کد مطلب: 287049
مشاور اوباما: لغو تحريمهاي ايران مبتني برعملکرد اين کشور است
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۲۰
مشاور دولت اوباما تصریح کرد برداشته شدن تحریمهای ایران تضمین شده نیست و مبتنی بر عملکرد ایران است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، کالین کال، مشاور امنیت ملی در دفتر معاون رئیس جمهور آمریکا که قبلا نیز در دولت باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا، معاون وزیر دفاع بوده است در نشستی در موسسه تحقیقاتی استیمسون گفت:« تردیدی وجود ندارد که ظهور ایران هسته ای، عواقب عظیمی برای بروز بی ثباتی در منطقه خاورمیانه (غرب آسیا) خواهد داشت. هدف از توافق هسته ای جلوگیری از بروز این وضع بوده است. اگر ایران به تسلیحات هسته ای مسلح شود، احتمالا رقابت تسلیحاتی در منطقه بروز خواهد کرد و سبب خواهد شد این کشور جسارت بیشتری داشته باشد تا با رویکرد تهاجمی بیشتری در حمایت از تروریسم، اقدامات خرابکارانه و حمایت از شبه نظامیان در منطقه اتخاذ کند چراکه می تواند خودش را در پشت بازدارندگی هسته ای مخفی کند. شبح بروز مناقشه هسته ای لرزه به اندامها می اندازد. منطقه خاورمیانه(غرب آسیا) به شدت پرتنش و ملتهب و مملو از خشونت است.
درعین حال باید توجه داشت که ایران بازیگر بسیار بدی در عرصه منطقه ای است. با همه این اوصاف، اگر ایران به تسلیحات هسته ای دست پیدا کند، همه چالشهای فوق به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. به همین علت است که رئیس جمهور آمریکا از روز اول قبول مسئولیتش اعلام کرد جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای، یکی از اولویتهای اصلی دولت او است. در کنار مسئله جنگ عراق و افغانستان، هیچ مسئله دیگری به اندازه موضوع هسته ای ایران از روز اول برای دولت اوباما حائز اهمیت نبوده است.
رئیس جمهور اوباما از زمان در دست گرفتن مسئولیت اعلام کرد همه گزینه ها روی میز است. اجازه بدهید با صراحت و دقت بسیار در اینجا بگویم که آمریکا هرگز اجازه نخواهد داد ایران به تسلیحات هسته ای دست پیدا کند. رئیس جمهور اوباما از روز اول با صراحت اعلام کرده است باآنکه همه گزینه ها مطرح است، راه حل مسالمت آمیز بهترین راه برای مقابله با این چالش است زیرا آثار پایدارتری دارد و سبب جلوگیری از بروز برخی شرایط نامطمئن و مخاطرات مطرح در گزینه های دیگر می شود. کل دولت اوباما به این حوزه دیپلماسی توجه بسیار داشته است. گشایش اول در این زمینه در نوامبر دو هزار و سیزده حاصل شد که طرح اقدام مشترک (توافق ژنو) حاصل شد. این توافق هسته ای موقت سبب شد برنامه هسته ای ایران دچار وقفه شود. هدف از توافق هسته ای موقت هرگز این نبود که توافقی جامع و دائمی باشد بلکه هدف از آن ، این بود که زمان و فرصت برای مذاکرات بوجود بیاید تا به راه حلی جامع برای چالش هسته ای ایران دست پیدا کنیم. اعلام برنامه جامع اقدام مشترک یا توافق هسته ای ایران در چهاردهم ژوئیه ، نتیجه این تلاشها بود.»
وی در ادامه افزود:« به نظر من، توافق هسته ای وین سبب می شود مسیرهای مختلف حرکت ایران به سمت تسلیحات هسته ای برای مدت طولانی و به گونه موثری بسته شود. باید دید توافق هسته ای درباره برنامه هسته ای ایران چه تاثیراتی دارد. باید توجه داشت که اطلاعات نادرست بسیاری درباره این توافق هسته ای مطرح می شود. باتوجه به اینکه متن توافق هسته ای وین، یکصد و پنجاه و نه صفحه است فکر نمی کنم همه این فرصت را داشته باشند تا این سند را با جزییات بخوانند و همه جزییات را هضم کنند. من در این سخنان به برخی از نکات اصلی در این توافق هسته ای اشاره می کنم. براساس این توافق، هیچ فعالیت غنی سازی در مرکز فردو انجام نخواهد شد. هیچ مواد شکافت پذیری نیز در فردو وجود نخواهد داشت. این مرکز به یک مرکز تحقیقات فیزیک تبدیل خواهد شد. براساس این توافق، برای مدت پانزده سال آینده، ذخایر اورانیوم غنی شده ایران با خلوص پایین که در حال حاضر حدود دوازده هزار کیلوگرم به شکلهای مختلف است و با غنی سازی های مختلف می توان آن را به مواد قابل استفاده برای ساخت تسلیحات هسته ای تبدیل کرد، به سیصد کیلوگرم کاهش می یابد. سیصد کیلوگرم ماده هسته ای بخش کوچکی از مواد لازم برای ساخت یک بمب اتمی است. وقتی کاهش ظرفیت تولید سانتریفوژ ایران را در کنار کاهش ذخایر اورانیوم غنی شده این کشور قرار بدهیم می بینیم که زمان فرار هسته ای ایران در ده سال آینده، از دو تا سه ماه فعلی به بیش از یک سال افزایش می یابد. فرار هسته ای به دوره زمانی از زمان اتخاذ تصمیم سیاسی تا تولید سوخت لازم برای ساخت یک سلاح هسته ای اطلاق می شود. حتی در سالهای پس از این پایان بازه زمانی این توافق هسته ای، زمان فرار هسته ای ایران بازهم طولانی تر از زمانی است که در حال حاضر وجود دارد.»
وی گفت:« مسیر دوم برای رسیدن به تسلیحات هسته ای، فراوری پلوتونیوم است. در این زمینه تمرکز اصلی بر رئاکتور آب سنگین اراک است که در حال حاضر یک کارخانه تولید پلوتونیوم برای ساخت تسلیحات هسته ای است. اگر ساخت رئاکتور آب سنگین اراک تکمیل شود، ایران می تواند هر یک سال، به اندازه ای پلوتونیوم تولید کند که بتوان با آن ، یک یا دو سلاح هسته ای ساخت. اما براساس توافق هسته ای وین، طراحی این رئاکتور تغییر می کند و در شرایط عادی، هیچ پلوتونیومی تولید نمی کند که بتوان از آن برای ساخت تسلیحات هسته ای استفاده کرد. همه پلوتونیوم فراوری شده در این مرکز جمع می شود. همه سوخت هسته ای مصرف شده در ایران نیز از این کشور خارج می شود. درعین حال، ایران نمی توان در پانزده سال آینده به ساخت مرکز فراوری دیگر پلوتونیوم مبادرت کند. این مرکز برای استخراج پلوتونیوم از سوخت هسته ای مصرف شده در راکتورها و تبدیل آن به ماده مورد استفاده در ساخت تسلیحات هسته ای ضروری است. با این اوصاف، رئاکتور آب سنگین اراک برای همیشه از این وضع خارج می شود که منبعی برای تولید مواد مناسب برای ساخت تسلیحات هسته ای باشد.»
وی در ادامه افزود:«باعنایت به رفتار گذشته ایران در داشتن فعالیتهای مخفی ، نگران کننده ترین مسیر دستیابی این کشور به تسلیحات هسته ای، حرکت در مسیر مخفیانه است. براساس این توافق هسته ای، گسترده ترین و جامع ترین اقدامات راستی آزمایی تدوین شده است که تاکنون در حوزه منع اشاعه هسته ای در جهان وجود داشته است. براساس این توافق، پایشهای بیست و چهار ساعت و شبانه روزی در مراکز هسته ای ایران به صورت حضور فیزیکی بازرسان یا با استفاده از فناوری های پیشرفته وجود خواهد داشت. این پایشها درباره همه مراکز اصلی هسته ای ایران وجود خواهد داشت. دسترسی مرتب به کل زنجیره تامین هسته ای ایران برای بیست و پنج سال آینده وجود خواهد داشت. این سخن به معنای آن است که بازرسان به معادن و مراکز تبدیل اورانیوم در ایران دسترسی خواهند داشت. درعین حال، بازرسان در بیست سال آینده نه تنها به مراکز غنی سازی بلکه مراکز تولید ، مونتاژ و انبارسازی سانتریفوژها نیز دسترسی خواهند داشت. این دسترسی های گسترده بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی در ایران به معنای آن است که کار ایران برای منحرف کردن مواد هسته ای از برنامه هسته ای اعلام شده اش به برنامه هسته ای مخفی، بسیار دشوار شود. باید بخاطر داشت که وقتی ایران مرکز هسته ای مخفی همانند فردو را احداث می کند فقط خود مرکز مهم نیست که در دل کوه واقع است بلکه وجود سانتریفوژ در این مرکز و انتقال مواد شکافت پذیر به این مرکز مهم است. تا پیش از این، آژانس بین المللی انرژی اتمی نمی توانست بر ساخت سانتریفوژها یا انتقال مواد شکافت پذیر به چنین مراکزی نظارت داشته باشد اما حالا آژانس بین المللی انرژی اتمی می تواند بر همه این فعالیتها نظارت داشته باشد. با این اوصاف، باوجود چنین سازوکار راستی آزمایی، امکان ساخت مرکزی شبیه فردو در ایران از بین رفته است. در عین حال ، ایران نمی تواند از بازار سیاه به تامین هسته ای مبادرت کند زیرا کانال تامین مواد و تجهیزات هسته ای نیز براساس توافق هسته ای وین، مشخص شده است.»
وی گفت:« برای پانزده سال آینده، ایران نمی تواند به هیچگونه فعالیت پژوهشی مبادرت کند که به ساخت تسلیحات هسته ای مرتبط باشد. برای نمونه، ایران نمی تواند برای مدت پانزده سال به فعالیتهایی در حوزه تحقیقات متالورژی اورانیومی یا پلوتونیومی مبادرت کند که می توان از ان برای طراحی کلاهکهای تسلیحات هسته ای استفاده کرد بدون آنکه لازم باشد از متالورژی اورانیومی عملا استفاده کند. درعین حال تحقیقات در حوزه هایی از قبیل ساخت الگوهای شبیه سازی رایانه ای که مولفه های اصلی برای ساخت تسلیحات هسته ای هستند، متوقف می شود. تعهدات ایران در خودداری از این فعالیتها، دائمی هستند. درعین حال، ایران تعهداتی دائمی براساس پروتکل الحاقی خواهد داشت. اجرایی شدن این پروتکل در چند ماه آینده شروع می شود. براساس این پروتکل الحاقی، آژانس بین المللی انرژی اتمی می تواند نه تنها از مراکزی دیدن کند که می شناسد بلکه می تواند از مراکز مشکوک نیز بازرسی به عمل بیاورد. بازه زمانی محدودی هم برای روند درخواست آژانس بین المللی انرژی اتمی و پاسخ ایران و دسترسی به این مراکز مشخص شده است. اگر ایران در مدت حدود سه هفته (بیست و چهار روز) امکان دسترسی آژانس بین المللی انرژی اتمی را به این مراکز فراهم نکند، ناقض مفاد توافق هسته ای وین خواهد بود. درعین حال، ترتیباتی در نظر گرفته شده است که آژانس بین المللی انرژی اتمی بتواند به مراکزی همانند پارچین نیز دسترسی پیدا کند که ظاهرا فعالیتهای انجام شده در آن به ابعاد نظامی احتمالی فعالیتهای هسته ای ایران برای تسلیحاتی شدن مخفیانه این برنامه مرتبط بوده اند. با همه این اوصاف می بینیم که همه این اقدامات، لایه های مختلفی برای جلوگیری از وجود حرکت مخفی ایران به سمت تسلیحات هسته ای به وجود می آورد.»
وی در ادامه افزود:« ایران این کارها را برای نشان دادن حسن نیت و خوبی خودش انجام نمی دهد بلکه درقبال انجام دادن این کارها، تحریمهای ایران کاهش می یابد. باید توجه داشت که برداشته شدن تحریمها مسئله ای تضمین شده نیست به این معنا که این کار مبتنی بر عملکرد ایران خواهد بود. برداشته شدن تحریمهای ایران براساس توافق هسته ای وین، فقط زمانی انجام خواهد شد که همه کارهای تبیین شده فوق انجام شود یعنی اینکه ایران تعداد سانتریفوژهایش را هفتاد درصد کاهش بدهد، ذخایر اورانیوم غنی شده خودش را به میزان نود و هشت درصد کاهش بدهد، قلب رئاکتور آب سنگین اراک را خارج کند، پروتکل الحاقی را اجرا کند و دسترسی های لازم را برای مشخص شدن مسائل مطرح درخصوص ابعاد نظامی احتمالی برای فعالیتهای هسته ای گذشته ایران فراهم کند. تاوقتی ایران همه این کارها را انجام ندهد، تحریمهایش کاهش نخواهد یافت. درعین حال باید توجه داشت که در طول اجرای توافق هسته ای برای ده سال آینده، می توانیم تحریمها را در شورای امنیت سازمان ملل متحد بار دیگر سر جای اول خود بازگردانیم. اگر لازم باشد می توانیم به صورت یکجانبه این کار را انجام بدهیم. درعین حال، اگر ایران به مفاد توافق هسته ای پایبند نباشد، ما همواره می توانیم تحریمهای یکجانبه خودمان را نیز سر جای اولش بازگردانیم.»
وی در ادامه افزود:« انتقادهایی درباره توافق هسته ای مطرح شده است. برخی از انتقادها درباره متن توافق هسته ای است و گفته می شود پس از سال دهم یا پانزدهم اجرای توافق هسته ای چه اتفاقی رخ خواهد داد. سوالهایی درباره مفاد مربوط به دسترسی ها مطرح است بویژه اینکه در بازه زمانی بیست و چهار روزه برای این بازرسی ها چه وضعی پیش خواهد آمد و اینکه درباره مراکز اعلام نشده ایران ، کارها به چه صورت خواهد بود و اینکه سازوکار بازگشت پذیری تحریمها به چه صورت خواهد بود. پاسخهای بسیار مستندی برای همه این نگرانی ها وجود دارد.»
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، کالین کال، مشاور امنیت ملی در دفتر معاون رئیس جمهور آمریکا که قبلا نیز در دولت باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا، معاون وزیر دفاع بوده است در نشستی در موسسه تحقیقاتی استیمسون گفت:« تردیدی وجود ندارد که ظهور ایران هسته ای، عواقب عظیمی برای بروز بی ثباتی در منطقه خاورمیانه (غرب آسیا) خواهد داشت. هدف از توافق هسته ای جلوگیری از بروز این وضع بوده است. اگر ایران به تسلیحات هسته ای مسلح شود، احتمالا رقابت تسلیحاتی در منطقه بروز خواهد کرد و سبب خواهد شد این کشور جسارت بیشتری داشته باشد تا با رویکرد تهاجمی بیشتری در حمایت از تروریسم، اقدامات خرابکارانه و حمایت از شبه نظامیان در منطقه اتخاذ کند چراکه می تواند خودش را در پشت بازدارندگی هسته ای مخفی کند. شبح بروز مناقشه هسته ای لرزه به اندامها می اندازد. منطقه خاورمیانه(غرب آسیا) به شدت پرتنش و ملتهب و مملو از خشونت است.
درعین حال باید توجه داشت که ایران بازیگر بسیار بدی در عرصه منطقه ای است. با همه این اوصاف، اگر ایران به تسلیحات هسته ای دست پیدا کند، همه چالشهای فوق به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. به همین علت است که رئیس جمهور آمریکا از روز اول قبول مسئولیتش اعلام کرد جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای، یکی از اولویتهای اصلی دولت او است. در کنار مسئله جنگ عراق و افغانستان، هیچ مسئله دیگری به اندازه موضوع هسته ای ایران از روز اول برای دولت اوباما حائز اهمیت نبوده است.
رئیس جمهور اوباما از زمان در دست گرفتن مسئولیت اعلام کرد همه گزینه ها روی میز است. اجازه بدهید با صراحت و دقت بسیار در اینجا بگویم که آمریکا هرگز اجازه نخواهد داد ایران به تسلیحات هسته ای دست پیدا کند. رئیس جمهور اوباما از روز اول با صراحت اعلام کرده است باآنکه همه گزینه ها مطرح است، راه حل مسالمت آمیز بهترین راه برای مقابله با این چالش است زیرا آثار پایدارتری دارد و سبب جلوگیری از بروز برخی شرایط نامطمئن و مخاطرات مطرح در گزینه های دیگر می شود. کل دولت اوباما به این حوزه دیپلماسی توجه بسیار داشته است. گشایش اول در این زمینه در نوامبر دو هزار و سیزده حاصل شد که طرح اقدام مشترک (توافق ژنو) حاصل شد. این توافق هسته ای موقت سبب شد برنامه هسته ای ایران دچار وقفه شود. هدف از توافق هسته ای موقت هرگز این نبود که توافقی جامع و دائمی باشد بلکه هدف از آن ، این بود که زمان و فرصت برای مذاکرات بوجود بیاید تا به راه حلی جامع برای چالش هسته ای ایران دست پیدا کنیم. اعلام برنامه جامع اقدام مشترک یا توافق هسته ای ایران در چهاردهم ژوئیه ، نتیجه این تلاشها بود.»
وی در ادامه افزود:« به نظر من، توافق هسته ای وین سبب می شود مسیرهای مختلف حرکت ایران به سمت تسلیحات هسته ای برای مدت طولانی و به گونه موثری بسته شود. باید دید توافق هسته ای درباره برنامه هسته ای ایران چه تاثیراتی دارد. باید توجه داشت که اطلاعات نادرست بسیاری درباره این توافق هسته ای مطرح می شود. باتوجه به اینکه متن توافق هسته ای وین، یکصد و پنجاه و نه صفحه است فکر نمی کنم همه این فرصت را داشته باشند تا این سند را با جزییات بخوانند و همه جزییات را هضم کنند. من در این سخنان به برخی از نکات اصلی در این توافق هسته ای اشاره می کنم. براساس این توافق، هیچ فعالیت غنی سازی در مرکز فردو انجام نخواهد شد. هیچ مواد شکافت پذیری نیز در فردو وجود نخواهد داشت. این مرکز به یک مرکز تحقیقات فیزیک تبدیل خواهد شد. براساس این توافق، برای مدت پانزده سال آینده، ذخایر اورانیوم غنی شده ایران با خلوص پایین که در حال حاضر حدود دوازده هزار کیلوگرم به شکلهای مختلف است و با غنی سازی های مختلف می توان آن را به مواد قابل استفاده برای ساخت تسلیحات هسته ای تبدیل کرد، به سیصد کیلوگرم کاهش می یابد. سیصد کیلوگرم ماده هسته ای بخش کوچکی از مواد لازم برای ساخت یک بمب اتمی است. وقتی کاهش ظرفیت تولید سانتریفوژ ایران را در کنار کاهش ذخایر اورانیوم غنی شده این کشور قرار بدهیم می بینیم که زمان فرار هسته ای ایران در ده سال آینده، از دو تا سه ماه فعلی به بیش از یک سال افزایش می یابد. فرار هسته ای به دوره زمانی از زمان اتخاذ تصمیم سیاسی تا تولید سوخت لازم برای ساخت یک سلاح هسته ای اطلاق می شود. حتی در سالهای پس از این پایان بازه زمانی این توافق هسته ای، زمان فرار هسته ای ایران بازهم طولانی تر از زمانی است که در حال حاضر وجود دارد.»
وی گفت:« مسیر دوم برای رسیدن به تسلیحات هسته ای، فراوری پلوتونیوم است. در این زمینه تمرکز اصلی بر رئاکتور آب سنگین اراک است که در حال حاضر یک کارخانه تولید پلوتونیوم برای ساخت تسلیحات هسته ای است. اگر ساخت رئاکتور آب سنگین اراک تکمیل شود، ایران می تواند هر یک سال، به اندازه ای پلوتونیوم تولید کند که بتوان با آن ، یک یا دو سلاح هسته ای ساخت. اما براساس توافق هسته ای وین، طراحی این رئاکتور تغییر می کند و در شرایط عادی، هیچ پلوتونیومی تولید نمی کند که بتوان از آن برای ساخت تسلیحات هسته ای استفاده کرد. همه پلوتونیوم فراوری شده در این مرکز جمع می شود. همه سوخت هسته ای مصرف شده در ایران نیز از این کشور خارج می شود. درعین حال، ایران نمی توان در پانزده سال آینده به ساخت مرکز فراوری دیگر پلوتونیوم مبادرت کند. این مرکز برای استخراج پلوتونیوم از سوخت هسته ای مصرف شده در راکتورها و تبدیل آن به ماده مورد استفاده در ساخت تسلیحات هسته ای ضروری است. با این اوصاف، رئاکتور آب سنگین اراک برای همیشه از این وضع خارج می شود که منبعی برای تولید مواد مناسب برای ساخت تسلیحات هسته ای باشد.»
وی در ادامه افزود:«باعنایت به رفتار گذشته ایران در داشتن فعالیتهای مخفی ، نگران کننده ترین مسیر دستیابی این کشور به تسلیحات هسته ای، حرکت در مسیر مخفیانه است. براساس این توافق هسته ای، گسترده ترین و جامع ترین اقدامات راستی آزمایی تدوین شده است که تاکنون در حوزه منع اشاعه هسته ای در جهان وجود داشته است. براساس این توافق، پایشهای بیست و چهار ساعت و شبانه روزی در مراکز هسته ای ایران به صورت حضور فیزیکی بازرسان یا با استفاده از فناوری های پیشرفته وجود خواهد داشت. این پایشها درباره همه مراکز اصلی هسته ای ایران وجود خواهد داشت. دسترسی مرتب به کل زنجیره تامین هسته ای ایران برای بیست و پنج سال آینده وجود خواهد داشت. این سخن به معنای آن است که بازرسان به معادن و مراکز تبدیل اورانیوم در ایران دسترسی خواهند داشت. درعین حال، بازرسان در بیست سال آینده نه تنها به مراکز غنی سازی بلکه مراکز تولید ، مونتاژ و انبارسازی سانتریفوژها نیز دسترسی خواهند داشت. این دسترسی های گسترده بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی در ایران به معنای آن است که کار ایران برای منحرف کردن مواد هسته ای از برنامه هسته ای اعلام شده اش به برنامه هسته ای مخفی، بسیار دشوار شود. باید بخاطر داشت که وقتی ایران مرکز هسته ای مخفی همانند فردو را احداث می کند فقط خود مرکز مهم نیست که در دل کوه واقع است بلکه وجود سانتریفوژ در این مرکز و انتقال مواد شکافت پذیر به این مرکز مهم است. تا پیش از این، آژانس بین المللی انرژی اتمی نمی توانست بر ساخت سانتریفوژها یا انتقال مواد شکافت پذیر به چنین مراکزی نظارت داشته باشد اما حالا آژانس بین المللی انرژی اتمی می تواند بر همه این فعالیتها نظارت داشته باشد. با این اوصاف، باوجود چنین سازوکار راستی آزمایی، امکان ساخت مرکزی شبیه فردو در ایران از بین رفته است. در عین حال ، ایران نمی تواند از بازار سیاه به تامین هسته ای مبادرت کند زیرا کانال تامین مواد و تجهیزات هسته ای نیز براساس توافق هسته ای وین، مشخص شده است.»
وی گفت:« برای پانزده سال آینده، ایران نمی تواند به هیچگونه فعالیت پژوهشی مبادرت کند که به ساخت تسلیحات هسته ای مرتبط باشد. برای نمونه، ایران نمی تواند برای مدت پانزده سال به فعالیتهایی در حوزه تحقیقات متالورژی اورانیومی یا پلوتونیومی مبادرت کند که می توان از ان برای طراحی کلاهکهای تسلیحات هسته ای استفاده کرد بدون آنکه لازم باشد از متالورژی اورانیومی عملا استفاده کند. درعین حال تحقیقات در حوزه هایی از قبیل ساخت الگوهای شبیه سازی رایانه ای که مولفه های اصلی برای ساخت تسلیحات هسته ای هستند، متوقف می شود. تعهدات ایران در خودداری از این فعالیتها، دائمی هستند. درعین حال، ایران تعهداتی دائمی براساس پروتکل الحاقی خواهد داشت. اجرایی شدن این پروتکل در چند ماه آینده شروع می شود. براساس این پروتکل الحاقی، آژانس بین المللی انرژی اتمی می تواند نه تنها از مراکزی دیدن کند که می شناسد بلکه می تواند از مراکز مشکوک نیز بازرسی به عمل بیاورد. بازه زمانی محدودی هم برای روند درخواست آژانس بین المللی انرژی اتمی و پاسخ ایران و دسترسی به این مراکز مشخص شده است. اگر ایران در مدت حدود سه هفته (بیست و چهار روز) امکان دسترسی آژانس بین المللی انرژی اتمی را به این مراکز فراهم نکند، ناقض مفاد توافق هسته ای وین خواهد بود. درعین حال، ترتیباتی در نظر گرفته شده است که آژانس بین المللی انرژی اتمی بتواند به مراکزی همانند پارچین نیز دسترسی پیدا کند که ظاهرا فعالیتهای انجام شده در آن به ابعاد نظامی احتمالی فعالیتهای هسته ای ایران برای تسلیحاتی شدن مخفیانه این برنامه مرتبط بوده اند. با همه این اوصاف می بینیم که همه این اقدامات، لایه های مختلفی برای جلوگیری از وجود حرکت مخفی ایران به سمت تسلیحات هسته ای به وجود می آورد.»
وی در ادامه افزود:« ایران این کارها را برای نشان دادن حسن نیت و خوبی خودش انجام نمی دهد بلکه درقبال انجام دادن این کارها، تحریمهای ایران کاهش می یابد. باید توجه داشت که برداشته شدن تحریمها مسئله ای تضمین شده نیست به این معنا که این کار مبتنی بر عملکرد ایران خواهد بود. برداشته شدن تحریمهای ایران براساس توافق هسته ای وین، فقط زمانی انجام خواهد شد که همه کارهای تبیین شده فوق انجام شود یعنی اینکه ایران تعداد سانتریفوژهایش را هفتاد درصد کاهش بدهد، ذخایر اورانیوم غنی شده خودش را به میزان نود و هشت درصد کاهش بدهد، قلب رئاکتور آب سنگین اراک را خارج کند، پروتکل الحاقی را اجرا کند و دسترسی های لازم را برای مشخص شدن مسائل مطرح درخصوص ابعاد نظامی احتمالی برای فعالیتهای هسته ای گذشته ایران فراهم کند. تاوقتی ایران همه این کارها را انجام ندهد، تحریمهایش کاهش نخواهد یافت. درعین حال باید توجه داشت که در طول اجرای توافق هسته ای برای ده سال آینده، می توانیم تحریمها را در شورای امنیت سازمان ملل متحد بار دیگر سر جای اول خود بازگردانیم. اگر لازم باشد می توانیم به صورت یکجانبه این کار را انجام بدهیم. درعین حال، اگر ایران به مفاد توافق هسته ای پایبند نباشد، ما همواره می توانیم تحریمهای یکجانبه خودمان را نیز سر جای اولش بازگردانیم.»
وی در ادامه افزود:« انتقادهایی درباره توافق هسته ای مطرح شده است. برخی از انتقادها درباره متن توافق هسته ای است و گفته می شود پس از سال دهم یا پانزدهم اجرای توافق هسته ای چه اتفاقی رخ خواهد داد. سوالهایی درباره مفاد مربوط به دسترسی ها مطرح است بویژه اینکه در بازه زمانی بیست و چهار روزه برای این بازرسی ها چه وضعی پیش خواهد آمد و اینکه درباره مراکز اعلام نشده ایران ، کارها به چه صورت خواهد بود و اینکه سازوکار بازگشت پذیری تحریمها به چه صورت خواهد بود. پاسخهای بسیار مستندی برای همه این نگرانی ها وجود دارد.»
کلمات کلیدی : تحریم، اوباما
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
