توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 239211
نقد خوش چهره به سیاست های اقتصادی دولت
تاریخ انتشار : سه شنبه ۴ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۳۱
خوش‌چهره با اشاره به طرح دولت برای خروج از رکود تورمی، پذیرش وجود رکود را از سوی دولت یک قدم رو به جلو دانست اما طرح ارائه‌شده را به نشان دادن داروخانه به بیمار تشبیه کرد.

محمد خوش‎چهره در گفتگو با رجانیوز، به تاخیر دولت در پذیرش وجود رکود تورمی اشاره کرده و گفت: دولت با یک تاخیر معنی دار که بیش از یک سال است تازه به این موضوع پرداخته ؛که البته این هم واجد ارزش است که بالاخره شرایط رکود تورمی را قبول کرده است. چرا که رئیس جمهور زمانی که دولت را تحویل گرفته بود در اظهار نظرهای اولیه اش به صورت رسانه‎ای و رسمی اعلام کرد که من سپرده ام که ظرف پانزده روز موانع سر راه تولید را در بیاورند و اعلام رسمی کنند که این خودش شروع عملیات برای مقابله با رکود تورمی بود که از آن موقع هیچ اظهار نظری نشد و دیده نشد که چنین اقدامی صورت بگیرد،حداقل این است که اگر اقدامی هم صورت گرفت افکار عمومی و صاحب نظران خبردار نشدند.

استاد اقتصاد دانشگاه تهران به تمرکز اصلی دولت بر مهار تورم اشاره کرده و افزود: این که دولت بعد از یک سال تشخیص داده است که باید توامان رکود تورمی را کنترل کند، این واجد ارزش است. چون تا الآن اظهار نظرها حتی در داخل دولت این بوده است که دولت تمرکزش را روی تورم گذاشته است و به رکورد نپرداخته بوده است و الان تلاش کرده است که بسته ای به نام رکود تورمی بیاورد.

خوش‎چهره در توضیح مفهوم «رکود تورمی» ادامه داد: رکود تورمی که به آن در ادبیات اقتصادی stagflation می گویند ترکیبی از stagnation یعنی رکود و inflation یعنی تورم است، مفهومش مثل «تب و لرز» است که در تب و لرز شما اگر بخواهید تب بیمار را کم کنید، باید او را سرد کنید که در این صورت لرز او بالا می رود و اگر بخواهید لرز او را کم کنید، باید او را گرم کنید. که در این صورت تبش بالا می رود. مفهومش این نیست که راه حل ندارد، بلکه راه حلش با تمرکز و مدیریت شده است.

وی راهکار مقابله با این نوع از رکود را کمی پیچیده‎تر از سایر مسائل اقتصادی عنوان کرده و توضیح داد: در مقابله با این معضل شما سیاست های انقباضی یا حتی انبساطی که به کار می برید، بصورت باز به کار نمی برید، مثلاً به نفع تولید سیاست های انبساطی پولی به کار می برید ولی در عین حال کلیتش انقباضی است، مثلاً با دلالی، واسطه گری و سوداگری مقابله کنید اما تولید ضربه نخورد. یا در سیاست های پولی و مالی همه اش به همین گونه است هدفمند و متمرکز ودر اصطلاح موضعی است.

خوش‎چهره با اشاره به بسته سیاستی دولت برای خروج از شرایط رکود گفت: آن چیزی که دولت در حال حاضر آماده کرده واجد ارزش است. اگرچه با تاخیر یک ساله اعلام کرده است اما بسته ی پیشنهادی دولت جدا از ایراداتی که بعضی از دوستان می گیرند که عقبه و نگرشش همان نسخه های IMF یا سیاست های تعدیل هست من نمی خواهم به آن ها بپردازم نه آن ها را نفی می کنم و نه اثبات می کنم و می خواهم به بحث مهمتری بپردازم و آن این است که این ورود، ورود نیست که بصورت یک نسخه ی شفابخش عملیاتی تبیین شده باشد. بلکه بیشتر نشان دادن داروخانه است. یعنی به بیمار می گویند که این داروخانه دارای داروهای مختلف برای شفای بیماری‎ها در آن است و آن چیزی که تحت عنوان پیشران، مالیات، نفت، بخش‎های مختلف اعلام کرده اند، در حقیقت داروخانه را نشان داده اند.

وی نقد خود به بسته دولت را اینگونه توضیح داد: نسخه آنچیزی است که در آن برای بیمار و در آن میزان دارو و شیوه های استفاده و متناسب با سن بیمار و شرایط مالی بیمار نوشته شده باشد. در نسخه متعاقباً اقدامات آنی، کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت را تفکیک کرده باشد، مثل دارویی که می گویند اول بیمار آن را مصرف کند و بعد از آثار اولیه، این داروهای تکمیلی را مصرف کند. اما هنوز این گونه نیست و همانطور هم که دیده شده، دولت بیشتر سعی در تکمیلات و چیزهای تکمیلی می کند، بنابراین می توان گفت که از جامعیت هنوز برخوردارنیست.

خوش‎چهره در پاسخ به این سوال که بسته دولت را چه میزان در راستای سیاست اقتصاد مقاومتی تحلیل می‎کند، گفت: مثل خیلی دیگر از برنامه های دیگر دولت یا مجلس، همخوانی آن با اقتصاد مقاومتی ضعیف است، ولی به هر حال، آن بخش هایی که رفع موانع تولید ملی را هدف قرار داده، می تواند یک هم خوانی با اقتصاد مقاومتی داشته باشد، چرا که عصاره ی اقتصاد مقاومتی تقویت بنییه ی تولید ملی و کاهش وابستگی‎های تهدید زاست.

وی در باره میزان هماهنگی تیم اقتصادی دولت نیز گفت: مثل اکثر دولت های بعد از جنگ، این نقیصه را هم در این دولت و شاید یک مقداری هم بیشتر شاهد هستیم. اینکه تعدد دیدگاه ها و نگرش ها حاکم است و عدم سازگاری بین سیاست ها و هدف ها که بر می گردد به وزارت خانه ها، در دولت دیده می شود و در ابتدای کار من اعتراض شدیدی به سیاست های ارزی کردم، به خاطر اظهار نظری که رئیس بانک مرکزی کرد که؛ مثلا نباید اجازه دهیم که نرخ ارز پایین بیاید و باید بالا برود که کار به برنامه مناظره تلویزیون کشید، در آن مناظره ما دو نفری شدیم که با بانک مرکزی بحث داشتیم. آن جا من اشاره کردم که سه دیدگاه بر دولت حاکم است.

خوش‎چهره سه دیدگاه اقتصادی دولت را اینگونه توصیف کرد: یکی دیدگاهی است که در تیم اقتصادی آقایان نهاوندیان، سیف و .... تفکرشان «افزایش نرخ ارز» است و توجیه شان این است که دولت ریال بیش تری بدست می آورد و از تورم آن هم نگران نیستند و برایشان مهم نیست و نگرش دوم برای تولید در آن زمان آقای نعمت زاده بود که بعداً نظرش را عوض کرد در کاهش نرخ ارز مثلاَ رقم دو هزار و پانصدی و به نفع تولید که یکی دو نفر دیگر هم این نظر را داشتند. بقیه از جمله رئیس جمهور که نظرشان مبتنی بر شعار اعتدال است که من از اعتدال محافظه کاری را می فهمم، یعنی حفظ وضع موجود. یعنی تغییرات بنیادین نه در متغیرهای اجتماعی، سیاسی واقتصادی ندهیم و همین طور آرام پیش برویم. که تفکر عدم تغییر است.

وی ادامه داد: در آنجا بعد از مناظره ما با تهیه کنندگان و مسئولان آن برنامه در آن سالن صحبت می‎کردیم که اعلام کردند ۹۴% از مردم به نظر ما رای داده بودند و ۶% به نظر آن ها که برای آن‎ها رکورد بود، که بعدا خوشبختانه در هیئت دولت همین حرف هم بحث شد و نظر ما را تائید کردند که نرخ ارز بالا نرود و همان سه هزار تا سه هزار و صد تومان را مبنا قرار دهند. این یک شاهد مثال از تعدد دیدگاه‎ها در کلان دولت است که روش‎های مختلف را مطرح می‎کنند و در دولت‎های دیگر هم بوده و این عدم سازگاری بین سیاست‎ها (چون هر وزارتخانه یک نوع سیاست دارد یکی پولی، ارزی، مالی و تجاری است) و هدف ها است، که این نقیصه کماکان وجود دارد.
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.