کد مطلب: 169604
تجربه یک جراح آمریکایی از دنیای پس از مرگ + یادداشتی از حجت الاسلام جلیل محبی
از زندگي پس از مرگ يكي از چند محور اصلي و مهم آيات قرآني را به خود اختصاص مي دهد كه خصوصاً در سوره هاي مكي قرآن از كميت بالايي برخوردار است. زندگي بعد از مرگ تا روز قيامت حائل و فاصل اول و آخر عالم است. برخلاف تصور عمومي كه اين دنيا و آن دنيا مي كند، عالم واحد است و ابتدا (اول) و انتهايي (آخر-آخرت) دارد كه انتهاي آن نيز براي مومنين بهتر از ابتداي آن است (الآخرة خير لك من اولي). انتقال از اين ابتدا تا به آن انتها توسط پلي انجام مي شود كه در لسان قرآن و روايات به آن برزخ (فاصل) گفته مي شود. هرچند برزخ از نگاه اين دنيايي زماني است تا قيامت لكن بنظر مي رسد بعلت عدم وجود زمان در عالم برزخ به سرعت به قيامت متصل مي شود شايد بخاطر همين است كه در روايات گفته شده: من مات قام قيامة (هركس بميرد قيامتش بر پا مي شود...)
در مورد اين واقعه و وقايع مشابه نكات و سوالاتي قابل طرح است:
اول آنكه: چرا سوال و جواب پس از مرگ كه توسط فرشتگان الهي انجام مي شود رخ نداده است؟
دوم آنكه: مگر مرگ بازگشت به اين دنيا دارد؟ كه فردي بميرد و به اين دنيا بازگردد؟ مگر در آيات قرآن نيامده كه فرد طلب بازگشت به دنيا مي كند تا اعمال نيك انجام دهد كه به او گفته مي شود: كلا انها كلمة هو قائلها...
بنظر مي رسد وقايعي از اين دست نه مرگ واقعي كه نمايشي از عالم غيب، توسط باري تعالي است به فردي كه قصد هدايت بيش از قبل وي را داشته است.
همچنين واضح است كه فرد غير مؤمن به خداوند و غيب و عالم آخرت و برزخ و... چرا عذابي مشاهده نكرده است؟! بعلت همان اصل كلي الهي است : لا نكلف الله نفساً الا وسعها//نویسنده:
حجه الاسلام جلیل محبی
تاریخ انتشار : سه شنبه ۹ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۱۵:۱۴
مجله آمریکایی «نیوزویک» در شماره جدید خود مطلبی را به پزشک متخصص مغز و اعصاب اختصاص داده است که به گفته خودش، هفت روز «زندگی‌ای با هوش غیرانسان» را تجربه کرده است، تجربه ای که وی آن را حسی شیرین و «آن جهانی» می داند. وی از دنیایی سخن می گوید که اتحاد اساس آن است و آن قدر زیباست که «پنج ثانیه اش ارزش عمری انتظار را دارد.»
دکتر «ایبِن الکساندر» که تجربه خود از مرگ و نیستی را در مطلب ویژه مجله «نیوزویک» به رشته تحریر در آورده، می‌نویسد:
به عنوان یک جراح مغز هیچگاه به پدیده تجربه‌های جهان پس از مرگ و چنین مقولاتی باور نداشتم. پدرم هم مانند خود من جراح مغز و اعصاب بود و من نیز به تبعیت از او راه خود را در دنیای علم پی گرفتم و جراح مغز شدم و در دانشگاه های زیادی از جمله «دانشگاه هاروارد» به تدریس این شاخه از علم پزشکی پرداختم. بنابراین، کاملاً می دانم در مغز آدم‌هایی که ادعا می کنند آن جهان را تجربه کرده‌اند چه می‌گذرد.
مغز آدمی از مکانیسم اعجاب آور و در عین حال فوق العاده ظریفی برخوردار است، کافیست اندکی از اکسیژن دریافتی مغز بکاهید تا واکنش نشان دهد. با چنین اوصافی، برایم جای تعجب چندانی نداشت که آدم‌هایی را ببینم که بعد از گذران دوره درمانی پس از آسیب‌های جدی و بازیابی هوشیاری خود، از تجربه‌های شگفتشان افسانه‌سرایی‌ها کنند. اما هرچه می‌گفتند هرگز بدان معنا نبود که چنین بیمارانی در دنیای واقعی به جایی سفر کرده باشند. مورد من نیز از دو جهت با تجربه همه این بیماران متفاوت بود؛ اول اینکه بخش کورتکس مغز من به طور کامل از کار افتاده بود و دوم اینکه در تمام مدت اغما نشانه‌های حیاتی من تحت نظارت دقیق پزشکان قرار داشت و پیوسته ثبت میشد.
این را هم بگویم که پیش از اینها، تعریفی که از خودم داشتم یک مسیحی معتقد بود که چندان هم عامل به فرائض دینی نیست. با این وجود از کسانی که علاقه‌مند بودند عیسی مسیح را موجودی فراتر از یک آدم خوب معمولی به حساب آورند هم کینه‌ای به دل نداشتم. حرف آنهایی را می‌فهمیدم که دوست داشتند باور کنند که بالاخره یک جایی در این دنیا خدایی هم هست و در دلم بهشان غبطه می‌خوردم که این ایمان بدون شبهه چه آرامشی را برایشان به ارمغان آورده. با این همه، به عنوان یک دانشمند می‌دانستم که خودم نباید چنین باورهایی داشته باشم.
اوضاع بدین منوال بود تا اینکه سال ۲۰۰۸ رسید و در حالی که بخش «نئوکورتکس» مغزم از کار افتاده بود، هفت روزی را در حالت اغما به سر بردم. در غیبت یک نئوکورتکس فعال، چیزی را تجربه کردم که موجب شد باور کنم که برای وجود هوشیاری پس از مرگ هم دلیل علمی وجود دارد. همینجا بگویم چون میدانم شکاکیون چه نظری راجع به چنین حرف‌هایی دارند، داستانم را با منطق و زبان علمی «یک دانشمند» بازگو خواهم کرد، یعنی همان چیزی که هستم.
اوایل صبح خیلی زود، حدود چهار سال پیش با یک سردرد شدید از خواب بیدار شدم. تنها به فاصله چند ساعت، کورتکس مغزم کاملا از کار افتاد. کورتکس بخشی است که کنترل اندیشه ها و احساسات ما را برعهده دارد و باعث تمایز ما از دیگر جانداران است. پزشکان بیمارستان عمومی «لینچبرگ» در ایالت ویرجینیا، که دست برقضا خودم هم آنجا به عنوان جراح مغز و اعصاب کار میکردم، به این نتیجه رسیدند که دچار نوعی مننژیت نادر شده‌ام که بیشتر در نوزادان دیده میشود. باکتری «ای کولی» افتاده بود به جان مایع مغزی نخاعم و ذره ذره مغزم را می‌خورد.
آن روز صبح، وقتی به اتاق اورژانس رفتم، اوضاعم آنقدر بد بود که امید چندانی به بهبود و ادامه زندگیم در قالب چیزی فراتر از یک گیاه وجود نداشت. مدتی زیادی نگذشت که همان روزنه امید هم از دست رفت. هفت روز در اغمای کامل بودم، بدنم به هیچ محرکی پاسخ نمی داد و فعالیت‌های عالی مغزم کلاً مختل شده بود.
در چنین شرایطی هیچ توجیه علمی‌ای برای این حقیقت وجود ندارد که در حالی که بدنم در اغما کامل به سر می‌برد، ذهنم، هوشیاریم، خود خویشتنم، حی و حاضر بود. نورون‌های کورتکس مغزم به واسطه حمله باکتریایی فلج شده بودند، اما نوعی هوشیاری و معرفت ورای ظرفیت‌های مغزی مرا به بُعد دیگری از این کائنات برد، بُعدی که حتی خوابش را هم هرگز ندیده بودم و هیچگاه در زمره باورمندانش نیز قرار نداشتم.
باری، ماه‌ها سپری شد تا بتوانم برای خودم هضم کنم که چه بر من گذشت. سوای غیرممکن بودن وجود هرگونه هوشیاری در شرایطی که داشتم، چیزهایی که آن موقع تجربه کرده بودم برای خودم هم به هیچ وجه توجیه پذیر نبود: اول، یک جایی در میان ابرها بودم. ابرهایی بزرگ و پُف کرده به رنگ صورتی و سفید که در مقابل آسمان «آبی تیره» تضاد مشهودی ساخته بود.
بالاتر از ابرها -بی نهایت بالاتر- دسته دسته موجوداتی شفاف و نورانی در آسمان این طرف و آن طرف می‌رفتند و خطوط ممتدی را دنبال خود در فضا بر جا می‌گذاشتند. پرنده بودند یا فرشته؟ نمی‌دانم. بعدها که برای توصیف این موجودات دنبال واژه مناسب می‌گشتم این دو کلمه به ذهنم رسید، اما هیچ یک از این دو حق مطلب را درباره این موجودات اثیری ادا نمی‌کند که اساساً از هر آنچه در این کره خاکی می‌شناسم تفاوت داشتند، چیزهایی بودند پیشرفته‌تر و متعالی‌تر.
در دنیایی که بودم، دیدن و شنیدن دو مقوله جدا از هم نبود. انگار که نمی‌شد چیزی را ببینی یا بشنوی و به بخشی از آن بدل نشوی. هرچه که بود متفاوت بود و در عین حال بخشی از چیزهای دیگر، مثل طرح های درهم تنیده فرش های ایرانی...یا نقوش بال یک پروانه.
اما از این همه شگفت‌آورتر، وجود «فردی« بود که مرا همراهی می کرد؛ یک زن.
جوان بود و جزئیات ظاهری او را به طور دقیق به یاد دارم. گونه‌هایی برجسته و چشمانی به رنگ آبی لاجوردی داشت و دو رشته گیسوان طلایی- قهوه‌ایش در دو طرف صورت، چهره زیبایش را قاب گرفته بود. بار اول که او را دیدم روی یک سطح ظریف و نقش دار حرکت می‌کردیم که بعد از لحظه ای فهمیدم بال یک پروانه بود. میلیون‌ها پروانه دورمان را گرفته بودند و در رقص هماهنگ امواجی که ساخته بودند به جنگلزارهای پایین سرازیر می‌شدند و مجدد به بالا و دور ما اوج می‌گرفتند.
انگار که رودی از زندگی و رنگ در هوا جریان داشت. لباس زن ساده بود، مثل یک کشاورز. اما رنگ‌هایش همان ویژگی درخشان، تأثیرگذار و سرشار از زندگی‌ای را داشت که در دیگر چیزهای حاضر در آن مکان به چشم می‌خورد.
زن به من نگاهی انداخت، جوری که می گویم تنها پنج ثانیه از آن نگاه ارزش تمام زندگی تا آن لحظه را دارد و هر چه قبل از آن به سرتان آمده باشد، دیگر اهمیتی ندارد. نگاهش عاشقانه نبود. دوستانه هم نبود. نگاهی بود که ورای تمامی اینها بود و فرای همه مراحل عشقی که این پایین در زمین شناخته‌ایم. چیزی برتر بود که همه انواع دیگر عشق را درونش داشت ولیکن از همه آنها بزرگتر بود.
زن بدون اینکه واژه‌ای بر زبان آورد با من حرف زد. پیامش مثل نسیمی به درونم نفوذ کرد و همانجا در دم فهمیدم که همان است. فهمیدم دنیای دور و برمان نه رویا است و نه گذرا و بی‌اساس است، بلکه حقیقی است.
پیامی که از زن گرفتم سه بخش داشت، که اگر بنا باشد به زبان زمینی ترجمه‌اش کنم، چیزی شبیه به این خواهد شد:
«تو مورد محبت و لطف هستی و عزیز، تا همیشه.»
«موردی نیست که بترسی.»
«هیچ اشتباهی مرتکب نخواهی شد.»
فیزیک نوین می‌گوید که جهان پیرامون ما یکپارچه و غیرمنفک است. اگرچه به ظاهر در دنیایی از تفاوت ها زندگی می کنیم، برپایه قوانین فیزیک، زیر این ظاهر متفاوت هر شیء و هر رویدادی در هستی در پیوند کامل با اشیا و رویدادهای دیگر است و به بیان دیگر «فرق باطن» وجود ندارد.
تا پیش از تجربه‌ام، همه این نظرات برایم جنبه انتزاعی داشتند و درک‌ناپذیر، اما امروز حقیقت‌های زندگیم را تشکیل می‌دهند. به این باور رسیده‌ام که کائنات بر اساس وحدت ایجاد شده است. اکنون میدانم که عشق را هم باید به این معادله افزود. دنیایی که من در اغمای بدون مغز انسانیم تجربه کردم همانی بود که آلبرت انیشتین و عیسی مسیح، هر دو، از آن سخن گفته‌اند و صد البته که هر کدام با روش بسیار متفاوت خودشان.
من سال‌های سال به عنوان جراح مغز و اعصاب در معتبرترین مؤسسات جهانی خدمت کرده‌ام. میدانم که بسیاری از همکارانم بر این باور پافشاری میکنند که مغز، و به ويژه کورتکس، این عضو کلیدی، سر منشأ هوشیاری خاص نوع آدمی است. خود من هم همین طور فکر میکردم. اما این باور، این نظریه امروز در برابر من رنگ باخته و آنچه بر من گذشت در پهنه باورهایم جایی برای آن باقی نگذاشت. از همین رو قصد دارم باقیمانده عمرم را به بررسی ذات راستین هوشیاری بپردازم و به همکارانم در عرصه علم و نیز به جهانیان نشان بدهم که ما پدیده‌هایی بسیار بسیار فراتر از مغزهای فیزیکی خود هستیم.
در دنیای امروز بسیاری بر این عقیده‌اند که واقعیت معنوی دین در دنیای مدرن قدرت خود را از دست داده و علم، در برابر ایمان، راه رسیدن بشر به واقعیت وجود است. پیش از این تجربه، من نیز تا حد زیادی در صف طرفداران این مکتب بودم، اما امروز متوجه شده‌ام که این دیدگاه به شدت ساده‌انگارانه است. تصویر مادی‌گرا از کالبد و مغز به عنوان مولدان هوشیاری، و نه ظرف آن، محکوم به شکست است. در مقابل، تلقی نوینی از کالبد و ذهن ظهور خواهد کرد که هم اکنون هم نشانه‌هایش را میتوان مشاهده کرد. این دیدگاه نو به همان میزان مبتنی بر دین است که بر دانش استوار و غایتش را چیزی قرار خواهد داد که بزرگترین دانشمندان بیش و پیش از هر چیزی در طول تاریخ بشری همواره در جستجوی آن بوده اند؛ چیزی به نام حقیقت.
دکتر «ایبِن الکساندر» که تجربه خود از مرگ و نیستی را در مطلب ویژه مجله «نیوزویک» به رشته تحریر در آورده، می‌نویسد:
به عنوان یک جراح مغز هیچگاه به پدیده تجربه‌های جهان پس از مرگ و چنین مقولاتی باور نداشتم. پدرم هم مانند خود من جراح مغز و اعصاب بود و من نیز به تبعیت از او راه خود را در دنیای علم پی گرفتم و جراح مغز شدم و در دانشگاه های زیادی از جمله «دانشگاه هاروارد» به تدریس این شاخه از علم پزشکی پرداختم. بنابراین، کاملاً می دانم در مغز آدم‌هایی که ادعا می کنند آن جهان را تجربه کرده‌اند چه می‌گذرد.
مغز آدمی از مکانیسم اعجاب آور و در عین حال فوق العاده ظریفی برخوردار است، کافیست اندکی از اکسیژن دریافتی مغز بکاهید تا واکنش نشان دهد. با چنین اوصافی، برایم جای تعجب چندانی نداشت که آدم‌هایی را ببینم که بعد از گذران دوره درمانی پس از آسیب‌های جدی و بازیابی هوشیاری خود، از تجربه‌های شگفتشان افسانه‌سرایی‌ها کنند. اما هرچه می‌گفتند هرگز بدان معنا نبود که چنین بیمارانی در دنیای واقعی به جایی سفر کرده باشند. مورد من نیز از دو جهت با تجربه همه این بیماران متفاوت بود؛ اول اینکه بخش کورتکس مغز من به طور کامل از کار افتاده بود و دوم اینکه در تمام مدت اغما نشانه‌های حیاتی من تحت نظارت دقیق پزشکان قرار داشت و پیوسته ثبت میشد.
این را هم بگویم که پیش از اینها، تعریفی که از خودم داشتم یک مسیحی معتقد بود که چندان هم عامل به فرائض دینی نیست. با این وجود از کسانی که علاقه‌مند بودند عیسی مسیح را موجودی فراتر از یک آدم خوب معمولی به حساب آورند هم کینه‌ای به دل نداشتم. حرف آنهایی را می‌فهمیدم که دوست داشتند باور کنند که بالاخره یک جایی در این دنیا خدایی هم هست و در دلم بهشان غبطه می‌خوردم که این ایمان بدون شبهه چه آرامشی را برایشان به ارمغان آورده. با این همه، به عنوان یک دانشمند می‌دانستم که خودم نباید چنین باورهایی داشته باشم.
اوضاع بدین منوال بود تا اینکه سال ۲۰۰۸ رسید و در حالی که بخش «نئوکورتکس» مغزم از کار افتاده بود، هفت روزی را در حالت اغما به سر بردم. در غیبت یک نئوکورتکس فعال، چیزی را تجربه کردم که موجب شد باور کنم که برای وجود هوشیاری پس از مرگ هم دلیل علمی وجود دارد. همینجا بگویم چون میدانم شکاکیون چه نظری راجع به چنین حرف‌هایی دارند، داستانم را با منطق و زبان علمی «یک دانشمند» بازگو خواهم کرد، یعنی همان چیزی که هستم.
اوایل صبح خیلی زود، حدود چهار سال پیش با یک سردرد شدید از خواب بیدار شدم. تنها به فاصله چند ساعت، کورتکس مغزم کاملا از کار افتاد. کورتکس بخشی است که کنترل اندیشه ها و احساسات ما را برعهده دارد و باعث تمایز ما از دیگر جانداران است. پزشکان بیمارستان عمومی «لینچبرگ» در ایالت ویرجینیا، که دست برقضا خودم هم آنجا به عنوان جراح مغز و اعصاب کار میکردم، به این نتیجه رسیدند که دچار نوعی مننژیت نادر شده‌ام که بیشتر در نوزادان دیده میشود. باکتری «ای کولی» افتاده بود به جان مایع مغزی نخاعم و ذره ذره مغزم را می‌خورد.
آن روز صبح، وقتی به اتاق اورژانس رفتم، اوضاعم آنقدر بد بود که امید چندانی به بهبود و ادامه زندگیم در قالب چیزی فراتر از یک گیاه وجود نداشت. مدتی زیادی نگذشت که همان روزنه امید هم از دست رفت. هفت روز در اغمای کامل بودم، بدنم به هیچ محرکی پاسخ نمی داد و فعالیت‌های عالی مغزم کلاً مختل شده بود.
در چنین شرایطی هیچ توجیه علمی‌ای برای این حقیقت وجود ندارد که در حالی که بدنم در اغما کامل به سر می‌برد، ذهنم، هوشیاریم، خود خویشتنم، حی و حاضر بود. نورون‌های کورتکس مغزم به واسطه حمله باکتریایی فلج شده بودند، اما نوعی هوشیاری و معرفت ورای ظرفیت‌های مغزی مرا به بُعد دیگری از این کائنات برد، بُعدی که حتی خوابش را هم هرگز ندیده بودم و هیچگاه در زمره باورمندانش نیز قرار نداشتم.
باری، ماه‌ها سپری شد تا بتوانم برای خودم هضم کنم که چه بر من گذشت. سوای غیرممکن بودن وجود هرگونه هوشیاری در شرایطی که داشتم، چیزهایی که آن موقع تجربه کرده بودم برای خودم هم به هیچ وجه توجیه پذیر نبود: اول، یک جایی در میان ابرها بودم. ابرهایی بزرگ و پُف کرده به رنگ صورتی و سفید که در مقابل آسمان «آبی تیره» تضاد مشهودی ساخته بود.
بالاتر از ابرها -بی نهایت بالاتر- دسته دسته موجوداتی شفاف و نورانی در آسمان این طرف و آن طرف می‌رفتند و خطوط ممتدی را دنبال خود در فضا بر جا می‌گذاشتند. پرنده بودند یا فرشته؟ نمی‌دانم. بعدها که برای توصیف این موجودات دنبال واژه مناسب می‌گشتم این دو کلمه به ذهنم رسید، اما هیچ یک از این دو حق مطلب را درباره این موجودات اثیری ادا نمی‌کند که اساساً از هر آنچه در این کره خاکی می‌شناسم تفاوت داشتند، چیزهایی بودند پیشرفته‌تر و متعالی‌تر.
در دنیایی که بودم، دیدن و شنیدن دو مقوله جدا از هم نبود. انگار که نمی‌شد چیزی را ببینی یا بشنوی و به بخشی از آن بدل نشوی. هرچه که بود متفاوت بود و در عین حال بخشی از چیزهای دیگر، مثل طرح های درهم تنیده فرش های ایرانی...یا نقوش بال یک پروانه.
اما از این همه شگفت‌آورتر، وجود «فردی« بود که مرا همراهی می کرد؛ یک زن.
جوان بود و جزئیات ظاهری او را به طور دقیق به یاد دارم. گونه‌هایی برجسته و چشمانی به رنگ آبی لاجوردی داشت و دو رشته گیسوان طلایی- قهوه‌ایش در دو طرف صورت، چهره زیبایش را قاب گرفته بود. بار اول که او را دیدم روی یک سطح ظریف و نقش دار حرکت می‌کردیم که بعد از لحظه ای فهمیدم بال یک پروانه بود. میلیون‌ها پروانه دورمان را گرفته بودند و در رقص هماهنگ امواجی که ساخته بودند به جنگلزارهای پایین سرازیر می‌شدند و مجدد به بالا و دور ما اوج می‌گرفتند.
انگار که رودی از زندگی و رنگ در هوا جریان داشت. لباس زن ساده بود، مثل یک کشاورز. اما رنگ‌هایش همان ویژگی درخشان، تأثیرگذار و سرشار از زندگی‌ای را داشت که در دیگر چیزهای حاضر در آن مکان به چشم می‌خورد.
زن به من نگاهی انداخت، جوری که می گویم تنها پنج ثانیه از آن نگاه ارزش تمام زندگی تا آن لحظه را دارد و هر چه قبل از آن به سرتان آمده باشد، دیگر اهمیتی ندارد. نگاهش عاشقانه نبود. دوستانه هم نبود. نگاهی بود که ورای تمامی اینها بود و فرای همه مراحل عشقی که این پایین در زمین شناخته‌ایم. چیزی برتر بود که همه انواع دیگر عشق را درونش داشت ولیکن از همه آنها بزرگتر بود.
زن بدون اینکه واژه‌ای بر زبان آورد با من حرف زد. پیامش مثل نسیمی به درونم نفوذ کرد و همانجا در دم فهمیدم که همان است. فهمیدم دنیای دور و برمان نه رویا است و نه گذرا و بی‌اساس است، بلکه حقیقی است.
پیامی که از زن گرفتم سه بخش داشت، که اگر بنا باشد به زبان زمینی ترجمه‌اش کنم، چیزی شبیه به این خواهد شد:
«تو مورد محبت و لطف هستی و عزیز، تا همیشه.»
«موردی نیست که بترسی.»
«هیچ اشتباهی مرتکب نخواهی شد.»
فیزیک نوین می‌گوید که جهان پیرامون ما یکپارچه و غیرمنفک است. اگرچه به ظاهر در دنیایی از تفاوت ها زندگی می کنیم، برپایه قوانین فیزیک، زیر این ظاهر متفاوت هر شیء و هر رویدادی در هستی در پیوند کامل با اشیا و رویدادهای دیگر است و به بیان دیگر «فرق باطن» وجود ندارد.
تا پیش از تجربه‌ام، همه این نظرات برایم جنبه انتزاعی داشتند و درک‌ناپذیر، اما امروز حقیقت‌های زندگیم را تشکیل می‌دهند. به این باور رسیده‌ام که کائنات بر اساس وحدت ایجاد شده است. اکنون میدانم که عشق را هم باید به این معادله افزود. دنیایی که من در اغمای بدون مغز انسانیم تجربه کردم همانی بود که آلبرت انیشتین و عیسی مسیح، هر دو، از آن سخن گفته‌اند و صد البته که هر کدام با روش بسیار متفاوت خودشان.
من سال‌های سال به عنوان جراح مغز و اعصاب در معتبرترین مؤسسات جهانی خدمت کرده‌ام. میدانم که بسیاری از همکارانم بر این باور پافشاری میکنند که مغز، و به ويژه کورتکس، این عضو کلیدی، سر منشأ هوشیاری خاص نوع آدمی است. خود من هم همین طور فکر میکردم. اما این باور، این نظریه امروز در برابر من رنگ باخته و آنچه بر من گذشت در پهنه باورهایم جایی برای آن باقی نگذاشت. از همین رو قصد دارم باقیمانده عمرم را به بررسی ذات راستین هوشیاری بپردازم و به همکارانم در عرصه علم و نیز به جهانیان نشان بدهم که ما پدیده‌هایی بسیار بسیار فراتر از مغزهای فیزیکی خود هستیم.
در دنیای امروز بسیاری بر این عقیده‌اند که واقعیت معنوی دین در دنیای مدرن قدرت خود را از دست داده و علم، در برابر ایمان، راه رسیدن بشر به واقعیت وجود است. پیش از این تجربه، من نیز تا حد زیادی در صف طرفداران این مکتب بودم، اما امروز متوجه شده‌ام که این دیدگاه به شدت ساده‌انگارانه است. تصویر مادی‌گرا از کالبد و مغز به عنوان مولدان هوشیاری، و نه ظرف آن، محکوم به شکست است. در مقابل، تلقی نوینی از کالبد و ذهن ظهور خواهد کرد که هم اکنون هم نشانه‌هایش را میتوان مشاهده کرد. این دیدگاه نو به همان میزان مبتنی بر دین است که بر دانش استوار و غایتش را چیزی قرار خواهد داد که بزرگترین دانشمندان بیش و پیش از هر چیزی در طول تاریخ بشری همواره در جستجوی آن بوده اند؛ چیزی به نام حقیقت.
مهین
۱۳۹۴-۰۸-۱۷ ۰۹:۲۸:۵۶
من چهل روز هست که برادرم را از دست دادم خیلی بی قرارم و الان هم دارم گریه میکنم دلم خیلی واسه ش تنگ شده نمیدونم چی کارکنم ،اما این مطلب رو که خوندم کمی اروم شدم با اگاهی به این موارد میتونم به این درک برسم که برادرم در ارامشه.ازتون ممنونم. (3307015) (alef-11)
رویا اسفندیاری
۱۳۹۱-۱۱-۲۹ ۲۲:۱۹:۴۲
خیلی داستان جالبی بود واقعا انسان را متحول میکند (1143571) (alef-13)
وحید
۱۳۹۵-۰۷-۱۸ ۱۶:۰۲:۳۸
میتونید از کتابهای معتر استفاده کنید اشخاص بزرگی مثل رجبعلی خیاط و ... در این موارد زیاد تجربه دارن که کتاب شده. (3967937) (alef-3)
کیاوش
۱۳۹۵-۱۲-۲۸ ۱۰:۰۴:۳۱
شیخ رجبعلی خیاط تجربه بعد از مرگ نداشته و در کتاب کیمیای محبت که به زندگی ایشان پرداخته چنین چیزی به چشم نمی خورد. (4208911) (alef-11)
ناشناس
۱۳۹۵-۱۰-۲۹ ۱۵:۲۶:۱۵
متاسفم اگرکمی کلام خدارامیخوندیدهمه اینهاواستون قابل فهم میشد (4124077) (alef-11)
۱۳۹۴-۱۲-۰۵ ۰۶:۱۹:۳۶
با سلام ولی من برخلاف شما قبول دارم چون خودم فقط یک لحظه تو خواب این چنین صحنه ای رو دیدم که هیچ موقع هم فراموش نمیکنم (3563553) (alef-11)
منیر
۱۳۹۱-۱۱-۳۰ ۰۱:۰۵:۱۱
باسلام : احساس من این است که انسانهایی که برای زمانی که در دنیا در اختیار دارند ارزش قایلند وبیشترین استفاده را میکنند چنین باداشی در نظر گرفته میشود البته هر کدام به نوعی که الله شایسته بداند با تبریک فراوان والتماس دعا. (1143963) (alef-13)
m
۱۳۹۱-۱۲-۰۲ ۱۷:۲۹:۳۸
سلام بسیار جالب بود اگر میشود ان دنیا را واضح تر توصیف کنید منظورم این است که ریز ریز چیزهایی را که دیده واضح تر بنویسید تشکر (1147686) (alef-13)
سیده زهرا سادات قدری
۱۳۹۲-۰۱-۲۷ ۱۷:۵۴:۳۹
سلام دلیل دیدن خواب اشخاصی که از ما دورند چیست /ایا موقعی کهما خواب شخصی میبینیم اوهم به ما فکر میکند ووقایع خواب ناشی از چیست وهمچنین مکانهایی که در بیداری ندیده ایم (1237671) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۲-۲۰ ۱۳:۲۴:۵۴
جالب است انچه سند است .ما قبول نداریم !منظورم فن اوری بسیار پیچیده خلقت انسان است .ما انسانها هنوز خودمان را قبول نداریم . که کدام قدرت فوق بشری به عنوان مثال سر انگشتان مان راانقدر زیبا گرد کرده . حالا بماند فرایند بوجود امدن مغز انسان . تاریخ ثابت کرده این قدرت بی انتها از زنا . فساد . دروغ . بدش می اید و تمام اقوامی که در این مسیر بودند را نابود کرده است . بیش از این سرتان رادرد نیاورم که میدانم حال خواندن را نداری بسیا ر خنده دار است کسانی که به دنبال این دنیا وان دنیا هستند معادله خیلی ساده است 2+2=4 راه را درست رفتیم جواب درست امد .وجواب بدست امده از مراتب بالاتر ی ازجمع دوعدد اول است اگر2 اولی را این دنیا و 2 دومی را اخرت فرض کنیم 4 همان بهشت خودمان است .حالا بعضی میخواهند بجای یکی از این 2 ها یک عد د دیگر بگذارند که سر از ناکجا اباد تا وقتی که چه زنده هستند ویا مردن در میاورند . فوق تخصص مغز واعصاب دکتر هومن رحمانپور از کشور سوییس (1295451) (alef-13)
مفاخر
۱۳۹۲-۰۳-۰۴ ۱۱:۴۰:۲۱
از شدت شوق اشک از چشمان انسان سرازیر می شود. کاش درک می کردیم (1359862) (alef-13)
مفاخر
۱۳۹۲-۰۳-۰۴ ۱۱:۵۶:۴۸
لطفاً منبع را ذکر بفرمایید.
ممنون (1359952) (alef-13)
ممنون (1359952) (alef-13)
مفاخر
۱۳۹۲-۰۵-۲۱ ۱۴:۵۵:۱۹
سلام
میشه لطفاً منبع این مطلب رو بذارید یا برای من بفرستید؟
ممنون (1566076) (alef-13)
میشه لطفاً منبع این مطلب رو بذارید یا برای من بفرستید؟
ممنون (1566076) (alef-13)
حمید رضا کنی
۱۳۹۲-۰۶-۱۳ ۱۴:۴۳:۵۰
بسیار عالی بود متشکرم (1615407) (alef-13)
Ali afshar
۱۳۹۲-۰۹-۰۱ ۱۳:۳۶:۰۶
سلام برخلاف تصورماانسانهامرگ (جداشدن روح ازبدن)هیچ دردورنجی به همراه نداردواگرانسان میتوانست یک بارمرگ رادرحیات مادی خودتجربه کندمیدانست هیچ چیزی به اندازه مرگ لذت بخش وشیرین نمی باشدوهیچ انسانی پس ازمرگ ودرک روحی میل به حضوردرجهان مادی رانداردچون وقتی واردجهان روحی میشودآن احساس زیباراپیدامیکند پس سعی کنیم رفتاروکردارمان وگفتارمان انسانی وخداپسندانه باشه چون صاحبی داریم بنام خدا که به اعمال همه رسیدگی خواهدکرد پس درآخرازخدامیخوام که همه عاقبت بخیربشیم خدانگهدار (1788247) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۹-۰۷ ۱۵:۴۹:۵۸
سلام مرگ همانند خواب شيرين است . زماني که ما به خواب فرو ميرويم در واقع مرگ موقت را به نوعي تجربه ميکنيم.اميدوارم همه ما انگونه زندگي کنيم که هر لحظه آماده و پذيراي مرگ باشيم.زهره (1806614) (alef-6)
علي
۱۳۹۲-۰۹-۲۱ ۲۳:۴۴:۴۴
خدايا
نمي دانم آماده ام يا نه
اما مي دانم كه خيلي گناه آلوده ام
از اين رو مي گويم كه نمي دانم آماده ام يا نه چون مي دانم به گناه عادت كرده ام شايد رفتن هم رحمت باشد براي من تا بيشتر آلوده نگردم.
مي ترسم
كمكم كن كه حقيقت را دريابم
به من بگو چه كنم
برايم طلب مغفرت كنيد
و فاتحه اي بخوانيد
خواهش مي كنم
خواهش
دستم بسيار بسيار از دنيا كوتاست. (1838715) (alef-13)
نمي دانم آماده ام يا نه
اما مي دانم كه خيلي گناه آلوده ام
از اين رو مي گويم كه نمي دانم آماده ام يا نه چون مي دانم به گناه عادت كرده ام شايد رفتن هم رحمت باشد براي من تا بيشتر آلوده نگردم.
مي ترسم
كمكم كن كه حقيقت را دريابم
به من بگو چه كنم
برايم طلب مغفرت كنيد
و فاتحه اي بخوانيد
خواهش مي كنم
خواهش
دستم بسيار بسيار از دنيا كوتاست. (1838715) (alef-13)
صفیه
۱۳۹۲-۱۰-۲۰ ۲۳:۲۰:۰۳
سلام
همه ما گناه کرده ایم چه کوچک و چه بزرگ و چه کم و چه زیاد
ولی باید در ضمن ترس از عقوبت الهی امیدوارم هم باشیم. در ضمن می دانیم که نمی توانیم بدون تلاش هم امیدوار رحمت الهی باشیم و راهی جز جبران نداریم و در صورت جبران باز هم به آینده خود و اعمالی که انجام داده ایم نمی توانیم مطمئن باشیم و کاملا مطمئن باشیم که خدا ما را می بخشد ولی می توانیم مطمئن باشیم که کار درست را انجام داده ایم و خداوندی که میدانیم در عین داشتن عدالت رحمت بی پایانی دارد در حق ما جفایی نخواهد کرد و بر عکس با هر قدمی که بای جبران بر میداریم در های زیادی را به رویمان می گشاید.
پس بیا با هم جبران کنیم خداوند هزاران بار از ما جبران کنند تر است یا جبار هم به این معناست نه
در مسیر بازگشت به سوی خدا موفق باشیم
التماس دعا (1899750) (alef-10)
همه ما گناه کرده ایم چه کوچک و چه بزرگ و چه کم و چه زیاد
ولی باید در ضمن ترس از عقوبت الهی امیدوارم هم باشیم. در ضمن می دانیم که نمی توانیم بدون تلاش هم امیدوار رحمت الهی باشیم و راهی جز جبران نداریم و در صورت جبران باز هم به آینده خود و اعمالی که انجام داده ایم نمی توانیم مطمئن باشیم و کاملا مطمئن باشیم که خدا ما را می بخشد ولی می توانیم مطمئن باشیم که کار درست را انجام داده ایم و خداوندی که میدانیم در عین داشتن عدالت رحمت بی پایانی دارد در حق ما جفایی نخواهد کرد و بر عکس با هر قدمی که بای جبران بر میداریم در های زیادی را به رویمان می گشاید.
پس بیا با هم جبران کنیم خداوند هزاران بار از ما جبران کنند تر است یا جبار هم به این معناست نه
در مسیر بازگشت به سوی خدا موفق باشیم
التماس دعا (1899750) (alef-10)
مهدی
۱۳۹۲-۰۹-۲۵ ۱۷:۳۴:۰۷
مادر این دنیای مادی پر از گناه زندگی میکنیم از خدا میخواهم ما را بیامرزد (1846708) (alef-6)
رضا
۱۳۹۲-۱۱-۰۳ ۲۱:۴۹:۴۸
باعرض سلام خدمت عزيزان.
به طور يقين اين داستان واقعي بود. به نظر بنده همه ي ما انسان ها آلوده به اشتباهات و گناهاني هستيم و بأيد از درگاه حق توبه كنيم و به آنچه إيمان داريم عمل كنيم، آنچه وجدان ما آن را تأييد ميكند. چون وجدان ما ا نسان ها الهي و خدايي است. و بدا نيم وجدان ما اشتباه نمي كند. بأشد كه همگي رستگار شويم. (1928448) (alef-10)
به طور يقين اين داستان واقعي بود. به نظر بنده همه ي ما انسان ها آلوده به اشتباهات و گناهاني هستيم و بأيد از درگاه حق توبه كنيم و به آنچه إيمان داريم عمل كنيم، آنچه وجدان ما آن را تأييد ميكند. چون وجدان ما ا نسان ها الهي و خدايي است. و بدا نيم وجدان ما اشتباه نمي كند. بأشد كه همگي رستگار شويم. (1928448) (alef-10)
۱۳۹۲-۱۱-۲۶ ۱۱:۱۱:۱۴
به نظر من همش زاییده خیالش بوده ن ینکه عالم اخرت دروغ باشه بلکه اخرتی ما باور داریم ازجنس واقعیت ملموسی شبیه این دنیاس فقط بزگتر (1974117) (alef-6)
علی
۱۳۹۳-۰۶-۲۰ ۲۲:۵۵:۰۰
به نظر شما چه دلیلی دارد یک دانشمند مغز و اعصاب ادعایی را مطرح کند که حتی شما که در جامعه علمی امریکا نیستی اورا به سخره بگیری چه برسد به ارزش علمی ایشان در قطب علم و اینکه چه حرف ها که برای ایشان نساخته باشند تا این حد که به ترور شخصیت منجر شده است ...
چه دلیلی دارد کسی این حرف ها را بزند و ارزش چندین سال تدریس خود را زیر سوال ببرد (انها در دانشگاه های تراز اول همچون هاروارد .)
پول؟شهرت؟
هیچکدام دلیل قانع کننده ای نیست که ایشان این کتاب را نوشته باشد تنها دلیل این است که این اتفاق قطعا برای ایشان رخ داده
در ضمن ایشان تنها کسی نیستند که این اتفاق برایشان رخ داده چدین هزار نفر شرح تجربیات خود را به رشتهی تحریر چه توسط کتاب و چه در فضای مجازی در اورده اند
اینکه این اتفاق فیزیکی است جواب این است قطعا خیر چونکه دلایل به شدت قوی وجود دارد که نشان می دهد قطعا چیزی غیر از وجود مادی ما وجود دارد که در هنگام تجربهی نزدیک به مرگ از ما خارج شده و وقایع اطراف را میبیند و درک میکند انهم خیلی عمیق تر از گذشته
متاسفانه وقت توضیح زیاد ندارم اگر شما را خواننده عزیز به لینک زیر ارجاع میدهم
http://neardeath.org/home/are_ndes_true/ (2370104) (alef-13)
چه دلیلی دارد کسی این حرف ها را بزند و ارزش چندین سال تدریس خود را زیر سوال ببرد (انها در دانشگاه های تراز اول همچون هاروارد .)
پول؟شهرت؟
هیچکدام دلیل قانع کننده ای نیست که ایشان این کتاب را نوشته باشد تنها دلیل این است که این اتفاق قطعا برای ایشان رخ داده
در ضمن ایشان تنها کسی نیستند که این اتفاق برایشان رخ داده چدین هزار نفر شرح تجربیات خود را به رشتهی تحریر چه توسط کتاب و چه در فضای مجازی در اورده اند
اینکه این اتفاق فیزیکی است جواب این است قطعا خیر چونکه دلایل به شدت قوی وجود دارد که نشان می دهد قطعا چیزی غیر از وجود مادی ما وجود دارد که در هنگام تجربهی نزدیک به مرگ از ما خارج شده و وقایع اطراف را میبیند و درک میکند انهم خیلی عمیق تر از گذشته
متاسفانه وقت توضیح زیاد ندارم اگر شما را خواننده عزیز به لینک زیر ارجاع میدهم
http://neardeath.org/home/are_ndes_true/ (2370104) (alef-13)
امر
۱۳۹۳-۰۹-۱۴ ۰۵:۳۸:۲۴
ایا به خدایی کافر شدی که تو رو افریده،به تو سلامتی داده،به تو نعمت داده،تویی که تا الان فرصت داری و زنده موندی برو توبه کن، (2528887) (alef-13)
۱۳۹۴-۱۰-۰۵ ۲۳:۰۲:۲۵
خیلی خوشحال هستم که انسانهای با ایمان و نازنینی مانند شما وجود دارند که از خدا طلب بخشش میکنند، مطمئن هستم خدا همتون رو میبخشه، برا منم دعا کنید (3418145) (alef-11)
بهاره
۱۳۹۲-۱۲-۰۹ ۱۶:۵۳:۱۱
نمیدونم چی بگم
ولی دوست دارم خود کشی کنم من تو این دنیا اضافی ام وهیچ هدف یا چیز جالبی تو رندگیم نمیبینم جز غم واندوه
راجبه دنیای بعد از مرگ زیاد شنیدم
ولی میخوام خودمو بکشم واگر باز هم به این دنیا برگردم باز هم خودم رو میکشم. (1999163) (alef-6)
ولی دوست دارم خود کشی کنم من تو این دنیا اضافی ام وهیچ هدف یا چیز جالبی تو رندگیم نمیبینم جز غم واندوه
راجبه دنیای بعد از مرگ زیاد شنیدم
ولی میخوام خودمو بکشم واگر باز هم به این دنیا برگردم باز هم خودم رو میکشم. (1999163) (alef-6)
زهرا
۱۳۹۳-۰۳-۱۳ ۱۹:۴۷:۱۰
سلام بهاره جون واقعا ناراحت شدم از این که چنین افکاری در ذهن شما هست .از اسم قشنگ شما معلوم میشود که نباید در ظاهر شما نقایصی وجود داشته باشد.انسان سالم که با دو پا راه می رود شب و روز شکر گزار باش و با امید به زندگی گذرای عمر بکن چون یک موقع وسط خودکشی فلج میشی.از بد بدتر انتخاب نکن.و خداوند با مشکلات دیگه رو بروت میکنه هر صبح بگو خدایا منو ببخش . (2182790) (alef-10)
محمود
۱۳۹۳-۰۴-۰۱ ۱۷:۴۵:۵۵
از خدا می خواهم که کمکت کنه و بدان که اگر به خدا ایمان و او را باور داشته باشی ، تو را حتماً نجات خواهد داد، چون خیلی مهربان است ، بیشتر از اونی که فکرش را بکنی ،پس ایمان داشته باش ، باور کن ، آعتماد کن و خدا را با عشق و بندگی ، امتحان کن. (2217763) (alef-10)
سهیل بشردوست
۱۳۹۳-۰۶-۲۷ ۰۱:۲۲:۱۸
به میان مردم برو و ببین کسانی رو که صدها برابر گرفتاری و یکنواختی در زندگیشون هست و باز هم لبخند میزنن و بخدا امید دارن؛ حالت خیلی خیلی خوب میشه...
اکثر مشکلات ما از بی اعتقادی و قهر بودن با خداست (2380206) (alef-10)
اکثر مشکلات ما از بی اعتقادی و قهر بودن با خداست (2380206) (alef-10)
احمد
۱۳۹۴-۱۰-۲۱ ۱۲:۴۳:۴۸
دخترم كسي كه خود كشي ميكند بدون استثنا از رحمت و لطف خداوند سلب مي شود و جايگاهش چه در عالم برزخ و چه در دنياي آخرت در آتش دوزخ تا ابد خواهد بود. (3459755) (alef-3)
آیدا سبزاندیش
۱۳۹۲-۱۲-۲۴ ۰۰:۱۳:۴۹
این حرفو نزن عزیزم همه ی ما تو زندگیامون مشکلات یا سختی هایی داریم و گاهی شایدذفکر کنیم اخر راهه و به بن بست رسیدیم اما درست در همون لحظه های آخر می بینیم که همه چی درست میشه امیدوار میشیم.من خودم تجربه کردم که میگم خودم روزا و لحظه هاییو داشتم که هیشکیو نداشتم بم کمک کنه خیلی ترسو استرس داشتم مشکل داشتمذفکر میکردم دیگه هیچ راهی نبست ولی اخرش همه چی خود به خود با کمک خدا رو به راه شده واسم...پس سعی میکنم دیگه نا امید نشمو همیشه به رحمت خدا امیدوار باشم. (2024994) (alef-10)
۱۳۹۵-۰۸-۰۶ ۰۹:۳۳:۰۳
سلام .خیلی دلم میخواد ببینم آیا شهید به آرامش می رسد حتی اگر گناه کرده باشد (3990092) (alef-11)
بی نشان
۱۳۹۳-۰۴-۰۸ ۱۴:۲۶:۴۳
قابل توجه کسانی که فکر میکنن روح در داخل بدن است.
از نظر فلاسفه بزرگ اسلامی نظیر ابن سینا ارتباط روح با بدن انضمامی نیست بلکه اتحادی است. یعنی روح ضمیمه بدن نیست که مثل سایه به دنبال ما باشد.
روح ما چون متا فیزیکی است در بعد و مکان نیست که به دنبال ما یا درون ما باشد بلکه با جسم ما از عالمی دیگر اتحاد پیدا میکند.که موقعی که جسم ما شرایط خاص خود را نداشته باشد مثلا خون زیادی اگر از بدن برود چون جسم دچار نقص شده روح هم ارتباط اتحادی خودش را به حکم خدا از دست میدهد.شما فرض کنید گلوله ای به بدن اصابت کرده و خون زیادی رفته و هیچ کس هم نیست که رفع این نقص از بدن را به تاخیر یا خونی تزریق کند . شما انتظار دارید که او نمیرد و مثل من وشما طبیعی باشد. پس اگه اینجور بود خدا خونی در بدن قرار نمیداد و همینطور مثالهای متعددی شبیه همین برای بدن میشه زد.خوب توجه کنید اگر بدن حد اقل شرایط را برای زندگی در عالم ماده نداشته باشد روح اتحاد خودش را با بدن ازدست میدهد. (2228690) (alef-13)
از نظر فلاسفه بزرگ اسلامی نظیر ابن سینا ارتباط روح با بدن انضمامی نیست بلکه اتحادی است. یعنی روح ضمیمه بدن نیست که مثل سایه به دنبال ما باشد.
روح ما چون متا فیزیکی است در بعد و مکان نیست که به دنبال ما یا درون ما باشد بلکه با جسم ما از عالمی دیگر اتحاد پیدا میکند.که موقعی که جسم ما شرایط خاص خود را نداشته باشد مثلا خون زیادی اگر از بدن برود چون جسم دچار نقص شده روح هم ارتباط اتحادی خودش را به حکم خدا از دست میدهد.شما فرض کنید گلوله ای به بدن اصابت کرده و خون زیادی رفته و هیچ کس هم نیست که رفع این نقص از بدن را به تاخیر یا خونی تزریق کند . شما انتظار دارید که او نمیرد و مثل من وشما طبیعی باشد. پس اگه اینجور بود خدا خونی در بدن قرار نمیداد و همینطور مثالهای متعددی شبیه همین برای بدن میشه زد.خوب توجه کنید اگر بدن حد اقل شرایط را برای زندگی در عالم ماده نداشته باشد روح اتحاد خودش را با بدن ازدست میدهد. (2228690) (alef-13)
فرخ
۱۳۹۳-۰۴-۲۹ ۱۴:۵۸:۵۲
سلام بهاره خانم خواهرگلم خدا خیلی بزرگه خیلی هم ازاونچه ما فکر میکنیم مهربونتره توکل کن به خدا همه چیز درست میشه دیگه ازاین حرفها هم نزن (2263179) (alef-14)
مریم
۱۳۹۳-۰۵-۰۳ ۰۱:۵۳:۰۷
خدایا چگونه زندگی کردن را به من بیاموز چگونه مردن را خود خواهم اموخت. (2271239) (alef-13)
نسترن
۱۳۹۳-۰۵-۰۸ ۱۴:۴۹:۰۸
سلام من یکبار مرگ رو تجربه کردم موقع زایمانم فقط میتونم بگم در اون حال خیلی خوشحال بودم و دلم نمیخواست دیگه به این دنیا بیام امابا کمک پزشگم دوباره به زندگی بر گشتم ولی حالا میدونم مرگ خیلی شیرینه (2278141) (alef-13)
نازنین
۱۳۹۳-۰۹-۰۷ ۱۹:۲۸:۱۴
راست میگی نسترن جون؟من خیلی از مرگ می ترسیدم وانقدر بهش فکر میکردم که افسردگی گرفتم .همه چی برام بی معنیه.همش می گفتم وقتی قرار بمیریم پس جه فایده که محبت کنیم ؟چه فهیده که غذا بخوریم؟و.... (2515246) (alef-13)
سعید
۱۳۹۳-۰۵-۰۹ ۱۴:۴۷:۱۸
با سلام
من یک بار در موقع زایمان به علت نارسایی اکسیژن به مغز مردم و دوباره توسط پرستاری که در ان اتاق بود که متوجه حرکتی در انگشت پای من شده بود به این دنیا برگشتم ولی هیچ تصویری یا چیزی در ذهنم نیست اشید به خاطر سن و یا شاید... ولی ای کاش من هم این تجربه را داشتم. (2279359) (alef-13)
من یک بار در موقع زایمان به علت نارسایی اکسیژن به مغز مردم و دوباره توسط پرستاری که در ان اتاق بود که متوجه حرکتی در انگشت پای من شده بود به این دنیا برگشتم ولی هیچ تصویری یا چیزی در ذهنم نیست اشید به خاطر سن و یا شاید... ولی ای کاش من هم این تجربه را داشتم. (2279359) (alef-13)
مصطفي طلوعي
۱۳۹۳-۰۶-۲۱ ۲۰:۰۸:۴۶
بزركترين هديه خداوند به مخلوقش مرك است (2371177) (alef-13)
faramarz
۱۳۹۳-۰۷-۰۳ ۰۴:۲۸:۰۸
من همیشه به دنیای بعدازمرگ اعتقاد داشتمو دارم.الان فقط میتونم بگم خدا همه مارو به راه راست هدایت کنه که تو این دنیام بدجوری بهش محتاجیم.ایشالا همه عاقبت به خیر بشیم (2390151) (alef-10)
شیوا
۱۳۹۳-۰۷-۲۰ ۱۹:۲۴:۴۴
منم میخام خودکشی کنم! چند روزه دارم مطتلب مختلف رو میخونم تا ترسم بریزه و بتونم خودم رو از شر این زندگی خلاص کنم! دعا کنید بتونم و دعا کنید آرامش بعد مرگ حقیقت داشته باشه! مطمئنم سهمم از دنیا این نبود و ناراحتم! ولی دیگه خسته شدم و تقریبن هشتاد درصد مطمئن م ک خودمو میکشم (2422975) (alef-13)
الهام
۱۳۹۳-۰۷-۲۵ ۰۰:۵۰:۴۲
سلام شیوا جان خودکشی یعنی ضعف یعنی یک شخص نانوان در قبال مشکلات ادما اکوند به دنیا نیومدن که اکوند وبدون مشکل از این دنیا برند پس زندگی کن وامید داشته باش (2431125) (alef-10)
هادی
۱۳۹۳-۰۹-۱۴ ۲۰:۰۲:۴۷
دوستم مطمئن باش هیچ ارامشی بعد از مرگ برای کسانی که خودکشی میکنند وجود نداره و انها مورد خشم وغضب الهی قرار می گیرند بنابراین حتی فکر خودکشی را نکن .... (2529709) (alef-3)
jhxsd
۱۳۹۵-۰۶-۲۴ ۱۶:۵۶:۰۸
امیدوارم به ارامش برسی دوست عزیز (3934460) (alef-3)
سبکبال
۱۳۹۳-۱۱-۱۳ ۱۳:۲۸:۱۵
باسلام. توبه کنیم ازخدا طلب آمرزش کنیم. مگه چندسال قراره اینجا باشیم؟ همه مسافریم بیاین کوله بارمونو پراز وسایل مورد نیاز کنیم که اونجا درنمونیم . امیدوارم خدا گناهانمونو ببخشه. خداااااااا دستامو ول نکننننن ازتتتت خواااااهش میکنم. (2657278) (alef-3)
عادل
۱۳۹۳-۱۱-۲۵ ۱۷:۳۹:۲۷
لطفا به این دکترهای امروزی تذکر بدهید که بخاطر پول و کوتاهی در درمان مسئول مرگ و اذیت بیچاره مردم نشن چون من مطمئنم که پولشون حتی این دنیا بدردشون نمیخوره چه برسه تو اون دنیا
تنها طبقه ای که مستقیما با جان مردم سروکار دارن به اصطلاح دکترها هستن که متاسفانه اکثرشون اصلا جان مریضارو مهم نمیدونن
حتی خیلی هاشون به لطف امتیازها به منزلت دکتری رسیدن و با جان مردم بازی میکنن و بازمانده هاشونرو یک عمر گریان میذارن (2680500) (alef-10)
تنها طبقه ای که مستقیما با جان مردم سروکار دارن به اصطلاح دکترها هستن که متاسفانه اکثرشون اصلا جان مریضارو مهم نمیدونن
حتی خیلی هاشون به لطف امتیازها به منزلت دکتری رسیدن و با جان مردم بازی میکنن و بازمانده هاشونرو یک عمر گریان میذارن (2680500) (alef-10)
زهرا
۱۳۹۳-۱۲-۲۷ ۱۶:۰۶:۱۵
سلام. فوق العاده بوددددددددد. خیلی خیلی زیباست. (2756017) (alef-10)
احسان
۱۳۹۴-۰۳-۱۱ ۰۴:۴۷:۳۴
سلام ....یک نکته مهم و اساسی لازم هست که بگم.........بعضی از این سایتهایی که راجع به تجربه نزدیک به مرگ مطلب نوشتن مشکوک هستن و نمیشه به همه مطالبی که نوشتن اعتماد کرد و در همین سایتها من مطالب دروغین و کذب محض هم دیدم که برمیدارن قاطی پاطی از خودشون داستان سرهم میکنن مثلا طرف دور از جون خودکشی کرده رفته اونطرف بهشم خوش گذشته و دوباره برگشته به این دنیا و کلی ام تعریف کرده از حال و هوای اونطرف که اینجور داستانها رو لابلای اون داستانهای واقعی جا میدن ........ و کسی که اون داستانهای راست رو خونده و به سایت اعتماد کرده خدایی نکرده اینم بنظرش راست بیاد ممکنه تحریک بشه به خودکشی و این جور قضایا................بنابراین عزیزم یک وقت خودت هم خواستی بری تو این سایتها مطالب و تجربیات بیشتری در این زمینه بخونی باید حواست رو جمع کنی و راست و دروغش رو حتما با عقل خودت بسنجی...........مثلا یکی نوشته من نور دیدم محبت دیدم و قضاوت نشدم نه به اعمال خوبم احساسی داشتن و نه به اعمال بدم نه گناهم مورد قضاوت قرارگرفت و نه ثوابم مورد تایید و تقدیر قرار گرفت.....خب اینطوری مردم به این میرسن که ما لازم نیست از چیزی بترسیم و هرکاری اعم از گناه یا ثواب آزادیم و مجازات یا پاداش هم در کار نیست و نعوذبالله قرآن پس چی میشه و ازین چور فکرو خیالات......خب یه همچین چیزی رو معلومه از ناحیه شیطان به اینا اضافه شده دیگه چون واقعا یکی مطالعه عمیق تو این قضایا نداشته باشه ممکنه اینو باور کنه و باخودش بگه بله پس درست و غلط و خوب و بد وجود نداره هرکس هرکاری دوست داشت انجام بده چون مورد قضاوت واقع نمیشیم و به این ترتیب براحتی گمراه میشه............مرافب خودتون باشید هر تجربه نزدیک به مرگی رو باور نکنید (2931010) (alef-11)
دوست
۱۳۹۴-۰۳-۲۹ ۱۷:۵۰:۵۱
هر کسی خودکشی کنه بدون سوال و جواب میره جهنم محض اطلاع کسانی که با خودکشی می خواهند به ارامش برسن ارامش بعد از مرگ وقتی نصیب انسان میشه که با مشکلات زندگی بجنگه بعد به خواست خداوند از دنیا بره یک کمی سخته نه؟ (2977638) (alef-11)
حامد
۱۳۹۴-۰۳-۳۰ ۱۶:۳۸:۴۷
هر کسی تو این دنیا خودکشی بکنه تو اون دنیا به ارامش نمیرسه و از محبت خداوند دوره و همیشه زجر میکشه (2980625) (alef-11)
کامران
۱۳۹۴-۰۴-۲۴ ۱۲:۴۶:۴۰
خودکشی بدترین و نابخشودنی ترین گناهی هست که یک شخص میتونه انجام بده.چون نه تنها پس از مرگ به آرامش روحی نمیرسه بلکه به اشد مجازات نائل خواهد شد. و روح شخصی که خود کشی کرده در قعر دوزخ جای خواهد گرفت که هیچگونه کرم و لطف خداوند هم در اونجا و جود نداره. (3043992) (alef-11)
فاطمه
۱۳۹۴-۰۴-۲۷ ۲۲:۲۳:۲۶
دنیای بعداز مرگ فقط واسه ادمای خوب قشنگه مثل اون جراح مغزو اعصاب که جون خیلیارو تو دنیا نجات داده
امیدوارم ما هم زیر سایه ولایت امامانمون ونیکوکرداری دنیای بعداز مرگمونو قشنگ کنیم یا علی.. (3052589) (alef-11)
امیدوارم ما هم زیر سایه ولایت امامانمون ونیکوکرداری دنیای بعداز مرگمونو قشنگ کنیم یا علی.. (3052589) (alef-11)
حامدی
۱۳۹۴-۰۶-۲۴ ۲۲:۲۰:۲۴
امیدوارم خدای متعال هممون رو هدایت کنه که طرز فکر خوبی داشته باشیم چون بنظرم ما همانی هستیم و خواهیم شد که فکر میکنیم (3190726) (alef-11)
یلدا
۱۳۹۴-۰۶-۲۹ ۱۹:۰۷:۰۸
تو رو خدا برام دعا کنین.منم خیلی به خودکشی فک می کنم.الانم دنبال تحقیق در مورد خودکشی بودم که به این سایت برخوردم .برام دعا کنین مشکلاتم تموم شهوهیچ هدفی ندارم تو زندگی.خسته ام افسرده م .مدام سر پدر مادرم داد می کشم ولی زودی پشیمون میشمو گریه می کنم ولی مرتب تکرار میشه.داروی اصابم مصرف می کنم ولی خوب نشدم .روانم خیلی مریضه همیشه از درون می سوزم.خیلی دعا کردم به درگاه خدا خوب شم ولی مثه اینکه اون با من قهره جوابمو نمیده.شما برام دعا کنین به آرامش برسم.به آرزوهام برسم.خدا بهم فرصت بده بدی هایی رو که در حق پدر و مادرو اطرافیانم کردم جبران کنم برام دعا کنین. (3201216) (alef-11)
احمد
۱۳۹۶-۰۵-۲۳ ۲۱:۳۶:۰۹
دوست عزیزامیدوارم خودکشی نکرده باشی .بانماز وعبادت افسردگی برطرف میشه وسبک میشی (4519852) (alef-3)
مهسا
۱۳۹۴-۰۷-۰۴ ۰۹:۳۳:۰۲
یلدا خانوم خواهر عزیزم برای اینکه به آرامش اعصاب برسی رشته پیوند خودتو با خدا محکم کن منم مثل شما بودم دو ماه و نیمه خواهر زیبامو که فقط 17 سال داشت از دست دادم بعد اون به کنج تنهایی پناه بردم و تو این کنج خدا رو پیدا کردم خدا اصلی ترین منبع آرامشه با دعا ، تلاوت قرآن و نماز دارم کم کم به آرامشی میرسم که هرگز تو این 26 سال تجربه نکرده بودم (3213445) (alef-11)
حبیب
۱۳۹۵-۰۲-۱۴ ۱۱:۱۳:۵۹
سلام اینکه مشکل هس اینو همه دارن تاجاییکه دیگه سرریزمیشه.ولی خودکشی چیزی روعوض نمیکنه صورت مسئله همونی که هست که هست فکرکنیدکهفوقش100سال اومدیم دنیابلاخره میریم.وخودکشی ارزش نداره چه مشکل داشته باشیم یانه نمازخوندن فقط واسه بهشت رفتن نیس نمازروح روآروم میکنه فقط این نیس که نخونی تو دزخی یکی ازفوایدنمازتسکین دهنده عواطف واحساسات هستش سعی کنید بااین طریق نه اینکه به خاطرثوابش بلکه به خواطرآرامش خاطر بخونیدو بعدازنمازواسه آرامشتون دعاکنید (3681940) (alef-11)
حسن پورحسین
۱۳۹۴-۰۷-۱۴ ۲۳:۰۸:۴۲
سلام ممنون خواهشمندم اگر مطالب از این دست واقعیات دارید برایم بفرستید و پاسخ دهید که با وجود کائنات به این بزرگی و خداوند به این عظمت و مهربانی چرا اینقدر در تعلیماتمان از مرگ ما را می ترسانند . متشکرم (3243410) (alef-11)
میلاد
۱۳۹۴-۰۷-۱۵ ۰۰:۰۴:۴۷
سلام خدمت دوستان گلم ....بسیار داستان جالبی بود و عالی .......خدا خیلی بخشنده هس اون تمام مخلوقات رو در یک لطف قرار داده بخاطر همین هس که کل جهان به هم ربط داره صفت خداوند رحمان هست ینی بخشنده ....لطفی که تمام موجودات رو در بر میگیره ...میخوای کوه باش جنگل باش انسان باش ...حیوان یا هر چیزی با هر دینی هم میخوای باش ...خداوند دوستت داره و همه جا دستت رو میگیره ...ولی بترسید از این که شیطان به بهانه رحمان بودن خدا شما رو گول بزنه (3243491) (alef-11)
عباس کشوری
۱۳۹۴-۰۸-۰۱ ۲۲:۱۶:۵۲
بسیار مطلب معقولانه ای است کاش برای اکثر ماها اتفاقی از این قبیل دست میداد (3277128) (alef-11)
رجب
۱۳۹۴-۰۸-۰۳ ۱۹:۳۹:۱۴
مطلب جالب و کاملاً باور کردنی است . می خواستم بدانم مترجم این مطلب چه کسی است . خیلی خوب ترجمه کرده است . من متن انگلیسی آن را هم دیده ام. لطفن نام مترجم را بنویسید. (3279187) (alef-11)
جوادفراهی
۱۳۹۴-۰۸-۲۰ ۰۸:۳۹:۴۸
به عظمت پروردگارودنیای پرازرمزورموزپی میبریم واینکه انسان باتمام علمی کنه دارداز درک این مسایل عاجزاست. (3316072) (alef-11)
حامد
۱۳۹۴-۰۸-۳۰ ۲۰:۱۸:۲۴
کاش تجربه همه ی ما بعد از مرگ انقدر لذت بخش باشد که ارزوی بازگشت به دنیای مادی را نداشته باشیم (3338275) (alef-11)
زرگل
۱۳۹۴-۱۰-۱۰ ۱۴:۳۲:۵۰
من از مرگ خیلی میترسیدم با وجود اینکه دو نفر از اعضای خانوادم رو از دست دادم هنوز این واقعیت برام باورکردنی نبود و هیچ وقت دوست نداشتم برای من اتفاق بیفته بعد از خوندن این مطالب دیگه اینجوری فک نمیکنم تشکر از همتون و التماس دعا (3428172) (alef-11)
طاهره
۱۳۹۴-۱۰-۱۲ ۱۲:۴۴:۱۳
موقعی که بیهوش شده بودم در اتلق عمل به خواب عمیقی و راحتی فرو رفته بودم که حاضر نبودم یه لحظه اون راحتی و اسایش را از دست بدم. من در طول عمرم انقدر عمیق و راحت نخوابیده بودم فر کنم مرگ هم به همین راحتی باشه. (3431850) (alef-11)
...
۱۳۹۴-۱۰-۲۱ ۱۵:۳۵:۵۵
من خواب فامیلمون که خودکشی کرده رو دیدم واقعا اوضاش از این دنیا بدتر بود توی یه اطاق تنها و افسرده نشسته بود بدون هیچ ارامشی دچار قهر خدا شده بود (3460370) (alef-11)
عباس
۱۳۹۵-۰۱-۲۲ ۱۸:۲۸:۵۴
اون فقط یه خواب آدم تو بیداری هزاران خطای دید و درک داره چه برسه به خواب (3639635) (alef-11)
بی نام
۱۳۹۴-۱۰-۲۳ ۱۸:۳۳:۲۳
من در وضعیت روحی بدی بودم خودکشی کردم از من قطع امید شده بود اما خدا دوست داشت باشم شاید میدونست که بعد از مرگم باید بر اساس قانون خودش باهام برخورد کنه تا عدالتش زیر سوال نره دلش نیومد ممن برگشتم دوباره با کوله باری از گناه امیدوارم منو ببخشه لطفش رو فراموش نمیکنم قدر سلامتیتون رو بدونید (3466028) (alef-11)
سلمی
۱۳۹۴-۱۱-۱۸ ۱۰:۲۰:۲۱
من خیلی از تجربه های پس از مرگ رو خوندم. بیشتر اونها اعتقاد داشتند که ما برای مهر و محبت و عشق ورزیدن به هم هست که اینجاییم. یک انسان است و یک عشق. به نظرم خیلی قابل قبوله. برام جالبه که بیشترشون این نکته رو ذکر کردن. ولی ما متاسفانه بیشتر به خودمون اهمیت میدیم تا دیگران. اخ که اگر این و درک کنیم.....و یه نکته دیگه که در صحبتهای اکثرشون دیدم اینه که معتقد بودند که به زنجیروار به هم متصلیم و کوچکترین عمل خوب و کوچکترین عمل بد در این زنجیره میچرخه و میچرخه و تاثیرش رو در عالم میگذاره. اینم بسیار بسیار قابل قبوله به خاطر همین با تمام وجودم باورش دارم. گاهی یادم میره اما وقتی یادم میاد تنها چیزی که از خدا میخوام اینه که برای مردم مفید باشم. این ارزو رو برای همتون دارم (3528784) (alef-13)
هیچی
۱۳۹۴-۱۲-۲۴ ۱۳:۳۶:۳۵
من خیلی دوست دارم بمیرم و برم همونجایی که به آرامش می رسم
چون من تو این دنیا همه چیزمو را باختم هیچ آرمانی برای زندگی ندارم
همه آرمانهای قشنگ زندگیم که یه عمر با خودم داشتم له شد تحقیر شدم خوار شدم مورد مسخره قرار گرفتم
من تصمیم جدی گرفتم که برم پیش خدای خودم و به آرامش ابدی برسم (3604237) (alef-11)
چون من تو این دنیا همه چیزمو را باختم هیچ آرمانی برای زندگی ندارم
همه آرمانهای قشنگ زندگیم که یه عمر با خودم داشتم له شد تحقیر شدم خوار شدم مورد مسخره قرار گرفتم
من تصمیم جدی گرفتم که برم پیش خدای خودم و به آرامش ابدی برسم (3604237) (alef-11)
محمد
۱۳۹۴-۱۲-۲۶ ۱۰:۲۰:۱۵
نمی دونم، شاید برخی از ما تجربه های خیلی واضحی از دنیای دیگر را دیده باشیم.
من چندین با در زندگی خواب هایی دیده ام که در خواب با خود می گفتم ای کاش همه این ها خواب بود!!!! (3606928) (alef-11)
من چندین با در زندگی خواب هایی دیده ام که در خواب با خود می گفتم ای کاش همه این ها خواب بود!!!! (3606928) (alef-11)
Nahid
۱۳۹۴-۱۲-۲۷ ۰۷:۴۶:۴۱
سلام دوست خوبم من نیز شخصا این رویداد را تجربه کردم خیلی کوتاه بود ولی تا ابرهای پفی ونرم رسیدم که وقتیکه هوش آمدم خواهر و مادرم بالای سرم بودند و با سیلی زدن به صورتم و ریختن آب سرد مرا به هوش آوردن...با اینکه کمتر از یک دقیقه بود ولی برای من خیلی خیلی شیرین بود بطوری که دوست نداشتم برگردم ..نا گفته نمونه تمام این دنیا رو با تمام داشته هاش و... رو نخواستم...وقتی به هوش آمدم یادم آمد که نماز و روزه قضا دارم.... (3608296) (alef-11)
سمیرا
۱۳۹۵-۰۲-۰۵ ۱۵:۲۶:۱۶
کاش دنیای بعد مرگ واقعن این چنین باشه ... (3664971) (alef-11)
قاسم
۱۳۹۵-۰۲-۱۹ ۰۹:۱۷:۰۸
مرگ راه رسیدن به خداست ،مرگ زیباترین چیزیست که میتوان به آغوشش راحت بود (3690812) (alef-3)
علی
۱۳۹۵-۰۲-۳۰ ۰۱:۴۷:۲۲
سلام
چهارسال پیش تصادف کردم
جوری که دکتر اومد بالای سرم و رفت . یه جورایی امید نداشت و کاری نکرد و رفت
من دیگران رو میدیدم
دیدم دیگران گریه میکنن
همه رو نگاه میکردم ... حس خیلی سبکی داشتم هرچند از درد بسیار شدید که قبل بیهوشی حتی فریاد هم میزدم بیهوش شده بودم
حسش خیلی جالب بود
خانواده رو میدیدم
خودم رو
رفته بودیم تو اتاق عمل ... یه دکتری به دکتر دیگه میگفت این عملی که برای من نوشته شده مرگ و میرش خیلی بالاست
دیدم دارو بیهوشی تزریق کرد
دیگه .... عمل شدم و ... خیلی خوشحال بودم
اما بزار توضیح بدم که به چه چیزایی فکر میکردم
دکتر آمد بالای سرم و معاینه کرد و یه پتو کشید روم و رفت ... رفت به همراهم گفت خانواده اش آمدن امید ندی بهشون ... من دیدم ... حال خوبی داشتم. .. خیلی نفس سبکی میکشیدم و سبک بودم. .. وقتی تنهام گذاشتن چند تا سوال از خودم کردم ... گفتم علی ... چند سالت بود ؟ نشستم حساب کردن ... آره بیست سالمه ... ا ؟ بیست سال گذشت ؟ کی ؟چجوری ؟ هرچی فکر کردم ببینم بیست سال چی بود و چی شد هیچی به ذهنم نیامد ... یعنی به هیچ و واقعا واقعا هیچی. نشستم خاطرات رو مرور کردم ... خیلی چیزایی مهمی توی دنیا یادم آمد که تو اون حال میگفتم که چی حالا ؟ خلاصه بیست سال زندگی شده بود واقعا کمتر از یک ثانیه ... زیاد حساب کتاب نکردم اما فقط یادمه خیلی سبک بودم و خوشحال و یه حس خیلی خوبی داشت . دیگه عمل تمام شده بود و منو میبردن ای سی یو ... میدیدم خانواده دنبالم میان ... رفتم تو ای سی یو و نزاشتن خانواده بیان ... من به خودم گفتم آخیش ... اینا چرا اینقدر منو اذیت میکنن ... الان توی ای سی یو راحت میگیرم میخوایم وقتی بقیه نیستن ... این حرف رو که زدم شاید دو ساعت دیگه به هوش آمدم ... تمام این اتفاقات که من بیهوش بودم 5 ساعت بوده ... اما خیلی جالب بود ... اما هزاران حیف که آدم فراموش کاره ... توی این چهار سال عمر دوباره من هیچ کاری نکردم .... خلاصه بگم
اینجوری برای من اثبات شد که مرگ بسیار بسیار راحتت و خیلی عجیب و بی موقع اتفاق میافته ... اون دنیا خیلی باحاله ... خیلی سبک و شاد خواهیم بود ... خودم که واقعا دلم نمیخواست برگردم ... جوری بود که خانواده که در کنارم بودن اذیتم میکرد ... به چشم خودم دیدم که برای بیست سال زندگی هیچ جوابی حتی به خودمم نمیتونم بدم چه برسه کسی بخاد ازم ... زیاد چیزی دستگیرم نشد از اون ور اما خیلی خوب بود ... بری دیگه دلت نمیخاد بگردی ... من نه آسمان رفتم نه ابر دیدم نه فرشته و هیچی ... توی اتاق پیش جسمم بودم ... اما همون جا هم خیلی شیرین بود ... من زیاد کتاب خواندم ... خیلی دنبال این بودم که جهان چجوریه ... رشته ام فیزیکه ... شاید چیزی که دین میگه رو قبول نداشته باشم ... یا حداقل اوجوری که دین میگه رو قبول ندارم .... مثلا جهنم رو قبول ندارم چون یک ذره محبت خدا بگیره ها برای همه بسه ... اما خوب بیایید جوری زندگی کنیم که اون دنیا وقتی با خودمان در مورد چندین سال زندگی فکر میکنیم حداقل نفس راحتی بکشیم ... من فکر میکنم آمده ایم برای لذت بردن ... بیایید لذتشو خراب نکنیم ... (3713317) (alef-13)
چهارسال پیش تصادف کردم
جوری که دکتر اومد بالای سرم و رفت . یه جورایی امید نداشت و کاری نکرد و رفت
من دیگران رو میدیدم
دیدم دیگران گریه میکنن
همه رو نگاه میکردم ... حس خیلی سبکی داشتم هرچند از درد بسیار شدید که قبل بیهوشی حتی فریاد هم میزدم بیهوش شده بودم
حسش خیلی جالب بود
خانواده رو میدیدم
خودم رو
رفته بودیم تو اتاق عمل ... یه دکتری به دکتر دیگه میگفت این عملی که برای من نوشته شده مرگ و میرش خیلی بالاست
دیدم دارو بیهوشی تزریق کرد
دیگه .... عمل شدم و ... خیلی خوشحال بودم
اما بزار توضیح بدم که به چه چیزایی فکر میکردم
دکتر آمد بالای سرم و معاینه کرد و یه پتو کشید روم و رفت ... رفت به همراهم گفت خانواده اش آمدن امید ندی بهشون ... من دیدم ... حال خوبی داشتم. .. خیلی نفس سبکی میکشیدم و سبک بودم. .. وقتی تنهام گذاشتن چند تا سوال از خودم کردم ... گفتم علی ... چند سالت بود ؟ نشستم حساب کردن ... آره بیست سالمه ... ا ؟ بیست سال گذشت ؟ کی ؟چجوری ؟ هرچی فکر کردم ببینم بیست سال چی بود و چی شد هیچی به ذهنم نیامد ... یعنی به هیچ و واقعا واقعا هیچی. نشستم خاطرات رو مرور کردم ... خیلی چیزایی مهمی توی دنیا یادم آمد که تو اون حال میگفتم که چی حالا ؟ خلاصه بیست سال زندگی شده بود واقعا کمتر از یک ثانیه ... زیاد حساب کتاب نکردم اما فقط یادمه خیلی سبک بودم و خوشحال و یه حس خیلی خوبی داشت . دیگه عمل تمام شده بود و منو میبردن ای سی یو ... میدیدم خانواده دنبالم میان ... رفتم تو ای سی یو و نزاشتن خانواده بیان ... من به خودم گفتم آخیش ... اینا چرا اینقدر منو اذیت میکنن ... الان توی ای سی یو راحت میگیرم میخوایم وقتی بقیه نیستن ... این حرف رو که زدم شاید دو ساعت دیگه به هوش آمدم ... تمام این اتفاقات که من بیهوش بودم 5 ساعت بوده ... اما خیلی جالب بود ... اما هزاران حیف که آدم فراموش کاره ... توی این چهار سال عمر دوباره من هیچ کاری نکردم .... خلاصه بگم
اینجوری برای من اثبات شد که مرگ بسیار بسیار راحتت و خیلی عجیب و بی موقع اتفاق میافته ... اون دنیا خیلی باحاله ... خیلی سبک و شاد خواهیم بود ... خودم که واقعا دلم نمیخواست برگردم ... جوری بود که خانواده که در کنارم بودن اذیتم میکرد ... به چشم خودم دیدم که برای بیست سال زندگی هیچ جوابی حتی به خودمم نمیتونم بدم چه برسه کسی بخاد ازم ... زیاد چیزی دستگیرم نشد از اون ور اما خیلی خوب بود ... بری دیگه دلت نمیخاد بگردی ... من نه آسمان رفتم نه ابر دیدم نه فرشته و هیچی ... توی اتاق پیش جسمم بودم ... اما همون جا هم خیلی شیرین بود ... من زیاد کتاب خواندم ... خیلی دنبال این بودم که جهان چجوریه ... رشته ام فیزیکه ... شاید چیزی که دین میگه رو قبول نداشته باشم ... یا حداقل اوجوری که دین میگه رو قبول ندارم .... مثلا جهنم رو قبول ندارم چون یک ذره محبت خدا بگیره ها برای همه بسه ... اما خوب بیایید جوری زندگی کنیم که اون دنیا وقتی با خودمان در مورد چندین سال زندگی فکر میکنیم حداقل نفس راحتی بکشیم ... من فکر میکنم آمده ایم برای لذت بردن ... بیایید لذتشو خراب نکنیم ... (3713317) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۳-۲۵ ۰۰:۰۶:۱۰
مرگ آنقدرها هم که می گویند، راحت و آسان نیست! آقای قرائتی یک خاطره ای تعریف می کنند از مرگ یکی از بزرگان که واقعا مو به تن آدم سیخ می شه، تو اینترنت سرچ کنید، پیدایش می کنید!!! واقعا خداوند به همه مان رحم کند!!! (3758173) (alef-13)
افشین
۱۳۹۵-۰۴-۰۲ ۰۱:۵۵:۴۸
بنام پروردگار بخشنده مهر بان حقیقت ان است که انسان اگر مواظب عمال ورفتار ها ی خودش باشد مانند خوب بودن با پدر مادر همسا یگا ن اشنا یان دوستان همه همه با توکل به ایز منان مراقبت کا مل عا شق پرور دگار ت باشی رازش برای رضای خدا باش وبه هر جنبدهای گرفته تا به تمامی انچه درجها ن هستی وجود دارد عاشقش باشی (3775366) (alef-13)
امير
۱۳۹۵-۰۴-۱۰ ۱۶:۵۷:۱۵
به جهان خرم از آنم
كه جهان خرم از اوست (3793843) (alef-11)
كه جهان خرم از اوست (3793843) (alef-11)
احمد هرجاوی
۱۳۹۵-۰۵-۱۷ ۰۸:۲۲:۲۳
وقتی می گوییم خداوند مهربان است این مهربانی خدا همیشگی است یعنی فقط مخصوص این دنیا نیست.همیشه این مقوله به من روحیه می دهد که هرکس با خداست خدا هم با اوست. (3871190) (alef-11)
علی
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۰۰:۱۹:۱۰
وای خدای من چقدر درد دل انگار ما آدما تو دنیا خیلی بدبختی کشیدیم و واقعیت هم همینه ولی چرا بعضی ها نوشتن خودکشی بزارین سختی های زندگی کمی به زیبایی های دنیای دیگر لذت ببخشه (3878922) (alef-11)
بینام
۱۳۹۵-۰۵-۳۱ ۱۵:۵۶:۳۶
غم دنیا زیاده اما شاید خداوند اینو میخواد دیگه راضییم به رضای خودش (3895253) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۶-۱۳ ۱۵:۰۲:۳۵
خدایا خودت که به خلقت و اسرارش آگاهی کمکمون کن. (3917329) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۷-۰۴ ۱۴:۴۰:۱۱
1 ماهه برادرزادم فوت کرده خیلی دلم براش تنگ شده و بیشتر به همین خاطره که غصه دارم و ناراحتم والا از همون اول می دونم که جاش خوبه و در آرامشه چون جوون بود و بی گناه . خدا فقط بهم صبر بده که دوریشو تحمل کنم (3948702) (alef-11)
احمد
۱۳۹۵-۰۷-۲۸ ۰۶:۵۸:۱۶
سلام دوستان مطالب خوبی بودن مرسی خداهممونوعاقبت بخیرکنها نشالله (3978567) (alef-11)
مهدیه
۱۳۹۵-۰۸-۲۴ ۱۰:۰۷:۵۵
اگه این مطالب متحول انگیز تو جامعه ی ما زیاد باشه مطمعنا جوانان علاقه بیشتری نسب به خدا و دینشان پیدا می کنند
تشکر (4015579) (alef-3)
تشکر (4015579) (alef-3)
only girl
۱۳۹۵-۰۹-۰۷ ۲۲:۲۱:۲۹
عالی بود ممنون از درج این مطالب آموزنده (4036163) (alef-11)
مژگان مادر علی
۱۳۹۵-۰۹-۱۰ ۰۸:۵۴:۴۴
من هفتاد و یک روزه ک پسرم رو از دست دادم هفده سالو یک ماه داشت من و باباش داغونیم خیلی دوست دارم بیاد تو خوابم، تو خواب فامیل میره میگه دوباره متولد شده، پیام میده ب مامانم بگید ناراحت نباشه اینجا همه چی هست و از این قبیل اما دلم میخاد ب خودم بگه شاید اروم بشم، (4041229) (alef-3)
ضیاازادی
۱۳۹۶-۰۱-۳۰ ۱۲:۵۳:۵۰
اگرسعی کنی توی این دنیا معتقدبه خداباشی وگناه نکنی فهم این مطلبهاخیلی اسونه من که برای مردن ثانیه شماری میکنم (4268678) (alef-11)
ahmad
۱۳۹۶-۰۵-۲۳ ۲۱:۲۵:۱۳
ان الله لایغفران یشرک به ویغفرمادون ذالک لمن یشا
خداوندهمه گناهان رااگربخواهدمیبخشدجزشرک
.آیه48سوره نسا
خداوندهمه ماراهدایت کندوازغیبت وزناودروغ وحسادت ومخصوصاشرک نجات دهدآمین (4519840) (alef-11)
خداوندهمه گناهان رااگربخواهدمیبخشدجزشرک
.آیه48سوره نسا
خداوندهمه ماراهدایت کندوازغیبت وزناودروغ وحسادت ومخصوصاشرک نجات دهدآمین (4519840) (alef-11)
امیرحسین
۱۳۹۶-۰۶-۰۶ ۲۳:۵۶:۵۵
سلام
ی چند وقتی که احساس می کنم ارواح کنارمند میترسم
۱۶ سالمه
کمکم کنید
نمیخوام اطرافیانم بدونند. (4537833) (alef-11)
ی چند وقتی که احساس می کنم ارواح کنارمند میترسم
۱۶ سالمه
کمکم کنید
نمیخوام اطرافیانم بدونند. (4537833) (alef-11)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
