کد مطلب: 218856
احیاء تولید ابریشم در اقتصاد مقاومتی
بخش تعاملی الف - محمود صباغی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۰۶:۴۴
درشرایط خاص کشور و لزوم چاره اندیشی در از سر گذراندن پس لرزه های تحریم های بین المللی، اقتصاد مقاومتی بعنوان بهترین گزینه در اقتصاد کشور مورد تایید کارشناسان و تصمیم گیران اقتصاد کلان مد نظر قرار گرفته است.
در جلسه دیدار مقام معظم رهبری با سران قوا نیزضمن تحلیل ابعاد متفاوت نقشه راه اقتصاد مقاومتی، بر نقش مردم و اهمیت استفاده از ظرفیتهای مردمی و مشارکت آنها و مردمی کردن اقتصاد تاکید ویژه شده است. درمیان موارد متعددی که برشمردند به تامین امنیت ذخائر کاربردی از طریق مشارکت مردم اشاره کردند. وچنین شد که این روزها رویکرد به اقتصاد مقاومتی به ابلاغ سیاستهای کلی آن و دستور پیگیری و تعیین سریع تقشه راه از سوی دولت منجر شده است.
همانطور که ریاست محترم جمهور بدرستی اشاره کرد، اقتصاد درون زا و تاکید بر استفاده از ظرفیت های مردمی و ذخائر کاربردی از مبانی اصولی اقتصاد ماست. متاسفانه ازچند سال پیش مشاغل سنتی و کهن آرام آرام به فراموشی و سپس به زوال دائم سپرده می شود. نام بردن از این دسته از مشاغل که ریشه در بخشی از تاریخ این سرزمین دارد اطاله کلام است. اما تحقیقات و بررسی ها نشان می دهد که تنها درحوزه صنعت نسّاجی مشاغلی مانند گلیم بافی، گیوه دوزی، ترمه بافی، ملیله دوزی، ابریشم بافی و ...که غیرازمعدود اساتید کهنسال که صرفآ از روی عشق وعلاقه به زنده نگهداشتن چنین صنایعی همت گماشته اند، نیروی جوان و تازه جایگزین نخواهد شد و دور نیست زمانی که باید چنین شاهکارهای ملی خود را از کنج موزه ها سراغ بگیریم. این صنایع هرکدام سلسله خدماتی مانند رنگرزی، نخ ریسی، پشم بافی، نجاری و بسیاری از مشاغل دیگر را بدنبال خود دارند که بدنبال اضمحلال چنین صنایعی، صرفنظر از آنکه صاحبان آنها بعلت از دست دادن شغل خود، متضرر می شوند و آمار بیکاران بالا و بالاتر میرود، بخش مهمی از تاریخ مجسّم این سرزمین عملآ به محاق خواهد رفت. صنعتی مانند ابریشم بافی نیز از سلسله خدماتی سود میبرد که با ضعیف شدن دامنه فعالیت "ابریشم " بمعنی جامع ، بسیاری آسیب جدی دیده اند.
"ابریشم" ذاتآ یک صنعت شرقی است که بویژه درچین هفت هزار سال و سپس ایران نزدیک به چهار هزار سال سابقه دارد. امروزه کشور چین بعلت بهره وری بالا از این صنعت، با برنامه ریزی و تحکیم اصول زیر بنائی، صادرات قابل توجه و ارزآوری بالائی را بخود اختصاص داده است. در کشور ما اما، علیرغم گستردگی دامنه این ماده و تولیدات متنوع که مختص کشورمان است، آنچنان که شایسته است به استحکام قدرت این صنعت در اقتصاد کلان، توجهی نشده است. اگرچه بعلت هزینه بر نبودن و پرسود بودن صنعت ابریشم، بعضآ در گوشه و کنار کشور به صورت یک شغل جانبی در میان کشاورزان ادامه داشته و خانواده های بسیاری منتفع می شوند، اما آنچنان که شایستگی و توان بالقوه وبالای این صنعت ایجاب میکند از جایگاه خود بدورمانده، در صورتیکه میتواند با تبدیل شدن به یک ماده استراتژیک و بسیار ارز آور نقش مهمی را در اقتصاد مقاومتی مورد بحث ایفا کند.
همانطور که اشاره شد سال هاست که نوغان داری از حوزه یک "شغل" درامدزا خارج و به حاشیه رفته بود اما خوشبختانه شواهد نشان می دهند که ازحوزه جانبی به متن برنامه ریزی دولت آمده است. رئیس مرکز تحقیقات کرم ابریشم کشور، بربی توجهی به این صنعت مادر اذعان داشته و اظهار امیدواری کرده که حفظ، احیاء و توسعه ابریشم ضروری است. خوشبختانه در سفر هیئت دولت به گیلان نیز تصمیمات زیر بنایی اتخاذ شده است. همه اینها نوید تحولی عظیم را می دهد اما انگیزه این یادداشت ذکر این اصل مهم وضروری است که تنها در صورتی میتوان چشم انداز روشنی را برای صنعت ابریشم متصوّر بود که در قالب بخشنامه وآیین نامه و بطور کلی در جصار"بایدها و نبایدها" محدود نشود. خوشبختانه در سفر هیئت دولت به گیلان آئین نامه ای تنظیم گردید که به بعنوان "طرح جامع ابریشم" در هیئت دولت به تصویب رسید که بر اساس آن همه دستگاه های مسئول بایستی در جهت رونق صنعت ابریشم تلاش کنند.
تمام اینها در گرو اراده ای جدّی است تا بار دیگر شکوفائی این صنعت ریشه دار را شاهد باشیم. کشور چین امروز قریب به ۷۰% ابریشم مورد نیاز جهان را تامین می کند. بازارجذاب وپرمصرف در هندوستان که بهترین نوع لباس سنتّی خانم ها (ساری) از ابریشم تهیه می شود و در کشور خودمان نیز بیش از ۸۵% مصرف ابریشم در صنعت عظیم قالی بافی است ( جایگاه صادرات فرش ابریشم ایران و میزان ارزآوری قابل توجه آن اظهر من الشمس است و نیازی به تکرار ندارد) کافی است تا بهره وری بالا و ارز آوری قابل توجه تولید ابریشم تضمین گردد. بازار پر رونق شرق و داخلی ، توجیه کننده هرنوع سرمایه گذاری انسانی و مادی است. در صحبت دوستانه ای که با یکی از مدیران موفق صنایع مادرمطرح بود ایشان بر این عقیده اند که بخوبی میتوان با اعزام نیروهای متخصص و دیدار از ماشین الات مربوطه و نوع بهره گیری از تکنولوژی در ابریشم کشی، گام بزرگی در این زمینه برداشت. با تخصیص وام های کم بهره و مشارکت دولت با نیروهای مردمی، و حتی خرید ماشین آلات دست دوم از کشور چین (بعلت ریسک پذیری اندک) نیروهای سنتی و بویژه در استان های شمالی کشور را می توان متحول و این صنعت نسبتآ بومی را بازسازی و بهسازی کرد. مشاغل درگیر با صنعت ابریشم کشی مانند، پرورش درخت توت و تولید ابزار اولیه نیز به نوبه خود در کاهش قابل توجه آمار بالای بیکاری نقش سازنده ای ایفا خواهد کرد.
صاحب این قلم سعی دارد با سلسله یادداشت هایی در زمینه نوغان داری و ابریشم کشی و صنایع مربوطه بتدریج و آرام ارام توجه دستگاه های مرتبط را به نیروهای مردمی و کشاورزان و افراد بظاهر خارج از حوزه کاربردی در اقتصاد و اقنصاد مقاومتی، جلب کند و انتظار میرود دستگاه های دولتی نیز پیشنهادات مدیران ارزنده خود را حتی در دوران بازنشستگی، جدی گرفته و طرحهای ارائه شده و توانمند را از قوه به فعل در آورند.
در جلسه دیدار مقام معظم رهبری با سران قوا نیزضمن تحلیل ابعاد متفاوت نقشه راه اقتصاد مقاومتی، بر نقش مردم و اهمیت استفاده از ظرفیتهای مردمی و مشارکت آنها و مردمی کردن اقتصاد تاکید ویژه شده است. درمیان موارد متعددی که برشمردند به تامین امنیت ذخائر کاربردی از طریق مشارکت مردم اشاره کردند. وچنین شد که این روزها رویکرد به اقتصاد مقاومتی به ابلاغ سیاستهای کلی آن و دستور پیگیری و تعیین سریع تقشه راه از سوی دولت منجر شده است.
همانطور که ریاست محترم جمهور بدرستی اشاره کرد، اقتصاد درون زا و تاکید بر استفاده از ظرفیت های مردمی و ذخائر کاربردی از مبانی اصولی اقتصاد ماست. متاسفانه ازچند سال پیش مشاغل سنتی و کهن آرام آرام به فراموشی و سپس به زوال دائم سپرده می شود. نام بردن از این دسته از مشاغل که ریشه در بخشی از تاریخ این سرزمین دارد اطاله کلام است. اما تحقیقات و بررسی ها نشان می دهد که تنها درحوزه صنعت نسّاجی مشاغلی مانند گلیم بافی، گیوه دوزی، ترمه بافی، ملیله دوزی، ابریشم بافی و ...که غیرازمعدود اساتید کهنسال که صرفآ از روی عشق وعلاقه به زنده نگهداشتن چنین صنایعی همت گماشته اند، نیروی جوان و تازه جایگزین نخواهد شد و دور نیست زمانی که باید چنین شاهکارهای ملی خود را از کنج موزه ها سراغ بگیریم. این صنایع هرکدام سلسله خدماتی مانند رنگرزی، نخ ریسی، پشم بافی، نجاری و بسیاری از مشاغل دیگر را بدنبال خود دارند که بدنبال اضمحلال چنین صنایعی، صرفنظر از آنکه صاحبان آنها بعلت از دست دادن شغل خود، متضرر می شوند و آمار بیکاران بالا و بالاتر میرود، بخش مهمی از تاریخ مجسّم این سرزمین عملآ به محاق خواهد رفت. صنعتی مانند ابریشم بافی نیز از سلسله خدماتی سود میبرد که با ضعیف شدن دامنه فعالیت "ابریشم " بمعنی جامع ، بسیاری آسیب جدی دیده اند.
"ابریشم" ذاتآ یک صنعت شرقی است که بویژه درچین هفت هزار سال و سپس ایران نزدیک به چهار هزار سال سابقه دارد. امروزه کشور چین بعلت بهره وری بالا از این صنعت، با برنامه ریزی و تحکیم اصول زیر بنائی، صادرات قابل توجه و ارزآوری بالائی را بخود اختصاص داده است. در کشور ما اما، علیرغم گستردگی دامنه این ماده و تولیدات متنوع که مختص کشورمان است، آنچنان که شایسته است به استحکام قدرت این صنعت در اقتصاد کلان، توجهی نشده است. اگرچه بعلت هزینه بر نبودن و پرسود بودن صنعت ابریشم، بعضآ در گوشه و کنار کشور به صورت یک شغل جانبی در میان کشاورزان ادامه داشته و خانواده های بسیاری منتفع می شوند، اما آنچنان که شایستگی و توان بالقوه وبالای این صنعت ایجاب میکند از جایگاه خود بدورمانده، در صورتیکه میتواند با تبدیل شدن به یک ماده استراتژیک و بسیار ارز آور نقش مهمی را در اقتصاد مقاومتی مورد بحث ایفا کند.
همانطور که اشاره شد سال هاست که نوغان داری از حوزه یک "شغل" درامدزا خارج و به حاشیه رفته بود اما خوشبختانه شواهد نشان می دهند که ازحوزه جانبی به متن برنامه ریزی دولت آمده است. رئیس مرکز تحقیقات کرم ابریشم کشور، بربی توجهی به این صنعت مادر اذعان داشته و اظهار امیدواری کرده که حفظ، احیاء و توسعه ابریشم ضروری است. خوشبختانه در سفر هیئت دولت به گیلان نیز تصمیمات زیر بنایی اتخاذ شده است. همه اینها نوید تحولی عظیم را می دهد اما انگیزه این یادداشت ذکر این اصل مهم وضروری است که تنها در صورتی میتوان چشم انداز روشنی را برای صنعت ابریشم متصوّر بود که در قالب بخشنامه وآیین نامه و بطور کلی در جصار"بایدها و نبایدها" محدود نشود. خوشبختانه در سفر هیئت دولت به گیلان آئین نامه ای تنظیم گردید که به بعنوان "طرح جامع ابریشم" در هیئت دولت به تصویب رسید که بر اساس آن همه دستگاه های مسئول بایستی در جهت رونق صنعت ابریشم تلاش کنند.
تمام اینها در گرو اراده ای جدّی است تا بار دیگر شکوفائی این صنعت ریشه دار را شاهد باشیم. کشور چین امروز قریب به ۷۰% ابریشم مورد نیاز جهان را تامین می کند. بازارجذاب وپرمصرف در هندوستان که بهترین نوع لباس سنتّی خانم ها (ساری) از ابریشم تهیه می شود و در کشور خودمان نیز بیش از ۸۵% مصرف ابریشم در صنعت عظیم قالی بافی است ( جایگاه صادرات فرش ابریشم ایران و میزان ارزآوری قابل توجه آن اظهر من الشمس است و نیازی به تکرار ندارد) کافی است تا بهره وری بالا و ارز آوری قابل توجه تولید ابریشم تضمین گردد. بازار پر رونق شرق و داخلی ، توجیه کننده هرنوع سرمایه گذاری انسانی و مادی است. در صحبت دوستانه ای که با یکی از مدیران موفق صنایع مادرمطرح بود ایشان بر این عقیده اند که بخوبی میتوان با اعزام نیروهای متخصص و دیدار از ماشین الات مربوطه و نوع بهره گیری از تکنولوژی در ابریشم کشی، گام بزرگی در این زمینه برداشت. با تخصیص وام های کم بهره و مشارکت دولت با نیروهای مردمی، و حتی خرید ماشین آلات دست دوم از کشور چین (بعلت ریسک پذیری اندک) نیروهای سنتی و بویژه در استان های شمالی کشور را می توان متحول و این صنعت نسبتآ بومی را بازسازی و بهسازی کرد. مشاغل درگیر با صنعت ابریشم کشی مانند، پرورش درخت توت و تولید ابزار اولیه نیز به نوبه خود در کاهش قابل توجه آمار بالای بیکاری نقش سازنده ای ایفا خواهد کرد.
صاحب این قلم سعی دارد با سلسله یادداشت هایی در زمینه نوغان داری و ابریشم کشی و صنایع مربوطه بتدریج و آرام ارام توجه دستگاه های مرتبط را به نیروهای مردمی و کشاورزان و افراد بظاهر خارج از حوزه کاربردی در اقتصاد و اقنصاد مقاومتی، جلب کند و انتظار میرود دستگاه های دولتی نیز پیشنهادات مدیران ارزنده خود را حتی در دوران بازنشستگی، جدی گرفته و طرحهای ارائه شده و توانمند را از قوه به فعل در آورند.
کلمات کلیدی : محمود صباغی
