داخلی صفحه اقتصادی آرشيو يادداشت

۵

انرژی هسته ای و بهایی که برایش می پردازیم

بخش تعاملی الف - رفیع اله ثرایی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

نهج البلاغه کتابی شگفت است و البته شگفت تر، مظلومیت این کتاب است، در میان کشوری که سکه اش را به نام علی و اهل بیت (ع) زده اند. کتابی که به"اخ القران" معروف است و باید همان گونه که به قران اهمیت می دهیم، ارزش نهج البلاغه را نیز بدانیم چرا که ترجمان دیگر قران است.

درنهج البلاغه کلامی است که به گفته سید رضی(ره) بی بدیل است و "حکمتی هم سنگ و هم تایش نیست و نمی توان برای آن بهایی تعیین کرد" ان کلام این است " قِيمَةُكُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُه " (ارزش هر کسی به چیزی است که می داند و عمل می کند) که ارزش ادمی را به دانسته هایش می داند.

اما برای این کلام به همان ژرفایی که دارد معانی ژرف دیگری نیز گفته شده؛ از آن جمله، گفتار مرحوم علامه محمدتقی جعفری است. ایشان در یکی از سخنانش در تبیین معنی این حدیث گوید «ارزش هر انسانی به اندازه چیزی است که دوست می‌دارد... " (نقل به مضمون)" و سپس در مثال هایی که می زنند ارزش ادمی را به دل بستگی به چیزهایی می داندکه با آن خود را می اراید.

پس از سال ها فراز و فرود بیانیه ی توافق بر سر پرونده هسته ای خوانده شد. اعلام این توافق را به صورت زنده، میان عده ای از جوانان عزیز از تلوزیون دیدم و در حالی که بیشتر جمع خوشحال بودند اما کسی با طعنه گفت حالا مگر انرژی هسته ای چیست که اینهمه برایش هزینه کردیم!؟

این کلام فقط از او نبود؛ برخی از صاحب نظران شناخته شده نیز روزهای پیش از این، همین گونه القاء کرده بودند که چرا این همه هزینه دادیم و مگر فلان کشور که هسته ای نشده، پیشرفت نکرده و از گرسنگی مرده است!؟

اینکه در این توافق چه دادیم و چه گرفتیم (چه در بعد علمی و صنعتی و چه از نظر حیثیتی و اعتبار جهانی ) یک مسئله است اما اینکه عده ای با القای چنین شبهاتی بر انند که کار طاقت فرسای نظام را در این کش و قوس طولانی- که هزینه های زیادی هم داشت- کوچک شمارند، بحثی دیگر و قابل تامل است که باید از زوایای مختلفش به ان پرداخت.

این عده معتقدند ما کاری نکرده ایم تا در خور خوشحالی باشد؛ کاری هم کرده باشیم، فقط حقمان را گرفته ایم! غافل از اینکه حتی از منظردینی، کشوری که تنها منادی توحید و دل بسته ی به اهل بیت(ع) است با این همه دشمن بیرونی، حتی اگرفقط حقی را احقاق کند، جای خوشحالی دارد. مگر دستورخداوند به پیامبرش"فسبح بحمد ربک....." این تسبیح شاکرانه، جز به دلیلِ غلبه ی حق بر باطل است و مگر برای مسلمان واقعی، در جهان، چیزی بالاتر از کتار رفتن غبار نفاق و هویدا شدن حق، جای خوشحالی حقیقی دارد؟ از این منظر اگر در همه ی عالم، حق به معنی واقعی کلمه اشکار شود،ان روز "یوم الله" است. و میزان خوشیِ مومنین نیز به اندازه اشکار شدن حق است.

از این گذشته، با همه ی ارزشی که برای دستاوردهای توافق ( به امید اینکه انچه توافق شده درست اجرایی شود)قائلیم و باید در جای خودبه ان پرداخت، اگر بخواهیم برای اصل چالش هسته ای و ایستادگی بیش از یک دهه ای نظام بر روی ان و واننهادن ان، پی ببریم، کافی است ببینیم جهان غرب و به خصوص امریکا چه اندازه به این موضوع وابسته بود و برای جلوگیری ایران از هسته ای شدن چه میزان سرمایه گذاری کرد؟

اهمیت موضوع را از زوایای مختلف می توان کنکاش کرد اما به نظر می رسدفقط نگاهی گذرا به میزان سرمایه و ارزش گذاری غرب ودل مشغولی و وابستگیِ جهان استکبار بر این موضوع کافی باشد تا به ارزش واقعی و حیثیتی ایستادگی بر هسته ای شدن خود پی ببریم:

۱-به گفته ی کارشناسان حتی تاخیر روسیه در تکمیل نیروگاه بوشهر نیز به دلیل فشار غرب بود چرا که انها حاضر نبودند حتی تا این حد نیروگاه هسته ای را در ایران بپذیرند

۲-داشتن بیش از۱۰۰ سانترفیوژ را برای ما مجاز نمی دانستند

۳-برخورداری اراک از راکتور اب سنگین جایز نبود

۴-حتی نام بردن از "فردو" را نیز اجازه نمی دادند

۵- محدودیت های هسته ای ۲۰ سال به علاوه ۲۵ ساله مطرح می کردند

۶-بی سابقه ترین تحریم های فلج کننده را که درهیچ کشوری اجرا نشده بود بر بخش های مالی و اقتصادی و... کشور طراحی و اجراء کردند

۷-تحقیق و توسعه را از بیخ و بن قبول نداشتند

۸-پس از ان فقط، تحقیق بر ماشین‌های نسل ۱ را مجاز می شمردند

۹-پیش تر،بحث لغو تحریم های ظالمانه که مطرح می شد، به تعلیق ان هم بخش بخش رضایت دادند

۱۰-پس از ان،حق غنی سازی را به هیچ عنوان نمی پذیرفتند

۱۱-وقتی غنی سازی را پذیرفتند که بالای ۳ تا ۵ درصدش در کشوری ثالت صورت پذیرد

۱۲-در هرگوشه ی جهان خواسته های خود را به راحتی با جنگ دنبال کردند چه جنگ های مستقیم مثل افغانستان و عراق... و چه غیر مستقیم و نیابتی مثل سوریه و بحرین و لیبی و یمن و... با اینهمه همواره با این گزینه ما راتهدید کردند و حتی تا استانه ی جنگ نیز رفتند

۱۳-آرزو کردند که بتوانند تک‌تک پیچ و مهره‌های برنامه هسته‌ای ایران را حذف کنند

۱۴-قطعنامه صادر کردند و تمام ابزار خود را برای اجرای ان به کار بردند

۱۵-نزدیک ۲۰ روز نفس گیر وزرای خارجه ی کشورهای قدرتمند دنیا از چین با یک میلیاردو ۳۰۰ میلیون جمعیت گرفته تا انگلیس و امریکا وفرانسه که مدافع سرسخت اسرائیلند و تا روسیه و المان و یه واقع همه ی جهان استکباری کار و زندگی خود را در بی سابقه ترین مذاکرات صرفِ پرونده ی هسته ای ایران کرد.

۱۶- و...

با مروری بر اقدامات طرف مقابل در طول سالیان گذشته در میابیم که همه ی توان خود رابه خرج داد؛ از هر راهی وارد شد؛ همه لشگرش را جمع کرد و در یک کلام گویی همه ی همت انها و سیاست خارجی شان شد انرژی هسته ای ایران !

گویی ارزش گذاری بر بخش بزرگی از عمل خود را پرداختن به موضوع هسته ای ایران دید.

باچنین سرمایه گذاری بی سابقه ای اکنون که قدرت های استکباری از بسیاری از خواسته های خود پس رفته اند ناچیز جلوه دادن این موضوع مهم بی انصافی و ظلمی ناروا در سیاست گذاری مسئولان است وقطعا ما نیز اگر بخواهیم ارزش کاری که نظام در سایه ی هدایت بی نظیر رهبری اغاز کرد و در حال به سرانجام رساندن است را بهتر بشناسیم،باید به این همه سرمایه گذاری بزرگ طرف مقابل خودنگاهی گذرا بیفکنیم.

شایدبرای پاسخگویی به این شبهه افکنی ها لازم باشد تورهای دستاوردها و ثمرات انرژی هسته ای برای این گروه راه اندازی شود. البته این تور یک تور مسافرتی و میدانی نیست. رسانه ی ملی در این باره می تواند این مهم را به بهترین شکل به سر انجام رساند،هم برای ان عده از مدعیان اندیشه که برای تلخ کردن کام شیرین مردم به این شبهات دامن می زنند و هم برای عامه ی مردم که چه بسا این شبهه را از این پس بیشتر بشنوند.

خود را و نظام ارزشی، رهبر بی نظیر، تیم مذاکره کننده ی شجاع و انقلابی و صبر و ایستادگی و ولایت مداری مردم فهیم را با درک این حقیقت بزرگ ارزش گذاری کنیم و باور کنیم که کار بزرگی شده است. کاری متفاوت از اقدامات سبعانه ی مسلمان نماهای تکفیری و سعودی. کاری که چهره منطقی و رحمانی حقیقیِ اسلام ناب رابه رخ جهانیان کشید.

این پیروزی بزرگ را قدر بدانیم و برای بهتر به بار نشستن ان، هم دل و هم زبان باشیم. به روح امام راحل درود بفرستیم و به رهبر فرزانه انقلاب که تمام فراز و فرودها را با دلی محکم و اراده ای پولادین به خوبی هدایت و رهبری کردند و به تیم مذاکره کننده ی انقلابی و پرنشاط، خدا قوتی جانانه نثار کنیم.

آیا غرب و همراهانش، با ان همه پیشرفت های بزرگ صنعتی و اقتصادی، آن قدر نادان و کودنندکه برای چیزی کم ارزش، چنین بهای هزینه کنند؟ بعید است اینان، چنین نگاهی به دنیای غرب داشته باشند.

ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم