کد مطلب: 212091
شعارزدگی مشکل اصلی
بخش تعاملی الف - سیدمهدی موسوی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۷ دی ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۳۱
اولین بار چند تا عکس از این مجموعه تلویزیونی خواب بلند را در یکی از سایت های خبری دیدم و البته خوش حال شدم که صدا و سیما بالاخره یک حرکتی در حوزه ی کارهای سریالی مرتبط با انتخابات و فتنه انجام داد. خوش حال شدم و لحظه شماری می کردم برای دیدن این سریال.
دیشب اتفاقی سریال رو دیدم بعد از چند دقیقه دوباره اسم سریال را دیدم تا مطمئن شوم آن همان سریال است و افسوس خوردم که چرا ما در ساختن سریال و فیلم های سیاسی انقدر دچار مشکل هستیم.
ما هم در فرم اشکال و هم در محتوا، نقد درون گفتمانی لازمه پیشرفت یک گفتمان است اما آیا ما درست از گفتمان استفاده می کنیم.
بگذریم برسیم به داستان، داستان سریال متاسفانه داستان قوی نیست و بهتر بگوییم نویسنده نتوانسته داستان را جوری بنویسد تا به هدف اصلی خود که همان مسئله انتخابات است برسد. گاهی خط تعلیق داستان گم می شود و که این یکی از اشکالات ما در تمام سریال ها و فیلم هاست که عمدتا همگی دارای یک داستان هستند و خبری از داستان های فرعی نیست و یا نویسنده نمی تواند آن ها را خوب دربیاورد.
یا گاهی اوقات داستان باور پذیر نیست برای مثال روزنامه، روزنامه ای که در آن این داستان اتفاق می افتد برای مخاطب باورپذیر نیست چون کارگردان سعی در این دارد تا این روزنامه را معتدل و بی طرف معرفی کند که این یک اشکال است چون هیچ روزنامه ای بی طرف نیست. و البته هیچ روزنامه ای در فتنه موضع اعتدالی نگرفت پس این مورد می تواند از ضعف های کارگردان دانست.
مشکل اصلی این داستان شعارزدگی آن است. که این نابودکننده یک داستان سیاسی است. مخاطب سریال سیاسی باهوش است نباید در یک داستان مستقیم مطلب را برای او بازگو کرد.
مثلا در یک قسمت که سردبیر روزنامه با یک روحانی جلسه می گیرد در آنجا سریال تبدیل به سخنرانی می شود و روحانی داستان از طرف صدا و سیما سخنرانی می کند و می گوید ما نباید افراد معترض در انتخابات را بایکود می کردیم یا را در جریان انتخابات چنان می کردیم. و امیر نیز که در نقش سردبیر روزنامه است حرف های او را تائید می کند.
این حرف بهتر بود از زبان صبا که نقش اصلی داستان را دارد گفته می شد و نه روحانی داستان و این خود به داستان لطمه می زند.
البته شاید بگویید این سریال سفارشی بوده و نمی تواند مخاطب جذب کند، شاید اینگونه باشد اما هر فیلم سفارشی بد نیست بدانید هر فیلمی که در سینما ساخته می شد سفارشی است و آن سفارش یک عقیده است. عقیده های منشا ارزش های ما هستند و ارزش ها منشا تفکرات ماست. آثار سفارشی می توانند مهم ترین تاثیر را بروی یک مخاطب داشته باشند اما نه هر اثری سفارشی اثری که مخاطب را بشناسد و بتواند پیام خود را در درون داستان جای دهد نه اینکه داستان را طوری بنویسد که مخاطب نتواند آن را تحمل کند.
در کل این سریال را نه می توان یک اثر خوب دانست و نه یک اثر بد باید از این آثار عبور کرد و پیشرفت کرد تا بتوان اثری در حد سینمای ارزشی مورد نظر رهبر انقلاب ساخت.
به قول دکتر شریعتی اگر خواستی چیزی را نابود کنی بد از آن دفاع کن این جمله متاسفانه وصف حل صدا و سیما است این امر باعث ریزش مخاطب شده است امیدواریم صداوسیما بتواند در راستای اهداف والای نظام اسلامی قدم های بهتری بردارد.
دیشب اتفاقی سریال رو دیدم بعد از چند دقیقه دوباره اسم سریال را دیدم تا مطمئن شوم آن همان سریال است و افسوس خوردم که چرا ما در ساختن سریال و فیلم های سیاسی انقدر دچار مشکل هستیم.
ما هم در فرم اشکال و هم در محتوا، نقد درون گفتمانی لازمه پیشرفت یک گفتمان است اما آیا ما درست از گفتمان استفاده می کنیم.
بگذریم برسیم به داستان، داستان سریال متاسفانه داستان قوی نیست و بهتر بگوییم نویسنده نتوانسته داستان را جوری بنویسد تا به هدف اصلی خود که همان مسئله انتخابات است برسد. گاهی خط تعلیق داستان گم می شود و که این یکی از اشکالات ما در تمام سریال ها و فیلم هاست که عمدتا همگی دارای یک داستان هستند و خبری از داستان های فرعی نیست و یا نویسنده نمی تواند آن ها را خوب دربیاورد.
یا گاهی اوقات داستان باور پذیر نیست برای مثال روزنامه، روزنامه ای که در آن این داستان اتفاق می افتد برای مخاطب باورپذیر نیست چون کارگردان سعی در این دارد تا این روزنامه را معتدل و بی طرف معرفی کند که این یک اشکال است چون هیچ روزنامه ای بی طرف نیست. و البته هیچ روزنامه ای در فتنه موضع اعتدالی نگرفت پس این مورد می تواند از ضعف های کارگردان دانست.
مشکل اصلی این داستان شعارزدگی آن است. که این نابودکننده یک داستان سیاسی است. مخاطب سریال سیاسی باهوش است نباید در یک داستان مستقیم مطلب را برای او بازگو کرد.
مثلا در یک قسمت که سردبیر روزنامه با یک روحانی جلسه می گیرد در آنجا سریال تبدیل به سخنرانی می شود و روحانی داستان از طرف صدا و سیما سخنرانی می کند و می گوید ما نباید افراد معترض در انتخابات را بایکود می کردیم یا را در جریان انتخابات چنان می کردیم. و امیر نیز که در نقش سردبیر روزنامه است حرف های او را تائید می کند.
این حرف بهتر بود از زبان صبا که نقش اصلی داستان را دارد گفته می شد و نه روحانی داستان و این خود به داستان لطمه می زند.
البته شاید بگویید این سریال سفارشی بوده و نمی تواند مخاطب جذب کند، شاید اینگونه باشد اما هر فیلم سفارشی بد نیست بدانید هر فیلمی که در سینما ساخته می شد سفارشی است و آن سفارش یک عقیده است. عقیده های منشا ارزش های ما هستند و ارزش ها منشا تفکرات ماست. آثار سفارشی می توانند مهم ترین تاثیر را بروی یک مخاطب داشته باشند اما نه هر اثری سفارشی اثری که مخاطب را بشناسد و بتواند پیام خود را در درون داستان جای دهد نه اینکه داستان را طوری بنویسد که مخاطب نتواند آن را تحمل کند.
در کل این سریال را نه می توان یک اثر خوب دانست و نه یک اثر بد باید از این آثار عبور کرد و پیشرفت کرد تا بتوان اثری در حد سینمای ارزشی مورد نظر رهبر انقلاب ساخت.
به قول دکتر شریعتی اگر خواستی چیزی را نابود کنی بد از آن دفاع کن این جمله متاسفانه وصف حل صدا و سیما است این امر باعث ریزش مخاطب شده است امیدواریم صداوسیما بتواند در راستای اهداف والای نظام اسلامی قدم های بهتری بردارد.
کلمات کلیدی : سیدمهدی موسوی
