مصیبت پر ماجرای توست
ای بی نشانه مادر خورشید زاد من
خاک ره تو شامگه و بامداد من
ای باغ حق که در دل من آرمیده ای
با من بگو در این دل دروا چه دیده ای
در من سرود و زمزمه، نور و صدا شدی
دریای بیکرانه مهر و وفا شدی
گفتی که رفت و باز نیامد کجا گریخت
طاووس رفت از آینه، آری ز ما گریخت
□
سرّ خدا و سرّ رسول خدا تویی
آیینه دار سلسله هل اتی تویی
آیینه دار مام پیمبر تو بوده ای
نـُه سال در برابر حیدر تو بوده ای
ای مادر پیامبر! ای دختر نبی!
با من بگو چه دیدی از آن مردم غبی؟
ای بر کشیده دو نشان از دو بی نشان
وانگه کشیده در پی خود خط کهکشان
پاد افره خدای جهان!... بی نشانه زن
ای با یگانه مرد جهان ها... یگانه زن
□
سیلی زدند و خشم خدا آشکار شد
آری شکارچی به شکاری شکار شد
سیلی زدند و ... بس کن و بسیار کین مجو
بنگر به «باب حطّه» و چیزی دگر مگو
در کوچه های شب، وزش بوی یاس چیست؟
اکنون که یائسه ست شب و روز و ماه و سال
آن ماجرا، شکستن پهلوی یاس چیست؟
□
ای عاشق از کبودی بازوی او مپرس
از لحظه شکستن پهلوی او مپرس
تا جاودان پیام بهار است بوی یاس
رنگ به خون تپیدن یار است بوی یاس
هر جا که باد زمزمه ای ساز می کند
با یاد داغ او سخن آغاز می کند
هر جا که رعد ناله بسیار می کند
شیر خداست، یاد غم یار می کند
خاموش باش، مرده که دم می برد فرو
آرام و رام، آینه ها گرم گفتگو
نیرنگ ِ روز و شب؟ خبری نیست، مام توست
از کوچه های زخم، روان، گرم جستجو.
□
هر جا که رعد ناله شبگیر می کند
شیر خداست ناله ز تقدیر می کند
بگذر از این خرابه، خراباتیان کی اند؟
نک مسجدی... بپرس مناجاتیان کی اند؟
دل دِیرِ کیست؟ دیر امیر مغان علی
پیر مغان؟ محمد و شیر ژیان علی
□
ای مانده در تلاطم گفتار، گریه کن
تا روز مرگ اندک و بسیار گریه کن
روزی که خاک تیره به خورشید چیره شد...
شد؟ گفته اند... از غم دلدار گریه کن
بیهوده گریه نیست به پرواز سوخته؟
در فرصتی که... ای در و دیوار گریه کن
چشم سپهر پیر از اندوه تیره شد
پرواز ناگهانی و آواز سوخته
□
این است راز مام تهمتن ستیز من
در بیکران به گردش و... همواره گریه کن
سودات کشت و سود نکردی، بهار رفت
بیگانه ماند روز تو و روزگار رفت
عهدی که بسته ای اگر آن را ادا کنی
خود را چو آب، آینه کبریا کنی
زین پس منه ز دست، غم عهدِ بسته را
پرواز دِه همین پر و بالِ شکسته را
گر ساعتی گریستن آغاز کرده ای
با نوبهار زیستن آغاز کرده ای
اندیشه چند در کم و کیف بیان درد
اینک زمین ماتم و نک آسمانِ درد
ای اندرون چو مزبله، از گند پاک شو
آنک صدای مام تو! برخیز و خاک شو
هر جا گلی به فیض شهادت رسیده است
پیوستن ِ به فاطمه را خواب دیده است
شد سرد آفتاب درونت چه می کنی
سرد و فسرده ماند جنونت چه می کنی
گل چیست جز اشاره به فصل گسیختن
پرپر شده به خاطره ی خاک ریختن
هر دیده ای دریست که تا باز می شود
گویی دوباره حادثه آغاز می شود
گویی جهان همیشه همان خانه گِلی ست
گل فاطمه، گلیم چمن، آسمان علی ست
هر جا دری دوباره به دیوار می خورد
گویی به پهلوی گل بی خار می خورد
هر جا که دیو قصد گل زرد می کند
دل می تپد چو فاطمه و درد می کند
گل تا به دست باد نیفتاده غنچه است
سرخ است رنگ غنچه، کبود از تپانچه است
هر جا پرنده ای به گلی دیده دوخته ست
گویی به یاد آن در و دیوار سوخته ست
هر جا به خانه ای دو سه تن حمله می کنند
گویی به خانه گُل من حمله می کنند
□
ای عاشق از کبودی بازوی او مپرس
وز لحظه شکستن پهلوی او مپرس
آن آفتاب کز دو جهان رو گرفته است
در هم شکسته «کشتی پهلو گرفته» است
ای بی کرانه مادر خورشید وار من
ای از تو پُر تمام تن داغدار من
دیگر مکن کرانه از این دل که جای توست
جای غم و مصیبت پر ماجرای توست
ای بی نشانه مادر خورشید زاد من
خاک ره تو شامگه و بامداد من
ای باغ حق که در دل من آرمیده ای
با من بگو در این دل دروا چه دیده ای
در من سرود و زمزمه، نور و صدا شدی
دریای بیکرانه مهر و وفا شدی
گفتی که رفت و باز نیامد کجا گریخت
طاووس رفت از آینه، آری ز ما گریخت
□
سرّ خدا و سرّ رسول خدا تویی
آیینه دار سلسله هل اتی تویی
آیینه دار مام پیمبر تو بوده ای
نـُه سال در برابر حیدر تو بوده ای
ای مادر پیامبر! ای دختر نبی!
با من بگو چه دیدی از آن مردم غبی؟
ای بر کشیده دو نشان از دو بی نشان
وانگه کشیده در پی خود خط کهکشان
پاد افره خدای جهان!... بی نشانه زن
ای با یگانه مرد جهان ها... یگانه زن
□
سیلی زدند و خشم خدا آشکار شد
آری شکارچی به شکاری شکار شد
سیلی زدند و ... بس کن و بسیار کین مجو
بنگر به «باب حطّه» و چیزی دگر مگو
محمد
۱۳۹۳-۰۱-۱۴ ۲۱:۰۳:۵۳
السلام عليك يا سيده النساء العالمين (2051903) (alef-10)
حسینی
۱۳۹۳-۰۱-۱۴ ۲۲:۱۱:۵۴
وظیفه خودم می دانم از سایت الف به خار این انتخاب زیبا و مناسب تشکر کنم اجرکم عندالله (2051988) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۱۹:۰۸:۱۲
البته سنت پسندیده ای است در در رثای معصومین و اولیا و صالحان سرودن اما بعض از شاعران متاسفانه عادات ناپسندی گرفتارند (2053332) (alef-13)
مجید رمضانیان
۱۳۹۳-۰۱-۱۷ ۱۵:۳۶:۱۲
باتشکر از یوسفعلی عزیز (2057811) (alef-13)
رضا از مشهد
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۰۱:۰۹:۵۰
اللهم العن قاتلی فاطمةالزهرا
هرچند دیر اما سپاس از شما و شاعر متعهدش (2052160) (alef-13)
هرچند دیر اما سپاس از شما و شاعر متعهدش (2052160) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۰۲:۳۴:۰۱
سلام
ممنون. اجرتون با حضرت صدیقه طاهره ، فاطمه زهرا(س). (2052223) (alef-13)
ممنون. اجرتون با حضرت صدیقه طاهره ، فاطمه زهرا(س). (2052223) (alef-13)
صوفی
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۰۹:۵۶:۰۴
شعرزیبایی بود ولی کاش عمل ماهم باسیره این بزرگوارمنطبق بود (2052349) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۱۰:۱۱:۳۷
وزن و آهنگ خیلی زیبایی داره ولی چقدر فهمیدن معناش سخته!
چند بار این بیت رو خوندم و نفهمیدم منظورش چیه:
تا جاودان پیام بهار است بوی یاس
رنگ به خون تپیدن یار است بوی یاس (2052368) (alef-13)
چند بار این بیت رو خوندم و نفهمیدم منظورش چیه:
تا جاودان پیام بهار است بوی یاس
رنگ به خون تپیدن یار است بوی یاس (2052368) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۱۹:۳۰:۰۷
برای همیشه، پیام بهار، بوی یاس است
استشمام بوی یاس، یادآور به خون تپیدن یار است (2053373) (alef-13)
استشمام بوی یاس، یادآور به خون تپیدن یار است (2053373) (alef-13)
رایان
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۱۰:۴۳:۲۴
سپاس .اما در مقایسه با دیگر آثار شاعرِ؛ کاری متوسط بود (2052393) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۱۱:۲۷:۳۳
خیلی خیلی شعرش قشنگ بود....... خیلی حزن انگیز بود (2052456) (alef-13)
احسان
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۱۸:۳۸:۰۴
سلام
بعضی ها در زندگی کاری میکنند که یقینا پشتوانه آخرتشان است
خدا عزت بدهد به میر شکاک (2053279) (alef-13)
بعضی ها در زندگی کاری میکنند که یقینا پشتوانه آخرتشان است
خدا عزت بدهد به میر شکاک (2053279) (alef-13)
از شوش دانیال
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۱۸:۴۶:۳۹
با تشکر از یوسف خودمان ابنشالله قبول حضرت حق (2053291) (alef-13)
فرهیخته
۱۳۹۳-۰۱-۱۵ ۲۰:۵۸:۱۷
یا زهرا دست ما راه بگیر
دختران ما را ببین و به آنها کمک کن انشاالله (2053532) (alef-13)
دختران ما را ببین و به آنها کمک کن انشاالله (2053532) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۱-۱۶ ۱۱:۴۹:۰۳
سپاس فراوان بسیار جالب بود.انشالله در سال جدید حضرت زهرا یاور همگی ما و شاعر گرانقدر باشند. (2054394) (alef-10)
فواد
۱۳۹۳-۰۲-۱۳ ۰۸:۳۰:۳۷
السلام علیک یاسیده نساء العالمین یافاطمه الزهرا (2120642) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
