نظر منتشر شده
۱۰۴
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 193771
پیرامون مفقود شدن سه کوهنورد ایرانی؛
وقتی کوه هم طاقت درد نداشت!
بخش داخلی الف، 1 مرداد 92
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۲۰:۳۹
سه شنبه هفته گذشته سه کوهنورد ایرانی به نام های مجتبی جراحی، پویا کیوان و آیدین بزرگی  در قالب باشگاه آرش، موفق به فتح قله برودپیک در کشور پاکستان شدند؛ گروه کوهنوردی از قله تماس هایی با دوستان و خانواده خود داشتند و موفق شده بودند 1 ساعت جلوتر از برنامه تعیین شده قله را فتح کنند. پس از فتح قله 8000 متری اقدام به برگشت می کنند ولی در ارتفاح 7000 متری با هوای مه آلود مواجه ومجبور به توقف می شوند، پس از گذشت یک روز در حالی که شرایط نا مساعد جوی همچنان بر قرار بود و به دلیل اتمام آذوقه غذایی مجددا شروع به حرکت می کنند، اما متاسفانه در انتخاب مسیر بازگشت به دلیل عدم دید کافی در هوای مه آلود دچار اشتباه می شوند.

همزمان با این اتفاق، کوهنوردان کشورمان با هزینه شخصی ستاد نجات را راه‌اندازی کردند. این در حالی بود که یکی از اعضای فدراسیون کوهنوردی در صحبت های خود به بررسی داشتن یا نداشتن مجوز سفر این کوهنوردان پرداخته و گفته بود که آیدین بزرگی، مجتبی جراحی و پویا کیوان بدون داشتن مجوز به این صعود اقدام کرده‌اند. 

در این چند روز اخبار مختلفی در رسانه ها انعکاس یافت که نشان می داد با توجه به شرایط نامناسب جوی، عملیات جستجو و نجات در حال انجام هست و همه امیدوار بودند که این سه کوهنورد جوان هموطن در صحت و سلامت پیدا و به کشور بازگردند.
 
اما امروز خبری منتشر شد که نشان دهنده این بود که عملیات جست‌وجوی سه کوهنورد مفقود شده در کوه‌های هیمالیا به پایان رسیده است. پس از شش روز تلاش، این جست‌وجو بدون نتیجه پایان یافت و مسوولان جستجو به صورت رسمی اعلام کردند که امکان زنده ماندن این سه نفر وجود ندارد.

همچنین همایون بختیاری مدیر باشگاه آرش امروز بعداز ظهر در مصاحبه ای گفته است که:« هم‌اکنون در منطقه حضور دارم و در صحبتی که با توماس لامل بهترین کوهنورد به زعم بسیاری از کارشناسان داشتم متاسفانه اعلام کرد از نظر آنها این کوهنوردان به صورت قطعی جانشان را از دست داده‌اند». وی در ادامه صحبت های خود می گوید: «به نظر لامل این سه کوهنورد در فاصله‌ی 500 متری پایین‌تر از قله یعنی حدود ارتفاع 7500 تا 7700 متری هستند که هنگام پایین آمدن از قله مسیر را اشتباه رفته و دچار این حادثه شده‌اند.»
 
به نظر می رسد اختلافات بين باشگاه آرش  و فدراسيون باعث شده بود که فدراسيون با این باشگاه قطع همکاری نماید. همچنین در پيشينه این اختلاف، شکايت و تشکيل پرونده و مراجعه به مراجع قضايی نيز ديده می‌شود. کیومرث بابازاده( پیشکسوت کوهنوردی که مدیر برنامه این صعود نیز بوده است) بیان داشته که بزودی مطلبی را تحت عنوان کژمداری 4 درباره کارشکنی ها صورت گرفته منتشر خواهد کرد.
 
 اما در کنار همه این اتفاقات، انتشار متن یک نامه بسیار تکان دهنده از آیدین بزرگی بود؛ متنی که  نشان می دهد این کوهنوردان با مشکلات عدیده ای قبل از رفتن دست و پنجه نرم کرده اند، اتفاقاتی که قبل از صعود آنها را بسیار خسته کرده بود. کاملاً مشخص است که آیدین بزرگی از وقایع رخ داده در ورزش کوهنوردی بسیار ناراحت است. او در نامه خود نوشته است:
 
«این ماییم، دوباره اینجاییم. با هم هستیم ولی تنهاییم. اینجاییم نه از برای خودخواهی، نه از برای خودنمایی، اینجاییم از سر عشق، اینجاییم از سر شور، از سر غرور. اینجاییم از برای رشد، از برای اوج، از سر جنون، اینجاییم برای پایان، پایان یک آغاز، پایانی که آغازی بلند پروازانه‌تر را نوید دهد... می‌خواهیم روی آن بزرگ مردی را سفید کنیم که مویش در این راه سفید شد، که قلبش در این راه شکست، که روحش در این راه درد کشید. می‌خواهیم پیرمردی را شاد کنیم که بغض به گلو نشسته‌اش فریاد شد و فریادش به دادگاه برده شد ... آری، ما اینجاییم، تا یادی از کوهنوردی اینک مردهٔ کشورمان کنیم، تا کوهنوردی‌مان را دوباره ورق بزنیم، تا یادگاری از خودمان به جا بگذاریم، توشه‌ای برای کوهنوردان آیندهٔ کشورمان. اینجاییم تا بر تن یک کوه هشت هزار متری یادگاری خودمان را بنویسیم، نام ایرانمان را حک کنیم، اینجاییم تا دوباره زنده شدن را زمزمه کنیم.»
 
 
sajad
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۰:۵۲:۵۹
یقین دارم آنها راه خویش یافته اند .و..... شاید ما گم شده باشیم (1527420) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۲:۱۰:۲۴
گزارش یک کوهنورد آمریکایی
من کوهنوردان ایرانی را دیدم

اسکات یووری
تازه از هواپیما پیاده شده ام. هنوز خسته هستم و کمی از زماني که سفرم را آغاز کردم، سبک تر شده ام و دارم تلاش مي کنم که به زندگي عادي بازگردم. دلم براي همسر، خانواده و دوستان عزیزم تنگ شده بود و از همه شما براي پیام های تشویق آمیزتان ممنونم. سفر سختی بود با همه عناصري که در یک سفر بزرگ وجود دارد. متاسفانه این بار عنصر مرگ بر این سفر سایه انداخته بود.

روز 16 ژوئیه سه نفر از اعضاي تیم ایران که با هم کوهنوردي مي کردیم در یک اقدام باورنکردني راه جدیدي براي رسیدن به قله برود باز کردند. این یک دستآورد عظیم براي این کوهنوردان با استعداد ایران بود که از سال 2009 بر روي این مسیر کار مي کردند. شادي این دستآورد اما، دیري نپایید. کوهنوردان ایراني موفق نشدند طبق برنامه پایین بیایند و چندین شب را در ارتفاع 7800 متري گذراندند. از کمپ هاي پایین تر برایشان کمک فرستاده شد اما تلاش براي نجات آنها موفقیت آمیز نبود.

من در سکاردو بودم که خبر را شنیدم. با قلبي مملو از غم، سه دوست خیلي خوب را از دست دادم. در این سفر گمان نمي کردم دوستي پیدا کنم شاید فقط کسي که با او هم طناب بشوم. اما دوستی ها در مکان ها و موقعیت هاي عجیب و غریب شکل مي گیرد. تیم ایران را افرادی با توانایي هاي فردی بسیار بالا تشکیل می داد. من هفته هایم را در قراقروم در سایه دو غول گذارندم: کوه ها و انسان ها.

با کوهنوردان ایراني روز 10 ژوئن در اسلام آباد آشنا شدم. براي گرفتن مجوز و کمپ مشترک اقدام کرده بودیم. همگی نشسته بودیم و در مورد اینکه حمل و نقل به سکاردو چگونه خواهد بود، حرف مي زدیم. یکي از کوهنوردان تیم ما مجبور بود ویزایش را تمدید کند و یکي دیگر از افراد تیم ما چمدان هایش نرسیده بود. انتظار نداشتم که تیم ایرانی بجای اینکه هرچه زودتر خود را به کوه برساند، براي ما صبر کند. اما، خیلی زود دریافتم که کوهنوردان ایرانی انسان های خوش قلب، دوست داشتنی هستند که به فکر دیگران اند. از آنها پرسیدم که مشکلی نیست اگر چند روز صبر کنند و آیدین بلافاصله جواب داد:« مشکلي نیست. ما می توانیم صبر کنیم، هر کاری که باید انجام بدهید.»

این سفر سختی های زیادی داشت. ما مشکل مجوز صعود داشتیم و بجای پرواز باید از راه زمینی به سکاردو می رفتیم، اما بعنوان یک تیم واحد بر تمام مشکلات غلبه کردیم و نه بعنوان یک فرد. این برای کسانی که تنها چند هفته با هم بودند، غافلگیر کننده بود.

زندگی در کمپ اصلی با کوهنوردان ایرانی، فوق العاده بود. من از آنها یاد گرفتم چطور به زبان فارسی غذا را تعارف کنم و تشکر کنم. من هم به آنها همه اصطلاحاتی که به لهجه کالیفورنیایی می دانستم، یاد دادم. آنها مواد غذایی زیادی از ایران آورده بودند، پنیر، گوشت، ترشی، ماست، میوه خشک و آجیل. این تنها غذاي آنها برای سفرشان بود و مجبور نبودند آن را تقسیم کنند. اما آنها بسیار دست و دلباز بودند و دلشان می خواست ما با آشپزی کشورشان آشنا شویم از ما می خواستند غذا هایشان را بچشیم.

آنها همین بخشندگی را در کوه داشتند. یکی از کوهنوردان تیم ما، برایان، نزدیک کمپ 1 دچار سانحه شد. پای او از شش قسمت شکست. مجتبی از کمپ 3 پایین آمده بود و بسیار خسته بود با این وجود به برایان کمک کرد تا او را نجات بدهد.

من آنقدر خوش شانس بوده ام که به کشورهای مختلف بروم و با آدم های مختلف آشنا شوم. بعضی از این آدم ها خوب بودند، بعضی ها بد و در موارد نادر به افرادی بر خوردم که یک حس قوی از خوب بودن در من برانگیخته اند، چیزی شبیه به نور سپیدی از شادی. این آدم ها بسیار کمیاب هستند و همان کسانی هستند که دنیا را بدل به جای بهتری برای زندگی همه ما می کنند. این افراد چنان کمیابند که اگر تعداد کمی از آنان از دست بروند تاثیر منفی بزرگی بر زندگی ما می گذارند. آیدین، پویا و مجتبی جزو همین افراد کمیاب هستند. دنیا روح جوان این سه نفر را کم می آورد؛ من هم. آنها دوستان من بودند و من از رفتن آنها غمگینم. قلب من با خانواده ها و دوستانشان است. تیم ایران همگی افرادی با استعداد و شخصیتی بزرگ بودند. آنها بازتاب بی نظیری از کشورشان بودند.

(درحال نوشتن بودم که شنیدم که رامین، افشین و انجمن کوه ایران تصمیم گرفته است به جستجو ادامه بدهد که خبر خیلی خوبی است!! من فکرم را با آنان همراه کرده ام و امیدوارم وقتی بچه ها نجات پیدا کردند، خودشان این متن را بخوانند.) (1528342) (alef-10)
 
حسن
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۳:۵۹:۵۹
روحشان شاد...

به نظر من حداقل انتظار مردم از مسئولین محترم بخصوص از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، به تصویر کشیدن عشق و عظمت و غیرت و عزت و غرور ایرانی این عزیزان است قبل از اینکه کشورهای دیگر این کار را انجام بدن. (1528581) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۲۳:۳۲:۵۰
یعنی شما هم از ته دل نمیخای؟! چون کشورای دیگه هسن داری رودربایستی می کنی؟ متاسفم واسه این طرز فکر. (1529360) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۲۵:۱۶
آرزو دارم که هر سه این عزیزان به آغوش وطن و خانواده باز گردند ...ولی‌ از نکته غافل نباید بود... داشتن غرور و ایرانی‌ بودن در خون تک تک ماست ولی من نمی‌دانم چرا ما ایرانیها از هر صنفی و از ریاست جمهوری و تا راننده تاکسی این تصور غلط را داریم که تفتیی جدا بافته از دیگر ملیتها هستیم و می‌خواهیم همیشه کاری کنیم که دیگران نکرده‌اند... در خبرها و در این نامه آماده که آنها در تلاش بودند که از راهی‌ این قله را فتح کنند که تا کنون کسی‌ نتوانسته و حتی این راه را راه ایران نامیدیند... نباید منکر این عمل حماسی شد ولی اگر ما می‌خواهیم چنین تاره عظیمی‌ را به ثمر برسانیم باید ماه بررسی کنیم و با تیم کامل و امکانات کامل انجام دهیم و به خصوص و به خصوص باید دارای برنامه‌های کیگزین باشیم که اگر برنامه ما نتوانست پیش برود ، برنامه‌های جایگزین داشته بهیم... شور خوب است ولی کافی‌ نیست... (1527450) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۳:۵۶:۵۹
ما ایرانیه ملت جالبی‌ هستیم...

اول از همه فکر می‌کنیم که در دنیا هیچکس وطن آاش را دوست ندارد و این فقط مأییم که وطن پرست هستیم...

دوم اینکه مثلا در تمام دنیا ادعا می‌کنیم که بهترین، فرز ترین، و بالاترین دست به فرمون را داریم ولی‌ اصلا از خود نمیپرسیم که اگر اینقدر رانندگی‌ ما خوب است ، چرا بالاترین میزان تلفات و سانه رانندگی‌ در دنیا متعلق به ما ایرانیها است...

سوم اینکه ریاست جمهوری را ۸ سال حمایت می‌کنیم(البته بعضی از ما که ادعا زیاد دارند) که منکر تمام راههای شناخته شده مملکت داری و اقتصاد است و نتیجه میشود که درآمد ۱۶۰۰ میلیارد دلاری( ۸۰۰ میلیارد صادرات و ۸۰۰ میلیارد عدم نیاز به واردات برای مصرف داخلی‌ نفت و گاز در قیاس با مثلا ترکیه یا کره) را به زمین سیاه میزند و تازه باز هم کسانی‌ از همان افراد پر مدعا از او تشکر میکنند و خواستار استفاده از تجربیات او میشوند...

چهارم...

پنجم...

ولی جمله آخر...

اگر ایران ما با این امکانات در اختیار هر ملت پیشرفته دیگری در دنیا بود، به راحتی‌ میتوانست پیشرفته‌ترین و مرفه‌ترین کشور دنیا بحد... قبول کنیم که بد عمل کردیم و تا این را قبول نکینیم هیچ حرکتی‌ در این کشور محقق نخواهد شد... (1527626) (alef-10)
 
ایرانی
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۱۷:۲۲:۰۷
نگاهی به تاریخ بیندازیم مردم ما مردمی بودند که درمقابل همه اشغالگران مقاومت کرد اما نه به دلیل اینه فرهنگی قوی داشت کلاهمان را قاضی کنیم ... به همین دلیل هموز پابرجامنده ایم که دقیقا ملتی ریاکاریم وزود خودمان را به قالب ظرف فاتحانمان درمی آوریم ...شرمنمده که این راگفتم اما حقیقت است و خودم هم ازاین حقیقت شرمنده ام (1530718) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۱:۰۹:۱۶
تیم کامل بوده برنامه هم کامل بوده علامت آن هم موفقیت در فتح قله از مسیر جدید و گشایش مسیر است. اما در برگشت به دلیل مه آلود شدن راه را اشتباه رفته اند. این مسئله جزئی از صعودهای 8 هزار متری است که بهترین تیم ها و نفرات نیز از آن در امان نیستند. بی دلیل نیست که ارتفاعات بالای 8 هزار متر را منطقه مرگ می نامند. یقین داشته باشید که خود این عزیزان بیش از هر کس دیگری به این ریسک واقف بوده اند ولی اگر می خواستند به این ریسک بها بدهند آنها هم در پستوی خانه شان می نشستند و از آمادگی و تیم و ... سخن می گفتند (1528217) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۴:۴۲:۳۶
تیم کامل بوده برنامه هم کامل بوده

برادر عزیز می‌توانید بگوئید این تیم کلا چند نفر بوده و چند نفر به عنوان تیم پشتیبانی‌ کننده در کمپ پایین تر استقرار داشته... (1528664) (alef-10)
 
صدرا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۸:۳۳:۱۹
هرچه خواستم ننویسم نتوانستم راستش رابخواهید چون خودم کوه نوردی میکنم

بایدبگویم اوضاع فدراسیون خوب نیست وحتی کوهنوردی مگر کسی جز فوتبال به ورزش دیگری اهمیت میدهند

در یکسال گذشته کسی از بالا رفتن قیمت تجهیزات کوهنوردی حرفی نزد طناب دینامیک قیمتش از متری 5700 به 13000 تومن افزایش داشته وبقیه ی

تجهیزات کفش ایرانی نزدیک سه برابر قیمت پارسال شده کفش خارجی 1.5میلیون ایرانی 500 هزار تومان

خوب آره اعتیاد ارزان شده وورزش عمومی گران ورزشی که احتیاج به استادیوم ندارد وایجاد مکان خاص (به جز سنگ نوردی داخل سالن)

ورزشی که در چند سال اخیر به دلیل بالا بودن ارزش پول ملی به نسبت زیادی طرفدارانش زیاد شده بود وماامسال برایمان فقط حسرت از قیمت های پار سال باقی مانده..........................

وباید گفت خرجهای میلیاردی فوتبال باید در ورزش عمومی صرف شود تا با حضور جامعه ای سالم در پیشرف کشور شاهد فتح قله های خود باوری عدالت وتوسعه ایران در تمام زمینه هاباشیم
ورزش فقط فوتبال نیست وبیت امال وبودجه ی ورزش فقط متعلق به فوتبال

ومردم مابادیدن فوتبال و صوت وهورا ازاعتیاد دور نمیشوند وهمچنین ورزشکار............................................................................................نمیشوند........ (1529040) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۱۶:۱۲:۲۴
با عرض سلام خدمت دوستان
لطفا اگه ازچیزی خبرندارید نظر ندهید.برای آگاهی دوستان تیم کوهنوردی ایران چند سالی بود که روی اون مسیر کار میکرد و در راه بازگشت دچار مشکل شد.پس نظر الکی ندید (1530611) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۳۴:۴۰
خیلی ناراحت شدم (1527462) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۳۷:۰۹
روحشان شاد . (1527466) (alef-9)
 
ورزشكار
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۳۷:۴۹
متاسفانه ؛ همه ورزش ما در فوتبال خلاصه شده . (1527469) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۳۸:۰۴
کوهنوردی ورزش خطرناکی است. مدتها وقت صرف کردن و سختی و خطرات را تحمل کردن فقط برای اینکه به یک بلندی رسیدن به هیچ وجه ارزش ندارد.

کسانی که این ورزش را در حد حرفه ای دنبال می کنند باید پی همه چیز را به خود بمالند.

به امید سلامتی و پیدا شدن این عزیزان. (1527470) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۸:۰۴:۲۳
لازم نکرده شما ارزش داشتن یا نداشتن این ورزش رو تعیین کنید.بفرمایید پینگ پونگتون رو بازی کنید. (1527908) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۰:۲۷:۰۵
محض اطلاع شما، من شطرنج بازی می کنم. (1528138) (alef-10)
 
نويد
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۰:۴۸:۰۲
پس به ورزش هاي ديگر و ورزشكاران ديگر و علائق و اهداف آنها توهين نفرماييد! (1528177) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۳:۵۷:۵۶
کوهنوردی ورزش نیست بلکه جدال با طبیعت است. (1528577) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۱۱:۰۹:۳۸
;وهنوردی آشتی با طبیعت است نه جدال ...جدا لبا طبیعت اینه که بری حیوانان رو شکار کنی زمین رو تخریب کنی آشغال بریزی رودخانه درخت رو قطع کنی

کوهنوردی عشق به طبیعته که هر کسی اینرو نمیتونه درک کنه
متاسفم برای این عقیده شما (1532900) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۴:۰۲:۲۴
کوهنوردی در این سطح ماجراجویی است و یک ماجراجو باید خطرات آن را نیز بپذیرد. (1528588) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۰۸:۵۰:۵۱
شما ناراحت نشو کیش و مات میشی... (1532680) (alef-13)
 
مهدی
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۱۰:۵۷:۱۴
برو مهره هاتو جابجا کن درمورد چیزی هم که اطلاع نداری اظهار نظر نکن (1532870) (alef-13)
 
رضا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۸:۳۹:۴۸
من فكر مي كنم عظمت و زيبايي توصيف نشدني كوههايي مانند اورست و كي 2 آنقدر مسحوركننده است كه باعث مي شود اين انسانهاي عاشق طبيعت تمام مصائب و سختي ها و خطرات اين مسافرت را به جان بخرند و به فتح اين قلل بپردازند.

درست نيست اينطور قضاوت كنيم هركس علايقي دارد نبايد علايق ديگران را زير سؤال برد. اتفاقا اين كوهنوردان حرفه اي جزء انسانهاي باهوش هستند و ازقبل به تمام خطرات آگاهي دارند لازم نيست ما به آنها يادآوري كنيم. (1529053) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۴۱:۰۳
حالا اگه يه فوتباليست خون از دماغش ميومد ؛ دولت ، 4 تا هليكوپتر امداد ميفرستاد . (1527473) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۴۱:۵۳
اين عزيزان بايد ميرفتند دنبال فوتبال . (1527474) (alef-9)
 
متنفر از بي عدالتي موجود
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۴۳:۵۱
اگه احمدي نژاد عدالت گستر مهر پرور ! يك هزارم بودجه اي رو كه خرج فوتبال كشور كرد ، خرج فدراسيون كوهنوردي ميكرد ، الان اين 3 عزيز زنده بودند . (1527478) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۰:۲۵:۱۰
ربطي ندارد (1527665) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۱۵:۴۹:۴۷
اگه میشد منفی داد ربطش رو می فهمیدی! (1530560) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۴ ۱۲:۰۱:۰۶
چه ربطی دارد (1531516) (alef-13)
 
كوهنورد آماتور
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۴۵:۰۱
وزارت ورزش و جوانان ، ميبايست پاسخگوي فوت اين عزيزان باشد . (1527480) (alef-9)
 
محمدرضا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۹:۳۳:۵۰
پاسخگویی چه تاثیری به حال اینها دارد؟ (1528023) (alef-10)
 
حامد
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۱:۲۷:۰۸
پس پاسخ ندن خوبه آقا محمد رضا؟ (1528252) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۱:۵۲:۱۳
تمام بودجه ورزش اين كشور ، توسط فدراسيون فوتبال و براي دستمزد بازيكنان فوتبال بلعيده ميشود . (1527490) (alef-9)
 
توپ جمع کن
۱۳۹۲-۰۵-۰۴ ۰۰:۲۶:۰۵
اخوی یه جوری صحبت می کنی که انگار دو میلیارد قرارداد با 250 متر خونه توی فرمانیه رقم خیلی بالایی برای یه فوتبالیست هست. ساق های این فوتبالیست های خیلی بیشتر از اینها ارزش داره . مگه نه ؟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (1531168) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۲:۰۴:۵۰
توي اين كشور يا بايد فوتباليست باشي يا بازيگر تا صدايت شنيده شود . (1527504) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۲:۰۶:۵۱
اين نوع كوهنوردي هم مانند پرواز با توپولوف است.
اگر چه از دست رفتن هر انساني غم انگيز است، مخصوصا كه هموطن و به ويژه كه جوان باشد ولي:
اول: اين گروه به ظاهر تجربه زيادي در فتح قلل بزرگ نداشته اند و اين قله را هم با وجود آن كه براي اولين بار مي خواستند فتح كنند، خواسته اند به اصطلاح ره صد ساله را يك شبه طي كنند و مسيري جديد را ثبت نمايند.

دوم: گفته مي شود كه گروه دو عدد جي پي اس به همراه داشته، اگر فرض خراب شدن يا اتمام باتري دو دستگاه جي پي اس را مردود بدانيم (كه قاعدتا نبايد اين گونه باشد) گم شدن به معني ناتواني در استفاده از تجهيزات يا تفسير داده هاي آن بوده است.

سوم: متني كه از آن به نامه بسيار تكان دهنده ياد مي شود، جداي از مشكلاتي كه بيان مي كند و فارغ از محتواي آن نشان مي دهد كه نويسنده نامه با يك احساس به شدت قوي و با هدفي احساسي پا به اين راه گذاشته است در حالي كه كوهنوردي در كنار احساسي كه كوهنورد دارد به ابزار و وسايل،‌ دانش و تجربه زياد و اراده اي قوي نياز دارد،.

چهارم: اينجا به اصطلاح يك خلط مبحث صورت گرفته،‌همانطور كه مي دانيم كوهنوردان ما پيش از اين مرتفع ترين قله يعني اورست را فتح كرده اند، اين قله بزرگ نه فقط كوهنوردان ايراني بلكه با باز شدن راه، شاهد صعود انساني بدون دست هم بوده است، لذا اين كه تصور كنيم اگر قله اي با ارتفاع كمتر را به صرف اين كه يك ايراني آن را فتح نكرده، بالا برويم و پرچممان را آنجا به اهتزاز دربياوريم امري شگفت انگيز انجام شده كه شايسته يك جشن مليست يا جاي آن دارد كه جانمان را هم سر راهش بگذاريم، به نظر اين گونه نمي رسد! اگر اين طور بود بايد دولتها بودجه هاي ويژه اي به امر فتح قللي اختصاص مي دادند كه هنوز پرچمشان آنجا به اهتزاز در نيامده! (1527506) (alef-9)
 
علی
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۱:۰۴:۵۸
شما تا حالا از یه تپه هم بالا رفتی؟؟؟؟
عشق کوه با این منطقی که شما میگی سازگار نیست. قرار نیست ه کسی هر کاری میکنه از نظر من و شما منطقی باشه. (1527717) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۴:۳۷:۴۹
متاسفانه این طور که شما ذکر کردید نیست.
آیدین بزرگی تا کنون 4 قله بالای 8 هرارمتر فتح کرده و اینکه سال 88 هم به همین کوه برودپیک رفته و آدم کم تجربه ای نبوده!
در ضمن شما احتمالا از کوه نوردی اطلاع کمی دارید چرا که سختی کوه ها صرفا مترادف با ارتفاع آن ها نیست، امروزه با توجه به کمپ های موجود اورست را شاید یکی از راحت ترین کوه های بالای 8000 متر نامید. چه بسا با توجه به ویژگی های K2 وk3 از سخت ترین کوه ها برای کوه نوردان هستند که سال گذشته لاله اسفندیاری و امسال گروه آرش را در آن ها از دست می دهیم. (1527843) (alef-5)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۹:۰۹:۴۵
تجربه اين افراد در خبرهاي سابق نيامده بود، البته شما هم سابقه يكي از سه نفر را ذكر كرده ايد. ضمنا سختي و آساني به معني كسب افتخاري خاص نيست به خصوص جايي كه جان اشخاص در خطر باشد.
البته احتمالا كوهنوردان حرفه اي به مزاقشان خوش نخواهد آمد ولي جنگ با يك قله براي رسيدن به بالاي آن وقتي كه با تحمل شدايد بسيار و خطر كردن هاي فراوان و هزينه گزاف همراه باشد، تا چه حد مي تواند در قالب ورزش (نشاط و سلامتي) جاي بگيرد، محل سوال است! (1527972) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۰:۴۵:۳۳
البته لیلا اسفندیاری نه لاله اسفندیاری (1528169) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۴:۳۸:۳۷
متاسفانه این طور که شما ذکر کردید نیست.
آیدین بزرگی تا کنون 4 قله بالای 8 هرارمتر فتح کرده و اینکه سال 88 هم به همین کوه برودپیک رفته و آدم کم تجربه ای نبوده!
در ضمن شما احتمالا از کوه نوردی اطلاع کمی دارید چرا که سختی کوه ها صرفا مترادف با ارتفاع آن ها نیست، امروزه با توجه به کمپ های موجود اورست را شاید یکی از راحت ترین کوه های بالای 8000 متر نامید. چه بسا با توجه به ویژگی های K2 وk3 از سخت ترین کوه ها برای کوه نوردان هستند که سال گذشته لاله اسفندیاری و امسال گروه آرش را در آن ها از دست می دهیم. (1527844) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۸:۰۶:۳۱
ظاهرا این دوست عزیز کوچکترین اطلاعی از ورزش کوهنوردی و درجه سختی قله های بالای 8000 ندارند (1527913) (alef-10)
 
کبیری
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۸:۲۵:۰۲
کاش شما که این همه تحلیل فلسفی میکنین بیان میکردین که تا حالا چقدر کوه رفتین؟اصلا زمستونه چه قللی رو صعود کردین؟
از اطلاعات بیان شده معلوم هستش که هیچ اطلاعاتی از کوه ندارین (1527934) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۷:۳۷:۱۱
استاد کبیری بنده کوهنورد نیستم، هیچ علاقه ای هم ندارم که با بدبختی و به خطر انداختن جانم به قله بالای 8000 متر بروم! من جانم را صرف چیزی می کنم که ارزش آن را داشته باشد، گر چه ادعایی ندارم و نتوانسته ام اما امیدوارم بتوانم لحظه لحظه عمرم را صرف پرورش روح و روان و ایمان خود کنم، جسمم را هم به حدی توجه کنم که سالم و سلامت باشد، آنقدر ورزش کنم که موجب نشاط شود، البته آدمها متفاوتند اما قرار نیست به بهانه تفاوت آدمها بخواهیم بگوییم همه باید بپذیرند که کار این کوهنوردان درست بوده، به خطر انداختن جانشان و حسرتی که تا ابد خانواده هایشان خواهند داشت ارزشش را داشته و عمر و فرزندانی که اینها می توانستند داشته باشند قابل قربانی کردن در پای کوه بوده!! اگر شما عقیده دارید ارزشش را دارد، خوب مختارید! (1528928) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۲۲:۱۹:۴۴
خوب شما یک فرد عادی گرا هستین و دوست دارین زندگی معمولی داشته باشید (که ابدا چیز بدی نیست! اما دلیل نمی شود نقطه مقابلش چیز بدی باشد)
مثلا به نظر شما یک فضانورد دیوانه است؟! یا کسی که به دهانه آتشفشان برای مطالعه آن می رود؟ (1529294) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۰۰:۰۹:۵۹
ماحصل کار فضانورد یک کار جدید و یک یافته نو است، کسی که برای مطالعه می رود، اطلاعات جدیدی را به جامعه عرضه می کند، او یک محقق است ولی کسی که کوهی را می رود که عده زیادی قبل از او رفته اند، کار خاصی جز احساس موفقیت فردی و اضافه کردن سابقه ای به سوابق خود نکرده است. فرق دقیقی بین شجاعت و تهور که یکی از روی عقل و براساس رشادت است و دیگری به خطر انداختن خود وجود دارد. تنها کار نویی که این گروه می خواسته انجام دهد رفتن از راهی جدید بوده که قاعدتا آسانترین راه نیست چون اگر بود این راه می شد راه نرمال! همین غیرنرمال بودن هم احیانا موجب خستگی بیش از حد و اتمام زودرس ذخیره آب و مواد غذایی آنها شده. این کار را شاید نشود شجاعت نام نهاد همانطور که چند سال قبل فردی خواست با موتور رکورد بشکند و از روی تعداد زیادی اتوبوس شرکت واحد بپرد اما یک اتوبوس کم آمد و به جای آن که از اتوبوس های اول یکی خالی بگذارند از آخری ها یکی را خالی گذاشتند و این فرد هم صاف در همانجا سقوط کرد و کشته شد! حالا این اسمش می شود شجاعت یا بی توجهی به اهمیت برنامه ریزی؟ این می شود تعریف عشق و آدم غیرمعمول بودن یا اشتیاقی که موجب ندیدن نقص ها می شود. (1529405) (alef-10)
 
ناشناس
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۱۱:۴۲:۵۲
اخه به شما چه ربطی داره که کی با جونش چی کار میکنه.کسی که همچین کوه هایی رو میخاد فتح کنه با خطراتش هم اشناست.این مسائل همه شخصی هستن و هر کس هم روحیه ای داره.دلیل نمیشه که چون شما این کارو اشتباه می دونی بقیه هم اونکارو اشتباه بدونن. (1532994) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۲:۱۹:۱۴
واقعا سخته. من هنوز نمیخوام باور کنم که این سه نفر از دست رفتند. حالا ببینید خانواده شون چه حالی دارند. (1527516) (alef-9)
 
د وستدار کوه
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۲:۳۲:۱۳
و نترسیم از مرگ
مرگ پایان کبوتر نیست
... (1527536) (alef-9)
 
پیام
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۲:۵۷:۰۱
چو ایران نباشد تن من مباد.یادتان سبز. (1527565) (alef-9)
 
فرهاد
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۲:۵۷:۵۰
یعنی جون 3 تا از بهترین افتخار آفرینان این مملکت اینقدر بی ارزش بود که آقایون زحمت یه هلیکوپتر نجات رو هم نکشیدن؟؟؟ (1527567) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۰۱:۳۹:۱۶
یعنی از ایران هلیکوپتر بفرستن پاکستان؟
اصلا میدونی یه 8000 متری چند متره؟ (1529487) (alef-10)
 
شهریار
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۲:۵۹:۳۰
چقدر دردناک... (1527568) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۳:۰۰:۵۸
آقا خودشون در تماس آخر گفتن ارتفاع 3500، باید در این ارتفاع هم بگردن! (1527570) (alef-9)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۵:۰۹:۳۸
نه 3500 تا خیلی پایین بوده.ایدین اون موقع توو حاله خودش نبوده (1528713) (alef-10)
 
سینا
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۰۰:۰۳:۵۷
Base Camp که کف دره هست ارتفاعش 4850m و تنها در پایین یال شمالی که

توی چین هست و به فاصله زیاد از اونجا ارتفاع 3500m میشه پیدا کرد که عملا"

اگه کسی در ارتفاع 3500m باشه یعنی نجات پیدا کرده.

اصلا" ارتفاع 3500m اشتباه گفته شده...

من معتقدم که این آقای لامل و تیمی که اونجا هستن میتونستند که اونها رو

نجات بدن ولی شاید اینها بیزینس من هستند و دنبال پول دولتی هستند که

دولتها اینجور مواقع حسابی توپ توپ و اساسی,

خرج میکنند تا مردمشون رو خشنود کنن و هر طوری هست جون آدمهاشون رو

نجات میدن.

درست مثل مملکت خودمون!


احتمالا" اگه به اقای احمدی نژاد اطلاع میدادن ... بدلیل اهمیتی که دولت

مهرورزمون برا کوه نوردا قایل هستش فورا" اقدامات لازم رو انجام میدادن و آقای

لامل با یک دستور و بکارگیری 10 شرپای تندرو و بالگرد..

حیف که به ایشون اطلاع ندادن وگرنه خیلی بیشتر از فوتبال برا سایر ورزشا هم

ارزش قایل هستند... (1529397) (alef-10)
 
سینا
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۳:۲۴:۴۱
زیاد هم تکان دهنده نبود.

کار این گروه بیشتر به ندانم کاری و تمرد از قوانین ایمنی شبیه بود.

تمرد از قوانین ایمنی خیلی افتخار است؟

ناگفته پیداست که بین آنها مشاجره ای در گرفته که از یکدیگر جدا شده اند.

وگرنه چه دلیلی دارد که از یکدیگر جدا شوند؟

با داشتن GPS چرا باید گم بشوند؟ آیا با داشتن GPS راه را اشتباه رفته اند؟

دو دستگاه GPS و دو بیسیم داشتند. من کوهنورد نیستم ولی بنظر میرسد که آنها

برای پایین آمدن نیز میخواستند مسیر جدیدی را بنام خود ثبت کنند.

اگر چنین موضوعی صحت داشته باشد من همینجا از مسولین دستگاه ورزش

کشور خواهش میکنم که باشگاه آرش را بلوکه کنند و نیز مسولین آن باید به

دستگاه ورزش کشور پاسخگو باشند.

ضمنا" اگر کسی از وضعیت ورزش کوه نوردی گلایه دارد باید جان خود را بخطر

بیندازد و نصایح مدیران باسابقه این فدراسیون را که سه ماه قبل نسبت به این

اقدامات هشدار داده بودند را در نظر نگیرد؟

اگر کسی قبل از صعود ( بسیار ناراحت ) و یا ( بسیار خسته ) باشد هرگز نباید

اقدام به صعود کوهنوردی آن هم ( K2 ) و یا هر گونه ورزش دیگری کند.



و یا با نوشتن یک متن بقول شما تکان

دهنده اقدام به کاری کند که هیچ کوهنورد با تجربه خارجی آن را انجام نمیدهد؟

آیا تمرد از قوانین ایمنی شجاعت میخواهد؟ (1527597) (alef-10)
 
غریبه
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۰:۰۰:۳۹
شما به خوابت برس و پنبه های تو گوشت رو بیشتر کن که هیچ صدایی نشنوی

اونا موفق شدن قله رو با یه مسیر جدید ثبــــــــــــــــــــــــــــت کنن ...

موقع برگشت شرایط جوی نا مناسب شده و مه بوده .... و این اتفاق افتاده

میفهمی که حادثه بوده نه تمرد از قوانین !!!!!!!!!!!!! (1528068) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۰۱:۴۳:۴۶
دوست عزیز،
میدونی مسیر جدید در رشته کوه قره قروم یعنی چی؟
میفهمی؟ یعنی ماه ها تلاش و برنامه ریزی و یه تیم پشتیبانی عالی.
شما اصلا باشگاه آرش و خلقیاتشون رو میشناسی؟
این بیشتر یه ماجراجویی بوده تا یه برنامه حساب شده.
8000 متری هم با کسی شوخی نداره.
البته همین توچال کمتر از 4000 متری گاهی اوقات به شدت وحشی میشه. در حدی که یه آدم با سابقه، تو هوای بد میله های متعدد راهنمای توچال رو گم میکنه. (1529491) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۰:۲۲:۲۸
الف جان این نمره منفی رو باز کن ما این دوستمونو منفی بارون کنیم لطفا (1528128) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۱:۲۳:۳۱
"ناگفته پیداست که بین آنها مشاجره ای در گرفته که از یکدیگر جدا شده اند.وگرنه چه دلیلی دارد که از یکدیگر جدا شوند؟"
شما خیلی پرت تشریف دارید
دو گروه شدن نفرات در اینچنین صعودهایی یه چیز کاملا طبیعیه و اصول صعوده (1528243) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۵:۲۳:۴۲
تو همین دماوند هم گاهی در وضعیت خاص هوایی GPS از کار می افته. شما اصلا می دونید اونجا که این دوستان رفتند کجا بوده؟ تو دیوار یخ خدا متری رو رفتی بالا و پایین؟ اصلا دره یخ دیدی؟ (1528741) (alef-10)
 
تامای
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۱۴:۰۱:۲۱
ابله از نوع کاملی جانم (1530354) (alef-13)
 
ترنم
۱۳۹۲-۰۵-۰۴ ۱۲:۵۵:۲۳
و این یعنی به نظر جنابعالی سزای کسی که از قوانین تمرد میکنه مرگه؟؟؟؟
در ضمن شما اونجا بودی که انقدر با اطمینان میگی ناگفته پیداست؟ اصلا مطمئنی GPS کار میکرده؟
واقعا متاسفم. (1531576) (alef-13)
 
محسن
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۳:۴۹:۳۰
حالا كه اين اتفاق رخ داد فدراسيون كي بود كي بود من نبودم درآورده! اگر سالم بر گشته بودند آدم بود كه مي رفت پيششون براي عكس يادگاري و ضمنا در تقويم فدراسيون هم ثبت مي شد! (1527618) (alef-10)
 
یوسف
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۳:۵۶:۴۵
که در آب مرده بهتر که در آرزوی آبی (1527625) (alef-10)
 
مجتبی
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۷:۵۱:۱۶
زنده باشید-آرام شدم (1528950) (alef-5)
 
سپنتا رشيدنسب ميبدي
۱۳۹۲-۰۵-۰۱ ۲۳:۵۸:۴۱
آيدين همکلاسي من در دانشکده برق دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي بود. ي فرد آروم. ما هم دوره نبوديم ولي تو کلاسهايي ،همکلاسي بوديم. ي فرد زيبا، اروم و با وقار بود. رتبه ششم المپياد دانشجويي رو داشت. باورتون نميشه از خبر فوتش چقدر ناراحت شدم. چقدر شکه شدم که تا چندي پيش بود ولي حالا نيست. خدا به مادر و خانوادش رحم کنه (1527629) (alef-10)
 
ایرانی‌
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۰:۳۹:۱۱
شادروان لیلا اسفندیاری هم دچار همین تنگ نظری‌ها شد. فدراسیون کوهنوردی هم که اصلا جون این عزیزان رو به هیچ حساب نمیکنه (1527677) (alef-13)
 
من
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۰:۵۰:۳۶
حیف و صد حیف........... این همه رشادت این همه استقامت این همه پشتکار در ارتفاعات پاکستان جا ماند
آفرین بر تو جوان ایرانی به تو افتخار میکنم و از خواندن نوشته ات اشک حسرت و غرور از چشمانم جاری شد........ سرنوشتت را به دست خودت نوشتی و جاودانه شدی (1527691) (alef-10)
 
رضا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۲:۰۰:۲۴
کوه با نخستين سنگ‌ها آغاز مي‌شود
و انسان با نخستين درد...
شاملو (1527769) (alef-10)
 
نورا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۲:۰۹:۰۵
من که نمی خوام باور کنم اتفاقی برایشان پیش آمده امیدوارم هر زودتر خبر سلامتی اش به ما برسه خدایا تو حفظشون کن (1527778) (alef-10)
 
یک کوهنورد
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۲:۵۲:۱۶
ببینید باید منطقی بود و قضا یا رو قاطی نکرد. بنده خودم کوهنوردی کردم و میدونم به شدت ورزش خطرناکیه و حتی اگر به ظلم به شما مجوزی داده نشد تمام اتفاقات گردن خودته حتی بیمه هم دیگه نداری این قانون برای تمام کوهنورد هاست و همه هم قبولش دارند .اما اینکه ماجرا چی بوده و این عزیزان قبلا چه مشکلات بروکراتیکی داشتند و کلا در کشور بودجه مناسب خرج غیر فوتبال نمیشه شکی نیست .
اما اگر بودجه هم بود ربطی به حادثه اتفاق افتاده نداشت چون یک اتفاق بوده در ضمن هلیکوپتر آلمانی بار ها منطقه رو عکس برداری کرده سفارت ایرا ن هم فعال بوده و ظاهرا خیلی کمک کرده اما مرگ این عزیزان و حادثه ای که اتفاق افتاده ربطی به مشکلات کوهنوردی نداره .
ببینید در کوهنوردی هر تیم یک سرپرست داره که اگه گفت بمیر باید بمیری !تا این اندازه سختگیرانس چون خطرناکه و همه کوهنوردان هم این قضیه رو میدونن جایی برای خود رایی و حس آزادی در کوهنوردی وجود نداره و این قانون تمام کوهنورد های دنیاست چه بد و چه خوب (1527798) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۷:۵۶:۱۷
از اتفاقی که برای این عزیزان افتاده متاسفم ، همینکه موفق شدن از یک مسیر جدید از قله صعود کنن حتی بدون نگاه کردن به سوابقشون نشون میده اونقدری که فدراسیون مدعی هست فاقد صلاحیت نبودن ولی اینکه در برگشت دچار مشکل شدن در چند حالت میشه بررسی کرد:

اول اینکه من اطلاع زیادی از کوهنوردی ندارم ولی فکر میکنم صعود و نزول از کوه هر دو بخش یکپارچه ای از عملیاته که باید قبلا بارها بررسی بشه و مسیر شناخته بشه. (حتما در این مورد هم شده ) پس اگر این اتفاق رو بد شانسی و حادثه ای که ممکنه برای هر کسی رخ بده در نظر نگیریم شاید بشه اینطور گفت که خود دوستان کوهنورد هم چندان آماده نبودن ( حالا دلیلش هر چی که باشه از جمله مشکلات اداری و فنی فدراسیون)

اتفاقی که برای این دوستان افتاد افتخار صعودشون رو تحت تاثیر قرار داد. امروز کمتر کسی احساس غرور میکنه و خوشحاله که قله از مسیر جدیدی فتح شده. بیشتر همه احساس دلگیری و افسوس میکنن که چندتا جوون با استعداد و انگیزه ملت از دست رفتن. پس همه دوستان کوهنورد بهتره بدونن جونشون برای ما ارزشمندتره. از دماوند عزیز خودمون برید بالا ولی لطفا سالم برگردید! ( هر چند تو همون هم متاسفانه کشته میدیدم!!) نمیگم نمیتونن یا نرن میگم وقتی برید که همه چیز آماده باشه. حالا فدراسیون مجوز نداد و همکاری نکرد، خوب اشتباه کرد (نمیدونم شایدم نکرد)، نباید که با جونتون ریسک کنید!

در مورد فدراسیون هم فکر میکنم این سوال مطرحه که آیا واقعا نمیشد کمی بیشتر تلاش کرد و حداقل جسد این افراد رو پیدا کرد؟! تا حالا سرگذشتهای زیادی به صورت کتاب و فیلم منتشر شده که افراد مدتها زنده موندن فکر میکنم کمی زود دست کشیدن. (1527901) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۰۱:۵۲:۱۷
دوست عزیز،
تو مرتفع ترین قله دنیا یعنی اورست که تازه پر رفت و آمد ترین هم هست،
هنوز خیلی از اجساد تو ارتفاعات بالا باقی موندن.
شما کوله و تجهیزات اکسیژن خودت رو بالا و پایین ببری، شق القمر کردی!
ضمنا شرایط بیواک و شب مانی تو ارتفاعات بالاتر از 7000 متر (منطقه مرگ) رو مطالعه بفرمایید. افرادی که به خوبی هم هوایی رو انجام داده اند هم، بیشتر از 3-4 روز نمیتوانند دوام بیارید. البته سرپرست ها هم اجازه نمیدهند.
این حاصل ماجراجویی و خودخواهی خود ماست. درست مانند اتفاقی که در قله گاشربروم I برای مرحوم محمد اوراز رخ داد. (1529494) (alef-10)
 
امیر
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۸:۲۴:۱۰
متاسفانه فدراسیون با ندادن مسیر برگشت به اونها(منظور نقشه مشخص شده در جی پی اس) کارشکنی کرده.
باشگاه های کوهنوردی ایران به مراتب از فدراسیون حرفه تر هستند و برنامه های متنوعی دارن که عزیزان فدراسیونی خواب انجامشون رو هم نمیبینن. اما متاسفانه به علت قدرت لابی که دارن اگر کارهای بزرگ باشگاه ها بخواد در سطح جامعه مطرح بشه باید نامی هم از این عزیزان نا عزیر برده بشه و الا کارهای بزرگشون رسانه ای نمیشه و از اون بدتر رکوردهاشون رو ثبت میکنن.
در هفته پیش تیم نجات این عزیزان آماده اعزام به هیمالیا بود( البته نیازی به گفتن نیست که تیم مربوط به کوهنوردهای حرفه ای باشگاه ها بوده و ربطی به فدراسیون نداشته) اما با کارشکنی فدراسیون برای اعزامشون هیچ اقدامی نمیشه.
اینکه هوا مه آلود بوده و ... همش حرف های آماتوریه. امروزه از جی پی اس برای یافتن راه استفاده میکنن.
اینکه این افراد آماتور بودن هم از روی عدم آگاهیه برید ببینید این افراد چه سوابقی داشتن
اینکه گفته میشه برنامه ریزی نداشتن غلطه. برای اجرای این برنامه سه سال برنامه ریزی انجام شده.
همه داستان در این چند جمله خلاصه میشه. حسادت افراد حقیر و بی کفایت باعث این فاجعه شده. والسلام (1527931) (alef-13)
 
غریبه
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۰۹:۳۶:۱۲
خوش به حالشون حداقل رفتن دنبال هدف و آرزوشون ... نشستن آه بکشن و حسرت بخورن ... نموندن تا تو این جامعه ورزشی فوتبال محور سر خورده ومنزوی بشن ... گرچه نمیخوام باور کنم که نیستن، که رفتن اما خوش به حالشون که تو دل آرزوهاشون مردن ... (1528030) (alef-10)
 
سینا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۰:۰۹:۱۹
البته من شناگر هستم ولی

میخواستم بگم هرکی کوه میره نباید توقع کمک سریع داشته باشه بایدبه اندازه

15روز صبرکنه وبه اندازه 15روزاب و غذا ببره چون بعداز15روز پیداش میکنن.


البته اینو بگم که اگه یه کولمن آب به من ببندند من دیگه نمیتونم یه قدم راه برم,

چه برسه به غذا.

باور کن من وقتی این کوهنورا رو از تلویزیون میبینم از دیدن کوله پشتی اونها

وحشت میکنم, اگه اون کوله هاشون رو به من ببندند من حتی نمیتونم بلند

بشم چه برسه که کوه برم و تازه برا 15 روز هم آب و غذا با خودم ببرم.


البته من که تا حالا فقط تا پناه گاه شیر پلا آبشار دوقلو رفتم و دو بار هم همونجا

تو خوابگاهش خوابیدم و صبح که شد هم برگشتم

بلیطش هم 1000 تومن بود.

اگر هم بخوام به k2 برم از همون مسیر نرمال خیلی خوبه و من یکی از همون

راه میرم و دیگه نمیخواد دیگه مسیر جدید برا مسئولای کشورمون ثبت بکنم

چونکه از قدیم گفتن برا یکی بمیر تا برات تب بکنه.

از اونجا که من میدونم کسی برا کوهنوردای ما تب نمیکنه اینه که تا همون آبشار

دوقلو بسه ولی من چن تا مسیر رو برا همین شیر پلا

واسه خودم ثبت کردم که

زیاد بدرد کس دیگه ای هم نمیخوره و فقط راهش آسونتره

و یه قسمتیش رو هم باید با تله سیژ رفت. (1528093) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۰:۲۱:۲۹
به دور از هیاهوی شهر
در اوج
نزدیکترین نقطه به آسمان
چه باااااا شکووووه
و ما هنوز ....
برخاکیم (1528124) (alef-10)
 
بخشی
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۱:۴۳:۰۸
امیدوارم هرچه زودتر خبرهای موثق از این عزیزان برسه.... (1528282) (alef-10)
 
رضا فتحي
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۲:۲۴:۳۸
آيدين به همه ما دوستاش درس هاي بزرگي داد.
براي من و براي دوستانش آيدين هميشه زنده است.
مثل برنامه دماوند زمستاني سال قبل که جاش رو روي قله خالي کرديم.
آيدين جان هميشه در قلب ما خواهي بود و در تمام صعود ها به يادت خواهيم بود.
مردان بزرگ هيچ وقت نمي ميرن....
مرده اون هايي هستن که پست و مقام و ميز و ....
بگذريم. (1528379) (alef-5)
 
سینا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۵:۰۳:۰۵
من اصلا" از فکر این قضیه در نمیآم و فقط از زور ناراحتی هست که بعضی چیزا رو

مینویسم.

من خیلی براشون ناراحت هستم و اصلا" از فکر این موضوع در نمیآم.

راستش من نمیدونم که چرا اونها با داشتن GPS گم شدند؟

این دوستان هم که همه اش من رو میکوبونند و هیچ فکر نمیکنند که من از ناراحتی

هست که اینطوری مینویسم...

آیدین نباید پیش اونها میموند و باید برای کمک آوردن پایین میاومد و بنظر من با این

کارش قانون کمک رو رعایت نکرد...

با موندنش عملا" هیچ کمکی نکرد...

آخه تو ارتفاع 7500M با یه چادر پاره و بدون آب و غذا و بیسیم دیگه چیکار میشه کرد

من اصلا" از فکر اونها بیرون نمیآم و هیچ کس رو هم ندارم که باهاش صحبت بکنم... (1528695) (alef-10)
 
غریبه
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۵:۵۵:۲۲
آقای سینا قصد من توهین یا کوبوندن شما نبود

منم خیلی ناراحتم و از فکرشون بیرون نمیام

عصبانی شدم چون حالا هر اتفاقی هم که افتاده باشه وقتی احتمال قریب به یقین

از پیش ما رفتن چرا کارشون رو میکوبونین و محکومشون میکنین ؟؟؟!!!

اگه سالم و صحیح می اومدن پایین شما به عنوان یک ایرانی بهشون افتخار نمیکردین؟؟؟؟

ولی حالا که مشکل پیش اومد براشون محکومشون میکنید .... (1528781) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۵:۳۲:۵۹
امروز روزنامه آلمانی نوشته بود که این عزیزان فوت کرده اند
انشاالله که اینگونه نباشه و اگر هم بود خدا رحمتشون کنه
افسوس (1528754) (alef-10)
 
حسین آقاجانی
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۶:۲۷:۰۶
تا کی دل من چشم به در داشته باشد؟
ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد

آن روز که می‌بستی بار سفرت را
گفتی به پدر: «هر که هنر داشته باشد،

باید برود، هرچه شود، گو بشو و باش!
بگذار که این جاده خطر داشته باشد

باید بپرد هرکه در این پهنه عقاب است
حتّی نه اگر بال و نه پر داشته باشد

کوه است دل مرد، ولی کوه! نه هر کوه
آن کوه که آتش به جگر داشته باشد

كوهی‌ كه‌ بنوشد، بمكد، شيره‌ی‌ خورشيد
كوهی‌ كه‌ ستاره، كه‌ سحر داشته‌ باشد

آن‌ كوه‌ كه‌ نایاب‌ترین معدن دُر اوست
آن کوه که در سینه گهر داشته باشد

كوهی‌ كه‌ جوابت‌ بدهد هر چه‌ بگویی‌
كوهی‌ كه‌ در آن‌ نعره‌ اثر داشته‌ باشد

عشق است بلای من و من عاشق عشقم
این نیست بلایی که سپر داشته باشد»

رفتی و من آن روز نبودم، دل من هم
تا با تو سر سیر و سفر داشته باشد

برگرد! سفر طول کشید ای نفس سبز
تا کی دل من چشم به در داشته باشد؟ (1528836) (alef-10)
 
سینا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۸:۰۱:۱۹
تنها مانده ام

با چشمانی اشک بار

آزرده از هجوم تلخ سرما

هجوم تلخ تاریکی

امیدم کم شده

بی عشق

بی چراغ

در راهی مهیب و وحشتناک

پاهایم سرد و بی حال شد

اندوه خواب رفتن یارانم در سرما

به روحم هجوم میآورد و آنرا میخورد

زمین یخ زده, گرمای بدنم را ذره ذره میگیرد

یارانم افتاده اند

آسمان را نمیبینم

اما آسمان ستاره هایش را هرگز فراموش نمیکند

اینجا اگر سرد است گرمی دستان شما با من است و به من گرمی میدهد

دیگر باید بنشینم

اینجا برف میبارد و من دلم برای شما تنگ میشود

آه آه آه آه

نمیدانم چرا بیمارم امشب

سکوتی خفته در گفتارم امشب

غم اشک دلم آهسته میگفت

پریشان از فراق یارم امشب (1528970) (alef-5)
 
سینا
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۸:۰۶:۴۶
آره دوست عزیزم کاملا" درست میگی و من اشتباه کردم. من به اونها افتخار میکنم.

راستش من خیلی دوست داشتم که همین الآن میتونستم به اونها کمک بکنم.

یا اینکه میدونستم که اونها الآن کجا هستند.

من خیلی خوشحال شده بودم که شنیدم اونها ممکنه راه چین رو رفته باشند...

هنوز هم امیدوار هستم. (1528982) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۱۸:۲۹:۵۰
تیمهای باشگاه آرش چند بار از راه اصلی به قله برودپیک صعود و فرود سالم داشتند که می خواستند راه جدید صعود ثبت کنند غافل از اینکه راه اصلی بازگشت رو هم نمی شناسند لابد فکر میکنند هیمالیا هم مانند تبه ، ماهورهای داخلی خودمان است. معلوم نیست تیم پشتیبان برای تفریح با تیم رفته که حتی نتونسته به اونها اب و غذا و امداد برسونه! البته اگه اصلا" تیم پشتیبانی درست و حسابی موجود بوده باشد. (1529027) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۰۲:۰۴:۵۵
بهتر است به خاطر بالا بردن هیمالیا و البته رشته کوه قره قروم، البرز و زاگرس ما رو نکوبید.
معلوم است که جنابعالی در عمرتان کوه نرفتید و یا اگر رفتید هیچ دیدی نسبت به قلل چهار هزار متری و مناطق وحشی ایران مانند قلل و دیواره علم کوه در منطقه تخت سلیمان، رشته کوه اشترانکوه، خط الراس دنا، یخچال شمالی سبلان، قلل منطقه کرمان، یخچال و دره دهشتناک یخار در قله دماوند، تیغه دارآیاد و ... ندارید. وگرنه هیچگاه لفظ تپه ماهور را به آنها نسبت نمیداید.
سالانه دهها نفر در همین کوههای ایران به خاطر همین نوع ماجراجویی ها و دست کم گرفتن ارتفاعات، بی اعتقادی به ابزار و لوازم فنی و البته از همه مهمتر فقدان سرپرستی قوی، جان خود را از دست میدهند. (1529506) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۲۰:۱۹:۱۱
من اصلا باور نمیکنم که اونا فوت کردن چون اونا در قلب من زنده هستند (1529201) (alef-5)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۲ ۲۳:۳۳:۵۴
نمیشناختمشون ...اما از وقتی شناختمشون یه چشمم اشکه یه چشمم خون!...وقتی این حاله منه و هیچی جز خبر پیدا شدنشون آرومم نمیکنه...خونواده هاشون چه حالی دارن الان؟؟!!......چشام خشک شد یکم بهم اشک بده خــــــــدا....دلم میخواد برم تو راهی که اونا جونشون رو دادن..."مردونه زندگی کردن"مردونه جنگیدن و فتح کردن"برودپیک ازشون دل نکند همونطور که دل من بدجور پیششونه (1529361) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۰۲:۰۸:۲۴
متاسفانه همه چیزمان شده فوتبال تا زمانیکه چنین است قهرمانان ورزشی ایران عزیز ما باید مظلومانه جان دهند. وقتی می شنویم که برای فوتبالیست ها مجوز ورود اتومبیل که نوع آن را هم تعیین نمی کنند صادر می شود که نهایتا هم این مجوز در اختیار دلال ها قرار می کیرد. نباید امیدی به دیکر ورزشها و ورزشکاران داشت.

سه جوان عزیز میهن ما در مصاف با طبیعت برای برافراشتن پرچم ایران عزیز جان خود را از دست داده اند. باید وزارت ورزش و فدراسیون کوهنوردی پاسخکو باشد.
باید وزارت ورزش به مردم توضیح دهد که بعد از اطلاع از حادثه چه اقدامی کرده اند. آیا برای نجات آنها هزینه شده است یا خیر. معمولا در این مناطق امکانات نجات از جمله هلی کوپتر وجود دارد که مستلزم هزینه هست.
آیا هزینه حواله یکی از اتومبیل های فوتبالیست ها را برای نجات جان این سه نفر هزینه کرده اند یا نه
وزارت ورزش و فدراسیون کوهنوردی باید در این مورد به مردم پاسخکو باشد. (1529511) (alef-10)
 
متقی فرد
۱۳۹۲-۰۵-۰۳ ۰۹:۲۷:۰۲
چرا با احساسات خانواده ها و ملت ایران بازی می کنید روز یکشنبه که مجرب ترین کارشناس کوهنوردی یعنی توماس لامل گفت هیچ امیدی به زنده بودنشون نیست باید شما هم قبول می کردید و خبر مرگ اونها را اعلام می کردید و بی خودی هزینه نمی کردید. گشایش مسیری که شبیه دیواره بوده و در ارتفاع 7500 متری توسط سه نفر ایجاد شده به درد هیچ کس نمی خوره و تا ابد هم کسی از این مسیر جدید استفاده نخواهد کرد. اگر مسیر جدید یک مسیر بدرد بخوری بود مطمئنا قبل از اونها توسط خارجی ها صعود میشد . در مسیر برگشت اونها توجهی به جی پی اس نداشتند و مغرور از صعود بی توجه به مسیر در حال برگشت بودند که ناگهان متوجه شدند مسیر برگشت اشتباه است والا جی پی اس امکان ندارد که اشتباه کند اونها حتما فایل برگشت رو در جی پی اسشون داشتند . من خودم چندین بار شبانه به کمک جی پی اس کوهپیمائی کرده ام و حتی دو سه متر هم خطا نرفتم. بهرحال بزرگترین غم دوران کوهنوردی را هم تجربه کردیم روحشان شاد. (1529709) (alef-13)
 
مهدی
۱۳۹۲-۰۵-۰۴ ۱۰:۴۷:۱۸
وقتی این دوستان تا این حد با افتخار از میان ما رفتن ، اشکهای ما شیرین شد و برای آنان لبخند زدیم . بر آن چیزی که بر قلب ما نشست همراه با اشک لبخند زدیم .

بله فدراسیون قبل از صعود سکوت کرد . این همان سیاست منافع جویانه همه این سالهای ایران ماست که همیشه در لحظه اتفاق کت و شلوار خود را به تن کرده و جلوی دوربین حق به جانب حاضر می شود که اگر با شکست مواجه بود آنها خودشان کردند و اگر با موفقیت مواجه شد آنچنان در بوق و کرنا میکردند و سرود ملی را چنان حماسه وار می خواندند که گویی خود رییس فدراسیون موفق به انجام چنین کار بزرگی شده .

متاسفم آیدین جان ، پویا جان ، مجتبی جان که آنقدر در حد شما عزت ، توان و باور ندارم که بتوانم ادامه دهنده راهتان باشم ولی مطمئن باشید شما راهی دیگر برای زندگی در قلب ما گشودید . (1531436) (alef-13)
 
پرداز
۱۳۹۲-۰۵-۰۴ ۱۵:۲۴:۵۳
اگر چه نیستند ولی یادشان همیشه در دلها زنده است.آنها اسطوره های واقعی هستند نه قهرمانان پوشال. نامشان در همیشه تاریخ جاوید باد. (1531743) (alef-13)
 
رضا
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۰۹:۲۲:۳۸
چند سال است که شاهد از دست دادن کوهنوردان خوب کشورمان هستیم و متاسفانه از دست رفتنشان مثل خودکشی کردن است. همه آنها از دست فدراسیون کوهنوردی دل خوشی ندارند. امیدوارم هر چه زودتر یک فکری به حال فدراسیون کوهنوردی بشود. (1532711) (alef-13)
 
مهدی
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۱۱:۲۴:۰۱
در پاسخ به دوستانی که به ورزش مقدس کوهنوردی توهین می کنند باید بگویم که کوهنوردی کار هر کس نیست، کسی که کوهنوردی میکنه به غیر از ورزش حرفه ای و سلامتی و تندرستی با طبیعت آشتی میکنه و دوست دار طبیعت میشه ...کسی که کوهنوردی میکنه روح بزرگی پیدا میکنه و هیچ وقت نمینونه مردم آزاری کنه...ولی خب هزاران اتفاق در ارتفاعات بالا رخ میده که از دست کوهنورد کاری بر نمیاد که جلوی این اتفاقات رو بگیره مثل دگرگونی آنی و لحظه ای هوا ،کولاک و مه و پرتگاه و غیره،
سوال من از عزیزانی که میگن این کوهنوردان کار اشتباهی کردن و بدون برنامه به قله بردو پیک رفتن اینه که همین قله توچال که نزدیک به 4000 متر ارتفاع داره جان چن نفر از کوهنوردان حرفه ای رو گرفته ؟ قله ای که ارتفاع آنچنان زیادی هم نداره و میشه یک روزه هم رفت ولی همین قله 4000 متری بیشترین تلفات را بین قله های مشابه خودش داده چرا چون دگرگونی لحظه ای هوا و تغییر دما در آن بیشتره
پس لطفا در مسائلی که اطلاع ندارید اظهار نظر نکنید.
برید فوتبالتون رو ببینید. لطفا (1532933) (alef-13)
 
مریم
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۱۳:۰۹:۳۵
من میخوام امیدوار باشم که بچه ها هنوز زنده ان .حتی اگر امیدوار بودن تو این شرایط عبث باشه (1533231) (alef-13)
 
حمید
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۱۷:۱۳:۰۰
تورو خدا دیگه اسمشونو خالی صدا نزنید....این گلهای پر پر شده شهید شدن...بیایین ازین به بعد این افتخار افرینانو شهید صداشون کنیم (1533830) (alef-13)
 
پری
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۱۸:۱۱:۲۷
سلام به همه دوستان

شما ها چه می دانید!!!

معجزه را نادیده گرفته اید!

انشاالله زنده هستند و بر می گردند

خداوند بی همتاست

باعظمت است

به خدا توکل کنید واز خدا بخواهید

که معجزه ای کند وآنها برگردنند. (1533947) (alef-13)
 
حمیدی
۱۳۹۲-۰۵-۰۵ ۲۰:۲۹:۳۲
نقد و بررسی کامل اشتباهات مدیران تیم باشگاه آرش در وبلاگ کلاغها نوشته شده است. این تیم پشتیبانی نشده بوده و از صعود آنان به عنوان صعود انتحاری نام برده شده است


(1534265) (alef-13)
 
خالد
۱۳۹۲-۰۵-۰۶ ۰۹:۳۹:۴۵
چه سخت است ! این خبر و ناپدید شدن 3 جوان رعنای ایرانی که ظاهراً حالا دیگه نیستند . افسوس بغض در گلو حلقه اشک در چشم که مجال ریختن نمی یابد . ای دریغا ای دریغ چگونه می توانیم بفهمیم کجایند ای برنا پسرانی که افراشته شدن پرچم سه رنگ کشور اکنون در بالای قله نشان غیرت و بزرگیشان برکوه مانده است . حیف آیا حقیقتاً کاری برایشان در وقت ممکن نمیشد که انجام داد . (1534996) (alef-13)
 
حسین
۱۳۹۲-۰۵-۰۶ ۱۵:۰۴:۴۴
برگرد قهرمان (1535744) (alef-13)