کد مطلب: 236817
روزهای غم‌انگیز چهار بازیگر زن سینما
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۲۳:۱۹
راه‌اندازی صندوق حمایت از هنرمندان طرحی بود که هیچ‌گاه آن طور که باید مورد حمایت قرار نگرفت.
به گزارش خبرآنلاین، نمای زیبای چهره بازیگران در کنار اندوه روزهای غمگین آنان، غصه را چندین برابر می‌کند؛ بازیگرانی که سال‌ها تصویرشان روی پرده سینما و قاب تلویزیون تحسین بسیاری را برمی‌انگیخت، به مرور از دوران اوج فاصله گرفتند و وارد مقطعی شدند که گذران امور و زندگی دشوار و دشوارتر شد تا جایی که ثریا حکمت در گفت‌وگویی اعلام کرد سال قبل سه روز در چادر زندگی کرده و امسال هم مجبور است چنین کاری کند، چون پولی برای تامین خانه ندارد.
گفته‌های حکمت اقدام سریع خانه سینما و سازمان سینمایی را به همراه داشت، با این حال خواندن خبر مربوط به ثریا حکمت که روز دوشنبه ۱۳ مرداد در خبرگزاری «ایسنا» منتشر شد، در میان دوستداران این بازیگر نیز واکنش‌هایی را به همراه داشت به گونه‌ای که بسیاری شماره حسابی از این هنرمند خواستند تا به او کمک کنند، اما به نظر می‌رسد بیش از هر چیز این روزها سینمای ایران با خلا آنچه که در این سال‌ها برای راه‌اندازی‌اش باید تلاش می‌کرد و نکرده، مواجه شده است؛ صندوق حمایت از هنرمندان.
زمانی که جواد شمقدری معاون امور سینمایی دولت دهم، خانه سینما را تعطیل کرد، یکی از طرح‌هایی که به صورت جدی در این خانه پیگیری می‌شد، صندوق حمایت از هنرمندان بود، آن طرح به دلیل شوک تعطیلی خانه سینما همچنان به نتیجه‌ای مشخص نرسیده است.
ماجرای غم‌انگیز این روزهای ثریا حکمت، خاطره تصویر فریماه فرجامی را در قاب تلویزیون که واکنش بسیاری را به همراه داشت به خاطر آورد. ستاره سینمای دهه ۶۰ با چشمان براقش، وقتی پای مصاحبه برنامه «هفت» نشسته بود دیگر برقی در چشم نداشت. آن تصویر هرچند رنگ و زیبایی ثبت شده از چهره فریماه فرجامی را ذهن دوستدارانش، کدر کرد، اما بسیاری را به این فکر انداخت که سراغی از بازیگر باسابقه سینما بگیرند، مدتی بعد بود که مسعود کیمیایی در کنار فرجامی نشست و عکسی گرفت و تصویر آنان در صحفه اول یکی از روزنامه‌های صبح نقش بست. آنچه در مورد فرجامی به شکل حسرتی بر دل دوستدارانش درآمد بر باد رفتن آن زیبایی و شکوه بازیگر بود.
حضور این بازیگران و فرصتی که همچنان برای مدیران و دوستدارانشان فراهم است تا به یاری‌شان بشتابند، در جای خود ارزشمند است، اما برخی از بازیگران مطرح سینما زمانی از میان دوستدارانشان رفتند که کسی همراه آنان بود؛ تنهایی غم‌انگیز ستاره‌های دیروز.
مهری مهرنیا، که سال‌ها نقش مادر را در سینما بازی کرده بود، در سال‌های پایانی عمرش همواره از تنهایی گلایه داشت. او اواخر عمرش را در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک گذراند. او از اینکه هیچیک از بازیگران و مسئولان سراغی از او نمی‌گرفتند، گله‌مند بود و در مصاحبه‌ای با خبرگزاری ایسنا در آستانه روز مادر در سال ۱۳۸۶ اظهار داشت: «تا سر پایی و می‌توانی کاری انجام بدهی، همه مریدت هستند و همه تو را می‌خواهند، اما وقتی از دست و پا افتادی، دیگر هیچ‌کس نگاهت هم نمی‌کند.»
روح‌انگیز سامی‌نژاد، نخستین بازیگر زن سینمای ایران، بازیگر فیلم سینمایی «دختر لر» فرزندي نداشت و حدود ۳۰ سال پايانی عمر خود را در تنهایی گذراند. او روز دهم ارديبهشت سال ١٣٧۶ در سن ٨١ سالگي در شرايطي كه بسياري از مورخان سينمايي تصور مي‌كردند سال‌هاست درگذشته است، چشم از جهان فرو بست.
به نظر می‌رسد در شرایطی که خانه سینمای ایران فعالیت خود را از سر گرفته است، می‌تواند پناهی برای هنرمندان پیشکسوت باشد، جایی که نه در نقش تامین‌کننده نیاز مالی بلکه واسطه‌ای برای رساندن حمایت‌ها به هنرمندان باشد. علاوه بر ضرورتی که جهت راه‌اندازی صندوق حمایت از هنرمندان در خانه سینما احساس می‌شود، به نظر می‌رسد نهادهای مسئول نسبت به هنرمندان می‌توانند به واسطه خانه سینما کمک‌های خود را به دست آنان برسانند، به این ترتیب شان و جایگاه هنرمندان نیز بیش از پیش حفظ خواهد شد.
اینکه شهرداری تهران با امکاناتی که در اختیار دارد، خانه‌ای را به هنرمندانی که دیگر توانی برای کار ندارند، اختصاص دهد، می‌تواند، راهکاری برای تامین مسکن این گروه باشد.
به گزارش خبرآنلاین، نمای زیبای چهره بازیگران در کنار اندوه روزهای غمگین آنان، غصه را چندین برابر می‌کند؛ بازیگرانی که سال‌ها تصویرشان روی پرده سینما و قاب تلویزیون تحسین بسیاری را برمی‌انگیخت، به مرور از دوران اوج فاصله گرفتند و وارد مقطعی شدند که گذران امور و زندگی دشوار و دشوارتر شد تا جایی که ثریا حکمت در گفت‌وگویی اعلام کرد سال قبل سه روز در چادر زندگی کرده و امسال هم مجبور است چنین کاری کند، چون پولی برای تامین خانه ندارد.
گفته‌های حکمت اقدام سریع خانه سینما و سازمان سینمایی را به همراه داشت، با این حال خواندن خبر مربوط به ثریا حکمت که روز دوشنبه ۱۳ مرداد در خبرگزاری «ایسنا» منتشر شد، در میان دوستداران این بازیگر نیز واکنش‌هایی را به همراه داشت به گونه‌ای که بسیاری شماره حسابی از این هنرمند خواستند تا به او کمک کنند، اما به نظر می‌رسد بیش از هر چیز این روزها سینمای ایران با خلا آنچه که در این سال‌ها برای راه‌اندازی‌اش باید تلاش می‌کرد و نکرده، مواجه شده است؛ صندوق حمایت از هنرمندان.
زمانی که جواد شمقدری معاون امور سینمایی دولت دهم، خانه سینما را تعطیل کرد، یکی از طرح‌هایی که به صورت جدی در این خانه پیگیری می‌شد، صندوق حمایت از هنرمندان بود، آن طرح به دلیل شوک تعطیلی خانه سینما همچنان به نتیجه‌ای مشخص نرسیده است.
ماجرای غم‌انگیز این روزهای ثریا حکمت، خاطره تصویر فریماه فرجامی را در قاب تلویزیون که واکنش بسیاری را به همراه داشت به خاطر آورد. ستاره سینمای دهه ۶۰ با چشمان براقش، وقتی پای مصاحبه برنامه «هفت» نشسته بود دیگر برقی در چشم نداشت. آن تصویر هرچند رنگ و زیبایی ثبت شده از چهره فریماه فرجامی را ذهن دوستدارانش، کدر کرد، اما بسیاری را به این فکر انداخت که سراغی از بازیگر باسابقه سینما بگیرند، مدتی بعد بود که مسعود کیمیایی در کنار فرجامی نشست و عکسی گرفت و تصویر آنان در صحفه اول یکی از روزنامه‌های صبح نقش بست. آنچه در مورد فرجامی به شکل حسرتی بر دل دوستدارانش درآمد بر باد رفتن آن زیبایی و شکوه بازیگر بود.
حضور این بازیگران و فرصتی که همچنان برای مدیران و دوستدارانشان فراهم است تا به یاری‌شان بشتابند، در جای خود ارزشمند است، اما برخی از بازیگران مطرح سینما زمانی از میان دوستدارانشان رفتند که کسی همراه آنان بود؛ تنهایی غم‌انگیز ستاره‌های دیروز.
مهری مهرنیا، که سال‌ها نقش مادر را در سینما بازی کرده بود، در سال‌های پایانی عمرش همواره از تنهایی گلایه داشت. او اواخر عمرش را در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک گذراند. او از اینکه هیچیک از بازیگران و مسئولان سراغی از او نمی‌گرفتند، گله‌مند بود و در مصاحبه‌ای با خبرگزاری ایسنا در آستانه روز مادر در سال ۱۳۸۶ اظهار داشت: «تا سر پایی و می‌توانی کاری انجام بدهی، همه مریدت هستند و همه تو را می‌خواهند، اما وقتی از دست و پا افتادی، دیگر هیچ‌کس نگاهت هم نمی‌کند.»
روح‌انگیز سامی‌نژاد، نخستین بازیگر زن سینمای ایران، بازیگر فیلم سینمایی «دختر لر» فرزندي نداشت و حدود ۳۰ سال پايانی عمر خود را در تنهایی گذراند. او روز دهم ارديبهشت سال ١٣٧۶ در سن ٨١ سالگي در شرايطي كه بسياري از مورخان سينمايي تصور مي‌كردند سال‌هاست درگذشته است، چشم از جهان فرو بست.
به نظر می‌رسد در شرایطی که خانه سینمای ایران فعالیت خود را از سر گرفته است، می‌تواند پناهی برای هنرمندان پیشکسوت باشد، جایی که نه در نقش تامین‌کننده نیاز مالی بلکه واسطه‌ای برای رساندن حمایت‌ها به هنرمندان باشد. علاوه بر ضرورتی که جهت راه‌اندازی صندوق حمایت از هنرمندان در خانه سینما احساس می‌شود، به نظر می‌رسد نهادهای مسئول نسبت به هنرمندان می‌توانند به واسطه خانه سینما کمک‌های خود را به دست آنان برسانند، به این ترتیب شان و جایگاه هنرمندان نیز بیش از پیش حفظ خواهد شد.
اینکه شهرداری تهران با امکاناتی که در اختیار دارد، خانه‌ای را به هنرمندانی که دیگر توانی برای کار ندارند، اختصاص دهد، می‌تواند، راهکاری برای تامین مسکن این گروه باشد.
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۰۰:۱۵:۰۱
زمانی که جواد شمقدری معاون امور سینمایی دولت دهم، خانه سینما را تعطیل کرد، یکی از طرح‌هایی که به صورت جدی در این خانه پیگیری می‌شد، صندوق حمایت از هنرمندان بود، آن طرح به دلیل شوک تعطیلی خانه سینما همچنان به نتیجه‌ای مشخص نرسیده است.
این شخص باید محاکمه بشه (2289091) (alef-13)
این شخص باید محاکمه بشه (2289091) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۰۷:۳۷:۰۰
جان مردم ارزش نداره انوقت میگی این خانم مسکن نداره (2289268) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۰۸:۱۰:۰۸
به نظر شما نویسنده چرا از جهره فریماه فرجامی اینقدر تعریف کرده؟؟؟؟؟ (2289298) (alef-10)
!!!
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۰۹:۲۳:۱۸
شما دقیقا مصداق موردی هستی که فقط نوک انگشت اشاره کننده را میبینی نه چیزی که بهش اشاره کرده!!! (2289400) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۱۲:۳۲:۱۳
شما مشکلت چیه عزیز مشکلتو بگو ها؟؟؟؟؟ (2289900) (alef-10)
توکلی
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۰۹:۰۹:۲۵
با سلام بر همه هنرمندان
خبر فوق تصدیقی است بر نامساعد بودن شرایط حاکم بر محیط کار هنرمندان است و خصوصا خانم ها از این شرایط بیشتر متضرر می شوند و دلیل آن هم چیزی نیست الا ارزش های دستکاری شده در هنر که آن را بصورت سمی مهلک برای دوران بازنشستگی خصوصا خانم ها در آورده است. باید به گونه ای بستر هنر را گسترش دهیم تا هنرمند از هنر و رشته خود بتواند در سنوات بازنشستگی بهره ببرد نه آنکه ارزش تنها به رنگ و لعاب باشد. به ارزش های معنوی توجه شود که ماندگارند. (2289381) (alef-10)
خبر فوق تصدیقی است بر نامساعد بودن شرایط حاکم بر محیط کار هنرمندان است و خصوصا خانم ها از این شرایط بیشتر متضرر می شوند و دلیل آن هم چیزی نیست الا ارزش های دستکاری شده در هنر که آن را بصورت سمی مهلک برای دوران بازنشستگی خصوصا خانم ها در آورده است. باید به گونه ای بستر هنر را گسترش دهیم تا هنرمند از هنر و رشته خود بتواند در سنوات بازنشستگی بهره ببرد نه آنکه ارزش تنها به رنگ و لعاب باشد. به ارزش های معنوی توجه شود که ماندگارند. (2289381) (alef-10)
پیراسته فر
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۰۹:۲۸:۲۲
اینها نشاندهند سلامت این بازیگران می باشد وگرنه اگر میخواستند عفت خودرا لکه دارکنند حالا مشکلات مالیشان ازطرف گرگان تأمین شده بود.
پس وظیفه دولت است که "تاحدممکن"ازاین زنان عفیفه حمایت کند. (2289409) (alef-10)
پس وظیفه دولت است که "تاحدممکن"ازاین زنان عفیفه حمایت کند. (2289409) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۰۹:۵۹:۲۰
از جناب اقای قالیباف، خواهشمندیم این پیشنها د گزارشگر را انجام دهند.دبسیار پیشنهاد خوبی است. خیلی افسوس خوردم از سر نوشت این چهار نفر. امیدواریم هنرمندان،هنر پیشگان و افراد نیکوکاری که وضع مالی توبی دارند،دست به دست هم بدهند و پیش از در گذشت انان، به زندگی انان سر و سامان بدهند. (2289465) (alef-10)
hamidnosrati
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۱۲:۱۵:۳۳
مشکل نداشتن خانواده وفرزنداست البته کسی که نان جوانی وشادابی اش رامیخورد دروقت پیری دیگرسرمایه ای ندارد نه دوستی که احوالش بپرسد ونه فرزندی که دستش بگیرد واین حالااول کاراست وآخرش راهم خدامیداند (2289844) (alef-10)
ستود ه
۱۳۹۳-۰۵-۱۵ ۱۶:۵۲:۴۰
فکر میکنید هزاران بازنشسته دولت بهتر از اینها زندگی میکنند؟؟ (2290474) (alef-10)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
