کد مطلب: 217943
شعر بحث‌برانگیـز حداد عادل روی دیـوار
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۱۵:۴۵
شعری که غلامعلی حداد عادل برای زبان فارسی سروده و چندی پیش درج آن در کتاب‌های درسی بحث‌برانگیز شد، بر دیوار بنیاد سعدی نقش بسته است.
به گزارش ایسنا، بنیاد سعدی از بهار سال ۹۲ به ریاست غلامعلی حداد عادل که حکم ریاستش را محمود احمدی‌نژاد صادر کرد، فعالیتش را آغاز کرده است. محل استقرار و فعالیت این بنیاد ساختمان هفت‌طبقه‌ای در خیابان ولنجک است که طبقه هفتم آن به صورت مهمان‌پذیر در اختیار مهمانان بنیاد سعدی قرار می‌گیرد.
در حالی‌که در طبقات مختلف بنیاد سعدی تعمیرکاران مشغول کارند و هنوز این ساختمان کامل نشده، شعری از غلامعلی حداد عادل درباره زبان فارسی بر یکی از دیوارهای آن روی چند کاشی آبی حک شده است. این در حالی است که سال گذشته درج همین شعر در کتاب فارسی ششم ابتدایی با انتقادهای فراوان مواجه شد و در نهایت در سال جاری تحصیلی آن شعر را از متن کتاب به پشت جلد منتقل کردند و بیتی هم که در آن تبریز جزو قلمرو زبان فارسی محسوب شده بود، حذف شد. ضمن آن‌که سعدی خود از شاعران بنام نه‌نها کشور، بلکه منطقه است که حتا افسانه‌هایی چون درج شعر او بر سردر سازمان ملل نیز درباره او مطرح بوده است.
در متنی که روی دیوار بنیاد سعدی نقش بسته، بیت بحث‌برانگیزی هم که در آن «تبریز» مُلک زبان فارسی برشمرده شده درج شده است.
شعر حداد عادل:
ای زبان فارسی، ای درّ دریای دَری / ای تو میراث نیاکان، ای زبان مادری
در تو پیدا فَرّ ما، فرهنگ ما، آیین ما / از تو برپا، رایتِ دانایی و دانشوری
کابل و تهران و تبریز و بخارا و خُجند / جمله، ملک توست تا بلخ و نشابور و هری
جاودان زی، ای زبان دانش و فرزانگی / تا به گیتی، نور بخشد آفتاب خاوری
فارسی را پاس می‌داریم، زیرا گفته‌اند / قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری
غلامعلی حداد عادل درباره این شعر به خبرنگار ایسنا گفته بود: «در این شعر نگفته‌ایم که زبان مردم تبریز فارسی است. گفته نشده است زبان مادری مردم تبریز زبان فارسی است. در این شعر می‌گویم «ای زبان فارسی ای در دریای دری/ ای تو میراث نیاکان ای زبان مادری». در اینکه زبان فارسی زبان مادری است، شکی نیست، منتها گفته نشده است که زبان فارسی زبان مادری همه مردم ایران است. آن بیتی که در آن تبریز آمده است، به این بیت زبان مادری ربطی ندارد. در این بیت گفته شده است که «کابل و تهران و تبریز و بخارا و خجند/ جمله ملک توست تا بلخ و نشابور و هری». در این بیت تبریز آمده است. برخی این را اشتباه فهمیدند و فکر کردند شاعر منظورش این است که زبان مادریِ مردم تبریز فارسی است؛ در حالی‌که می‌دانیم مردم آذربایجان زبان مادری‌شان زبان ترکی است. به این زبان هم احترام می‌گذاریم. به همه مردم آذری‌زبان افتخار می‌کنیم. آن زبان‌ها هم عزیز هستند و زبان فارسی هم زبان رسمی ملت ایران است.»
به گزارش ایسنا، بنیاد سعدی از بهار سال ۹۲ به ریاست غلامعلی حداد عادل که حکم ریاستش را محمود احمدی‌نژاد صادر کرد، فعالیتش را آغاز کرده است. محل استقرار و فعالیت این بنیاد ساختمان هفت‌طبقه‌ای در خیابان ولنجک است که طبقه هفتم آن به صورت مهمان‌پذیر در اختیار مهمانان بنیاد سعدی قرار می‌گیرد.
در حالی‌که در طبقات مختلف بنیاد سعدی تعمیرکاران مشغول کارند و هنوز این ساختمان کامل نشده، شعری از غلامعلی حداد عادل درباره زبان فارسی بر یکی از دیوارهای آن روی چند کاشی آبی حک شده است. این در حالی است که سال گذشته درج همین شعر در کتاب فارسی ششم ابتدایی با انتقادهای فراوان مواجه شد و در نهایت در سال جاری تحصیلی آن شعر را از متن کتاب به پشت جلد منتقل کردند و بیتی هم که در آن تبریز جزو قلمرو زبان فارسی محسوب شده بود، حذف شد. ضمن آن‌که سعدی خود از شاعران بنام نه‌نها کشور، بلکه منطقه است که حتا افسانه‌هایی چون درج شعر او بر سردر سازمان ملل نیز درباره او مطرح بوده است.
در متنی که روی دیوار بنیاد سعدی نقش بسته، بیت بحث‌برانگیزی هم که در آن «تبریز» مُلک زبان فارسی برشمرده شده درج شده است.
شعر حداد عادل:
ای زبان فارسی، ای درّ دریای دَری / ای تو میراث نیاکان، ای زبان مادری
در تو پیدا فَرّ ما، فرهنگ ما، آیین ما / از تو برپا، رایتِ دانایی و دانشوری
کابل و تهران و تبریز و بخارا و خُجند / جمله، ملک توست تا بلخ و نشابور و هری
جاودان زی، ای زبان دانش و فرزانگی / تا به گیتی، نور بخشد آفتاب خاوری
فارسی را پاس می‌داریم، زیرا گفته‌اند / قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری
غلامعلی حداد عادل درباره این شعر به خبرنگار ایسنا گفته بود: «در این شعر نگفته‌ایم که زبان مردم تبریز فارسی است. گفته نشده است زبان مادری مردم تبریز زبان فارسی است. در این شعر می‌گویم «ای زبان فارسی ای در دریای دری/ ای تو میراث نیاکان ای زبان مادری». در اینکه زبان فارسی زبان مادری است، شکی نیست، منتها گفته نشده است که زبان فارسی زبان مادری همه مردم ایران است. آن بیتی که در آن تبریز آمده است، به این بیت زبان مادری ربطی ندارد. در این بیت گفته شده است که «کابل و تهران و تبریز و بخارا و خجند/ جمله ملک توست تا بلخ و نشابور و هری». در این بیت تبریز آمده است. برخی این را اشتباه فهمیدند و فکر کردند شاعر منظورش این است که زبان مادریِ مردم تبریز فارسی است؛ در حالی‌که می‌دانیم مردم آذربایجان زبان مادری‌شان زبان ترکی است. به این زبان هم احترام می‌گذاریم. به همه مردم آذری‌زبان افتخار می‌کنیم. آن زبان‌ها هم عزیز هستند و زبان فارسی هم زبان رسمی ملت ایران است.»
۱۳۹۲-۱۲-۱۱ ۱۸:۴۳:۱۸
تبريز ملك فارسي نيست؟ پس ملك روسي است؟ نكند تركي را جز فارسي مي دانيد؟ تركي همان فارسي است براي ما! فارسي يعني ايراني يعني پرشيا نه زبان مردم استان فارس! تركي هم جزو آن است!پس تبريز ملك دري است! تازه تبريز چندقرن بيشتر نيست كه ترك نشين شده است پيش از آن آذري نشين بوده است و نام آذربايجان از اين جهت برآن است. آذري هم فارسي است! (2002868) (alef-13)
یک تبریزی
۱۳۹۲-۱۲-۱۱ ۱۸:۵۱:۰۸
به نظر من حرف درستی زده است.زبان فارسی ،زبان رسمی وقابل افتخار کل سرزمین ایران است ومطمئن باشید تبریزی ها نیز به ان می بالند. (2002876) (alef-13)
۱۳۹۲-۱۲-۱۱ ۱۹:۳۷:۲۱
فارغ از همه اختلافات سیاسی انصافا شعر بسیار زیبایی ست .من با اجزه ایشان تغییری می دهم :
کابل و تهران و دهلی و بخارا و خجند - جمله ملک توست تا بلخ و نشابور و هری.
همانطور که دوستان فرهیخته می دانند دامنه شعر فارسی در گذشته بسیار وسیعتر از جغرافیای امروزی اش بوده است و حتی دربار شاهان هند و ترک غزنوی و سلجوقی به زبان فارسی سخن می گفتند و می نوشتند.
شاعران بزرگ ایرانی همچون امیرخسرو دهلوی و نظامی گنجوی و غزنوی و بیدل دهلوی اصلا در جغرافیای فارسی امروز ساکن نبوده اند.
گذشته از اینکه بسیاری از شاعران مقیم خارج از ایران در ان زمان هم علاقه داشتند شاهکارهایشان را به زبان یارسی خلق کنند .
ضمنا تکریم یک زبان با ادبیات غنی و تاریخی به هیچوجه تحقیر دیگر زبان ها نیست .
مگر حیدربابای شادروان شهریار فقط برای اذریان گرامی دوست داشتنی ست؟
مگر سردار ملی محبوب همه اقوام ایرانی نیست؟
مگر مثنوی سرای بزرگ گنجه قرنها نیست که به گوش همه ما سرود عشق و عرفان خوانده است.
من از نظر سیاسی درست قطب مخالف اقای حداد هستم ولی شعرشان را برای استفاده اموزشی بسیار مناسب می دانم . (2002963) (alef-13)
کابل و تهران و دهلی و بخارا و خجند - جمله ملک توست تا بلخ و نشابور و هری.
همانطور که دوستان فرهیخته می دانند دامنه شعر فارسی در گذشته بسیار وسیعتر از جغرافیای امروزی اش بوده است و حتی دربار شاهان هند و ترک غزنوی و سلجوقی به زبان فارسی سخن می گفتند و می نوشتند.
شاعران بزرگ ایرانی همچون امیرخسرو دهلوی و نظامی گنجوی و غزنوی و بیدل دهلوی اصلا در جغرافیای فارسی امروز ساکن نبوده اند.
گذشته از اینکه بسیاری از شاعران مقیم خارج از ایران در ان زمان هم علاقه داشتند شاهکارهایشان را به زبان یارسی خلق کنند .
ضمنا تکریم یک زبان با ادبیات غنی و تاریخی به هیچوجه تحقیر دیگر زبان ها نیست .
مگر حیدربابای شادروان شهریار فقط برای اذریان گرامی دوست داشتنی ست؟
مگر سردار ملی محبوب همه اقوام ایرانی نیست؟
مگر مثنوی سرای بزرگ گنجه قرنها نیست که به گوش همه ما سرود عشق و عرفان خوانده است.
من از نظر سیاسی درست قطب مخالف اقای حداد هستم ولی شعرشان را برای استفاده اموزشی بسیار مناسب می دانم . (2002963) (alef-13)
سامان
۱۳۹۲-۱۲-۱۱ ۲۰:۰۰:۰۹
زبان کردی هم زبان مادری بسیاری از ایرانیان است . پس به آن احترام بگذاریم. (2003024) (alef-13)
