داخلی صفحه اقتصادی آرشيو يادداشت

واکنش به موجودیت کمیته ی مطالبه حق مسکن

بخش تعاملی الف - سلیمان کرمی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

اگر در کشور ما درخصوص معیشت مردم هزار و یک مشکل وجوددارد، تماماً زیرسرهمین مسکن است! در کشور ما هیچ موهبتی مانند مسکن پر بها و با اهمیت نیست؛ حتی جان آدم ها و آبروی آن ها. مسکن دارای چنان جذبه ای شده است که انگار همه چیز است، هرکه را می بینی در فکر این است که چطور بتواند به کار مسکن بپردازد؟ مسکن یعنی دلبری که عقل و هوش از سر می پراند، دین و دنیا و آخرت را بر باد می دهد، یک وسوسه انگیزبی ترحم که دمار از روزگار آلودگانش درمی آورد، همه چیز است، شخصیت می آورد، پول تولید می کند، رفاه سرشار ودیعه ی آن است، بدنبال خود ماشین های مدل بالا، مسافرت های رویایی در دریا و آسمان را به ارمغان می آورد. مسکن یعنی میلیاردر شدن با مشغولیت در کار آن، غالب ثروتمندان امروز مدیون سوگلی خود مسکن اند. کارخانه های عظیم نیز مانند مسکن ارضا کننده نیستند چه رسد به کارگاه های کوچک. این مسکن است که معجزه می کند.

چیزی هم نیست که از مد بی افتد یا خراب شود؛ چنان مطمئن است که ذره ای شک و تردید به آن راه ندارد. هرچه از عمرش بگذرد باب روزتر می شود، هیچ کس قادر به دل کندن از این موجود نازنین نیست. چنان اغفال کننده است که صاحبان مدعا و مقام را نیز به تسلیم وامی دارد. اسناد ثبت احوال به شما نشان می دهد که چه موجودات گرانقدری تن به تسلیم شدن در برابر آن داده اند؛ تسلیم نشوند چه بکنند؟ اگربی خیال این دردانه شوند، قافله خواهد رفت و آنان جا خواهند ماند، یعنی از این دیگر نمی شود گذشت، یعنی نمی توان گذشت.

ملک کارخانه ها، پارک ها، زمین های کشاورزی، باغات، اماکن فرهنگی اگر به فروش نرسند چه سودی خواهند داشت؟ باید عاقبت اندیش بود و به فردا فکرکرد! کدام عاقلی راضی می شود تیلیاردها پول زبان بسته در ملکی بخوابد که به عنوان یک خانه ی تاریخی در پس کوچه های شهرها به انتظار چند نفر بازدید کننده معطل می ماند؟ واقعاً جسارت می خواهد از آن همه پول و ثروت صرف نظرکنی؛ البته باید مرحبا گفت به کسانی که دست روی این اماکن گداشته اند و آن ها را از گزند سوداگران مسکن محفوظ داشته اند...

اما این عزیزانی که تصمیم گرفته اندحق مسکن مردم را ازدولت مطالبه کنند، احتمالاً کمی دیر تشریف آورده اند! خود دولت نیاز به این دارد که کسانی پیدا شوند و در راه خدا ملکی به او بدهند تا اگر فرصت کرد به محرومین مسکن بسازد! یادشان بخیر امام راحل که فرمودند: «برای مستمندان مسکن می سازیم.» و انصافاً به تعداد بسیار زیادی از مستمندان مسکن ساخته و داده شد؛ اما آن زمان این سوداگران بی رحم یا نبودند و یا اگربودند، لااقل خدا ترس بودند که اگرمسکن می ساختند با سود عادلانه می فروختند.

این کمیته معلوم نیست توسط چه کسانی تشکیل شده است؛ ولی کاش از طرف مقامات بلند مرتبه تشکیل شود! چون اگرافرادی غیر از این مقامات دست به این کاربزنند، با مافیای خطرناک مسکن سروکارخواهندداشت....

الآن سال های سال است به بهانه ی حل مشکل مسکن ساخت وسازمی شود؛ آنقدرخانه ساخته شده است که اگر به کل خانواده های ایرانی یکی بدهند، بازهم باقی می ماند! اما همه می گویند کمبود مسکن داریم! این ها نباید بگویند کمبود مسکن داریم باید بگویند هنوز یک عده ای تازه به بازار مسکن آمده اند و می خواهند ازآن میلیاردرهای یکشبه باشند؛ اجازه را تازه دریافت کرده اند.

کمیته به جای اینکه کار بر کارهای دولت بیافزاید، اگر می تواند یک کار انجام بدهد؛ همه ی مسکن های موجود را در نظر بگیرد، راه کاری بیاندیشد که این ها را به بی مسکنان بدهند و آن ها به جای اینکه در ماه یک میلیون تومان اجاره به صاحبان مسکن بدهند، پول همان مسکنی را که درآن نشسته اند بپردازند؛ بهتراست این مطالبه رابکنند؛ چون چیزی که آنان مطالبه خواهند کرد، سال هاست که ازدست دولت دررفته و الآن پیش همان هایی است که تشکیل دهندکان کمیته از آنان به عنوان صاحبان خانه های مجلل و اشراف نام برده اند. دولت هنوز درپیچ و خم خانه های مهر واقعاً گیرافتاده است؛ اما حیرت انگیز این است که چرا از مطرح شدن مسکن مهر به این سو، مسکن این همه گران شده است؟ آیا مسکن مهر، هشدارباشی به خوابیدگانی بودکه نمی دانستند مسکن اینقدر مهم است؟ اگر چنین بوده باشد، خداوند به ابداع کنندگان مسکن مهر کمی رحم عنایت بفرماید تا ازاین کارها نکنند...